Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά:

Η καθ΄ ης η αίτηση Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου (στο εξής "η Αρχή") κυκλοφόρησε γνωστοποίηση κενών θέσεων Αρ. 1/99 που περιλάμβανε και την πλήρωση της θέσης Λογιστικού Λειτουργού Κλ. Α8-Α9 στο Επαρχιακό Γραφείο Πάφου. Ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Βασιλείου Παναγιώτης υπέβαλαν αντιστοίχως αίτηση για πλήρωση της θέσης.

Σε πρώτο στάδιο η πλήρωση της επίδικης θέσης εξετάστηκε από την "Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής" για προαγωγές Γραφειακού και Τεχνικού Προσωπικού κατά τη συνεδρία της στις 15.2.99.

Η πιο πάνω Επιτροπή κατά τη συνεδρία της άκουσε τις απόψεις τις οποίες εξέφρασε ο Προϊστάμενος Διευθυντής των υποψηφίων κ. Π. Σταματίου. Οι απόψεις του Προϊσταμένου Διευθυντή καταγράφονται στα πρακτικά ως εξής:

Η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή έκρινε και τους δυο υποψήφιους ως κατάλληλους για προαγωγή στην επίδικη θέση.

Σε δεύτερο στάδιο η πλήρωση της θέσης εξετάστηκε από τη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή για Θέματα Προσωπικού στις 2.3.99. Ο Αρχιμηχανικός και Γενικός Διευθυντής της Αρχής (στο εξής "ο Διευθυντής") προέβη στην πιο κάτω σύσταση και μετά αποχώρησε.

Κατόπιν, η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή μετά από μελέτη και αξιολόγηση όλων των στοιχείων που είχε ενώπιον της και αφού έλαβε υπόψη και τις απόψεις του Διευθυντή, αποφάσισε να συστήσει στην ΑΗΚ την προαγωγή του ενδιαφερόμενου προσώπου.

Στις 16.3.96 συνήλθε σε συνεδρία το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής στην οποία κλήθηκε και παρέστη ο Διευθυντής ο οποίος υιοθέτησε τη σύστασή του και επανέλαβε τις απόψεις που διατύπωσε ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Οταν αποχώρησε, τα μέλη του Συμβουλίου προχώρησαν στην εξέταση του θέματος. Στα πρακτικά που τηρήθηκαν καταγράφονται τα εξής:

Εναντίον της πιο πάνω απόφασης καταχωρίστηκε η παρούσα προσφυγή.

Ο πρώτος λόγος ακυρότητας στρέφεται κατά της σύστασης του Διευθυντή. Υποστηρίχθηκε ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει διότι στηρίζεται (α) στην προσωπική γνώση του Διευθυντή που δεν εξειδικεύτηκε βάσει ποιών στοιχείων ή πραγματικών γεγονότων έχει συναχθεί και (β) σε πληροφορίες που έλαβε από προϊστάμενους και αξιολογούντες λειτουργούς χωρίς να αποκαλύπτεται ποιοί είναι και ποιό το περιεχόμενο των πληροφοριών αυτών.

Προβάλλεται επίσης ο ισχυρισμός ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αόριστη/αντιφατική και έρχεται σε σύγκρουση με το περιεχόμενο των φακέλων. Ο αιτητής διατείνεται ότι υπερέχει σ΄ επίδοση, αξία, πείρα καθότι αρχαιότερος καθώς και σε απόδοση.

Ισχυρίζεται επίσης ότι η αναφορά του Διευθυντή στο απολυτήριο Γυμνασίου του ενδιαφερόμενου προσώπου δημιούργησε "αυθαίρετη ανύπαρκτη υπεροχή" για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.

Τέλος, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε χωρίς έρευνα και ότι είναι αναιτιολόγητη.

Οσον αφορά τον πρώτο ισχυρισμό του αιτητή, τεκμαίρεται ότι ο Διευθυντής έχει προσωπική γνώση της αξίας των υφισταμένων του η οποία προέρχεται από τη φύση των καθηκόντων της θέσης του Διευθυντή που κατέχει. Ως εκ τούτου, δεν καθίσταται αναγκαία η καταγραφή των λεπτομερειών σε σχέση με την προσωπική γνώση του Διευθυντή όταν αυτή δεν συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων. (Απέητος κα ν. Δημοκρατίας (1991) 3 ΑΑΔ 64, 75).

Η νομολογία δεν απαιτεί ούτε την καταγραφή των απόψεων που εκφράζουν οι διάφοροι λειτουργοί προς το Διευθυντή αναφορικά με την κρίση τους για τα πρόσωπα των υποψηφίων. Ο δε τρόπος που ο Διευθυντής αξιολογεί τις πιο πάνω απόψεις δεν υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο. (Βλ. Κατερίνα Γεωργιάδου ν. Δημοκρατία, ΑΕ 817, 17.7.90, Δημοκρατία ν. Πιτσιλλίδη, ΑΕ 1086, 13.12.90).

Ο Καν. 23(4)(α) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Οροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986 (ΚΔΠ 29/86) δεν απαιτεί αιτιολογημένες συστάσεις από το Διευθυντή και ως εκ τούτου η αιτιολογία μπορεί να παρέχεται και να συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου.

Εχω παραθέσει το περιεχόμενο της σύστασης του Διευθυντή. Ο Διευθυντής αποκαλύπτει ότι κατά τη διαμόρφωση της σύστασής του έλαβε κυρίως υπόψη την υπεροχή του ενδιαφερόμενου προσώπου σε αξία, απόδοση και επίδοση στην υπηρεσία. Οι υπηρεσιακές εκθέσεις του αιτητή και του ενδιαφερόμενου προσώπου για τα έτη 1991 - 1997 είναι ελαφρώς καλύτερες για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Ο αιτητής συγκεντρώνει κατά τα πιο πάνω έτη συνολικά 1Α, 28Β+, 24Β ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο 1Α, 34Β+, 16Β και 2Β-.

Σύμφωνα με τον Καν. 23(2) ΚΔΠ 291/86 η επίδοση εκάστου υποψηφίου στην υπηρεσία αποτελεί ένα από τα στοιχεία κρίσης βάσει των οποίων αποφασίζονται οι προαγωγές παρά την Αρχή. Ωστόσο, τόσο το κριτήριο της επίδοσης και απόδοσης καλύπτονται από τα βαθμολογημένα κριτήρια των Φύλλων Αξιολόγησης των Εμπιστευτικών Εκθέσεων.

Εξετάζοντας λοιπόν τις αξιολογήσεις των τελευταίων χρόνων όλων των πιο πάνω αναφερόμενων επιμέρους κριτηρίων στα Φύλλα Αξιολόγησης των Εμπιστευτικών Εκθέσεων του αιτητή και του ενδιαφερόμενου προσώπου, σημειώνω ότι είναι καλύτερες για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.

Με βάση λοιπόν τα πιο πάνω απορρίπτεται ο ισχυρισμός ότι η σύσταση έρχεται σε σύγκρουση με το περιεχόμενο των φακέλων.

Στο κριτήριο της αρχαιότητας ο αιτητής υπερέχει. Αυτό τονίστηκε και στη σύσταση του Διευθυντή. Ωστόσο, στην προκείμενη περίπτωση δεν αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα που να μπορεί να αποβεί υπέρ του καθότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει σε αξία. Περαιτέρω, η πείρα και η αρχαιότητα στην υπηρεσία είναι δύο εντελώς διαφορετικές έννοιες και η τελευταία δεν αποτελεί το καθοριστικό κριτήριο της πρώτης. Η ένταση με την οποία ένας επιδίδεται σε ένα δεδομένο τομέα και τα αποτελέσματα της εργασίας του είναι ίσοι αν όχι πιο σημαντικοί δείκτες της πείρας. (Βλ. Δρ. Στέλλα Κάννα Μιχαηλίδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, ΑΕ 1861, ημερ. 16.2.98 και Κ. Ιωάννου ν. ΑΗΚ, ΑΕ 2063 ημερ. 15.9.98. Επιπρόσθετα, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο έχει υπέρ του τη σύσταση του Διευθυντή η οποία αποτελεί σοβαρό στοιχείο κρίσης και συγκαταλέγεται σ΄ εκείνα που συνθέτουν την αξία.

Ο Διευθυντής στη σύστασή του αναφέρεται στο Απολυτήριο Γυμνασίου το οποίο κατέχει το ενδιαφερόμενο μέρος και σημειώνει ότι παρόλο που το προσόν αυτό δεν προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, το θεωρεί απόλυτα σχετικό με τα καθήκοντα και τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της επίδικης θέσης.

Στην πιο πάνω διαπίστωση σε σχέση με την εκτίμηση του Απολυτηρίου Γυμνασίου κατέληξε και το Διοικητικό Συμβούλιο.

Είναι νομολογημένο ότι προσόντα πρόσθετα από εκείνα που προβλέπονται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, συνιστούν παράγοντα οριακής σημασίας. Δεν θεμελιώνουν από μόνα τους έκδηλη υπεροχή ωστόσο, αποτελούν παράγοντα ο οποίος πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη διαδικασία επιλογής του πιο κατάλληλου υποψήφιου. (Βλ. Δημοκρατία ν. Κουκκουρή κα (1993) 3 ΑΑΔ 598, 609 και Δημοκρατία ν. Ανδρέου & άλλων (1993) 3 ΑΑΔ 153, 162.

Η Αρχή κατά την κρίσιμη συνεδρία της, έλαβε υπόψη τα στοιχεία των προσωπικών φακέλων των υποψηφίων, την πείρα, αξία, ικανότητα και αρχαιότητα, τα προσόντα σε συσχετισμό με τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας καθώς επίσης και την επίδοση των υποψηφίων στην υπηρεσία, τις συστάσεις και απόψεις της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής, της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και τη σύσταση του Διευθυντή. Με βάση το ενώπιον της υλικό, η απόφαση της Αρχής ήταν εύλογα επιτρεπτή και δεν παρέχεται πεδίο επέμβασης του Δικαστηρίου.

Α. Κραμβής, Δ.