Παναγιώτας Χριστοδουλίδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, Συνεκδικασθείσες υποθέσεις αρ. 160/97και 302/97, 9 Οκτωβρίου, 2000 Παναγιώτας Χριστοδουλίδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, Συνεκδικασθείσες υποθέσεις αρ. 160/97και 302/97, 9 Οκτωβρίου, 2000

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις αρ. 160/97

< U>και 302/97

ΕΝΩΠΙΟΝ: Σ. ΝΙΚΗΤΑ, Δ.

Αναφορικά με τα Άρθρα 28 και 146 του Συντάγματος

 

Προσφυγή αρ. 160/97

Μεταξύ -

Παναγιώτας Χριστοδουλίδου από τη Λάρνακα

Αιτητρίας

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Καθής η αίτηση

--------------------

Προσφυγή αρ. 302/97

Μεταξύ-

1. Αύρας Παπαδοπούλου από τη Λευκωσία

2. Αθηνάς Γεωργίου

3. Μαρίας Προκοπίου

4. Μαρίας Τσελεπή

Αιτητριών

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Καθής η αίτηση

-------------------------

Ημερομηνία: 9 Οκτωβρίου, 2000

Για την αιτήτρια στην προσφ. αρ. 160/97: Α. Κωνσταντίνου

Για την αιτήτρια 3 στην προσφ. αρ. 302/97: Α.Σ. Αγγελίδης

Για την καθής η αίτηση: Γ. Φράγκου, Εισαγγελέας

της Δημοκρατίας

-------------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Ο συνάδελφος, που πρώτος επιλήφθηκε των υποθέσεων, διέταξε, με τη συγκατάθεση των μερών, τη συνεκδίκαση τους (βλέπε πρακτικό της 10/11/97). Υπήρχαν βέβαια οι προϋποθέσεις. Μετά την περάτωση των υποθέσεων διαπίστωσε πως είχε προσωπικό κώλυμα εκδίκασης τους, όπως συνέβηκε και με τον επόμενο συνάδελφο ενώπιον του οποίου είχαν αχθεί οι συνενωθείσες προσφυγές. Σύμφωνα με την ακολουθούμενη πρακτική τέθηκαν ενώπιον μου (βλέπε σχετικά πρακτικά). Περαιτέρω παραπέμφθηκε σε εμένα, για τους ίδιους λόγους και ο φάκελος τρίτης προσφυγής, με αρ. 178/97, από την ίδια αιτήτρια στην προσφ. αρ. 160/97.

Η τελευταία όμως προσφυγή απέρρευσε από ξεχωριστή διαδικασία πλήρωσης 9 κενών θέσεων Γραμματειακού Λειτουργού, Γενικό Γραμματειακό Προσωπικό. Οι κρινόμενες προσφυγές αφορούν 6 τέτοιες θέσεις. Θα μπορούσε εδώ να λεχθεί ότι η προσφυγή 178/97 στρέφεται εναντίον διαφορετικών ενδιαφερόμενων μερών. Ολοκληρώνω στο σημείο αυτό, προσθέτοντας ότι οι παράγοντες της δίκης εμφανίστηκαν και στις 3 υποθέσεις ενώπιον μου και υιοθέτησαν τις αγορεύσεις τους και κάθε προηγηθείσα διαδικασία.

Τονίζω ότι θα συγκεντρώσω την προσοχή μου στις δυο συνεκδικασθείσες προσφυγές. Τα ενδιαφερόμενα μέρη στην προσφ. αρ. 160/97 είναι: (1) Ελπίδα Σταυρίδου, (2) Σωτηρούλα Κουδουνάρη, (3) Νίκος Ηρακλέους, (4) Γεωργία Χριστοδουλίδου και (5) Μελανή Δημητρίου. Ας σημειωθεί εντούτοις ότι η προσφυγή κατά του ενδιαφερόμενου μέρους (3) Νίκου Ηρακλέους έχει αποσυρθεί και απορριφθεί. Με την προσφ. αρ. 302/97 προσβάλλεται μόνο η προαγωγή των ενδιαφερόμενων μερών (1) Σωτηρούλας Κουδουνάρη και (2) Μελανής Δημητρίου. Οι αιτήτριες στην προσφ. αρ. 302/97 ήταν αρχικά τέσσερεις, αλλά η προσφυγή των αιτητριών (1), (2) και (4) απορρίφθηκε, ύστερα από διάβημα του δικηγόρου τους. Συνέχισε μόνο - και μας αφορά εδώ - η αιτήτρια (3) Μαρία Προκοπίου (βλέπε απαντητική αγόρευση και πρακτικό ημερ. 14/10/98).

Προσφυγή αρ. 160/97

Το στοιχείο που έχει προσελκύσει τα επικριτικά σχόλια του δικηγόρου της αιτήτριας είναι βασικά η σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή της Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού (στο εξής ο Διευθυντής) υπέρ των ενδιαφερόμενων μερών. Χαρακτηρίστηκε η σύσταση πεπλανημένη και ως αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην παρακάτω διαπίστωση του Διευθυντή:

“.........από πληροφορίες που έχω συλλέξει, κρίνω ότι η εν λόγω υποψήφια (η αιτήτρια) υστερεί των συστηνομένων και στα βασικά σημεία εποπτικής, οργανωτικής και διοικητικής ικανότητας, τα οποία απαιτούνται για την αποτελεσματική εκτέλεση των καθηκόντων της υπό πλήρωση θέσης.”

Ωστόσο, όπως παραδέχεται η Δημοκρατία - προκύπτει άλλωστε και από τους φακέλους - τα τελευταία 5 ή 6 χρόνια, που ο Διευθυντής ορθά επεσήμανε ότι αποτελούν τον κρίσιμο χρόνο, η αιτήτρια είχε τις ίδιες αξιολογήσεις, σε όλα τα σημεία, με τα ενδιαφερόμενα μέρη. Περιλαμβανομένης της βαθμολογίας, στο κεφάλαιο Διευθυντική/Εποπτική ικανότητα και Ηγετική ικανότητα. Έτσι η παραπάνω κρίση του Διευθυντή δε φαίνεται να έχει έρεισμα στα στοιχεία, τα οποία, στο κριτήριο αυτό, αντιμάχεται. Ας λεχθεί εδώ ότι η απόφαση για την προαγωγή των ενδιαφερόμενων μερών ήταν ομόφωνη. Η διαφωνία εκ μέρους ενός μέλους της Ε.Δ.Υ., αφορούσε το Νίκο Ηρακλέους.

Το επιχείρημα της Δημοκρατίας, το μόνο, που είναι ότι η κρίση αυτή του Διευθυντή έγινε “σε σχέση με τη δυνατότητα της να ασκήσει τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης και όχι σε σχέση με την απόδοση της στα σημεία αυτά στη θέση την οποία κατείχε τον ουσιώδη χρόνο”, δεν πείθει. Δε βλέπω τη λογική του, δοθέντος ότι έχουμε - αυτό λέγουν οι υπηρεσιακές εκθέσεις - στο ειδικότερο θέμα των διοικητικών αρετών, αλλά και γενικότερα, εξαίρετους υπαλλήλους. Χωρίς καμιά προειδοποίηση στις εκθέσεις ή διαφορετικά ότι η αιτήτρια δεν μπορεί, παρά την άριστη βαθμολογία της επί σειρά ετών, να ανελιχθεί σε ψηλότερη θέση.

Ο Διευθυντής σε άλλο σημείο της εισήγησης του προβάλλει τις ιδιότητες ενός εκάστου των προαχθέντων. Χρήσιμοποιεί φράσεις ως:

“διακρίνεται για το ζήλο και την προθυμία της για συνεχή προσφορά εργασίας” ή “οργανώνει, συντονίζει και εκτελεί την εργασία της κατά τρόπο αποτελεσματικό”

(για τη Γ. Χριστοδουλίδου).

Για τη Σωτηρούλα Κουδουνάρη παρατηρεί, μεταξύ άλλων, ότι:

“........διεκπεραιώνει πάντοτε την εργασία της έγκαιρα και αποτελεσματικά. Έχει υψηλό αίσθημα ευθύνης και ...........”.

Για τη Μελανή Δημητρίου:

“................είναι πολύ αποδοτική και εργάζεται πάντοτε με ζήλο και αφοσίωση................Διαθέτει τις απαιτούμενες εμπειρίες και ικανότητες για αποτελεσματική οργάνωση, συντονισμό και εποπτεία της επιτελούμενης εργασίας.”

Πέρα από το ζήλο τους για εργασία, υπάρχουν και παρατηρήσεις για την καλή συνεργασία με τους προϊσταμένους τους και το κοινό.

Η σταχυολόγηση αυτή είναι αντιπροσωπευτική των περισσότερων σχολίων για τις ικανότητες των προαχθέντων. Ουσιαστικά, όμως, τέτοιες ιδιότητες εμπίπτουν στα στοιχεία αξιολόγησης των εκθέσεων, που τους φέρουν να είναι ισοδύναμοι. Δεν προτείνονται συγκεκριμένα - και επομένως ελέγξιμα - στοιχεία, τα οποία ξεχωρίζουν κάθε προαχθέντα και τεκμηριωμένα δείχνουν την ιδιαίτερη αξία του. Πρόκειται για σχόλια γενικής μορφής. Η αποδοχή τους θα μετέβαλλε την υπηρεσιακή εικόνα που σχηματίζουν τα στοιχεία των φακέλων και θα εξουδετέρωνε, εκτός όπου πράγματι υφίστανται απτά στοιχεία διαφοράς, το σύστημα αξιολόγησης με υπηρεσιακές εκθέσεις. Αυτός είναι ο κίνδυνος για τον οποίο προειδοποίησε η απόφαση της Ολομέλειας Α.Ε.2374 Κρυστάλλω Χριστοδουλίδου ν. Δημοκρατίας, ημερ. 15/9/99.

Η αρχαιότητα και η βαθμολογία της αιτήτριας σχολιάζεται στο τέλος περίπου της εισήγησης:

“Ιδιαίτερα σ’ ό,τι αφορά την υποψήφια Χριστοδουλίδου Παναγιώτα, η οποία υπερτερεί σε αρχαιότητα στην παρούσα θέση δύο και πέραν χρόνων και βαθμολογείται τα τελευταία χρόνια ως εξαίρετη σε όλα τα στοιχεία, θα ήθελα να αναφέρω ότι ναι μεν έδωσα έμφαση στα τελευταία χρόνια, αλλά δεν παραβλέπω τα προηγούμενα χρόνια και παρατήρησα ότι σε μία αξιολόγηση της γενικής εικόνας των Υπηρεσιακών/Εμπιστευτικών Εκθέσεων της Χριστοδουλίδου προκύπτει ότι αυτή υστερεί συγκριτικά με όσους συστήνονται.”

Η ισοδυναμία των υποψηφίων δεν περιορίζεται μόνο στις υπηρεσιακές εκθέσεις. Αφορά και τα προσόντα που απαιτούνται για κατάληψη της θέσης. Όμως η αρχαιότητα της αιτήτριας απέναντι στους συναδέλφους της είναι αναμφισβήτητη, όπως βεβαιώνει και η εισήγηση του Διευθυντή. Και είναι ουσιώδης. Πλησιάζει τα τρία χρόνια (για την ακρίβεια 2 χρόνια και 8 1/2 μήνες). Αναφορικά δε με τη συνολική υπηρεσιακή εικόνα που προκύπτει από τις εκθέσεις, δεν βλέπω πώς μπορεί να αλλοιωθεί, δοθέντος ότι ορισμένοι από τους προαχθέντες δεν είχαν καν βαθμολογηθεί, τα προηγούμενα χρόνια, σε σχέση με τις διοικητικές τους ικανότητες. Απέναντι από το στοιχείο αυτό υπάρχει σημείωση Δ.Ε. (δεν εφαρμόζεται). Ενώ η αιτήτρια είχε τέτοιες βαθμολογήσεις για όλες τις περιόδους.

Η αρχαιότητα δεν είναι το άπαν σε μια προαγωγή. Ωστόσο, όπως υπαγορεύει η νομολογία, δεν παραγνωρίζεται χωρίς αποχρώντα λόγο στις περιπτώσεις ισοδυναμίας των άλλων δυο κριτηρίων: Partellides v. Republic (1969) 3 C.L.R. 480, 484. Η πλάνη που επεσήμανα, που αφορά τα στοιχεία της διοικητικής ικανότητας και η αντίθεση της σύστασης με τα στοιχεία (όπως έχει υποδειχθεί) καθιστά τη σύσταση ανίσχυρη ως ανεξάρτητο και σημαντικό κριτήριο προαγωγής. Γιαυτό η επίδικη απόφαση, που άντλησε ερείσματα από τη σύσταση, δεν μπορεί να ευσταθήσει. Ακυρώνεται. Με έξοδα σε βάρος της Δημοκρατίας.

 

 

Προσφυγή αρ. 302/97

Με την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερόμενων μερών στην άλλη προσφυγή εξέλιπε το αντικείμο της παρούσας (βλ. Δημοκρατία ν. Χαραλάμπους, κ.α. (1992) 3 Α.Α.Δ 251, 256-257 και προσφ. αρ. 323/95 και 376/95 Παρτασίδη Βάγιου κ.α. ν. Δημοκρατίας ημερ. 21/11/96), γεγονός που επιφέρει την κατάργηση της δίκης. Επιδικάζω £150 έξοδα υπέρ της αιτήτριας και εναντίον της Δημοκρατίας.

 

Σ. Νικήτας, Δ.

 

/Kασ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο