Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προσβάλλει το κύρος της προαγωγής του Νίκου Ε. Δράκου (ενδιαφερόμενο μέρος) στη θέση του Βοηθού Διευθυντή Περιφέρειας, Γραφείο Περιφέρειας Λεμεσού - Πάφου, στην Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, από 1.7.98.

Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε κατόπιν επανεξέτασης μετά την απόφαση που εκδόθηκε στις 16.6.00 στην προσφυγή 635/98 που καταχώρησε ο αιτητής.

Κρίθηκε στην ακυρωτική απόφαση ότι έπασχε η σύσταση του διευθυντή. Ανέφερε ο Διευθυντής στη σύσταση εκείνη ότι έλαβε υπόψη μεταξύ άλλων κριτηρίων την αρχαιότητα των υποψηφίων, χωρίς να δώσει οποιοδήποτε λόγο για την παραγνώριση της αρχαιότητας του αιτητή. Κατέληξε το Δικαστήριο πως μόνο η έκδηλη υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους θα δικαιολογούσε παράκαμψη αυτής.

Έκρινε το Δικαστήριο μεμπτή τη σύσταση του Διευθυντή και για ένα άλλο λόγο. Ξεχώρισε ορισμένα κριτήρια που βαθμολογούνται στις υπηρεσιακές εκθέσεις χωρίς να εξηγήσει γιατί αναφέρθηκε σ΄αυτά ειδικά και παραγνώρισε τα υπόλοιπα.

Παραπέμφθηκε το θέμα πλήρωσης της επίδικης θέσης για επανεξέταση ενώπιον της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής της Αρχής για θέματα Προσωπικού (Συμβουλευτική Υπεπιτροπή) η οποία συνεδρίασε στις 12.9.00. Κλήθηκε και παρέστη στη συνεδρία αυτή ο κ. Κώστας Ιωάννου, Αρχιμηχανικός και Γενικός Διευθυντής της Αρχής, ο οποίος προέβη σε νέα σύσταση υπέρ του ΕΜ. Είπε συγκεκριμένα:

Ακολούθως τα μέλη της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής αφού μελέτησαν και αξιολόγησαν όλα τα ενώπιον τους στοιχεία και έλαβαν υπόψη τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή, αποφάσισαν ότι ο Νίκος Ε. Δράκος (ενδιαφερόμενο μέρος) ήταν ο πιο κατάλληλος για προαγωγή στην επίδικη θέση.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής συνήλθε σε συνεδρία στις 3.10.00 στην οποία επίσης κλήθηκε και παρέστη ο Αρχιμηχανικός και Γενικός Διευθυντής της Αρχής, ο οποίος υιοθέτησε τη σύσταση του και επανέλαβε τις απόψεις που εξέφρασε ενώπιον της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής.

Αφού αποχώρησε, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου προχώρησαν στην εξέταση του θέματος πλήρωσης της επίδικης θέσης. Μελέτησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που αφορούσαν τους υποψηφίους και τα οποία τέθηκαν ενώπιον τους και ανάγονταν στον ουσιώδη χρόνο λήψης της ακυρωθείσας απόφασης.

Αφού διαπίστωσαν ότι όλοι οι υποψήφιοι πληρούσαν τα απαιτούμενα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας, έλαβαν υπόψη τις συστάσεις και απόψεις των προϊσταμένων Διευθυντών των υποψηφίων όπως καταγράφηκαν στα πρακτικά της συνεδρίας της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής ημερομηνίας 28.5.98 καθώς επίσης την εισήγηση αυτής.

Έλαβαν επίσης υπόψη τις συστάσεις και εισηγήσεις των μελών της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής οι οποίες περιέχονται στα πρακτικά της συνεδρίας ημερομηνίας 12.9.00 καθώς επίσης τις συστάσεις του Γενικού Διευθυντή όπως καταγράφηκαν στα πρακτικά.

Ακολούθως προχώρησαν στη δική τους έρευνα, αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων με βάση τα κριτήρια προαγωγής όπως προκύπτουν από τις υπηρεσιακές εκθέσεις και τους προσωπικούς φακέλους, δηλαδή την πείρα, αξία, ικανότητα, αρχαιότητα στην Αρχή, τα προσόντα και την επίδοση τους στην υπηρεσία.

Συμφώνησαν και υιοθέτησαν τις συστάσεις και εισηγήσεις της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και τις συστάσεις και απόψεις του Γενικού Διευθυντή και αποφάσισαν ομόφωνα την προαγωγή του Νίκου Ε. Δράκου (ενδιαφερόμενο μέρος) στην επίδικη θέση, αναδρομικά από 1.7.98, κρίνοντας τον ως τον πιο κατάλληλο υποψήφιο.

Ο δικηγόρος του αιτητή πρόβαλε για να πλήξει το κύρος της προσβαλλόμενης απόφασης τους πιο κάτω λόγους ακύρωσης.

Είναι η θέση του δικηγόρου του αιτητή ότι και η νέα σύσταση του Διευθυντή συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων. Ο αιτητής υπερέχει του ΕΜ σε αρχαιότητα κατά 3 χρόνια. Δεν δόθηκε κανένας λόγος από το Διευθυντή για την παραγνώριση της, κατά παράβαση του δεδικασμένου που πηγάζει από την ακυρωτική απόφαση.

Πρόβαλε κατ΄ακολουθία ο δικηγόρος του αιτητή ότι η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής πάσχει γιατί συμπαρασύρεται σε ακυρότητα αφού στηρίχθηκε στην πάσχουσα σύσταση του Διευθυντή και επιπλέον παρασιώπησε και αγνόησε εντελώς την αρχαιότητα του αιτητή.

Όπως λέχθηκε στην προηγούμενη ακυρωτική απόφαση ο Καν. 23(4)(α) δεν απαιτεί αιτιολογημένη σύσταση από το Διευθυντή. Δεν ήταν απαραίτητο επομένως να ήταν αιτιολογημένη νοουμένου ότι συμφωνούσε με το περιεχόμενο των φακέλων. Προκύπτει θέμα δικαστικού ελέγχου όταν παραθέτει τους λόγους των εισηγήσεων του. Αν η δοθείσα αιτιολογία πάσχει τότε η απόφαση υπόκειται σε ανατροπή.

Στην ακυρωτική απόφαση λέχθηκε ότι αιτητής και ΕΜ ήταν περίπου ίσοι στην αξία. Και οι δύο πληρούσαν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα. Ο αιτητής υπερείχε έναντι του ΕΜ σε αρχαιότητα η οποία είναι ένα από τα παραδεδεγμένα κριτήρια προαγωγής του Καν. 23(2) και τα οποία έλαβε υπόψη ο Διευθυντής όπως προκύπτει από τη σύσταση του. Ο αιτητής προάχθηκε στη θέση Ανώτερου Περιφερειακού Μηχανικού την 30.3.84 ενώ το ΕΜ την 1.5.87.

Στην επίδικη απόφαση δεν δόθηκε λόγος για την παραγνώριση της αρχαιότητας του αιτητή όπως υποδείχθηκε στην ακυρωτική απόφαση ότι έπρεπε να είχε γίνει.

Έχει κατ΄επανάληψη κριθεί ότι η αρχαιότητα δεν είναι το πρωταρχικό κριτήριο προαγωγής. Ωστόσο, δεν παραγνωρίζεται χωρίς αποχρώντα λόγο στις περιπτώσεις ισοδυναμίας των άλλων κριτηρίων, όπως στην κρινόμενη περίπτωση.

Οι δικηγόροι της Αρχής πρόβαλαν ότι προκύπτει από τους φακέλους και τις συστάσεις των προϊσταμένων ότι το ΕΜ υπερείχε σε πείρα έναντι του αιτητή. Ούτε από τη σύσταση του Διευθυντή ούτε από την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου προκύπτει ότι το ΕΜ υπερείχε σε πείρα. Εξάλλου στην ακυρωτική απόφαση λέχθηκε όσον αφορά την πείρα ότι ο αιτητής υπερτερούσε σε ένα τομέα και το ΕΜ σε άλλο. Συνεπώς δεν χωρεί συζήτηση επί του θέματος.

Π. Αρτέμης,