1044/98, 1045/98

Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος.

--------------------------------

Χριστάκη Γεωργίου, από Λάρνακα

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

------------------------------

Βραχίμη Ι. Χατζηχάννα,

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

------------------------------

Ανδρέα Χριστοδουλίδη, από Γεω. Κατσούρη 27,

2040 Λευκωσία,

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

------------------------------

Ανδρέα Χριστοδουλίδη, από Γεω. Κατσούρη 27,

2040 Λευκωσία,

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

------------------------------

Για τον Αιτητή στην 906/98: κ. Α. Κωνσταντίνου.

Ο Αιτητής στην 978/98 παρών προσωπικά.

Για τον Αιτητή στην 1044/98 και 1045/98: κ. Γ. Μιχαηλίδης.

Για τους Καθ’ων η αίτηση: κ. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος

της Δημοκρατίας.

Για το Ενδιαφερόμενο Μέρος Νίκο Ρούσο: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.

Για το Ενδιαφερόμενο Μέρος Κυπριανό Ματθαίου: κα Λυκούργου για

κ. Γ. Τριανταφυλλίδη.

-------------------------

Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αποφάσισε να αποστείλει το θέμα στη Συμβουλευτική Επιτροπή. Λόγω αλλαγών που είχαν σημειωθεί στη σύνθεση της, συστάθηκε νέα Επιτροπή για να προβεί στις σχετικές αξιολογήσεις.

Η Συμβουλευτική Επιτροπή αφού εξέτασε τις αιτήσεις των υποψηφίων σε συνδυασμό με τις πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας, διαπίστωσε ότι 22 υποψήφιοι, στους οποίους περιλαμβάνονταν οι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη, κατείχαν τα προβλεπόμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα. Μερικοί από τους υποψηφίους που είχαν κριθεί ως προσοντούχοι και στην προηγούμενη διαδικασία αποσύρθηκαν.

Για τους αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη η Συμβουλευτική Επιτροπή αποφάσισε ότι ο αιτητής Χριστάκης Γεωργίου ήταν προσοντούχος, αλλά δεν κατείχε το πλεονέκτημα της πείρας, ενώ οι υπόλοιποι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν το πλεονέκτημα.

Κρίνω σκόπιμη την παράθεση της παραγράφου 3(2) και 3(5).

Η παράγραφος 3(2) του Σχεδίου Υπηρεσίας απαιτεί:

Οσον αφορά την κατοχή της καλής γνώσης και ικανότητας εφαρμογής της νομοθεσίας που ήταν σχετική με τα καθήκοντα της θέσης η Συμβουλευτική Επιτροπή αποφάσισε ότι όσοι εκ των υποψηφίων ήταν Διοικητικοί Λειτουργοί ή διετέλεσαν Διοικητικοί Λειτουργοί, είχαν εργασθεί στην Επαρχιακή Διοίκηση ή στο Υπουργείο Εξωτερικών, ή είχαν επιτύχει στις σχετικές εξετάσεις (Κυπριακή Νομοθεσία, Γενικές Διατάξεις, Δημοσιονομικές Οδηγίες και Λογιστικές Οδηγίες και Κανονισμούς Αποθηκών), τεκμαίρεται ότι κατείχαν το πιο πάνω προσόν.

Η παράγραφος 3(5) απαιτεί,

Με βάση τα αντικειμενικά στοιχεία κρίσης όπως αυτά προκύπτουν από τη μελέτη των αιτήσεων και των υπηρεσιακών φακέλων των υποψηφίων, την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα, οι υποψήφιοι αξιολογήθηκαν όπως πιο κάτω:

Αιτητής Χριστάκης Γεωργίου: “Σχεδόν Εξαίρετος”

Αιτητής Βραχίμης Χατζηχάννας: “Πολύ Καλός”

Αιτητής Ανδρέας Χριστοδουλίδης: “Πολύ Καλός”

Ενδιαφερόμενο Μέρος Κυπριανός Ματθαίου: “Σχεδόν Εξαίρετος”

Ενδιαφερόμενο Μέρος Κυριάκος Τριανταφυλλίδης:“Σχεδόν Εξαίρετος”

Ενδιαφερόμενο Μέρος Νίκος Ρούσος: “Σχεδόν Εξαίρετος”

Σε τελευταίο στάδιο η Συμβουλευτική Επιτροπή αφού έλαβε υπόψη τα στοιχεία που προκύπτουν από τις αιτήσεις και τους υπηρεσιακούς φακέλους των υποψηφίων, την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα, αποφάσισε ομόφωνα να συστήσει για επιλογή από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δώδεκα υποψηφίους. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονταν τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη και ο αιτητής Χριστάκης Γεωργίου. Οι αιτητές Βραχίμης Χατζηχάννας και Ανδρέας Χριστοδουλίδης δεν συστήθηκαν.

Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αφού υιοθέτησε τα κριτήρια που τέθηκαν από τη Συμβουλευτική Επιτροπή σχετικά με το προσόν που απαιτείται σύμφωνα με τις πρόνοιες της παραγράφου 3(2) του Σχεδίου Υπηρεσίας, προχώρησε να εξετάσει τις εισηγήσεις της Συμβουλευτικής Επιτροπής.

Αναφορικά με το πλεονέκτημα της μετεκπαίδευσης ή ειδικής εκπαίδευσης σε θέματα Δημόσιας Διοίκησης (παράγραφος 3(5) του Σχεδίου Υπηρεσίας) η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας υιοθέτησε τόσο τα κριτήρια όσο και τις συστάσεις της Συμβουλευτικής Επιτροπής, εκτός από εκείνες αναφορικά με τον αιτητή Χριστάκη Γεωργίου για τον οποίο η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έκρινε ότι το κατείχε λόγω πείρας, αφού τούτο είχε ήδη αποφασιστεί στις προσφυγές 3/97, 51/97 και 149/97 και αποτελούσε δεδικασμένο. Ακολούθως η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας υιοθέτησε τον κατάλογο των υποψηφίων που είχε συστήσει η Συμβουλευτική Επιτροπή περιλαμβάνοντας μέσα σε αυτό μεταξύ άλλων και τους αιτητές Ανδρέα Χριστοδουλίδη και Βραχίμη Χατζηχάννα. Αφού κλήθηκε ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών και προέβηκε στη σύσταση των ενδιαφερόμενων μερών Κυριάκου Τριανταφυλλίδη, Κυπριανού Ματθαίου και Νίκου Ρούσου για προαγωγή, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας προχώρησε στην αξιολόγηση και σύγκριση των 17 υποψηφίων σύμφωνα με τα στοιχεία που ανάγονταν κατά τον ουσιώδη χρόνο και επέλεξε ως τους πλέον κατάλληλους για διορισμό ή προαγωγή τους Κ. Ματθαίου, Ν. Ρούσο και Κ. Τριανταφυλλίδη. Κρίνω σκόπιμο να παραθέσω σε αυτό το στάδιο την αιτιολογία που οδήγησε τα μέλη της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να καταλήξουν στη σχετική τους απόφαση.

Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή με την πιο πάνω προσφυγή ισχυρίζεται ότι η σχετική απόφαση είναι άκυρη γιατί,

(i) Η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν πίστωσε τον αιτητή με το πλεονέκτημα της πείρας,

(ii) Η σύσταση του Γενικού Διευθυντή έρχεται σε σύγκρουση με το περιεχόμενο των φακέλων,

(iii) Το ενδιαφερόμενο μέρος Ν. Ρούσος δεν κατείχε το προσόν της παραγράφου 3(2) του Σχεδίου Υπηρεσίας.

Χωρίς αμφιβολία η έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής στην παρούσα περίπτωση θα ήταν διαφορετική και πιθανώς να έκλινε την πλάστιγγα υπέρ του αιτητή. Η πιθανότητα αυτή δεν μπορεί παρά να δημιουργήσει ερωτηματικά που κλονίζουν την αξιοπιστία της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας.

Η περιληπτική σύσταση του Γενικού Διευθυντή έχει πάρει την πιο κάτω μορφή.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η πιο πάνω σύσταση, που δεν είναι καθόλου διευκρινιστική, έρχεται σε σύγκρουση με τα στοιχεία των φακέλων που δείχνουν ότι ο αιτητής υπερέχει σαφώς σε πείρα και σε αρχαιότητα, χωρίς να υστερεί αλλά να έχει υπέρτερα προσόντα έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους.

Η παράγραφος 3(2) του Σχεδίου Υπηρεσίας απαιτεί,

Η σχετική αναφορά της Συμβουλευτικής Επιτροπής στην έκθεση της αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος Νίκο Ρούσο περιέχει τα ακόλουθα:

Η θέση που πήρε η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αναφορικά με το πιο πάνω θέμα διαμορφώθηκε ως ακολούθως:

Ο αιτητής υποστηρίζει επίσης ότι η διαπίστωση στην έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπηρέτησε για 18 μήνες στη θέση του Διευθυντή Διαχείρισης Τουρκοκυπριακών Υπηρεσιών και έτσι εφάρμοζε νόμους και κανονισμούς σύμφωνα με τις πρόνοιες της παραγράφου 3(2) του Σχεδίου Υπηρεσίας, συνιστά παραβίαση του κανόνα του δεδικασμένου αφού στην ακυρωτική απόφαση στις προσφυγές 3/97, 51/97 και 149/97 αποφασίστηκε ότι η “πείρα (του ενδιαφερόμενου μέρους) στη δημόσια υπηρεσία δεν έχει άμεση σχέση με τα καθήκοντα της θέσης”.

Επιπρόσθετα προς τα πιο πάνω ο αιτητής υποδεικνύει ότι η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας περιέχει σοβαρές αντιφάσεις που κλονίζουν την αξιοπιστία της επίδικης απόφασης. Ειδικότερα σημειώνεται ότι ενώ για το ενδιαφερόμενο μέρος η Συμβουλευτική Επιτροπή αποδέχθηκε ότι “η ετοιμασία όρων ή/και αξιολόγηση προσφορών” ικανοποιούσε τις απαιτήσεις για απαιτούμενες γνώσεις των Γενικών Διατάξεων, Δημοσιονομικών Οδηγιών και Κανονισμών Αποθηκών (θέση την οποία υιοθέτησε και η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας), στην περίπτωση του υποψήφιου Ανδρέα Μανώλη η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας κατέληξε σε αντίθετο συμπέρασμα.

Ο αιτητής συμπερασματικά υποβάλλει ότι όλα τα πιο πάνω υποδεικνύουν ότι υπήρξε πλάνη και έλλειψη δέουσας έρευνας τόσο στο στάδιο της αξιολόγησης από τη Συμβουλευτική Επιτροπή όσο και από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, με συνέπεια η επίδικη απόφαση να οδηγείται σε ακύρωση.

Το Σχέδιο Υπηρεσίας δεν απαιτεί μόνο καλή γνώση των σχετικών νομοθετικών διατάξεων αλλά και ικανότητα εφαρμογής τους. Ο αιτητής έχει πετύχει σε εξετάσεις για ορισμένους νόμους, για τις Γενικές Διατάξεις, για τις Δημοσιονομικές Οδηγίες και Λογιστικές Οδηγίες και για τους Κανονισμούς Αποθηκών, έτσι που τεκμαίρεται ότι κατέχει το προσόν. Αντίθετα το ενδιαφερόμενο μέρος που δεν πέτυχε στις σχετικές εξετάσεις, κρίθηκε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ότι κατείχε το προσόν με βάση ενασχόληση του σε θέματα Κτηματολογίου. Μέσα στα πιο πάνω πλαίσια των θέσεων που προβλήθηκαν από τον αιτητή, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας πάσχει από ύπαρξη πλάνης και έλλειψη δέουσας έρευνας.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η σχετική απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας είναι άκυρη γιατί μεταξύ άλλων,

(i) Η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας,

(ii) Η σύσταση του Γενικού Διευθυντή είναι γενική και αόριστη και

(iii) Εχει σημειωθεί παραβίαση του δεδικασμένου.

Ο αιτητής που δεν συστήθηκε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή αλλά όμως συμπεριλήφθηκε στο σχετικό κατάλογο από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, ισχυρίζεται ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή χρησιμοποίησε για την αιτιολόγηση της κρίσης της λεκτικό που είναι σχετικά όμοιο για τον κάθε υποψήφιο, χωρίς να δικαιολογείται ο χαρακτηρισμός που ακολουθεί στο τέλος. Πιο συγκεκριμένα από τα έγγραφα που έχουν κατατεθεί παρουσιάζεται η πιο κάτω εικόνα για τον αιτητή και τα ενδιαφερόμενα μέρη:

Πρέπει ευθύς εξ’ αρχής να σημειωθεί ότι η θέση είναι Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής και κατ’ επέκταση δεν απαιτείται αιτιολογημένη σύσταση.

Η σχετική σύσταση του Γενικού Διευθυντή προς τα μέλη της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας όπως αυτή παρουσιάζεται από τα έγγραφα που έχουν κατατεθεί έχει πάρει την πιο κάτω μορφή:

Αναμφίβολα στην πιο πάνω διαπίστωση δεν διαφαίνεται οποιαδήποτε αιτιολογία ως προς τους λόγους που οδήγησαν στη σύσταση των ενδιαφερόμενων μερών. Επειδή ο Νόμος δεν απαιτεί αιτιολογία δεν σημαίνει ότι η σύσταση δεν πρέπει να περιέχει κανένα στοιχείο που θα αιτιολογεί τα συμπεράσματα στα οποία έχει καταλήξει ο Γενικός Διευθυντής. Ιδιαίτερα όταν η σύσταση λήφθηκε υπόψη από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας πριν από τη λήψη της σχετικής απόφασης.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η ακυρωτική απόφαση αποτελεί δεδικασμένο και ότι με την επαναπροαγωγή των ίδιων υποψηφίων παραβιάστηκε ο κανόνας του δεδικασμένου. Η εισήγηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Το δεδικασμένο στην προηγούμενη προσφυγή 3/97 του αιτητή περιορίζεται μόνο στο αναιτιολόγητο της αρχικής έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής και δεν περιέχει οποιοδήποτε εύρημα που θα μπορούσε να επικαλεσθεί ο αιτητής ως παραβιάζων τον κανόνα του δεδικασμένου.

Ο αιτητής έχει προβάλει επίσης διάφορους άλλους λόγους προς ακύρωση της επίδικης απόφασης, όπως π.χ. την έκδηλη υπεροχή του έναντι των ενδιαφερόμενων μερών. Εχοντας υπόψη όμως την πιο πάνω κατάληξη μου δεν κρίνω σκόπιμο να υπεισέλθω στην εξέταση τους.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η επίδικη απόφαση είναι άκυρη γιατί μεταξύ άλλων,

(i) Υπήρξε παραβίαση του δεδικασμένου,

Ο αιτητής εισηγείται ότι έχει επιτύχει να ακυρώσει την προηγούμενη απόφαση των καθ’ων η αίτηση με την προσφυγή 149/97. Η επαναπροαγωγή από τους καθ’ων η αίτηση για δεύτερη φορά χωρίς ουσιαστική αιτιολογία παραβιάζει τις αρχές του δεδικασμένου.

Η εισήγηση αυτή δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Η προηγούμενη απόφαση στην προσφυγή 149/97 κρίθηκε άκυρη γιατί η αιτιολογία της Συμβουλευτικής Επιτροπής ερχόταν σε αντίθεση με το περιεχόμενο των φακέλων. Το Δικαστήριο δεν προέβηκε σε οποιοδήποτε εύρημα αναφορικά με τα προσόντα που θα μπορούσε να οδηγήσει στην επίκληση του κανόνα του δεδικασμένου. Η απλή ακύρωση της επίδικης απόφασης γιατί η αιτιολογία της Συμβουλευτικής Επιτροπής βρισκόταν σε αντίθεση με το περιεχόμενο του φακέλου, δεν οδηγεί στη δημιουργία του δεδικασμένου.

Ο αιτητής πέτυχε στις εξετάσεις για το προσόν της παραγράφου 3(2) του Σχεδίου Υπηρεσίας αναφορικά με την καλή γνώση και ικανότητα εφαρμογής της σχετικής νομοθεσίας με τα καθήκοντα της θέσης. Τα ενδιαφερόμενα μέρη Κ. Τριανταφυλλίδης και Κ. Ματθαίου δεν κατείχαν ένα τέτοιο δίπλωμα.

Η Συμβουλευτική Επιτροπή αποφάσισε ομόφωνα ότι όσοι από τους υποψηφίους ήταν ή διετέλεσαν Διοικητικοί Λειτουργοί και είχαν εργασθεί στην Επαρχιακή Διοίκηση ή στο Υπουργείο Εσωτερικών, τεκμαίρεται ότι είχαν καλή γνώση και ικανότητα εφαρμογής της σχετικής νομοθεσίας. Με βάση τα πιο πάνω τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη Κ. Τριανταφυλλίδης και Κ. Ματθαίου κρίθηκε ότι κατείχαν το προσόν του άρθρου 3(2) του Σχεδίου Υπηρεσίας.

Η παράγραφος 3(2) του Σχεδίου Υπηρεσίας απαιτεί όχι μόνο καλή γνώση αλλά και ικανότητα εφαρμογής της σχετικής νομοθεσίας. Το γεγονός ότι ένας υποψήφιος έχει υπηρετήσει σε μια θέση δεν εξυπακούει ότι ο υποψήφιος έχει και ικανότητα εφαρμογής της σχετικής νομοθεσίας. Δεν υπάρχουν οποιαδήποτε στοιχεία που να επιβεβαιώνουν ότι ο υποψήφιος έχει μια τέτοια ικανότητα. Το συμπέρασμα της Συμβουλευτικής Επιτροπής ότι η κατοχή μιας θέσης εξυπακούει και ικανότητα εφαρμογής της σχετικής νομοθεσίας, προβάλλεται μετέωρο. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η απόδοση στα ενδιαφερόμενα μέρη της κατοχής του προσόντος δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η επίδικη απόφαση είναι άκυρη γιατί μεταξύ άλλων το ενδιαφερόμενο μέρος δεν πληρούσε τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα.

Το ενδιαφερόμενο μέρος Ν. Ρούσος δεν απέκτησε το προσόν της παραγράφου 3(2) κατόπιν εξετάσεων. Ομως η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το πιο πάνω προσόν κατόπιν διαβεβαίωσης προϊσταμένου του για την ενασχόληση του ενδιαφερόμενου μέρους σε διάφορα θέματα κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στο Τμήμα Κτηματολογίου, που είχαν σχέση με τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας.

Τα πιο πάνω υιοθετήθηκαν από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας η οποία αφού έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το προσόν της παραγράφου 3(2) ακολούθως προέβηκε στην προαγωγή του.

Το Σχέδιο Υπηρεσίας δεν απαιτεί μόνο καλή γνώση αλλά και ικανότητα εφαρμογής της σχετικής νομοθεσίας. Ενώ ο αιτητής πέτυχε στις εξετάσεις για Ορισμένους Νόμους, στις Γενικές Διατάξεις, στις Δημοσιονομικές και Λογιστικές Οδηγίες και στους Κανονισμούς Αποθηκών, το ενδιαφερόμενο μέρος δεν έχει να επιδείξει μια τέτοια επιτυχία. Αντίθετα, επιδίωξε να του αναγνωρισθεί το προσόν της παραγράφου 3(2) με βάση την υπηρεσία του στο Τμήμα Κτηματολογίου και στη θέση του Αναπληρωτή Διευθυντή Τουρκοκυπριακών Περιουσιών. Ο έμμεσος αυτός τρόπος αναγνώρισης του προσόντος της παραγράφου 3(2) μου δημιουργεί αμφιβολίες κατά πόσο μπορεί να εξισωθεί με την επιτυχία σε εξετάσεις πάνω στα σχετικά θέματα. Η ενασχόληση του ενδιαφερόμενου μέρους, που οδηγεί κατά την εισήγηση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας σε κατοχή της καλής γνώσης της νομοθεσίας, περιορίστηκε σε θέματα ακίνητης ιδιοκτησίας και δεν υπάρχουν οποιαδήποτε στοιχεία που υποδεικνύουν ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είχε την ικανότητα εφαρμογής της σχετικής νομοθεσίας. Εχει προβληθεί εκ μέρους του ενδιαφερόμενου μέρους η εισήγηση ότι κατείχε και μπορούσε να εφαρμόσει τους σχετικούς Κανονισμούς Αποθηκών. Ομως άνκαι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας θεώρησε ότι “η ετοιμασία όρων ή/και αξιολόγησης προσφορών” ήταν ένα στοιχείο που μπορούσε να οδηγήσει σε συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το προσόν της παραγράφου 3(2), εντούτοις για “ετοιμασία προδιαγραφών για προσφορές” στην περίπτωση του υποψήφιου Μανώλη Ανδρέα κατέληξε σε αντίθετη άποψη.

Οι προσφυγές επιτυγχάνουν. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Οι καθ’ων η αίτηση διατάσσονται να καταβάλουν τα έξοδα των αιτητών.

Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,

Δ.