(2001) 4 ΑΑΔ 810
[*810]12 Σεπτεμβρίου, 2001
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΑΜΙΑΝΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ’ ων η αίτηση,
(Υπόθεση Αρ. 302/1999)
Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Σύσταση του τμηματάρχη ― Νομικός ρόλος και βαρύτητα.
Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Αρχαιότητα ― Βαρύτητα και αξιολόγηση.
Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου ― Εμπιστευτικές εκθέσεις ― Αγνόηση παράνομων εμπιστευτικών εκθέσεων, χωρίς παράλληλη σύνταξη νομίμων ― Επικυρώθηκε στην κριθείσα περίπτωση.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά της επιλογής του ενδιαφερόμενου μέρους κατά τη διαδικασία πλήρωσης της θέσης Προϊσταμένου Χειριστών Τεχνικών Συσκευών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ρ.Ι.Κ. ν. Κωνσταντινίδου (1997) 3 Α.Α.Δ. 338 είναι απόλυτα ορθό να αναζητούνται οι απόψεις των αρμόδιων στελεχών των καθ’ ων η αίτηση σχετικά με την καταλληλότητα των υποψήφιων για την πλήρωση κάποιας θέσης. Οι απόψεις που διατυπώνονται από τους τμηματάρχες ή προϊστάμενους δεν υπέχουν τη σημασία που έχει η σύσταση του προϊστάμενου τμήματος βάσει του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90, αλλά πρέπει να αξιολογούνται μέσα στα πλαίσια της διακριτικής [*811]ευχέρειας του διορίζοντος οργάνου, όπως κάθε άλλο στοιχείο διαφωτιστικό για την καταλληλότητα των υποψήφιων.
2. Το ότι το Συμβούλιο έλαβε ιδιαίτερα υπ΄ όψιν την πλεονεκτική θέση του ενδιαφερόμενου μέρους σε αρχαιότητα έναντι των άλλων, δεν είναι μεμπτό. Η αρχαιότητα αποτελεί ένα από τα τρία νομοθετημένα κριτήρια επί τη βάσει των οποίων κρίνονται οι υποψήφιοι (βλέπε Καν. 4(1) των περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Διορισμοί και Προαγωγές) Κανονισμών του 1987, Κ.Δ.Π. 317/87), ενώ σύμφωνα με τη νομολογία η στάθμιση των κριτηρίων για την επιλογή του καταλληλότερου και η απόδοση μεγαλύτερης βαρύτητας στον ένα ή στον άλλο παράγοντα, ανάγονται στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου.
3. Περαιτέρω ορθά το Συμβούλιο δεν έλαβε υπ΄ όψιν τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψήφιων μετά το 1990 γιατί δεν έγιναν με βάση το Νόμο 155/90. Ούτως ή άλλως οι εμπιστευτικές εκθέσεις δεν θα μπορούσαν να διαφοροποιήσουν το αποτέλεσμα αφού οι υποψήφιοι ήταν ίσοι σε αξία. Φαίνεται ότι και οι δύο υποψήφιοι ικανοποιούσαν τα απαιτούμενα προσόντα, αλλά έκδηλη είναι η αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους μια και διορίστηκε στη μόνιμη θέση του Ανώτερου Χειριστή Τεχνικών Συσκευών από 1.7.1983, ενώ ο αιτητής διορίστηκε στην ίδια θέση από 1.4.1991.
4. Τέλος αβάσιμο είναι και το επιχείρημα ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί λόγω της παράλειψης των καθ΄ ων η αίτηση να συντάξουν εμπιστευτικές εκθέσεις βάσει του νόμου. ΄Οσο μεμπτή δυνατόν να είναι μια τέτοια παράλειψη, δεν συνιστά λόγο ακύρωσης.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Myles v. Κυπριακού Πρακτορείου Ειδήσεων, Υπόθ. Αρ. 863/96, ημερ. 13.1.1998,
Παπαντωνίου v. Ρ.Ι.Κ. (1999) 3 Α.Α.Δ. 462,
Ρ.Ι.Κ. v. Κωνσταντινίδου (1997) 3 Α.Α.Δ. 338,
Christodoulou a.o. v. CY.T.A. (1978) 3 C.L.R. 61,
Georghiou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 74,
[*812]Republic v. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852.
Προσφυγή.
Προσφυγή από τον αιτητή κατά της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Προϊσταμένου Χειριστών Τεχνικών Συσκευών, από 31/12/98, αντί του ιδίου.
Σ. Νικολάου για κ.κ. Παπαχαραλάμπους και Αγγελίδη, για τον Αιτητή.
Π. Πολυβίου, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής αξιώνει ακύρωση της απόφασης των καθ’ ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του να διοριστεί στη θέση του Προϊστάμενου Χειριστών Τεχνικών Συσκευών, στην οποία διορίστηκε το ενδιαφερόμενο μέρος από 31.12.1998.
Ύστερα από σχετική προκήρυξη της θέσης υπέβαλαν αίτηση έξι υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος. Στις 18.12.1998 η Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής (στο εξής «η Συμβουλευτική») εξέτασε, μεταξύ άλλων, τα προσόντα των υποψήφιων και κατέληξε ότι πέντε από αυτούς ικανοποιούσαν τις προϋποθέσεις καταλληλότητας για τη θέση. Η Συμβουλευτική έκρινε περαιτέρω ότι τα ενώπιόν της στοιχεία ήταν ικανοποιητικά και ότι περαιτέρω διερεύνηση, μέσω προσωπικών συνεντεύξεων, δεν ήταν απαραίτητη.
Στη συνεδρία του ημερ. 23.12.1998 το Διοικητικό Συμβούλιο των καθ΄ ων η αίτηση επικύρωσε τις απόψεις της Συμβουλευτικής. Ο Πρώτος Λειτουργός Στήριξης Παραγωγής από τον οποίο ζητήθηκε να προβεί σε συστάσεις ανέφερε ότι αγνόησε το περιεχόμενο των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψήφιων για την περίοδο από 1990 μέχρι τότε, γιατί δεν είχαν συνταχθεί σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Αξιολόγηση, Ελευθερία Έκφρασης Γνώμης και Πολιτικά Δικαιώματα Υπαλλήλων) Νόμου του 1990, Ν. 155/90, ο οποίος απαιτεί όπως οι υπηρεσιακές εκθέσεις των υπαλλήλων των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου συντάσσονται βάσει κανονισμών που εκδίδονται σύμφωνα με τις διατάξεις των οικείων νόμων. Όμως, σημειώνει, ακόμα και αν δεν τις αγνοούσε, δεν θα διαφοροποιούσε την εκτίμησή του, για[*813]τί η αξία τους είναι αυτή που αντικατοπτρίζεται στις βαθμολογίες. Στη συνέχεια προχώρησε και σύστησε ως καταλληλότερο το ενδιαφερόμενο μέρος που υπερείχε όλων των άλλων υποψήφιων σε αρχαιότητα. Με την πιο πάνω σύσταση συμφώνησε και ο Γενικός Διευθυντής.
Το Συμβούλιο μετά την αποχώρηση του Γενικού Διευθυντή, του Πρώτου Λειτουργού Στήριξης Παραγωγής και του νομικού συμβούλου, αποφάσισε όπως προάξει το ενδιαφερόμενο μέρος από 31.12.1998. Τονίστηκε ότι κατά τη λήψη της απόφασης ελήφθη ιδιαίτερα υπ΄όψιν η πλεονεκτική έναντι των άλλων υποψήφιων θέση του ως προς την αρχαιότητα.
Ο αιτητής προβάλλει αριθμό νομικών λόγων ακύρωσης. Ισχυρίζεται ότι έχει εμφιλοχωρήσει πλάνη περί τα πράγματα. Κατά την άποψή του τα δεδομένα που υπήρχαν, αλλά δεν λήφθηκαν υπ΄ όψιν, για λόγους που δεν ευθύνεται ούτε ο ίδιος, ούτε το ενδιαφερόμενο μέρος, είναι η αξία των υποψήφιων μετά το 1990.
Ισχυρίζεται περαιτέρω έλλειψη αιτιολόγησης της σύστασης του Πρώτου Λειτουργού Στήριξης Παραγωγής. Προβάλλει ακόμα παραβίαση της χρηστής διοίκησης, επειδή χωρίς υπαιτιότητα των υποψήφιων δεν ελήφθη μέριμνα για νομότυπη σύνταξη των υπηρεσιακών εκθέσεων. Και τέλος προβάλλεται πλάνη περί το νόμο, αφού, παρά τα τρία νομοθετημένα κριτήρια που έπρεπε να εκτιμηθούν, το Διοικητικό Συμβούλιο υπερεκτίμησε την αρχαιότητα.
Αντίθετα οι καθ’ ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι εκτενής και λεπτομερής, συνοδεύεται δε από επαρκή αιτιολογία. Το Συμβούλιο πριν καταλήξει στην απόφασή του έλαβε υπ’ όψιν όλα τα ενώπιόν του στοιχεία και τα σχετικά έγγραφα και η εκτίμησή τους έδειξε την πλήρη εικόνα της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας των υποψήφιων, με αποτέλεσμα η απόφαση του Συμβουλίου να είναι εύλογα επιτρεπτή και μέσα στα όρια της διακριτικής του ευχέρειας.
Οι καθ’ ων η αίτηση υποστηρίζουν περαιτέρω ότι οι υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψήφιων για την περίοδο ύστερα από το 1990 ορθά αγνοήθηκαν, γιατί συντάχθηκαν κατά παράβαση του σχετικού νόμου (βλέπε Myles ν. Κυπριακού Πρακτορείου Ειδήσεων, Υπόθ. Αρ. 863/96, ημερ. 13.1.1998, όπου αποφασίστηκε ότι ορθά αγνοήθηκαν υπηρεσιακές εκθέσεις που συντάχθηκαν χωρίς την ύπαρξη σχετικών κανονισμών).
[*814]Τέλος είναι η θέση των καθ’ ων η αίτηση ότι η σύσταση του Πρώτου Λειτουργού Στήριξης Παραγωγής είναι καθόλα νόμιμη (Παπαντωνίου ν. Ρ.Ι.Κ. (1999) 3 Α.Α.Δ. 462).
Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ρ.Ι.Κ. ν. Κωνσταντινίδου (1997) 3 Α.Α.Δ. 338 είναι απόλυτα ορθό να αναζητούνται οι απόψεις των αρμόδιων στελεχών των καθ’ ων η αίτηση σχετικά με την καταλληλότητα των υποψήφιων για την πλήρωση κάποιας θέσης. Οι απόψεις που διατυπώνονται από τους τμηματάρχες ή προϊστάμενους δεν υπέχουν τη σημασία που έχει η σύσταση του προϊστάμενου τμήματος βάσει του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90, αλλά πρέπει να αξιολογούνται μέσα στα πλαίσια της διακριτικής ευχέρειας του διορίζοντος οργάνου, όπως κάθε άλλο στοιχείο διαφωτιστικό για την καταλληλότητα των υποψήφιων.
Οι πιο πάνω θέσεις των καθ’ ων η αίτηση είναι ορθές. Η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή. Όλα τα σχετικά στοιχεία και έγγραφα ήταν ενώπιον του Συμβουλίου και συνεκτιμήθηκαν δεόντως.
Δεν διαπιστώνεται οποιαδήποτε πλάνη στην εκτίμηση του Πρώτου Λειτουργού Στήριξης Παραγωγής. Ούτε και τίθεται θέμα παράλειψης διεξαγωγής δέουσας έρευνας. Όλα τα στοιχεία που αφορούσαν τους υποψήφιους βρίσκονταν ενώπιον του Συμβουλίου και δεν παρατηρείται ο,τιδήποτε που να δημιουργούσε την ανάγκη περαιτέρω έρευνας.
Το ότι το Συμβούλιο έλαβε ιδιαίτερα υπ’ όψιν την πλεονεκτική θέση του ενδιαφερόμενου μέρους σε αρχαιότητα έναντι των άλλων, δεν είναι μεμπτό. Η αρχαιότητα αποτελεί ένα από τα τρία νομοθετημένα κριτήρια επί τη βάσει των οποίων κρίνονται οι υποψήφιοι (βλέπε Καν. 4(1) των περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Διορισμοί και Προαγωγές) Κανονισμών του 1987, Κ.Δ.Π. 317/87), ενώ σύμφωνα με τη νομολογία η στάθμιση των κριτηρίων για την επιλογή του καταλληλότερου και η απόδοση μεγαλύτερης βαρύτητας στον ένα ή στον άλλο παράγοντα, ανάγονται στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου (βλέπε Christodoulou & Another v. CY.T.A. (1978) 3 C.L.R. 61, 68, Georghiou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 74, 82 και Republic v. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852, 856).
Περαιτέρω ορθά το Συμβούλιο δεν έλαβε υπ’ όψιν τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψήφιων μετά το 1990 γιατί δεν έγιναν με βάση το Νόμο 155/90. Ούτως ή άλλως οι εμπιστευτικές εκθέσεις δεν [*815]θα μπορούσαν να διαφοροποιήσουν το αποτέλεσμα αφού, όπως τονίστηκε, οι υποψήφιοι ήταν ίσοι σε αξία. Φαίνεται ότι και οι δύο υποψήφιοι ικανοποιούσαν τα απαιτούμενα προσόντα, αλλά έκδηλη είναι η αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους μια και διορίστηκε στη μόνιμη θέση του Ανώτερου Χειριστή Τεχνικών Συσκευών από 1.7.1983, ενώ ο αιτητής διορίστηκε στην ίδια θέση από 1.4.1991.
Τέλος αβάσιμο είναι και το επιχείρημα ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί λόγω της παράλειψης των καθ’ ων η αίτηση να συντάξουν εμπιστευτικές εκθέσεις βάσει του νόμου. Όσο μεμπτή δυνατόν να είναι μια τέτοια παράλειψη, δεν συνιστά λόγο ακύρωσης.
Είναι προφανές ότι κανένα από τα προβληθέντα επιχειρήματα δεν ευσταθεί. Η επίδικη απόφαση είναι αιτιολογημένη με επάρκεια που συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων και δεν δικαιολογείται οποιοσδήποτε ισχυρισμός για εμφιλοχώρηση πλάνης ή παραβίαση της χρηστής διοίκησης.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή, τα οποία υπολογίζω και επιδικάζω στις £400.
Η�προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο