Varnavas Hadjipanayis Ltd ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 4 ΑΑΔ 964

(2001) 4 ΑΑΔ 964

[*964]19 Οκτωβρίου, 2001

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]

VARNAVAS HADJIPANAYIS LTD,

Αιτητές,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,

Καθ΄ου η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 673/1998)

 

Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως ― Διασάφηση και βεβαίωση ― Ανάκληση της βεβαίωσης ― Ανάκληση παράνομης βεβαίωσης για λόγους δημοσίου συμφέροντος ― Κρίθηκε έγκυρη ― Περιστάσεις.

Διοικητική Πράξη ― Ανάκληση ― Αρχές ― Ειδικά το ζήτημα της εντός ευλόγου χρόνου ανακλήσεως παράνομης ευμενούς διοικητικής απόφασης.

Οι αιτητές επεδίωξαν την ακύρωση της ανάκλησης της δασμολογικής ταξινόμησης προϊόντος που εισήγαγαν η οποία συνεπαγόταν την απαίτηση από αυτούς να καταβάλουν επιπρόσθετους δασμούς.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

Το κρίσιμο θέμα που προκύπτει για εξέταση είναι αν η απόφαση του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων που προσβάλλεται, ορθά ανακάλεσε τις προηγούμενες αποφάσεις του για τη δασμολόγηση του εν λόγω προϊόντος.

     Οι δασμολογικές αποφάσεις υπόκεινται σε ανάκληση όπως και κάθε άλλη διοικητική απόφαση και σύμφωνα με τους ίδιους κανόνες.

[*965]         Oι δασμολογικές αποφάσεις που ανακλήθηκαν εν προκειμένω είναι παράνομες. Επιβλήθηκε άλλος δασμός από αυτόν που προβλέπει ο νόμος.  Είναι παραδεκτό ότι παράνομη διοικητική απόφαση υπόκειται σε ανάκληση.  Αν είναι ευμενής για το διοικούμενο η ευχέρεια για ανάκληση περιορίζεται στα πλαίσια του εύλογου χρόνου. 

     Όμως η διαρροή του χρόνου δεν αποτελεί κώλυμα για την ανάκληση όπου η παράνομη διοικητική πράξη αντιστρατεύεται το δημόσιο συμφέρον που στην προκείμενη περίπτωση επιβάλλει την εφαρμογή του δασμολογίου που προβλέπει ο νόμος.

     Επισημαίνεται η πλημμελής άσκηση  καθηκόντων από τους υπαλλήλους των καθ΄ων η αίτηση κατά τον έλεγχο των διασαφήσεων, κάτι που όμως δεν εμποδίζει το Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων να προβεί σε ανάκληση των παράνομων δασμολογικών αποφάσεων για την προστασία του δημόσιου συμφέροντος. 

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

The Director of the Department of Customs v. Grecian Hotel (1985) 1 C.L.R. 476,

Ν. Σ. Πισσαρίδης Λτδ v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2648,

Αλέξανδρος Σολέας & Υιός Λτδ v. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 496.

Προσφυγή.

Προσφυγή με την οποία οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων που κοινοποιήθηκε σ’ αυτούς με επιστολή ημερομηνίας 25.5.98, με την οποία ζητήθηκε πληρωμή πρόσθετων εισαγωγικών δασμών και φόρων συνολικού ποσού ΛΚ21.594,00.

Α. Γεωργιάδης με Ν. Γεωργιάδη για τον Λ. Λουκά, για τους Αιτητές.

Σ. Θεοδούλου, για τους Καθ΄ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές ζητούν με την προσφυγή αυτή την [*966]ακύρωση της απόφασης του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων που κοινοποιήθηκε σ΄αυτούς με επιστολή ημερομηνίας 25.5.98, με την οποία ζητήθηκε πληρωμή πρόσθετων εισαγωγικών δασμών και φόρων συνολικού ποσού ΛΚ21.594,00.

Οι αιτητές είναι εισαγωγείς φαρμάκων και καλλυντικών.  Σε διάφορες ημερομηνίες από 2.4.96 μέχρι 20.6.97 εισήγαγαν από το Βέλγιο το προϊόν Nizoral Shampoo.  Κατέθεσαν μέσω του εκτελωνιστή τους διασάφηση, με την οποία ταξινόμησαν το αναφερθέν προϊόν στη δασμολογική κλάση 3004 90 19 90 ως φάρμακο.

Το προϊόν αυτό είναι παρασκεύασμα για τα μαλλιά με φαρμακευτικές ιδιότητες.  Αρχικά ταξινομήθηκε στη δασμολογική κλάση 3004 90 19 90 ως φάρμακο.  Στις 15.11.95 ο Κλάδος Ονοματολογίας των καθ΄ων η αίτηση, με επιστολή του, πληροφόρησε τους αιτητές ότι ταξινομήθηκε στη δασμολογική κλάση 3305 10 00 90 ως καλλυντικό και ότι ακυρωνόταν η προηγούμενη απόφαση του.

Λειτουργός των καθ΄ων η αίτηση έλαβε κατάθεση στις 8.5.98 από το διευθυντή των αιτητών Βαρνάβα Χατζηπαναγή στο πλαίσιο διερεύνησης υπόθεσης κατάθεσης αναληθών εγγράφων στο Τελωνείο Λευκωσίας και Λεμεσού αναφορικά με τη δασμολογική ταξινόμηση του αναφερθέντος προϊόντος.  Ανέφερε στην κατάθεση του ο διευθυντής των αιτητών ότι ουδέποτε παραλήφθηκε η αναφερθείσα επιστολή των καθ΄ων η αίτηση.

Ακολούθησε επιστολή των καθ΄ων η αίτηση ημερομηνίας 25.5.98 με την οποία πληροφόρησαν τους αιτητές ότι σε πέντε περιπτώσεις κατέθεσαν τελωνειακά έγγραφα εισαγωγής για τον τελωνισμό του εν λόγω προϊόντος το οποίο κατάταξαν λανθασμένα στη δασμολογική κλάση 3004 90 19 90 ως φάρμακο αντί στην κλάση 3305 10 00 90 ως σαμπουάν, παρά την επιστολή ημερομηνίας 15.11.95.

Με την ίδια επιστολή κάλεσαν τους αιτητές να καταβάλουν τη διαφορά δασμών και φόρων που προέκυψε συνολικού ύψους ΛΚ21.594,00.  Το ποσό αυτό περιλάμβανε εισαγωγικούς δασμούς ΛΚ14.880,00, έκτακτη προσφυγική επιβάρυνση ΛΚ523,00 και φόρο προστιθέμενης αξίας ΛΚ6.191,00.

Εναντίον της απόφασης αυτής καταχωρήθηκε η προσφυγή αυτή.  Ο δικηγόρος των αιτητών με επιστολή του ημερομηνίας 18.6.98 προς τους καθ΄ων η αίτηση ανέφερε κι αυτός ότι η επιστολή ημερομηνίας 15.11.95 δεν λήφθηκε από τους αιτητές καθώς και ότι αν [*967]την λάμβαναν οι αιτητές, δεν θα την αγνοούσαν γιατί η ταξινόμηση του εν λόγω προϊόντος ως καλλυντικό συμφέρει σ΄αυτούς επειδή ως τέτοιο δεν εμπίπτει στην κατηγορία αγαθών με ελεγχόμενο κέρδος.

Η προσφυγή απορρίφθηκε στις 9.6.99 επειδή δεν καταχωρήθηκε γραπτή αγόρευση από το δικηγόρο των αιτητών όπως ήταν οι οδηγίες του Δικαστηρίου. Υποβλήθηκε αίτηση επαναφοράς και ακολούθως διατάχθηκε η επαναφορά της προσφυγής.

Ο δικηγόρος των αιτητών ισχυρίστηκε, για να πλήξει την προσβαλλόμενη απόφαση, ότι οι καθ΄ων η αίτηση είχαν υποχρέωση να κοινοποιήσουν την απόφασή τους ημερομηνίας 15.11.95 στους αιτητές.  Πρόβαλε περαιτέρω ότι οι καθ΄ων η αίτηση  δέχονταν τα έγγραφα που κατέθεταν οι αιτητές στο διάστημα 2.4.96 μέχρι 20.6.97 με αναφορά στη δασμολογική κλάση 3004 90 19 90.

Στις διασαφήσεις οι οποίες υποβλήθηκαν από τους αιτητές (εισαγωγείς) με βάση το άρθρο 24 του περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1967 (Ν.82/67), τα εισαγόμενα εμπορεύματα περιγράφονται ως φάρμακα στη δασμολογική κλάση 3004 90 19 90.  Η πληροφορία αυτή ήταν λανθασμένη.  Το λάθος συνέβαλε στην επιβολή δασμού άλλου από τον προβλεπόμενο από το νόμο και συνεπώς στη λήψη παράνομης απόφασης.  Κρίσιμο είναι και το άρθρο 30(3) του νόμου σύμφωνα με το οποίο η διασάφηση αποτελεί τη βάση για τη βεβαίωση του συντελεστή του τελωνειακού δασμού από τις τελωνειακές αρχές.

Από την έρευνα που διεξήχθηκε προέκυψε ότι δεν μπορούσε να αποδειχθεί δόλος των αιτητών ως προς την ανακριβή δήλωση.  Επισημάνθηκε το γεγονός ότι η επιστολή της 15.11.95 δεν είχε σταλεί συστημένη και συνεπώς δεν μπορούσε να αποδειχθεί αν την παρέλαβαν ή όχι οι αιτητές. Καθώς και ότι οι υπάλληλοι των καθ΄ων η αίτηση δεν είχαν προσέξει κατά τον έλεγχο των διασαφήσεων ότι είχε αλλάξει η δασμολογική ταξινόμηση του εν λόγω προϊόντος με την επιστολή του Κλάδου Ονοματολογίας ημερομηνίας 15.11.95.

Το κρίσιμο θέμα που προκύπτει για εξέταση είναι αν η απόφαση του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων που προσβάλλεται, ορθά ανακάλεσε τις προηγούμενες αποφάσεις του για τη δασμολόγηση του εν λόγω προϊόντος.

Το Εφετείο στην The Director of the Department of Customs v. Grecian Hotel (1985) 1 C.L.R. 476 αποφάσισε ότι οι δασμολο[*968]γικές αποφάσεις υπόκεινται σε ανάκληση όπως και κάθε άλλη διοικητική απόφαση και σύμφωνα με τους ίδιους κανόνες.

Oι δασμολογικές αποφάσεις που ανακλήθηκαν είναι παράνομες.  Επιβλήθηκε άλλος δασμός από αυτόν που προβλέπει ο νόμος.  Είναι παραδεκτό ότι παράνομη διοικητική απόφαση υπόκειται σε ανάκληση. Αν είναι ευμενής για το διοικούμενο η ευχέρεια για ανάκληση περιορίζεται στα πλαίσια του εύλογου χρόνου. Στην Ν.Σ. Πισσαρίδης Λτδ ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2648, κρίθηκε ότι χρονικό διάστημα 2½ μηνών συνιστούσε εύλογο χρόνο για την ανάκληση δασμολογικής απόφασης ενώ δόθηκε αντίθετη απόφαση για την ανάκληση δασμολογικών αποφάσεων μετά από 15 μήνες. 

Δεν θα με απασχολήσει όμως άλλο η πάροδος του χρόνου ο οποίος διέρρευσε μεταξύ της λήψης των ανακληθεισών πράξεων και της ανάκλησης (περίπου 1 μέχρι 2 χρόνια).  Γίνεται δεκτό ότι η διαρροή του χρόνου δεν αποτελεί κώλυμα για την ανάκληση όπου η παράνομη διοικητική πράξη αντιστρατεύεται το δημόσιο συμφέρον που στην προκείμενη περίπτωση επιβάλλει την εφαρμογή του δασμολογίου που προβλέπει ο νόμος.  (Βλ. Αλέξανδρος Σολέας & Υιός Λτδ ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 496).

Οι καθ΄ων η αίτηση δεν αμφισβητούν τον ισχυρισμό των αιτητών ότι δεν έλαβαν την επίδικη επιστολή. Από τις διατάξεις του Ν.82/67 δεν διαπίστωσα υποχρέωση του καθ΄ου η αίτηση να γνωστοποιεί στους εισαγωγείς απόφαση του για τη σωστή δασμολογική κλάση στην οποία ταξινομείται ένα προϊόν.  Επισημαίνεται η πλημμελής άσκηση καθηκόντων από τους υπαλλήλους των καθ΄ων η αίτηση κατά τον έλεγχο των διασαφήσεων, κάτι που όμως δεν εμποδίζει το Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων να προβεί σε ανάκληση των παράνομων δασμολογικών αποφάσεων για την προστασία του δημόσιου συμφέροντος. 

Οι αιτητές έκαναν όπως λέχθηκε πιο πάνω ανακριβή δήλωση στις τελωνειακές αρχές.  Η δήλωση τους επέδρασε ουσιωδώς στη λήψη των παράνομων αποφάσεων χωρίς να δικαιολογεί την πλημμέλεια στην άσκηση των καθηκόντων των αρμόδιων υπαλλήλων.  Από τις διατάξεις του άρθρου 24 σε συνδυασμό με εκείνες του άρθρου 188 που καθιστούν αναληθείς δηλώσεις και καταθέσεις στις τελωνειακές αρχές σε ποινικό αδίκημα προκύπτει η υποχρέωση των διοικουμένων για την ορθή περιγραφή των εισαγόμενων εμπορευμάτων. Συνεπώς είναι άνευ σημασίας η λήψη ή όχι της επίδικης επιστολής. Έχω τη γνώμη ότι από τις πιο πάνω διατάξεις προκύπτει ότι πριν την υποβολή διασάφησης οι αιτητές όφειλαν να ερευνήσουν αν το εν [*969]λόγω προϊόν εξακολουθούσε να ταξινομείται στη δασμολογική κλάση που τέθηκε αρχικά.

Εν όψει των πιο πάνω καταλήξεων η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των αιτητών.

Η�προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο