(2001) 4 ΑΑΔ 1125
[*1125]27 Νοεμβρίου, 2001
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΤΣΙΑΚΛΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ’ ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 656/2000)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Προσόντα ― Τεκμήριο κατοχής προσόντος από υποψήφιο ο οποίος κατείχε την προηγούμενη της επίδικης θέση στην οποία το ίδιο προσόν επίσης απαιτείτο ― Το σχέδιο υπηρεσίας της προηγούμενης θέσης δεν παρουσιάσθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου ― Διαπιστώθηκε λόγος ακυρώσεως ― Περιστάσεις.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής ― Αιτιολογία ― Περιστάσεις υπό τις οποίες η κρίση της Συμβουλευτικής Επιτροπής κρίθηκε αναιτιολόγητη.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Σύσταση του Διευθυντή ― Βαρύτητα ― Βαρύτητα της σύστασης όταν αυτή δεν περιέχει οποιαδήποτε αιτιολογία.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Κριτήρια ― Αξία και αρχαιότητα ― Κατά πόσο αξιολογήθηκαν ορθά τα εν λόγω κριτήρια υπό το φως του περιεχομένου των φακέλων των υποψηφίων.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Λόγοι ακυρώσεως ― Πλάνη περί τα πράγματα ― Περιστάσεις στοιχειοθέτησής της στην κριθείσα περίπτωση.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Ενιαίο μέτρο κρίσης [*1126]των υποψηφίων ― Δεν παραβιάστηκε στην κριθείσα περίπτωση.
Ο αιτητής προσέβαλε την επιλογή των ενδιαφερομένων μερών για πλήρωση της θέσης Επιμελητή (Ακτινοδιαγνωστικής) στο Τμήμα Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, η οποία ήταν το προϊόν επανεξέτασης μετά από δύο διαδοχικές ακυρωτικές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Και αν γίνει δεκτό ότι κατά την κρίση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, κατά τεκμήριο, οι υποψήφιοι κατείχαν το προσόν της γλώσσας, παρατηρείται ότι η ΕΔΥ δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα. Εκτός από την παράλειψη της Συμβουλευτικής Επιτροπής να εξετάσει το θέμα, παρατηρείται δηλαδή και παράλειψη εκ μέρους της ΕΔΥ να προβεί στη δική της έρευνα για να διαπιστωθεί αν οι υποψήφιοι κατείχαν το προσόν. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια η μη παρουσίαση του προηγούμενου Σχεδίου Υπηρεσίας, το οποίο θα μπορούσε, κατά τεκμήριο, να αποδείξει την κατοχή του πιο πάνω προσόντος, καθιστά τόσο τη διαδικασία ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής όσο και εκείνη ενώπιον της ΕΔΥ ως πάσχουσα.
2. Εγείρεται το ερώτημα πώς η Συμβουλευτική Επιτροπή χαρακτηρίζει τον αιτητή ως «Πάρα πολύ καλό» και το ενδιαφερόμενο μέρος ως «Εξαίρετο». Τα στοιχεία των υποψηφίων υπήρχαν ενώπιον της ΕΔΥ και φαίνεται ότι λήφθηκαν υπόψη. Όμως, προκύπτει ότι η κρίση της Συμβουλευτικής Επιτροπής είναι αναιτιολόγητη, κατά παράβαση του Άρθρου 34(6) του Νόμου 1/90. Ιδιαίτερα γιατί η κρίση της για τον αιτητή (Πάρα πολύ καλός) και για το ενδιαφερόμενο μέρος (Εξαίρετος) στηρίχτηκε στα στοιχεία αυτά.
3. Είναι η θέση του αιτητή ότι ο Διευθυντής δεν διατύπωσε οποιαδήποτε αιτιολογία για τη σύστασή του που δεν απέχει κατά πολύ από μια μηδενική σύσταση.
Ο λόγος αυτός δεν θα μπορούσε να αποτελέσει από μόνος του λόγο ακύρωσης της σχετικής απόφασης. Όμως, είναι ένα στοιχείο που δεν μπορεί να παραγνωρισθεί μέσα στο γενικό σύνολο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη από την ΕΔΥ στη διαμόρφωση της τελικής της απόφασης.
4. Ο Χρίστος Τομπάζος δεν υπερέχει του αιτητή σε αξία όπως αυτή προκύπτει από τις ετήσιες εκθέσεις. Επίσης, διαπιστώνεται υπεροχή [*1127]σε αρχαιότητα με βάση την ημερομηνία γέννησης, έστω και απομακρυσμένη. Η ΕΔΥ ανέφερε ότι ο Χρίστος Τομπάζος υπερέχει όλων των υποψηφίων σε αρχαιότητα, συνεπώς, και του αιτητή, χωρίς να διευκρινίσει ότι η υπεροχή του προς τον αιτητή βασίζεται στην ημερομηνία γέννησης. Αν και η ΕΔΥ οφείλει να καταγράφει με περισσότερη σαφήνεια τα στοιχεία αυτά που λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό της υπεροχής κάποιου υποψηφίου, εν τούτοις, στην παρούσα περίπτωση, η παράλειψη της διευκρίνισης ως προς την αρχαιότητα δεν αποδεικνύει ότι η ΕΔΥ έχει ενεργήσει κάτω από καθεστώς πλάνης.
5. Για την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους Χρίστου Τομπάζου λήφθηκε, επίσης, υπόψη η σύσταση του Διευθυντή, που όπως λέχθηκε, δεν υπερβαίνει και πολύ τη μηδενική, καθώς και η αξιολόγησή του από τη Συμβουλευτική Επιτροπή ως «Πάρα πολύ καλός». Όμως, την ίδια αξιολόγηση είχε και ο αιτητής. Κατά συνέπεια η κρίση της ΕΔΥ ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστος Τομπάζος υπερέχει σε αξία, οφείλεται σε πλάνη. Η υπεροχή σε μόνο ένα στοιχείο για ένα μόνο χρόνο δεν μπορεί να οδηγήσει σε διαπίστωση για υπεροχή σε αξία όπως αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες αξιολογήσεις. Κατ’ επέκταση η ΕΔΥ ενήργησε κάτω από πλάνη ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστος Τομπάζος υπερείχε σε αξία. Πλάνη η οποία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης και αποτελεί λόγο ακύρωσης επειδή αφαιρεί το στήριγμα της κρίσης της ΕΔΥ ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστος Τομπάζος είναι καταλληλότερος έναντι του αιτητή.
6. Για την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους Γεωργίου Κιννή η ΕΔΥ έλαβε υπόψη ότι υπερέχει ή έχει την ίδια περίπου αξία με τους υπόλοιπους υποψηφίους, όπως προκύπτει από τις ετήσιες εκθέσεις, διαθέτει τη σύσταση του Διευθυντή και ότι αξιολογήθηκε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή ως «Εξαίρετος». Όμως, έναντι του αιτητή δεν υπερέχει σε αξία. Αντίθετα, υπερέχει ο αιτητής κατά το έτος 1989 σε κάποια στοιχεία, χωρίς αυτό να εννοείται ως υπεροχή σε αξία που να οδηγεί σε ακύρωση. Η πλημμέλεια, όμως, υπάρχει στη συνέχεια. Η ΕΔΥ δεν έλαβε υπόψη την αρχαιότητα του αιτητή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Γεωργίου Κιννή. Ο αιτητής διορίστηκε στη θέση Ιατρικού Λειτουργού 1ης Τάξης στις 8.11.1985, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος Γεώργιος Κιννής στις 2.2.1987. Η ΕΔΥ έδωσε αιτιολογία γι΄ αυτό ότι ο αιτητής δεν υπερέχει σε αξία. Όμως κάποια υπεροχή του, έστω και οριακή, υπάρχει. Η ΕΔΥ φαίνεται ότι στο σημείο αυτό αναφέρεται στην αξία, όπως προκύπτει από τις ετήσιες εκθέσεις, γιατί αναφέρει ξεχωριστά ότι ο Γεώργιος Κιννής έχει τη σύσταση του Διευθυντή και αξιολογήθηκε ως [*1128]«Εξαίρετος» από τη Συμβουλευτική Επιτροπή.
7. Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η ΕΔΥ επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστο Τομπάζο λόγω της υπεροχής του σε αρχαιότητα, ενώ παραγνωρίστηκε η υπεροχή του αιτητή όχι μόνο σε αρχαιότητα αλλά και σε αξία έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Γεωργίου Κιννή.
Ο ισχυρισμός αυτός δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός. Η ΕΔΥ αιτιολόγησε γιατί έλαβε υπόψη την αρχαιότητα του Χρίστου Τομπάζου και γιατί δεν έλαβε υπόψη την αρχαιότητα του αιτητή έναντι του Γεωργίου Κιννή. Η πλημμέλεια εστιάζεται στη διαπίστωση της ΕΔΥ ότι ο αιτητής δεν υπερέχει του Γεωργίου Κιννή σε αξία. Δεν πάσχει η απόφαση της ΕΔΥ ως προς την παραβίαση της αρχής του ενιαίου μέτρου κρίσης αλλά ως προς την αιτιολογία που έδωσε για την παραγνώριση της αρχαιότητας του αιτητή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Παρέλλης κ.ά. v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1999) 4 Α.Α.Δ. 1432,
Γερμανού κ.ά. v. Δημοκρατίας (2001) 4 Α.Α.Δ. 377.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία ο αιτητής προσβάλλει το κύρος της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία προήγαγε τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση του Επιμελητή (Ακτινοδιαγνωστικής) στο Τμήμα Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, αναδρομικά, κατόπιν επανεξέτασης, από τις 15.11.1993.
Α. Ευσταθίου, για τους Αιτητές.
Ε. Αντωνίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ΄ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προσβάλλει το κύρος της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (που πιο κάτω θα αποκαλείται ως η ΕΔΥ) με την οποία προήγαγε τα ενδιαφερόμενα μέρη Γεώργιο Κιννή και Χρίστο Τομπάζο στη θέση του Επιμελητή (Ακτινοδιαγνωστικής) στο Τμήμα Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, αναδρομικά από τις 15.11.1993.
[*1129]
(1) Τα γεγονότα.
Η παρούσα διαδικασία προσβάλλει την εγκυρότητα της δεύτερης επανεξέτασης που έγινε για την πλήρωση της επίδικης θέσης. Αρχικά, τα ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν στην επίδικη θέση με απόφαση της ΕΔΥ, ημερ. 14.10.1993. Ο αιτητής καταχώρησε εναντίον της πιο πάνω απόφασης την προσφυγή με αρ. 64/94 η οποία συνεκδικάστηκε με τις προσφυγές 23/94 και 63/94. Το Ανώτατο Δικαστήριο, με απόφασή του ημερ. 29.8.1995, ακύρωσε την προαγωγή των ενδιαφερόμενων μερών για το λόγο ότι τόσο η Συμβουλευτική Επιτροπή όσο και η ΕΔΥ δεν αιτιολόγησαν τις εντυπώσεις τους από τις προφορικές εξετάσεις. Η ΕΔΥ, κατά την επανεξέταση της υπόθεσης, επαναπροήγαγε τα ενδιαφερόμενα μέρη. Ο αιτητής καταχώρησε, στη συνέχεια, την υπ’ αρ. 301/96 προσφυγή, η οποία συνεκδικάστηκε με τις προσφυγές 201/96 και 293/96. Το Ανώτατο Δικαστήριο, με απόφασή του ημερ. 21.4.1999, αποδέχτηκε τις προσφυγές γιατί η ΕΔΥ, κατά την επανεξέταση, δεν παρέπεμψε το θέμα στη Συμβουλευτική Επιτροπή.
Ακολούθησε, στη συνέχεια, η προσβαλλόμενη επανεξέταση. Προς τούτο συστάθηκε Συμβουλευτική Επιτροπή με νέα σύνθεση σε συμμόρφωση με την πιο πάνω απόφαση, η οποία προέβηκε σε εξέταση των αιτήσεων των υποψηφίων για να διαπιστώσει αν πληρούσαν τις πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας. Η Συμβουλευτική Επιτροπή, αφού έκρινε ότι επτά από τους οκτώ υποψηφίους κατείχαν τα απαιτούμενα προσόντα, προέβηκε σε αξιολόγηση των προσόντων τους με βάση τα στοιχεία των φακέλων που ανάγονταν στον ουσιώδη χρόνο. Αφού έλαβε υπόψη τα προσόντα, το επιστημονικό ενδιαφέρον και την πείρα τους σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, προέβηκε σε τελική αξιολόγηση για τον καθένα από τους υποψηφίους. Για τα ενδιαφερόμενα μέρη και τον αιτητή σημειώθηκαν τα πιο κάτω:
«2. Κιννής Γεώργιος – Εξαίρετος
Προσελήφθηκε στη μόνιμη θέση Ιατρικού Λειτουργού 1ης Τάξης (Ακτινολογίας) από 2/2/87 και τοποθετήθηκε στο Γ.Ν. Λ/σίας.
Παρακολούθησε το 1ο μεταπτυχιακό σεμινάριο κλινικής ακτινολογίας στην Αθήνα 22/11/86.
Παρακολούθησε 2 επιστημονικές εκδηλώσεις:
«Τι νεότερο στην Ιατρική 28/3/92»
[*1130]«Το 13ο Διήμερο Ιατρικό Συμπόσιο» 7-8.12.91
Έλαβε μέρος σε διάφορες επιστημονικές εργασίες
Αξιολόγηση (Ετήσιες υπηρ. εκθέσεις):
1989 - Λίαν καλός
1990 - Πολύ ικανοποιητικά
1991 - Πολύ ικανοποιητικά
6. Τομπάζος Χρίστος – Πάρα πολύ καλός
Προσελήφθηκε στη μόνιμη θέση Ιατρικού Λειτουργού 1ης Τάξης από τις 8/11/85 και τοποθετήθηκε στο Νοσοκ. Πάφου.
Παρακολούθησε ως υπότροφος του Συμβουλίου της Ευρώπης τις εργασίες του Τμήματος Υπερήχων του Εργαστηρίου Ακτινολογίας του Πανεπ. Αθηνών στο Αρεταίειο Νοσοκομείο από 4/5/87-4/6/87
Συμμετείχε στο 1ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Υπερήχων 29-30/5/87
Συμμετείχε στο 8ο Πανελλήνιο Ακτινολογικό Συνέδριο 10-13/9/90
Αξιολόγηση (Ετήσιες υπηρ. εκθέσεις):
1986-89 - εξαίρετος
1990 - πολύ ικανοποιητικά
1991 - πολύ ικανοποιητικά
7. Τσιακλίδης Στυλιανός – Πάρα πολύ καλός
Προσελήφθηκε ως Έκτακτος Ιατρικός Λειτουργός από 15/11/83.
Διορίστηκε στη Μόνιμη Θέση Ιατρικού Λειτουργού 1ης τάξης από 8/11/85
Αξιολόγηση (Ετήσιες υπηρ. εκθέσεις):
1986-89 - Εξαίρετος
1990 - Πολύ ικανοποιητικά
1991 - Πολύ ικανοποιητικά»
Στη συνέχεια, η Συμβουλευτική Επιτροπή, αφού θεώρησε και τους επτά προσοντούχους υποψηφίους ως κατάλληλους, τους σύ[*1131]στησε για προαγωγή στην επίδικη θέση.
Η ΕΔΥ επιλήφθηκε του θέματος πλήρωσης της θέσης σε συνεδρία της στις 3.1.2000. Σ’ αυτή παρευρέθηκε και ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας κ. Κωνσταντίνος Μαλλής, ο οποίος προέβηκε στην ακόλουθη σύσταση:
«Συστήνω για προαγωγή τους Τομπάζο Χρίστο και Κιννή Γεώργιο.»
Ακολούθως, η ΕΔΥ ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Αφού συνεκτίμησε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν των άλλων υποψηφίων και τα επέλεξε ως τους πλέον κατάλληλους για προαγωγή.
Κρίνω σκόπιμη σε αυτό το στάδιο την παράθεση των πιο κάτω από τα πρακτικά της πιο πάνω συνεδρίας της ΕΔΥ:
«Επιλέγοντας τον Τομπάζο, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτός υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι όλων των υποψηφίων, υπερέχει σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις με έμφαση στα τελευταία προ του ουσιώδους χρόνου έτη στα οποία δίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, αξιολογήθηκε ως Πάρα πολύ καλός από τη Συμβουλευτική Επιτροπή και διαθέτει τη σύσταση του Διευθυντή.
Επιλέγοντας τον Κιννή, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτός υπερέχει ή έχει την ίδια περίπου αξία με τους υπόλοιπους υποψηφίους, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις με έμφαση στα τελευταία προ του ουσιώδους χρόνου έτη στα οποία δίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, διαθέτει τη σύσταση του Διευθυντή και είναι ο μόνος υποψήφιος που αξιολογήθηκε ως Εξαίρετος από τη Συμβουλευτική Επιτροπή. Όσον αφορά την αρχαιότητα η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι ο Κιννής υστερεί οριακά έναντι των Τσιακλίδη Στυλιανού και Παναγιώτου Κώστα, οι οποίοι όμως δεν υπερέχουν σε αξία, δε διαθέτουν τη σύσταση του Διευθυντή και αξιολογήθηκαν σε χαμηλότερο επίπεδο από τη Συμβουλευτική Επιτροπή.
Περαιτέρω, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων, σημειώνοντας ότι δύο υποψήφιοι, οι Κιννής Γεώργιος και Παρτασίδης Βάγιος, κατέχουν διδακτορικό δίπλωμα σε θέμα της Ακτινοδιαγνωστικής, ο δε ένας από αυτούς, ο Παρτασίδης, διαθέτει και ειδικότητα στην Υπερηχοδιαγνωστική. Τα εν λόγω προσόντα, σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης, δεν αποτε[*1132]λούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, όμως, λόγω της σχετικότητάς τους με τα καθήκοντα της θέσης, συνεκτιμήθηκαν και τους δόθηκε η σύμφωνα με τη Νομολογία δέουσα βαρύτητα.»
(2) Οι λόγοι της προσφυγής.
Προς υποστήριξη της θέσης του για ακύρωση της σχετικής απόφασης, ο αιτητής ισχυρίζεται ότι,
(i) Η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν προέβηκε σε έρευνα για να διαπιστώσει αν τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν την «πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας»,
(ii) Η αξιολόγηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής είναι αναιτιολόγητη,
(iii) Η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη και δεν υπερβαίνει τη μηδενική,
(iv) Η απόφαση της ΕΔΥ είναι πεπλανημένη και περιέχει πλημμελή αιτιολογία που κλονίζεται από τα στοιχεία των φακέλων, και
(v) Η απόφαση της ΕΔΥ παραβιάζει την αρχή του ενιαίου μέτρου κρίσης.
(i) Το προσόν της γλώσσας.
Ο αιτητής εισηγείται ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή διαπίστωσε ότι οι υποψήφιοι κατείχαν το προσόν της πολύ καλής γνώσης της Ελληνικής και καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας, χωρίς να έχει προβεί στη δέουσα έρευνα. Ο ίδιος ισχυρισμός προβάλλεται και για τη διαδικασία που επακολούθησε ενώπιον της ΕΔΥ.
Η δικηγόρος της καθ΄ης η αίτηση αναφέρθηκε στην αρχή που καθιερώθηκε ότι, εφόσον η νομιμότητα των προηγούμενων διορισμών ή προαγωγών δεν προσβλήθηκε επειδή τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν κατείχαν το υπό αναφορά προσόν, τεκμαίρεται ότι το κατείχαν προς το σκοπό της διεκδίκησης των πιο πάνω θέσεων.
Στην κρινόμενη περίπτωση, δεν παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης Ιατρικού Λειτουργού 1ης Τάξης για να διαπιστωθεί αν το Σχέδιο απαιτούσε το πιο πάνω προσόν.
[*1133]Αλλά, και αν γίνει δεκτό ότι κατά την κρίση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, κατά τεκμήριο, οι υποψήφιοι κατείχαν το προσόν της γλώσσας, παρατηρείται ότι η ΕΔΥ δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα. Εκτός από την παράλειψη της Συμβουλευτικής Επιτροπής να εξετάσει το θέμα, παρατηρείται δηλαδή και παράλειψη εκ μέρους της ΕΔΥ να προβεί στη δική της έρευνα για να διαπιστωθεί αν οι υποψήφιοι κατείχαν το προσόν. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια η μη παρουσίαση του προηγούμενου Σχεδίου Υπηρεσίας, το οποίο θα μπορούσε, κατά τεκμήριο, να αποδείξει την κατοχή του πιο πάνω προσόντος, καθιστά τόσο τη διαδικασία ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής όσο και εκείνη ενώπιον της ΕΔΥ ως πάσχουσα.
(ii) Η αξιολόγηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής είναι αναιτιολόγητη.
Ο αιτητής εισηγείται ότι η αξιολόγηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής είναι αναιτιολόγητη, ασαφής και αόριστη. Ειδικότερα, η Συμβουλευτική Επιτροπή στην έκθεσή της δεν αναφέρθηκε στο επιστημονικό ενδιαφέρον και την πείρα του αιτητή. Από τον προσωπικό του φάκελο προκύπτει ότι και αυτός παρακολούθησε διάφορες επιστημονικές εκδηλώσεις, όπως «Τι νεότερο στην Ιατρική» 20.4.1991 και «Το 13ο Διήμερο Ιατρικό Συμπόσιο». Ο αιτητής έχει, επίσης, διευθυντική πείρα αφού εργάστηκε σε Νοσοκομείο στην Ελλάδα ως Διευθυντής από το 1980-1983 και ως Υπεύθυνος του Τμήματος Ακτινολογίας στο Νοσοκομείο Λεμεσού. Περαιτέρω, διερωτάται τι ήταν αυτό που οδήγησε τη Συμβουλευτική Επιτροπή να χαρακτηρίσει τον αιτητή ως «Πάρα πολύ καλό» και το ενδιαφερόμενο μέρος Κιννή ως «Εξαίρετο».
Η δικηγόρος της καθ΄ης η αίτηση εισηγήθηκε ότι δεν διαπιστώνεται πλάνη της ΕΔΥ ως προς τα στοιχεία αυτά του αιτητή επειδή δεν αναφέρθηκαν από τη Συμβουλευτική Επιτροπή. Ενώπιον της ΕΔΥ υπήρχαν όλα τα στοιχεία ως μέρος της αίτησης του αιτητή και η ΕΔΥ σημείωσε πως μελέτησε την αίτησή του και την έλαβε υπόψη. Η Συμβουλευτική Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα προσόντα των αιτητών, όπως προκύπτουν από το φάκελό τους, το επιστημονικό τους ενδιαφέρον και την πείρα τους σε σχέση με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης, προέβηκε σε τελική αξιολόγηση. Χαρακτήρισε το ενδιαφερόμενο μέρος Γεώργιο Κιννή ως «Εξαίρετο» και για το χαρακτηρισμό αυτό φαίνεται να λήφθηκε υπόψη και η συμμετοχή του σε σεμινάρια. Ο αιτητής χαρακτηρίστηκε ως «Πάρα πολύ καλός», χωρίς οποιαδήποτε αναφορά για τη συμμετοχή του σε επιστημονικές εκδηλώσεις.
[*1134]Μέσα στα πιο πάνω πλαίσια εγείρεται το ερώτημα πώς η Συμβουλευτική Επιτροπή χαρακτηρίζει τον αιτητή ως «Πάρα πολύ καλό» και το ενδιαφερόμενο μέρος Γεώργιο Κιννή ως «Εξαίρετο». Τα στοιχεία των υποψηφίων υπήρχαν ενώπιον της ΕΔΥ και φαίνεται ότι λήφθηκαν υπόψη. Όμως, προκύπτει ότι η κρίση της Συμβουλευτικής Επιτροπής είναι αναιτιολόγητη, κατά παράβαση του άρθρου 34(6) του Νόμου 1/90. Ιδιαίτερα γιατί η κρίση της για τον αιτητή (Πάρα πολύ καλός) και για το ενδιαφερόμενο μέρος (Εξαίρετος) στηρίχτηκε στα στοιχεία αυτά.
(iii) Η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη και ως τέτοια δεν υπερβαίνει τη μηδενική.
Από τα πρακτικά της συνεδρίας της ΕΔΥ της 3.1.2000 παρατηρείται ότι παρευρέθηκε και ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών κ. Κ. Μαλλής, στη διάθεση του οποίου τέθηκαν οι Προσωπικοί Φάκελοι και οι Φάκελοι Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων για να εκφέρει τις απόψεις του. Ο πιο πάνω, αφού ανέφερε,
«Συστήνω για προαγωγή τους Τομπάζο Χρίστο και Κιννή Γεώργιο»,
απεχώρησε και η ΕΔΥ, ακολούθως, προχώρησε στη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.
Είναι η θέση του αιτητή ότι ο Διευθυντής δεν διατύπωσε οποιαδήποτε αιτιολογία για τη σύστασή του που δεν υπέχει κατά πολύ από μια μηδενική σύσταση. Προς υποστήριξη της πιο πάνω θέσης έγινε επίκληση των αποφάσεων στις προσφυγές Παρέλλης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1999) 4 Α.Α.Δ. 1432 και Γερμανού κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2001) 4 Α.Α.Δ. 377, όπου ο Δικαστής Νικολάου, αναφερόμενος στο αναιτιολόγητο της σύστασης του Διευθυντή, τόνισε ότι,
«Η ΕΔΥ προχώρησε σε προφορική εξέταση των κληθέντων υποψηφίων, στην παρουσία του Διευθυντή ο οποίος εξέφρασε άποψη σχετικά με την απόδοσή τους και εν συνεχεία προέβη σε σύσταση. Δεν διατύπωσε αιτιολογία. Σημειώνω ότι σε διαδικασία πρώτου διορισμού και προαγωγής ο νόμος δεν απαιτεί αιτιολογία της σύστασης. Παρατήρησα στην Παρέλλης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1999) 4 Α.Α.Δ. 1432, ότι η σημασία σύστασης χωρίς αιτιολόγηση δεν μπορεί να υπερβαίνει κατά πολύ τη μηδενική. Διατηρώ την ίδια άποψη.»
Δεν κρίνω ότι ο λόγος αυτός θα μπορούσε να αποτελέσει από μό[*1135]νος του λόγο ακύρωσης της σχετικής απόφασης. Όμως, είναι ένα στοιχείο που δεν μπορεί να παραγνωρισθεί μέσα στο γενικό σύνολο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη από την ΕΔΥ στη διαμόρφωση της τελικής της απόφασης.
(iv) Η απόφαση της ΕΔΥ είναι πεπλανημένη και περιέχει πλημμελή αιτιολογία που κλονίζεται από τα στοιχεία των φακέλων.
Ο αιτητής εισηγείται ότι, από το περιεχόμενο των σχετικών φακέλων, εξάγεται το συμπέρασμα ότι υπερέχει σε αξία του ενδιαφερόμενου μέρους Γεωργίου Κιννή και είναι ίσος σε αξία με το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστο Τομπάζο και έτσι η απόφαση της ΕΔΥ ότι ο Χρίστος Τομπάζος υπερέχει είναι αποτέλεσμα πλάνης.
Επιπρόσθετα, λανθασμένη είναι και η κρίση της ΕΔΥ ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστος Τομπάζος υπερέχει σε αρχαιότητα αφού δεν διευκρινίζεται ότι πρόκειται για υπεροχή σε αρχαιότητα που ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης.
Σε αυτό το στάδιο κρίνω σκόπιμο να παραθέσω την εικόνα της αξίας του αιτητή σε σχέση με εκείνη των ενδιαφερόμενων μερών.
Αιτητής Τομπάζος Κιννής
1989 10 Εξ 1ΛΚ (ΙΔΕ) 12 Εξ 5 Εξ 7 ΛΚ
1990 8 ΠΙ 8 ΠΙ 8 ΠΙ
1991 8 ΠΙ 8 ΠΙ 8 ΠΙ
1992 8 Εξ 8 Εξ 8 Εξ
Αναφορικά με την αρχαιότητα, σημειώνεται ότι ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστος Τομπάζος διορίστηκαν στη θέση του Ιατρικού Λειτουργού 1ης Τάξης στις 8.11.1985. Συνεπώς, η αρχαιότητα του Χρίστου Τομπάζου ανάγεται στην ημερομηνία γέννησής του την 2.11.1943, ενώ η ημερομηνία γέννησης του αιτητή είναι η 14.7.1949. Από τα πιο πάνω φαίνεται ότι ο Χρίστος Τομπάζος δεν υπερέχει του αιτητή σε αξία όπως αυτή προκύπτει από τις ετήσιες εκθέσεις. Επίσης, διαπιστώνεται υπεροχή σε αρχαιότητα με βάση την ημερομηνία γέννησης, έστω και απομακρυσμένη. Η ΕΔΥ ανέφερε ότι ο Χρίστος Τομπάζος υπερέχει όλων των υποψηφίων σε αρχαιότητα, συνεπώς, και του αιτητή, χωρίς να διευκρινίσει ότι η υπεροχή του προς τον αιτητή βασίζεται στην ημερομηνία γέννησης. Αν και η ΕΔΥ οφείλει να καταγράφει με περισσότερη σαφήνεια τα στοιχεία αυτά που λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό της υπεροχής κάποιου υποψηφίου, εν τούτοις, στην παρούσα περίπτωση, η [*1136]παράλειψη της διευκρίνισης ως προς την αρχαιότητα δεν αποδεικνύει ότι η ΕΔΥ έχει ενεργήσει κάτω από καθεστώς πλάνης.
Για την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους Χρίστου Τομπάζου λήφθηκε, επίσης, υπόψη η σύσταση του Διευθυντή, που όπως λέχθηκε, δεν υπερβαίνει και πολύ τη μηδενική, καθώς και η αξιολόγησή του από τη Συμβουλευτική Επιτροπή ως «Πάρα πολύ καλός». Όμως, την ίδια αξιολόγηση είχε και ο αιτητής. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η κρίση της ΕΔΥ ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστος Τομπάζος υπερέχει σε αξία, οφείλεται σε πλάνη. Η υπεροχή σε μόνο ένα στοιχείο για ένα μόνο χρόνο δεν μπορεί να οδηγήσει σε διαπίστωση για υπεροχή σε αξία όπως αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες αξιολογήσεις. Κατ’ επέκταση, έχω καταλήξει σε συμπέρασμα ότι η ΕΔΥ ενήργησε κάτω από πλάνη ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστος Τομπάζος υπερείχε σε αξία. Πλάνη η οποία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης και αποτελεί λόγο ακύρωσης επειδή αφαιρεί το στήριγμα της κρίσης της ΕΔΥ ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστος Τομπάζος είναι καταλληλότερος έναντι του αιτητή.
Για την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους Γεωργίου Κιννή η ΕΔΥ έλαβε υπόψη ότι υπερέχει ή έχει την ίδια περίπου αξία με τους υπόλοιπους υποψηφίους, όπως προκύπτει από τις ετήσιες εκθέσεις, διαθέτει τη σύσταση του Διευθυντή, όπως έχει αναφερθεί πιο πάνω, και ότι αξιολογήθηκε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή ως «Εξαίρετος». Όμως, έναντι του αιτητή δεν υπερέχει σε αξία. Αντίθετα, υπερέχει ο αιτητής κατά το έτος 1989 σε κάποια στοιχεία, χωρίς αυτό να εννοείται ως υπεροχή σε αξία που να οδηγεί σε ακύρωση. Η πλημμέλεια, όμως, υπάρχει στη συνέχεια. Η ΕΔΥ δεν έλαβε υπόψη την αρχαιότητα του αιτητή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Γεωργίου Κιννή. Ο αιτητής διορίστηκε στη θέση Ιατρικού Λειτουργού 1ης Τάξης στις 8.11.1985, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος Γεώργιος Κιννής στις 2.2.1987. Η ΕΔΥ έδωσε αιτιολογία γι’ αυτό ότι ο αιτητής δεν υπερέχει σε αξία. Όμως, όπως έχει παρατηρηθεί πιο πάνω, κάποια υπεροχή του, έστω και οριακή, υπάρχει. Η ΕΔΥ φαίνεται ότι στο σημείο αυτό αναφέρεται στην αξία, όπως προκύπτει από τις ετήσιες εκθέσεις, γιατί αναφέρει ξεχωριστά ότι ο Γεώργιος Κιννής έχει τη σύσταση του Διευθυντή και αξιολογήθηκε ως «Εξαίρετος» από τη Συμβουλευτική Επιτροπή.
(v) Παραβίαση της αρχής του ενιαίου μέτρου κρίσης.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η ΕΔΥ επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστο Τομπάζο λόγω της υπεροχής του σε αρχαιότητα, ενώ παραγνωρίστηκε η υπεροχή του αιτητή όχι μόνο σε αρχαιότητα αλλά [*1137]και σε αξία έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Γεωργίου Κιννή.
Ο ισχυρισμός αυτός δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός. Η ΕΔΥ αιτιολόγησε γιατί έλαβε υπόψη την αρχαιότητα του Χρίστου Τομπάζου και γιατί δεν έλαβε υπόψη την αρχαιότητα του αιτητή έναντι του Γεωργίου Κιννή. Η πλημμέλεια εστιάζεται στη διαπίστωση της ΕΔΥ ότι ο αιτητής δεν υπερέχει του Γεωργίου Κιννή σε αξία. Δεν πάσχει η απόφαση της ΕΔΥ ως προς την παραβίαση της αρχής του ενιαίου μέτρου κρίσης αλλά ως προς την αιτιολογία που έδωσε για την παραγνώριση της αρχαιότητας του αιτητή.
Έχοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω, η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα σε βάρος της καθ΄ης η αίτηση.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο