------------------------

Για τον αιτητή: Ε. Χειμώνας

Για την καθής η αίτηση: Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας

Για το ενδιαφ. μέρος 2

Σάββα Ζένιο: Ρ. Ερωτοκρίτου

Οι Βάσος Πετρίδης και Κλεάνθης Κλεάνθους,

ενδιαφ. μέρη 3 και 4 αντίστοιχα, παρίστανται αυτοπροσώπως.

--------------------

Οι θέσεις είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής. Η σχετική δημοσίευση αφορούσε 4 θέσεις, που αναμενόταν να κενωθούν, όπως και έγινε, σε διάφορες ημερομηνίες, το αργότερο μέχρι 1/4/99. Από τους 21, που αποτάθηκαν, η Συμβουλευτική Επιροπή (Σ.Ε.) σύστησε μόνο 13, τους οποίους κάλεσε σε προφορική συνέντευξη. Το ίδιο έπραξε και η Ε.Δ.Υ. Στις συνεδριάσεις της, για το σκοπό αυτό, παρέστη και ο Διευθυντής του Κτηματολογίου. Έχει σημασία να αναφερθεί ότι ο Διευθυντής σύστησε για προαγωγή τα ε.μ.

Είναι αναγκαίο να έχουμε υπόψη πως βαθμολογήθηκαν, από τα δύο όργανα, για την απόδοση τους στις συνεντεύξεις, ο αιτητής και τα ε.μ.. Ο πρώτος χαρακτηρίστηκε σχεδόν εξαίρετος από τη Σ.Ε. και πολύ καλός από την Ε.Δ.Υ. Τα ε.μ. είχαν ψηλότερη αξιολόγηση. Ο καθένας από αυτούς βαθμολογήθηκε εξαίρετος από τη Σ.Ε. και σχεδόν εξαίρετος από την Ε.Δ.Υ.

Έχω εντοπίσει, από τη μακρά αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή, 4 βασικούς λόγους, που προβάλλει για ακύρωση της επίδικης πράξης. Πρέπει εντούτοις να αποσαφηνιστεί ότι υπάρχουν στοιχεία γενικότητας και αοριστίας, στην αντιμετώπιση των θεμάτων, χωρίς, ορισμένες φορές, να εξειδικεύεται το ζήτημα ή να υπάρχει η αναγκαία αλληλουχία στην ανάπτυξη των θεμάτων. Συχνά δε γίνεται αναφορά σε “ενδιαφερόμενο μέρος”, χωρίς να καθορίζεται ποιό ακριβώς. Το εκλαμβάνω ωστόσο ότι εννοεί κάθε φορά όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.

Σύμφωνα με το άρθρ. 34(10) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου αρ. 1/90:

Και από την Ε.Δ.Υ.:

Θα μπορούσε τώρα να λεχθεί ότι ο αιτητής πρόβαλε και τον ισχυρισμό ότι το αποτέλεσμα της συνέντευξης ήταν προετοιμασμένο, αφού το πρακτικό είναι πανομοιότυπο με εκείνο διαδικασιών που έλαβαν χώρα για την πλήρωση άλλων θέσεων στο Κτηματολόγιο. Παρατηρώ ότι δεν έχω ενώπιον μου, ούτε προσκομίστηκαν, τα άλλα πρακτικά στα οποία αναφέρεται το επιχείρημα. Αλλά και να δεχθεί ένας την ομοιότητα δεν ακολουθεί άνευ ετέρου συμπέρασμα για διαβλητή βαθμολογία. Θα μπορούσα ίσως να αναφέρω στο σημείο αυτό ότι οι αποφάσεις στις οποίες παρέπεμψε ο αιτητής δεν υποστηρίζουν τα επιχειρήματα του. Υπάρχουν αισθητές διαφορές που τις διακρίνουν από τη συζητούμενη υπόθεση. Ιδιαίτερα στη Δημοκρατία ν. Αναστασιάδου κ.α. (1995) 3 Α.Α.Δ. 119 και Α.Ε. 2743 Κυπριακή Δημοκρατία ν. Χρ. Ευθυμίου ημερ. 20/7/99.

Προκύπτει από τα σχέδια υπηρεσίας, που κατέθεσε ο κ. Σταυρινός, ότι κατά το χρόνο της προαγωγής των ε.μ. στη θέση Κτηματολογικού Λειτουργού Α΄, η πολύ καλή γνώση ήταν προαπαιτούμενο. Ειναι γεγονός ότι μετέπειτα η πρόνοια αυτή καταργήθηκε με τροποποιητικό κανονισμό στις 21/1/.00 (Σ.Υ. 4/2000). Η εξέλιξη αυτή όμως με κανένα τρόπο δεν αναιρεί ή επηρεάζει το τεκμήριο της πολύ καλής γνώσης που δημιουργήθηκε σε σχέση με όλα τα ε.μ. από την κατάληψη της προηγουμενης θέσης. Βλ. Δημοκρατία ν. Πογιατζή (1992) 3 Α.Α.Δ. 422. Επίσης τις προσφ. αρ. 311/99 και 646/99 Γεώργιος Μιλλώσιας κ.α. ν. Επιτροπής Σιτηρών ημερ. 25/5/2001.

Όπως συνάγεται από τις υπηρεσιακές εκθέσεις των τελευταίων 5 ετών υπάρχει ισοβαθμία μεταξύ του αιτητή και των 4 ε.μ. Βαθμολογούνται ως εξαίρετοι σε όλα τα στοιχεία. Όμως τα ε.μ. έχουν υπέρ τους τη σύσταση του Διευθυντή (που αποτελεί σπουδαίο και αυθύπαρκτο παράγοντα στον προσδιορισμό της αξίας). Και περαιτέρω, όπως έχει ήδη επισημανθεί, είχαν καλύτερη απόδοση στις συνεντεύξεις, ιδιαίτερα ενώπιον της Επιτροπής.

Ας μη ξεχνάμε την ουσιαστικότερη βαρύτητα που αποκτά το αποτέλεσμα των συνεντεύξεων για θέσεις, όπως οι επίδικες, που κατατάσσονται στα ψηλότερα στρώματα της υπηρεσιακής πυραμίδας (βλ., για παράδειγμα, Α.Ε. 2536 και 2542 Δημοκρατία ν. Μιχαηλίδη ημερ. 26/11/99, και, επίσης, Φρ. Χατζηλουκά ανωτέρω).

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο αιτητής υπερτερούσε σε αρχαιότητα όπως προκύπτει από τη χρονολογία προαγωγής τους στην προηγούμενη θέση Κτηματολογικού Λειτουργού Α΄ταξης. Ο αιτητής την κατείχε από 15/2/95, ενώ τα ε.μ. Αργυρού, Ζένιος, Πετρίδης και Κλεάνθους από 15/4/97, 1/5/97, 1/8/98 και 1/6/97, αντίστοιχα. Το στοιχείο όμως αυτό δεν παραγνωρίστηκε. Το σημειώνει εμφαντικά η Ε.Δ.Υ. (όπως και προηγουμένως η Σ.Ε.), όταν προέβη σε συγκρίσεις για σκοπούς επιλογής των καταλληλοτέρων.

Η υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα δεν μπορούσε να του προσδώσει προβάδισμα, αφού είναι νομολογημένο ότι η αρχαιότητα, για σκοπούς πλήρωσης θέσεων πρώτου διορισμού και προαγωγής, αποτελεί στοιχείο περιορισμένης σημασίας: βλ. Δημοκρατία ν. Πανταζή (1991) 3 Α.Α.Δ. 47:

Δε φαίνεται ακόμη να ευσταθούν οι ισχυρισμοί του αιτητή ότι τα ε.μ. υπηρέτησαν μόνο σε ένα κλάδο του Κτηματολογίου, ενώ ο ίδιος απέκτησε ευρύτερη πείρα από υπηρεσία σε πολλούς κλάδους. Ούτε ο ισχυρισμός του για καλύτερη γνώση των διαδικασιών Κτηματολογίου έχει τεκμηριωθεί. Αναφορικά με τα μεταπτυχιακά προσόντα, εκτός από τον ίδιο, τέτοιο προσόν έχουν οι Αργυρού και Κλεάνθους, όχι όμως οι άλλοι δύο. Ωστόσο δεν ζητούνται από το σχέδιο υπηρεσίας. Έχει δε κριθεί ότι σε τέτοια περίπτωση, η σημασία τους δεν πρέπει να υπερτιμάται: Βλ. Μιχαηλίδης, ανωτέρω.

Μένει ο νέος ισχυρισμός του αιτητή που πρόβαλε στην απαντητική του αγόρευση,ότι μόνο τρεις θέσεις υπήρχαν προς πλήρωση. Όχι όμως και η τέταρτη. Θα τον εξετάσω, παρόλο που δεν καλύπτεται από το δικόγραφο. Από τη σχετική δημοσίευση στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας προκύπτει με σαφήνεια ότι προκηρύχθηκαν και οι 4 θέσεις Ανώτερου Κτηματολογικού Λειτουργού, που θα έμεναν κενές μέχρι 1/4/99. Ο ισχυρισμός είναι ανυπόστατος.

Απ’ ότι έχει προεκτεθεί, ο αιτητής δεν είχε ούτε απλή υπεροχή στο σύνολο των κριτηρίων και κατά μείζονα λόγο έκδηλη υπεροχή για να είναι εφικτή η ανατροπή της απόφασης.

Ενόψει του γεγονότος ότι τα ε.μ. είχαν καλύτερη απόδοση στις προφορικές συνεντεύξεις, προτάθηκαν για προαγωγή από το Διευθυντή, αλλά και ότι οι θέσεις βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία, η Ε.Δ.Υ. είχε ευρεία διακριτική ευχέρεια για την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου. Η απόφαση επομένως ήταν εύλογα επιτρεπτή.