ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 983/99
Ενώπιον
: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με τα Άρθρα 23, 25, 26, 28, 29 και 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
- Σταυράκη Ιωάννου
- Θεοδοσίας Ιωάννου το γένος Γεωργίου Μαρδά
- Γιάννη Σάββα Ππίσση αποβιώσαντα διά του διαχειριστή
αποβιωσάσης διά του διαχειριστή της περιουσίας
της Μιχάλη Φλωρίδη
της περιουσίας του Μιχάλη Φλωρίδη
Αιτητών
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
- Υπουργικού Συμβουλίου
- Υπουργού Εσωτερικών
Καθ΄ων η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 11.2.2002Για τους αιτητές: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Δ. Καλλίγερος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας
.- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές είναι ιδιοκτήτες τεμαχίων γης στη διοικητική περιοχή του χωρίου Πολύστυπου. Το 1992, με τη δημοσίευση της τροποποίησης των πολεοδομικών ζωνών Πολύστυπου (ΑΔΠ 2048/92), τα εν λόγω τεμάχια εντάχθηκαν εκτός των Ζωνών Ανάπτυξης της κοινότητας Πολύστυπου, στη Ζώνη Υπαίθρου Γ3 (συντελεστής δόμησης 0.10:1, ποσοστό κάλυψης 0.10:1 και ανώτατος αριθμός ορόφων 2). Η ένταξη αυτή δεν προσβλήθηκε από τους αιτητές με προσφυγή. Το 1996 δημοσιεύθηκε γνωστοποίηση (ΑΔΠ 321/96) για την τροποποίηση των πολεοδομικών ζωνών, μεταξύ άλλων, και της κοινότητας Πολύστυπου. Σύμφωνα με τα δημοσιευθέντα σχέδια, τα τεμάχια των αιτητών παρέμεναν στη Ζώνη Υπαίθρου Γ3. Την 21.11.1996 οι αιτητές υπέβαλαν «ένσταση» με αίτημα, ουσιαστικά, την αποένταξη των τεμαχίων τους από τη Ζώνη Υπαίθρου Γ3 και την ένταξή τους στην Οικιστική Ζώνη Η1. Προς υποστήριξη της «ένστασης» επικαλέσθηκαν το γεγονός ότι τα τεμάχιά τους βρίσκονταν πολύ κοντά στην κατοικημένη και δομημένη περιοχή. Η «ένσταση» μελετήθηκε αλλά δεν έγινε αποδεκτή. Μετά τη δημοσίευση της τροποποίησης των πολεοδομικών ζωνών (ΑΔΠ 605/99) τα τεμάχια των αιτητών παρέμειναν στη Ζώνη Υπαίθρου Γ3 με τους ίδιους συντελεστές ανάπτυξης που ίσχυαν με την ΑΔΠ 2048/92.
Ο δικηγόρος των καθ΄ων η αίτηση πρόβαλε την προδικαστική ένσταση ότι οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος να προσβάλουν την επίδικη τροποποίηση των πολεοδομικών ζωνών, ήτοι την ΑΔΠ 605/99, για το λόγο ότι η τροποποίηση δεν επηρέασε τα τεμάχιά τους τα οποία απλώς «παρέμειναν» στο ίδιο πολεοδομικό καθεστώς που δημιουργήθηκε με την ΑΔΠ 2048/92.
Η ένσταση ευσταθεί. Η ύπαρξη ιδίου, ενεστώτος εννόμου συμφέροντος του προσφεύγοντος το οποίο εθίγη ευθέως και αμέσως από την προσβαλλόμενη πράξη, απόφαση ή παράλειψη της διοίκησης, κατά τρόπο ώστε, η βλάβη ή η ζημιά την οποία επικαλείται να είναι άμεση συνέπεια της προσβαλλόμενης πράξης, απόφασης ή παράλειψης αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση του παραδεκτού της προσφυγής. Στην προκείμενη περίπτωση, με την προσβαλλόμενη τροποποίηση των πολεοδομικών ζωνών, δεν εθίγη έννομο συμφέρον των αιτητών, εφόσον με αυτή δεν επήλθε οποιαδήποτε μεταβολή στο καθεστώς ζωνών που είχε ήδη επιβληθεί στα εν λόγω τεμάχια από το 1992 με την ΑΔΠ 2048/92. Η οποιαδήποτε βλάβη στα έννομα συμφέροντα των αιτητών προέκυψε από την πράξη αυτή, που δεν προσβλήθηκε με προσφυγή, και όχι από την τροποποίηση των πολεοδομικών ζωνών που επήλθε με την προσβαλλόμενη πράξη, ήτοι την ΑΔΠ 605/99.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως μη παραδεκτή με £500 έξοδα εις βάρος των αιτητών.
Ρ. Γαβριηλίδης
Δ.
/ΧΤΘ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο