Η προσβαλλόμενη απόφαση έχει κάποια προϊστορία. Υπήρχαν έξι μόνιμες θέσεις Επιθεωρητή Λογαριασμών προς πλήρωση. Η ΕΔΥ στις 12.3.98 προήγαγε τα πέντε ενδιαφερόμενα μέρη και ένα άλλο υπάλληλο, τον κ. Φυλακτίδη, από 15.4.1998. Η απόφαση εκείνη ακυρώθηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ημερομηνίας 8.10.99 στην προσφυγή 554/98, για έλλειψη δέουσας έρευνας ως προς την κατοχή από τα ενδιαφερόμενα μέρη του τότε απαιτούμενου από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντος της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας. Κατά την επανεξέταση η ΕΔΥ απεφάσισε ότι μόνο ο κ. Φυλακτίδης κατείχε το εν λόγω προσόν και τον προήγαγε αναδρομικά από 15.4.1998, πληρώνοντας έτσι μόνο τη μία από τις έξι θέσεις (ο κ. Χατζηστυλλής προσέβαλε και αυτή την απόφαση με την προσφυγή 557/00, η οποία απορρίφθηκε στις 29.9.2001). Στη συνέχεια, και μετά που το σχέδιο υπηρεσίας τροποποιήθηκε ώστε να απαιτεί μόνο καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας, η ΕΔΥ, ενεργώντας κατόπιν αιτήματος των πέντε ενδιαφερομένων μερών για προαγωγή τους σε υπεράριθμη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών, αποφάσισε στις 7.2.00 την απόσπαση τους σε υπεράριθμη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών. Τα πέντε ενδιαφερόμενα μέρη δεν απεδέχθησαν, παρατηρώντας ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για προαγωγή και όχι απόσπαση τους σε υπεράριθμη θέση. Η ΕΔΥ αποδέχθηκε τη θέση αυτή και τροποποίησε την απόφαση της προσφέροντας προαγωγή σε υπεράριθμη θέση στα πέντε ενδιαφερόμενα μέρη τα οποία και την αποδέχθησαν (απόφαση την οποία ο κ. Χατζηστυλλής επίσης προσέβαλε με την προσφυγή 802/00 που απεσύρθη στη συνέχεια ως εκ της ακόλουθης εξέλιξης). Στη συνέχεια όμως, και εφόσον η ΕΔΥ παρετήρησε ότι υπήρχαν πέντε κενές μόνιμες θέσεις ως εκ της ακυρωτικής απόφασης (αφού μόνο η μία από τις έξι θέσεις είχε πληρωθεί κατά την επανεξέταση με την προαγωγή του κ. Φυλακτίδη), τροποποίησε και πάλι την απόφαση της στις 4.12.00 ώστε να αναφέρεται σε προαγωγή των πέντε ενδιαφερομένων μερών σε μόνιμη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών, πάντα αναδρομικά από 1.4.99 που ήταν η ημέρα τροποποίησης του σχεδίου υπηρεσίας. Είναι αυτή την απόφαση που προσβάλλει η παρούσα προσφυγή.

Δεν χρειάζεται να εξετάσω κατά πόσο υπάρχει οποιαδήποτε διαφορά μεταξύ προαγωγής σε μόνιμη θέση και απόσπασης σε υπεράριθμη θέση, προκειμένου περί της ίδιας θέσης, για σκοπούς εννόμου συμφέροντος, εφόσον, για τους λόγους που ακολουθούν, κρίνω ότι ο κ. Χατζηστυλλής έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει την απόφαση για προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη μόνιμη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών. Η προδικαστική ένσταση παραγνωρίζει ότι ο κ. Χατζηστυλλής είχε αποσπασθεί στην υπεράριθμη θέση με απόφαση ημερ. 25.2.99 – προφανώς η εν λόγω θέση δεν περιλαμβάνετο σε εκείνες που αφορούσε η προσβληθείσα με την προσφυγή 554/98 προαγωγή ημερομηνίας 12.3.98 αφού μάλιστα η εν λόγω προσφυγή εκκρεμούσε ακόμη. Η απόφαση στην προσφυγή 554/98 εξεδόθη αργότερα, στις 8.10.99, και κατά την επανεξέταση η ΕΔΥ πλήρωσε μόνο τη μία θέση με το διορισμό του κ. Φυλακτίδη, ώστε οι άλλες πέντε μόνιμες θέσεις να συνέχιζαν να παραμένουν κενές. Εφόσον στη συνέχεια η ΕΔΥ, ως εκ της τροποποίησης του σχεδίου υπηρεσίας, απεφάσισε με την προσβαλλόμενη απόφαση της την πλήρωση και των άλλων πέντε μόνιμων θέσεων, προβαίνοντας έτσι είτε σε περαιτέρω επανεξέταση όπως εισηγείται ουσιαστικά ο κ. Αγγελίδης είτε σε νέα διαδικασία προαγωγής όπως εισηγείται ουσιαστικά η κα Παπαέτη, ώφειλε να είχε περιλάβει και τον κ. Χατζηστυλλή στους υποψήφιους για προαγωγή στις εν λόγω μόνιμες θέσεις και όχι να περιορισθεί στα πέντε ενδιαφερομένα μέρη. Ο κ. Χατζηστυλλής λοιπόν είχε και έχει κάθε έννομο συμφέρον να προσβάλει την απόφαση της 4.12.00 που αφορούσε την πλήρωση των πέντε μόνιμων θέσεων που παρέμεναν κενές μετά από την ακυρωτική απόφαση, και όχι την πλήρωση οποιασδήποτε άλλης θέσης όπως εκείνης στην οποία είχε αποσπασθεί ο κ. Χατζηστυλλής, εφόσον είχε δικαίωμα να μετέχει ως υποψήφιος στη διαδικασία για την πλήρωση τους.

Η κατάληξη αυτή δεν καθιστά αναγκαίο να εξετάσω τον ουσιαστικό λόγο ακύρωσης που εισηγείται ο κ. Αγγελίδης και που αφορά τον κρίσιμο χρόνο κατά τον οποίο τα ενδιαφερόμενα μέρη θα έπρεπε, εαν επρόκειτο περί επανεξέτασης, να είχαν κριθεί ως προσοντούχα, που απαντάται από την κα Παπαέτη με την εισήγηση ότι οι πέντε μόνιμες θέσεις δεν πληρώθησαν με επανεξέταση αλλά με νέα διαδικασία. Σε οποιαδήποτε περίπτωση ο κ. Χατζηστυλλής, ως επιτυχών στην προσφυγή 554/98, δεν μπορούσε να μην είχε περιληφθεί στη διαδικασία πλήρωσης των εν λόγω μόνιμων θέσεων που κατέστησαν κενές ως αποτέλεσμα της ακυρωτικής απόφασης στην προσφυγή εκείνη.