ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
- Πέτρος Πετρίδης από τη Λευκωσία
- Σπύρος Κέττηρος από τη Λευκωσία
Αιτητών
και
Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου
Κα θ΄ων η αίτηση
22 Aπριλίου 2002
Για τους αιτητές: Α.Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: Π. Πολυβίου.
Για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο: Α. Λυκούργου για Γ. Τριανταφυλλίδη.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η πλειοψηφία (5) των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου των καθ΄ων η αίτηση έκρινε ως καταλληλότερη την ενδιαφερόμενη Ελλη Κοραή – Γερολέμου και την προήγαγε στη θέση Τμηματάρχη Προγραμμάτων Ραδιοφώνου. Η μειοψηφία (4) είχαν την άποψη πως καταλληλλότερος ήταν ο αιτητής Πέτρος Πετρίδης υπέρ του οποίου είχε τοποθετηθεί με τη σύστασή του ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής. Ο αιτητής Σπύρος Κέττηρος επίσης ήταν υποψήφιος και οι δυο προσφυγές που ασκήθηκαν συνεκδικάστηκαν.
Κατά την πρώτη προκήρυξη της θέσης, ως μέχρι τότε Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, το σχέδιο υπηρεσίας απαιτούσε άριστη γνώση της ελληνικής και της αγγλικής γλώσσας. Αυτό τροποποιήθηκε, η θέση προσδιορίστηκε ως προαγωγής μόνο, προβλέφθηκε πως αρκούσε πλέον μόνο πολύ καλή γνώση των δυο γλωσσών, η αρχική προκήρυξη ανακλήθηκε και η θέση επαναπροκηρύχθηκε. Οι αιτητές εγείρουν ως πρώτο θέμα τη διαφοροποίηση σε σχέση με το επίπεδο γνώσης της αγγλικής γλώσσας.
Το Διοικητικό Συμβούλιο διεξήγαγε προσωπικές συνεντεύξεις και τα μέλη του αξιολόγησαν ατομικώς την απόδοση των υποψηφίων. Οι αξιολογήσεις έγιναν με την καταγραφή της γενικής εντύπωσης την οποία το κάθε μέλος σχημάτισε για τον κάθε υποψήφιο και, κατά τον πίνακα που ετοιμάστηκε, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο και ο αιτητής Π. Πετρίδης κρίθηκαν από επτά μέλη ως εξαίρετοι και από δυο ως πολύ καλοί. Ενώ ο αιτητής Σπύρος Κέττηρος από τρία μέλη ως εξαίρετος και από 6 μέλη ως πολύ καλός. Περαιτέρω, το Διοικητικό Συμβούλιο, αφού σημείωσε την κατά πολύ καλύτερη απόδοση των δυο σε σχέση με τους υπόλοιπους υποψήφιους, κατέγραψε σε τί, κατά συνολική κρίση, ξεχώρισαν. Ο Π. Πετρίδης, «για τη σοβαρότητα και συγκρότηση της σκέψης του». Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, «για τις καθαρές της απόψεις σε σχέση με το αντικείμενο της υπό πλήρωση θέσης, το όραμα που διαθέτει για το μέλλον του ραδιοφώνου, τις οργανωτικές και διοικητικές της ικανότητες, το δυναμισμό και την πρωτοβουλία της». Συζητήθηκε από τους αιτητές η δυνατότητα διαμόρφωσης τέτοιας συνολικής αποτίμησης όταν, όπως διευκρινίστηκε η εισήγηση, «οι εντυπώσεις ήταν ατομικές του κάθε μέλους» και «δεν συμπίπτουν τα επτά εξαίρετος του ενός με τα επτά εξαίρετος του άλλου».
Το επόμενο στη σειρά ήταν η κρίση σε σχέση με την κατοχή από τους υποψηφίους των προσόντων που απαιτούσε το σχέδιο υπηρεσίας. Ειδικά εκείνου της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας αφού, κατά τα λοιπά, δεν υπήρχαν επιφυλάξεις. Διαπιστώθηκε πως οι αιτητές και η ενδιαφερόμενη κατά τεκμήριο κατείχαν το προσόν αφού «η θέση που κατέχουν τώρα απαιτεί πολύ καλή γνώση της αγγλικής». Επίσης πως και τέταρτος υποψήφιος το κατείχε, ενώ, για τους υπόλοιπους 4, η κατάληξη ήταν αρνητική. Δεν έχουν διατυπωθεί αμφισβητήσεις και δεν εγείρεται ζήτημα σε σχέση με την κρίση του Διοικητικού Συμβουλίου αναφορικά με την κατοχή των βασικών προσόντων.
Ακολούθησε η σύσταση του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή. Ξεχώρισε ως επικρατέστερους τον Π. Πετρίδη και την ενδιαφερόμενη. Εξήγησε πως «η επιλογή μεταξύ τους είναι πολύ δύσκολη καθότι και οι δυο μπορούν να φέρουν σε πέρας τα καθήκοντα και ευθύνες της θέσης....". Και πως ο Π. Πετρίδης «είναι ένας
καθόλα άξιος, σοβαρός και συγκροτημένος υπάλληλος» και πως η ενδιαφερόμενη διακρίνεται για τις οργανωτικές της ικανότητες, την πρωτοβουλία, τον ενθουσιασμό και την εργατικότητά της. Μετά από προβληματισμό, όπως αναφέρεται, «εξέφρασε προτίμηση για την προαγωγή στη θέση Τμηματάρχη Προγραμμάτων Ραδιοφώνου του κ. Π. Πετρίδη, με βάση το κριτήριο της αρχαιότητας και μόνο". ΄Εχω ήδη σημειώσει πως το Διοικητικό Συμβούλιο δεν κινήθηκε προς την ίδια κατεύθυνση και ο αιτητής Π. Πετρίδης διατυπώνει παράπονο για τη μή υιοθέτηση τής υπέρ του σύστασης. Εμφανώς το συμφέρον του αιτητή Σπ. Κέττηρου ήταν αντίστροφο. Και πράγματι υπήρξε περιπλοκή από το γεγονός της εκπροσώπησης και των δυο από τον ίδιο δικηγόρο. Στην κοινή γραπτή τους αγόρευση συνυπήρχαν εισηγήσεις τόσο υπέρ όσο και κατά της σύστασης ως στοιχείου κρίσης. Επισημάνθηκε αυτή η "αδυναμία" με την αγόρευση της ενδιαφερόμενης και, κατά τις διευκρινίσεις, αποσύρθηκαν όσα προερχόμενα από τον Σπ. Κέττηρο έπλητταν τη σύσταση. ΄Οπως δηλώθηκε κατά τις διευκρινίσεις, «η θέση των δυο αιτητών είναι ότι η σύσταση δεν έπασχε και ότι ήταν στοιχείο κρίσης το οποίο δεν έπρεπε να παραγνωριστεί.» Με την προσθήκη πως, «εφόσο αποφασίστηκε η παραγνώρισή της θα έπρεπε να είχε επιλεγεί ο κ. Κέττηρος έναντι του ενδιαφερομένου προσώπου....» Αυτή βεβαίως η θέση αφορούσε στο τελικό αποτέλεσμα όπως το πρότεινε ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής. ΄Ηταν δεδομένο στις αγορεύσεις των αιτητών αλλά και κατά τις διευκρινίσεις πως αμφισβητούσαν τα αναφερθέντα από το διευθυντή σε σχέση με τις οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες της ενδιαφερόμενης, ως στοιχείου που τη διέκρινε. Η εισήγησή τους επί του προκειμένου ήταν πως τέτοιας μορφής διαβάθμιση, αφού μάλιστα όλοι κρίθηκαν ότι είχαν οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες που ήταν βασικό προσόν, μπορούσε να προέκυπτε μόνο μέσα από τις υπηρεσιακές εκθέσεις, τις σχετικές από τις οποίες, δηλαδή εκείνες των τελευταίων δέκα χρόνων, όπως θα δούμε στη συνέχεια, το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε να αγνοήσει ως παράνομες. Και επισημαίνουν συναφώς το γεγονός ότι αυτή η απόφαση λήφθηκε μετά τη διατύπωση από τον Αναπληρωτή Γενικό Διευθυντή της σύστασής του. Οπότε, κατά αναγκαίο συμπέρασμα, αυτή η εκτίμηση του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή, σαφώς είχε στηριχτεί στις υπηρεσιακές εκθέσεις που στη συνέχεια αγνοήθηκαν ως παράνομες.Αποχώρησε από τη συνεδρία ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής και το Διοικητικό Συμβούλιο προχώρησε με την τελική επιλογή. Αφού, όμως, πρώτα πήρε απόφαση σε σχέση με την οποία αναπτύχθηκε σειρά επιχειρημάτων. Η απόφαση ήταν να αγνοηθεί «το περιεχόμενο των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων της περιόδου από το 1990 και μετά, γιατί συντάχθηκαν κατά παράβαση του Νόμου 155/90». Πρόκειται για τον περί Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Αξιολόγηση, Ελευθερία Έκφρασης Γνώμης και Πολιτικά Δικαιώματα Υπαλλήλων
), Νόμο. Η αιτιολόγηση της κατά πλειοψηφία επιλογής της ενδιαφερόμενης καταγράφεται στο πρακτικό ημερομηνίας 24.3.00, ως εξής:«Το Συμβούλιο προχώρησε σε συνολική αξιολόγηση της καταλληλότητας των υποψηφίων για τη θέση, του κάθε ενός ξεχωριστά και σε σύγκριση με τον κάθε ένα από τους άλλους υποψηφίους. Έλαβε υπόψη το περιεχόμενο των ενώπιον του εγγράφων και φακέλων, καθώς και την απόδοση των υποψηφίων κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις, έκρινε ότι οι επικρατέστεροι είναι κατ΄αλφαβητική σειρά οι Κοραή ΄Ελλη και Πετρίδης Πέτρος. Το Συμβούλιο σημείωσε τα πιο κάτω:
- Σ΄ότι αφορά την αρχαιότητα ο Πετρίδης Πέτρος έχει προβάδισμα ενόψει του ότι του δόθηκε η κλίμακα Α12 την 1.2.1996.
- Κατά την προσωπική τους συνέντευξη και οι δύο απέδωσαν εξαίρετα.
- Έδειξαν ότι έχουν λεπτομερή γνώση των αναγκών του Ραδιοφώνου και της οργάνωσης της παραγωγής προγραμμάτων.
- Η Κοραή ΄Ελλη διακρίνεται για το δυναμισμό και την πρωτοβουλία της καθώς και για τις οργανωτικές και διοικητικές της ικανότητες.
Στη συνέχεια το Συμβούλιο, αφού συνεκτίμησε όλα τα ενώπιον του στοιχεία και δεδομένα αναφορικά με τους δύο πιο πάνω υποψηφίους καθώς και αναφορικά με όλους τους άλλους υποψηφίους, αποφάσισε κατά πλειοψηφία την προαγωγή στη θέση Τμηματάρχης Προγραμμάτων Ραδιοφώνου της Κοραή ΄Ελλης από την 1.4.2000, για τους πιο κάτω λόγους:
- Διαθέτει ακαδημαϊκά προσόντα ψηλού επιπέδου, τα οποία κρίθηκαν από το Συμβούλιο σαν συναφή προς τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης και σαν καλύτερα εφόδια για την άσκηση των αρμοδιοτήτων της θέσης του "Τμηματάρχη Προγρ. Ραδιοφώνου».
- Απέδειξε ότι διαθέτει δυναμισμό, διευρυμένο ορίζοντα σκέψης και γνώση του αντικειμένου
- Ανέπτυξε με σαφήνεια τους οραματισμούς της και τη γενικότερη φιλοσοφία για το ραδιόφωνο
- Τη διακρίνει ενθουσιασμός, έχει οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες καθώς και πρωτοβουλία και από το διορισμό της στη θέση «Πρώτος Λειτουργός Μουσικού Τμήματος» ασκεί με επιτυχία τα καθήκοντα της ως Προϊσταμένη του Τρίτου Προγράμματος Ραδιοφώνου.
Το Συμβούλιο δεν παρεγνώρισε την σύσταση και άποψη του Αν. Γενικού Διευθυντή υπέρ του κ. Πέτρου Πετρίδη ούτε και τα άλλα στοιχεία σε σχέση με τον υποψήφιο αυτό, αλλά έκρινε με βάση όλα τα στοιχεία και δεδομένα ενώπιον του ότι η κα ΄Ελλη Κοραή θα μπορούσε να διεκπεραιώσει με πιο άρτιο τρόπο τα καθήκοντα του Τμηματάρχη Προγραμμάτων Ραδιοφώνου. Το Συμβούλιο δεν θεώρησε την αρχαιότητα σαν τον καθοριστικό παράγοντα για μια τόσο σημαντική θέση στην ιεραρχία του ΡΙΚ.
Υπέρ της προαγωγής της κας ΄Ελλης Κοραή ψήφισαν ο Αντιπρόεδρος κ. Α. Κωνσταντίνου, και τα μέλη Α. Παπαδόπουλος, Α. Χρυσάνθου, Π. Αργυρίδης και Α. Κουταλιανός.
Ο Πρόεδρος κ. Α. Δράκος και τα μέλη κ.κ. Δ. Καραντώκη, Μ. Μιχαήλ και Μ. Μαυρίκιος ψήφισαν υπέρ της προαγωγής του κ. Π. Πετρίδη.»
Η αλλαγή στο Σχέδιο Υπηρεσίας
Έχει διευκρινιστεί πως οι ισχυρισμοί των αιτητών δεν αφορούσαν στο κατά νόμο επιτρεπτό τέτοιας αλλαγής και στην επαναπροκήρυξη της θέσης. Το παράπονο επικεντρώνεται στα κίνητρα της αλλαγής, ως προς το επίπεδο γνώσης της αγγλικής γλώσσας. Αποδίδουν στο Διοικητικό Συμβούλιο πρόθεση επίδειξης εύνοιας υπέρ της ενδιαφερόμενης. Δεν έχει προσδιοριστεί οποιοδήποτε συγκεκριμένο στοιχείο και δεν νομίζω πως δικαιολογείται να εμπλακώ και στις εκτιμήσεις της ενδιαφερόμενης αναφορικά με το ποιός τελικά, κατά πρόβλεψη, θα αντιμετώπιζε ουσιαστικό πρόβλημα αν δεν επερχόταν η αλλαγή. Σημειώνω μόνο πως η ενδιαφερόμενη όπως και οι αιτητές, διεκδίκησαν τη θέση και στο πλαίσιο της αρχικής προκήρυξης. ΄Οσα αναφέρθηκαν από τους αιτητές παρέμειναν στο επίπεδο του απλού ισχυρισμού. Αυτός παρέμεινε ατεκμηρίωτος και αφού στερείται πραγματικού υπόβαθρου δεν θα επεκταθώ και σε οτιδήποτε άλλο σε σχέση με το πλαίσιο μέσα στο οποίο διατυπώθηκε.
Η εντύπωση από την προφορική συνέντευξη.
Δεν επιβαλλόταν η αιτιολόγηση των εντυπώσεων από τις συνεντεύξεις και, ακριβώς, το παράπονο των αιτητών, όπως το έχω ήδη παραθέσει, έχει στη βάση του τη δεδομένη απουσία αιτιολόγησης των ατομικών εντυπώσεων του κάθε μέλους. Εκείνο που μου φαίνεται ότι παραγνωρίζουν οι αιτητές είναι το γεγονός πως όσα ακολουθούν τη γενική εντύπωση επίσης προέρχονταν από το Διοικητικό Συμβούλιο και φέρουν την σφραγίδα των μελών του. Δεν μπορώ να συμφωνήσω επομένως, πως, ενόψει της καταγραφής γενικής εντύπωσης, με τις ταξινομήσεις που έγιναν από το κάθε μέλος, αποκλειόταν και επεξήγηση ως προς το τί κατά την κοινή αντίληψη των μελών φάνηκε να ξεχωρίζει τους δυο υποψήφιους. Το ουσιαστικό ζήτημα σε σχέση με την αναφορά σε οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες θα το εξετάσω ως μέρος άλλου ισχυρισμού.
Η απόφαση για τις υπηρεσιακές εκθέσεις.
Ο Ν. 155/90 επέβαλε την με Κανονισμούς σύνταξη υπηρεσιακών εκθέσεων για τους υπαλλήλους Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου ή οποιουδήποτε άλλου Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου που είχε ιδρυθεί ή θα ιδρυόταν για το δημόσιο συμφέρον από Νόμο, των οποίων τα κεφάλαια είτε παρέχονται είτε είναι εγγυημένα από τη Δημοκρατία. Και, προδήλως, αφού έκρινε το Διοικητικό Συμβούλιο πως και το Ραδιοφωνικό ΄Ιδρυμα Κύπρου καλυπτόταν από τη νομοθετική διάταξη, θεώρησε ότι οι υπηρεσιακές εκθέσεις που συντάχθηκαν κατά παράβασή της, κατ΄ανάγκην θα έπρεπε να αγνοηθούν.
Οι αιτητές έχουν διαφορετική άποψη. Θεωρούν πως το Διοικητικό Συμβούλιο δεν είχε δικαίωμα να αγνοήσει τις συνταχθείσες υπηρεσιακές εκθέσεις. Κατά την εισήγησή τους, το Διοικητικό Συμβούλιο όφειλε να τις είχε χρησιμοποιήσει ως δείκτες της απόδοσης των υποψηφίων, άλλο αν, στο τέλος, επειδή αυτές ενδεχομένως θα κρίνονταν παράνομες από το Ανώτατο Δικαστήριο, η προαγωγή θα ακυρωνόταν. Η κρίση για το παράνομό τους, όπως εξηγούν, θα μπορούσε να προέλθει μόνο από το Ανώτατο Δικαστήριο και παρέπεμψε συναφώς στην απόφαση της Ολομέλειας στην Λοΐζος Κυπριανού και Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου Προσφυγή 672/96 ημερομηνίας 29.5.98 στην οποία κρίθηκε πως η ΑΤΗΚ δεν καλυπτόταν από το Ν. 155/90. Αυτά, όμως, χωρίς να προτείνουν πως ήταν κατ΄ ουσίαν εσφαλμένη η κρίση του Διοικητικού Συμβουλίου ότι οι υπηρεσιακές εκθέσεις ήταν πράγματι παράνομες για τον πιο πάνω ή για οποιονδήποτε λόγο. Και χωρίς να σχολιάσουν σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εκδόθηκαν στη συνέχεια, σύμφωνα με τις οποίες, τέτοιες υπηρεσιακές εκθέσεις υπαλλήλων του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου ήταν παράνομες, ακριβώς επειδή δεν συντάχθηκαν σύμφωνα με τον αναφερθέντα Νόμο. (Βλ. Αττίκη κ.α. ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, Προσφυγή 40/97 κ.α. ημερομηνίας 18.7.00, Χρυσάνθου ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου Προσφυγή 180/99 ημερομηνίας 29.12.00, Παπαντωνίου ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, Προσφυγή 214/98 ημερομηνίας 28.6.01, Δαμιανού ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, Προσφυγή 302/99 ημερομηνίας 12.9.01, Κουκουνίδης ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, Προσφυγή 46/01 ημερομηνίας 30.11.01 και συναφώς Χαράλαμπος Περικλέους ν. Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, Προσφυγή 320/96 ημερομηνίας 6.5.97 και Μαρία Myles v. Κυπριακού Πρακτορείου Ειδήσεων Προσφυγή 863/96 ημερομηνίας 13.1.98).
Δεν συμμερίζομαι την άποψη των αιτητών. Μπροστά σε, κατά τη γνώμη του, παρανομία σε σχέση με στοιχείο κρίσης, το Διοικητικό Συμβούλιο είχε όχι απλώς δικαίωμα αλλά καθήκον να δράσει. (Βλ. Μαρία Myles ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (ανωτέρω), Χρυσάνθου ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (ανωτέρω) και Παπαντωνίου ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (ανωτέρω). Οπότε το ζήτημα, στο πλαίσιο προσφυγής ως η παρούσα, θα μπορούσε να αφορά στην ορθότητα της αντίληψης του Διοικητικού Συμβουλίου αναφορικά με τη νομοθετική διάταξη, την εμβέλεια της και τις επιπτώσεις, αναλόγως. ΄Εχουμε δει πως δεν έχει αμφισβητηθεί κατ΄ουσίαν η αντίληψη του Διοικητικού Συμβουλίου ως προς τα πιο πάνω και θα προχωρήσω στο επόμενο θέμα.
Είναι η εισήγηση των αιτητών πως, εν πάση περιπτώσει, το Διοικητικό Συμβούλιο κακώς περιορίστηκε στη διαπίστωση της παρανομίας και στην απόφαση του να αγνοήσει τις υπηρεσιακές εκθέσεις. Θα έπρεπε, όπως προτείνουν, να είχε μεριμνήσει ώστε με κατάλληλη έρευνα να πληρωθεί το κενό με "γενική διοικητική κρίση για τη διαχρονική τους αξία". Και επικαλέστηκε την απόφαση της Ολομέλειας στη Δημοκρατία ν Χαραλάμπους ΑΕ 2638 ημερομηνίας 9.4.01. Στην πιο πάνω υπόθεση, μετά τη διαπίστωση πως η βαθμολογία των επιθεωρητών δημοτικής εκπαίδευσης ήταν παράνομη, το θέμα της προαγωγής στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης επανεξετάστηκε με αναφορά μόνο στα κριτήρια των προσόντων και της αρχαιότητας. Δηλαδή δεν αποτιμήθηκε και δεν μέτρησε το κριτήριο της αξίας. Η Ολομέλεια επικύρωσε την πρωτόδικη κατάληξη στην προσφυγή 410/96 πως οι προαγωγές ήταν άκυρες αφού συμφώνησε πως δεν θα έπρεπε να είχε αγνοηθεί το κριτήριο της αξίας. Αναφέρθηκε συναφώς σε ενδεχόμενη δυνατότητα χωρισμού του περιγραφικού (ή αξιολογικού) από το βαθμολογικό μέρος των εκθέσεων που είχαν συνταχθεί είτε, εφόσον αυτό θα αποδεικνυόταν αδύνατο, σε ενδεχόμενη δυνατότητα σύνταξης νέων εκθέσεων. (Βλ. και την απόφαση της πλειοψηφίας στη Δημοκρατία ν. Κατερίνας Κοντογιώργη ΑΕ 2641 ημερομηνίας 16.11.01 στη σελ. 17).
Δεν έχει αποκλειστεί εδώ το κριτήριο της αξίας προς το οποίο άλλωστε συναρτώνται τουλάχιστον οι εντυπώσεις από τη συνέντευξη. Εκείνο που αποκλείστηκε ήταν η χρήση των παράνομων υπηρεσιακών εκθέσεων ως στοιχείων προσδιοριστικών της αξίας και δεν μπορώ να αντιληφθώ πως θα ήταν δυνατό να πληρωθεί το κενό που προέκυπτε με έρευνα οποιασδήποτε μορφής. Αφού δεν υπήρχαν Κανονισμοί, νέες εκθέσεις δεν θα μπορούσαν να συνταχθούν και, πρέπει να σημειώσω, δεν ήταν καν αυτή η εισήγηση των αιτητών. (Βλ. συναφώς Κουκουνίδης ν. ΡΙΚ (ανωτέρω). Για τον ίδιο λόγο δεν θα μπορούσε να διεξαχθεί και άλλης μορφής έρευνα. Κατά το νόμο, η διαπίστωση της αξίας δια μέσου της εκτέλεσης των καθηκόντων των λειτουργών κατά τα χρόνια που πέρασαν, θα έπρεπε να διέρχεται μέσα από εκθέσεις που θα συντάσσονταν σύμφωνα με τις διατάξεις του. Η αναζήτηση εναλλακτικού τρόπου διαπίστωσης της αξίας, με την πιο πάνω έννοια, θα ήταν παράνομη. Σε τελική ανάλυση, η υιοθέτηση της εισήγησης των αιτητών θα απέληγε σε εξουδετέρωση των νομοθετικών διατάξεων. Τα αποτελέσματα της όποιας έρευνας θα βρίσκονταν έξω από το πλαίσιο που είχε θεσμοθετηθεί.
Η τελική επιλογή σε συνάρτηση με τις συνεντεύξεις και τη σύσταση.
Είναι σαφές πως το Διοικητικό Συμβούλιο αιτιολόγησε την απόφασή του να μή υιοθετήσει την προτίμηση του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή υπέρ του αιτητή Π. Πετρίδη, επειδή έκρινε πως θα έπρεπε να μετρήσουν περισσότερο από την αρχαιότητα στην οποία υπερείχε ο Π. Πετρίδης τα άλλα στοιχεία που προσδιόρισαν. Εξάγεται πως περιλαμβάνονται στα στοιχεία αυτή η αντίληψη πως η ενδιαφερόμενη διακρινόταν, εννοείτε σε σύγκριση με τους άλλους υποψήφιους, μεταξύ άλλων, και για τις οργανωτικές και διοικητικές της ικανότητες. Επίσης, το γεγονός ότι, «ασκεί με επιτυχία τα καθήκοντα της ως προϊσταμένη του Τρίτου Προγράμματος Ραδιοφώνου».
Εγείρεται σοβαρό ζήτημα σε σχέση με το υπόβαθρο στο οποίο στηρίχτηκαν αυτές οι διαπιστώσεις. Εξετάζω πρώτα το ζήτημα των οργανωτικών και διοικητικών ικανοτήτων. Αυτές ήταν βασικό προσόν με βάση το σχέδιο υπηρεσίας και ό,τι αναζητούμε είναι σχετική υπεροχή της ενδιαφερομένης. Είναι ορθή η επισήμανση των αιτητών πως όταν ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής αναφέρθηκε στις οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες της ενδιαφερόμενης, ως στοιχείο που τη διέκρινε από τους άλλους, δεν είχε ακόμα αποφασιστεί να αγνοηθούν οι υπηρεσιακές εκθέσεις των δέκα περίπου τελευταίων χρόνων. Ενυπάρχει, επομένως, σοβαρό ενδεχόμενο αυτή η κρίση όπως τελικά διοχετεύθηκε και ως μέρος των τελικών διαπιστώσεων του Διοικητικού Συμβουλίου, να είχε διαμορφωθεί με γνώμονα τις παράνομες υπηρεσιακές εκθέσεις. Αναφέρομαι σε ενδεχόμενο απλώς επειδή το Διοικητικό Συμβούλιο είχε αναφερθεί στις οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες της ενδιαφερόμενης με παραπομπή και στις συνεντεύξεις που διεξήγαγε. Για να υποστηρίξουν όμως οι αιτητές πως οι ικανότητες αυτής της φύσης θα μπορούσαν να αναδειχθούν μόνο μέσα από τις ετήσιες αξιολογήσεις. Συμπερασματικά, όχι δια μέσου απαντήσεων σε κάποιες ερωτήσεις.
Ισχύουν τα ίδια και σε σχέση με τη διαπίστωση του Διοικητικού Συμβουλίου πως η ενδιαφερόμενη ασκεί με επιτυχία τα καθήκοντά της. Οι καθ΄ων η αίτηση και η ενδιαφερόμενη αναφέρθηκαν ενώπιόν μου στο περιεχόμενο των φακέλων και κατά τις διευκρινίσεις ζήτησα την εξειδίκευση εκείνου του μέρους τους, άλλου από τις παράνομες υπηρεσιακές εκθέσεις, που θα ήταν δυνατό να θεωρηθεί ότι αναντιλέκτως αποτελεί το έρεισμα των διαπιστώσεων του Διοικητικού Συμβουλίου. Δεν έχει επισημανθεί οτιδήποτε το συγκεκριμένο. Καταλήγω πως τουλάχιστον πάσχει η αιτιολόγηση της τελικής απόφασης αφού δεν είναι αρκούντως συγκεκριμένη σε σχέση με τα δυο στοιχεία που έχω προσδιορίσει. Ανάλογα με την προσέγγιση της προκύπτει ενδεχόμενο πλάνης συναρτημένης προς την πιθανότητα να είχαν χρησιμοποιηθεί, ως έρεισμα, οι παράνομες υπηρεσιακές εκθέσεις. Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/Μσι.
C:\My Documents\2002\PART4\767-00.doc
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο