ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 527/01
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Φαίδωνα Παπαδόπουλου από τη Λευκωσία
(Καντάρας 3, Ανθούπολη)
Αι τητή
και
Κυπριακή Δημοκρατία μέσω
Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας
&# 9; καθ΄ων η αίτηση
----------------------------------- -------
Ημερομηνία: 30.5.02
Για τον αιτητή: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κα Ρ. Παπαέτη-Χατζηκώστα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο: κ. Α. Κωνσταντίνου.
----------------------------------- ----------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Προσβάλλεται η απόφαση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Ε.Ε.Υ.), ημερομηνίας 7.3.01, για προαγωγή του Χρ. Χρίστου στη μόνιμη θέση Επιθεωρητή Α΄ (Μέση Εκπαίδευση) για τα Θρησκευτικά. Ο αιτητής είχε αποκλειστεί ως μη κατέχων βασικό προσόν και, αφού εγκαταλείφθηκαν άλλοι ισχυρισμοί, η συζήτηση αφορά αποκλειστικά στη σχετική κρίση πρώτα της Συμβουλευτικής Επιτροπής και στη συνέχεια της Ε.Ε.Υ.
Ο αιτητής περιλαμβάνει στους λόγους του αποκλεισμού του και την εκτίμηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής πώς δεν είχε μεταπτυχιακό προσόν από Ξενόγλωσσο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα ή άλλο πιστοποιητικό από το οποίο να τεκμαίρεται κατοχή του απαιτούμενου προσόντος της πολύ καλής γνώσης μιας από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Και επικαλείται πιστοποιητικό που περιέχεται στο φάκελλο του όπως και μεταγενέστερη επιτυχία του σε σχετικές εξετάσεις στα Αγγλικά. Για να απαντήσει το ενδιαφερόμενο πρόσωπο πως η βαθμολογία του στο πιστοποιητικό ήταν χαμηλή. Δεν αποκλείστηκε όμως στην πραγματικότητα ο αιτητής γι΄ αυτό το λόγο. Η Συμβουλευτική Επιτροπή, όπως σημειώνει, αποφάσισε να μην παραπέμψει το θέμα στην Ε.Ε.Υ. για διενέργεια "της απαραίτητης εξέτασης", εν όψει της κρίσης της πώς δεν κατείχε άλλο απαιτούμενο προσόν. Δεν επελήφθη, λοιπόν, του θέματος αυτού η Ε.Ε.Υ. και ο τελικός λόγος του αποκλεισμού του συναρτήθηκε αποκλειστικά προς το άλλο προσόν. Τελική διοικητική κρίση ως προς τη γνώση ξένης γλώσσας δεν υπάρχει και θα τίθεται ζήτημα για διαμόρφωση της μόνο αν κατά τα άλλα ανατραπεί η διαπίστωση σε σχέση με το άλλο προσόν.
Η §3(3)(α) του Σχεδίου Υπηρεσίας απαιτεί "εκπαιδευτική υπηρεσία δεκαπέντε (15) τουλάχιστον ετών από τα οποία τα δύο να ήσαν σε θέση όχι κατώτερη από εκείνη του Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης". Ο αιτητής υπηρέτησε ως καθηγητής στην Ελλάδα από τις 13.9.80 μέχρι τις 31.8.92 και, σύμφωνα με βεβαίωση που παρουσίασε, "υπηρέτησε στην οργανική του θέση (περιγράφεται ως καθηγητής ΠΕ1-Θεολόγος) στο Γυμνάσιο Μακρυγιάλου Πιερίας, ως Διευθυντής του σχολείου, κατά τα χρονικά διαστήματα από 29.9.82 έως 30.6.83 και από 1.9.90 έως 31.8.92". Είναι προφανές ότι αυτή η υπηρεσία του μέτρησε ως μέρος της δεκαπενταετούς υπηρεσίας που απαιτούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας. Η Συμβουλευτική Επιτροπή σημείωσε ότι "είχε εκπαιδευτική υπηρεσία δεκαπέντε τουλάχιστον ετών ..... αλλά δεν είναι κάτοχος θέσης Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης". Και η Ε.Ε.Υ., απορρίπτοντας την ένσταση που υπέβαλε ο αιτητής, εξήγησε ως ακολούθως:
"Σημειώνεται ότι σύμφωνα με την ερμηνεία που δίδεται στους περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Καθορισμός Αναγνωρισμένης Υπηρεσίας για Σκοπούς Διορισμού, Προαγωγής και Προσαυξήσεων) Κανονισμούς του 1997 Κ.Δ.Π. 382/97 "Υπηρεσία" σημαίνει εκπαιδευτική υπηρεσία εκπαιδευτικού λειτουργού μετά το διορισμό του στη μόνιμη θέση που κατέχει στη
δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία. Συνεπώς η υπηρεσία στην οποία αναφέρεται, δηλαδή διευθυντής σχολείου μέσης εκπαίδευσης στην Ελλάδα, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ικανοποιεί τη σχετική πρόνοια του σχεδίου υπηρεσίας γιατί προηγήθηκε του μόνιμου διορισμού του στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία της Κύπρου.".Ο Αιτητής σημειώνει την αδικαιολόγητη, όπως τη θεωρεί, διαφοροποίηση. Αφού το Σχέδιο Υπηρεσίας δεν απαιτεί υπηρεσία μόνο στην Κύπρο και αφού η "όλη του προϋπηρεσία" του, εννοείται στην Ελλάδα, αναγνωρίστηκε ως "υπηρεσία", θα έπρεπε να είχε θεωρηθεί ότι ικανοποιούσε και το δεύτερο σκέλος. Επικαλέστηκε συναφώς τον Κανονισμό 3(1)(γ) των Περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Καθορισμός Αναγνωρισμένης Υπηρεσίας για Σκοπούς Διορισμού, Προαγωγής και Προσαυξήσεων) Κανονισμούς
του 1997 Κ.Δ.Π. 382/97 σύμφωνα με τον οποίο καθορισμένη υπηρεσία ή προϋπηρεσία και για σκοπούς προαγωγής λογίζεται ότι περιλαμβάνει και την εκπαιδευτική υπηρεσία "σε δημόσιο σχολείο μέσης ή δημοτικής εκπαίδευσης που λειτουργεί στην Ελλάδα".Οι καθ΄ ων η αίτηση και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν βλέπουν αντίφαση στην προσέγγιση του θέματος από τη διοίκηση. Εισηγούνται πως τα χρόνια του αιτητή στην Ελλάδα ορθά μέτρησαν σε σχέση με την προβλεπόμενη δεκαπενταετή περίοδο ως "προϋπηρεσία". Και παραπέμπουν στον ορισμό του όρου στον Κανονισμό 2, που την καθορίζει ως αφορώσα στά "πριν από το διορισμό" του εκπαιδευτικού λειτουργού στη θέση που κατέχει. Ενώ η "υπηρεσία" αφορά, όπως επίσης καθορίζεται, στά "μετά το διορισμό του", όπως ακριβώς υπέδειξε η Ε.Ε.Υ. κατά την αιτιολόγηση της απόφασής της.
Εκείνο που παραγνωρίζεται είναι το γεγονός της απαίτησης του Σχεδίου Υπηρεσίας για "εκπαιδευτική υπηρεσία δεκαπέντε (15) τουλάχιστον ετών" και όχι για προϋπηρεσία. Και, περαιτέρω, το ότι τα δύο έτη σε θέση όχι κατώτερη του Βοηθού Διευθυντή, καθορίζονται ως μέρος αυτής της δεκαπενταετούς υπηρεσίας. Δεν φαίνεται, λοιπόν, να υπήρχε περιθώριο για διαφοροποίηση. Δεν καλυτερεύει όμως η θέση του αιτητή. Αντίθετα, θα προέκυπτε ζήτημα και σε σχέση με την αναγνώριση πως είχε την απαιτούμενη δεκαπενταετή εκπαιδευτική υπηρεσία. Απαιτείτο "υπηρεσία" και όχι "προϋπηρεσία" και για τα δύο σκέλη και ο αποκλεισμός του αιτητή, με αναφορά στην έννοια του όρου "υπηρεσία", ήταν ορθός όσο και αν περιορίστηκε στο ζήτημα των δύο ετών. Ο ορισμός του όρου "υπηρεσία" στους Κανονισμούς, όπως τον συνόψισα, είναι σαφής. Εντάσσεται σε αυτή μόνο περίοδος μετά το διορισμό στην μόνιμη θέση που κατείχε ο εκπαιδευτικός λειτουργός και ο αιτητής διορίστηκε ως Καθηγητής το 1992.
Η αναφορά του Κανονισμού 3(1)(γ) σε υπηρεσία ή προϋπηρεσία και σε δημόσιο σχολείο της Ελλάδας για σκοπούς και προαγωγής, δεν πρέπει να παραπλανήσει. Όχι μόνο γιατί ο Κανονισμός τελεί υπό τους ορισμούς των ερμηνευτικών διατάξεων του. Κυρίως γιατί ο Κανονισμός δεν λειτουργεί κατά αναίρεση ή διαφοροποίηση των Σχεδίων Υπηρεσίας. Και το έχουμε από το άρθρο 24(3) του Περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969 (Ν.10/69 όπως τροποποιήθηκε) πώς "Σχέδιο Υπηρεσίας μιας θέσης ..... δυνατό να προνοεί ως προϋπόθεση διορισμού ή προαγωγής υπηρεσία σε
θέση στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία". Άλλες διατάξεις του Νόμου, σε σχέση με το διορισμό και την προαγωγή, αναφέρονται στην "υπηρεσία" ή στην "προϋπηρεσία" ως κριτηρίων που προσμετρούν στις διεκδικήσεις υποψηφίων κατά σύγκριση προς άλλους και όχι με την έννοια του απαιτούμενου προσόντος. Ακριβώς δε, σε εκείνες τις περιπτώσεις, περιλαμβάνεται και πρόνοια για τη δυνατότητα καθορισμού με Κανονισμούς και σχολείων, σχολών, ιδρυμάτων ή υπηρεσιών από τα οποία μπορεί να προέλθει, άλλων από τα καθοριζόμενα στον ίδιο τον Νόμο. Σχετικό είναι το άρθρο 28Β(3)(γ) και (13) ως προς τις θέσεις πρώτου διορισμού και το άρθρο 35Β(4)(γ) ως προς τις θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής το οποίο περιλαμβάνει και ορισμούς των δυο όρων όμοιους ως προς τη χρονική διάσταση με εκείνους των Κανονισμών. Επομένως, άλλο ο συνυπολογισμός της υπηρεσίας ή της προϋπηρεσίας σε σχέση με τους διορισμούς ή τις προαγωγές για σκοπούς προσδιορισμού της προτεραιότητας μεταξύ των προσοντούχων υποψηφίων και άλλο ο καθορισμός από Σχέδιο Υπηρεσίας των απαιτούμενων προσόντων για μια θέση. Εδώ το Σχέδιο Υπηρεσίας απαιτεί "υπηρεσία" και στην απουσία αντένδειξης αυτή μπορεί να έχει μόνο την έννοια που της αποδίδουν οι νομοθετικές διατάξεις. Η απόφαση της Ολομέλειας στην Ελένη Αυγερινού ν. Κυπριακής Δημοκρατίας ΑΕ2428 ημ. 22.10.99 που επικαλέστηκε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, είναι σχετική. Τις διατάξεις σε σχέση με την έννοια της "υπηρεσίας" τις έχω αναφέρει. Υπάρχουν όμως και άλλες σε σχέση με τους υπόλοιπους όρους που χρησιμοποιούνται στο Σχέδιο Υπηρεσίας. Όπως ορθά επισημαίνουν οι καθ΄ ων η αίτηση και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, το Σχέδιο Υπηρεσίας απαιτεί τα δυο έτη να είναι σε "θέση όχι κατώτερη από εκείνη του Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης". Κατά τις ερμηνευτικές διατάξεις του Νόμου:α) "θέσις" σημαίνει θέσιν εν τη δημοσία εκπαιδευτική υπηρεσία και "δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία" σημαίνει "την υπηρεσία την περιλαμβάνουσαν τας θέσεις επιθεωρητών, καθηγητών και διδασκάλων ως και οιασδήποτε άλλας θέσεις ήθελε καθορίσει το Υπουργικόν Συμβούλιον και εκπαιδευτική υπηρεσία θα ερμηνεύηται αναλόγως".
β) "σχολείον σημαίνει δημόσιον σχολείον και δημόσιον σχολείον σημαίνει σχολείον, την ευθύνη της διοικήσεως και συντηρήσεως του οποίου φέρει η Δημοκρατία και το οποίον δεν διέπεται υπό ετέρου νόμου και περιλαμβάνει σχολείον κηρυχθέν δι΄ αποφάσεως του Υπουργικού Συμβουλίου, δημοσιευομένης εις την επίσημον εφημερίδα της Δημοκρατίας, ως δημόσιον σχολείον διά τους σκοπούς του παρόντος Νόμου."
γ) Ο "Βοηθός Διευθυντής" και ο "Διευθυντής" καλύπτονται από τον ορισμό του δάσκαλος που "σημαίνει τον εκπαιδευτικό λειτουργό ο οποίος υπηρετεί σε δημόσιο σχολείο δημοτικής εκπαίδευσης".
Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο εγείρει ένα ακόμα ζήτημα. Αμφισβητεί και την ορθότητα της θέσης του αιτητή πως κατείχε τη θέση του Διευθυντή ακόμη και στην Ελλάδα. Η βεβαίωση που επικαλείται τον εμφανίζει μόνο να είχε εκτελέσει καθήκοντα Διευθυντή. Διακρίνω βάση σε αυτή την άποψη. Σύμφωνα με τη βεβαίωση, μετά την πρώτη περίοδο που αναφέρεται σ΄ αυτή, προκύπτει ότι ο αιτητής για πολλά χρόνια υπηρέτησε ως καθηγητής. Σε σχέση δε και με τις δυο περιόδους διευκρινίζεται πως ο αιτητής υπηρετούσε ως Διευθυντής αλλά στην οργανική του θέση που ήταν καθηγητής. Δεν θα επεκταθώ όμως σε αυτά γιατί δεν ήταν πάνω σε τέτοια βάση που η Ε.Ε.Υ. απέκλεισε τον αιτητή.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.
/κη/
C:\My Documents\2002\PART4\527-01.doccylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο