Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος.

Ευάγγελου Χ” Κυριάκου, από τη Λευκωσία,

και

Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου,

----------------------------

Για τον Αιτητή: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.

Για τον Καθ’ου η αίτηση: κ. Π. Πολυβίου.

Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προσβάλλει την εγκυρότητα της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του καθ’ου η αίτηση να προαγάγει το ενδιαφερόμενο μέρος (Δημήτρη Παυλίδη) στη θέση του Ανώτερου Κάμεραμαν στο Τμήμα Στήριξης Παραγωγής.

Για την πλήρωση της επίδικης θέσης του Ανώτερου Κάμεραμαν στο Τμήμα Στήριξης Παραγωγής στο Ραδιοφωνικό Ιδρυμα Κύπρου υποβλήθηκαν έξι αιτήσεις, μεταξύ των οποίων εκείνη του αιτητή και εκείνη του ενδιαφερόμενου μέρους. Η Συμβουλευτική Επιτροπή αφού διαπίστωσε ότι όλοι οι υποψήφιοι πληρούσαν τις προϋποθέσεις καταλληλότητας παρέπεμψε και τους έξι υποψηφίους στο Διοικητικό Συμβούλιο του καθ’ου η αίτηση για την τελική επιλογή, χωρίς να διεξαγάγει προσωπικές συνεντεύξεις.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του καθ’ου η αίτηση αφού έκρινε ότι όλοι οι υποψήφιοι ήταν κατάλληλοι κάλεσε τον Γ. Καραολή, Πρώτο Λειτουργό Στήριξης Παραγωγής, για να παραθέσει τη σύσταση του. Κρίνω σκόπιμο να την παραθέσω αυτούσια:

Από τη σχετική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου που προήγαγε στην επίδικη θέση το ενδιαφερόμενο μέρος σημειώνονται τα πιο κάτω:

Ο αιτητής προσβάλλει την ορθότητα της πιο πάνω απόφασης ισχυριζόμενος ότι

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η σύσταση του Α΄ Λειτουργού πάσχει γιατί είναι γεμάτη από “ωραιολογίες αόριστες και γενικότητες”. Επιπρόσθετα ο αιτητής ισχυρίζεται ότι ο Α΄ Λειτουργός αγνόησε ότι “ο αιτητής κατέχει υπέρτερα ακαδημαϊκά και επαγγελματικά προσόντα και πείρα από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο το οποίο δεν έχει τίποτε σχετικό”.

Η επίδικη θέση υπάγεται στο Τμήμα Στήριξης Παραγωγής και οι σχετικοί Κανονισμοί δεν καθορίζουν ότι η σύσταση θα πρέπει να γίνεται από το Γενικό Διευθυντή. Η σύσταση έγινε από τον Α΄ Λειτουργό. Σημειώνεται ότι ο Γενικός Διευθυντής ήταν παρών κατά τη διάρκεια της σύστασης και αφού συμφώνησε με το περιεχόμενο της αποχώρησε.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι ο Α΄ Λειτουργός έδωσε σημασία στα καθήκοντα του ενδιαφερόμενου μέρους ως Διευθυντή Παραγωγής και Διευθυντή Φωτογραφίας, γεγονός που οδήγησε στη θυματοποίηση του. Η σύσταση δεν υποστηρίζει ένα τέτοιο συμπέρασμα. Ο Α΄ Λειτουργός αναφέρθηκε στα καθήκοντα του ενδιαφερόμενου μέρους για να τονίσει τις ιδιότητες του ενδιαφερόμενου μέρους ότι ήταν ο κατάλληλος για την επίδικη θέση.

Ο ισχυρισμός του αιτητή για έκδηλη υπεροχή σε προσόντα και πείρα δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός. Το ενδιαφερόμενο μέρος είναι απόφοιτος σχολής μέσης εκπαίδευσης ενώ ο αιτητής είναι απόφοιτος της Σχολής Θεάτρου - Κινηματογράφου “Σταυράκου” Αθηνών ως εικονολήπτης τηλεόρασης. Το προσόν αυτό δεν απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας ούτε καθορίζεται ως πλεονέκτημα. Συνεπώς έχει οριακή σημασία και δεν καθιστά έκδηλη υπεροχή του αιτητή. Τα προσόντα και των δύο υποψηφίων ήταν ενώπιον του Α΄ Λειτουργού και έπεται ότι λήφθηκαν υπόψη.

Η εξέταση των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη από τον Α΄ Λειτουργό δείχνει ότι η σύσταση του δεν μπορούσε να ήταν αποτέλεσμα έλλειψης αιτιολογίας και δέουσας έρευνας.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η επίδικη απόφαση πάσχει γιατί δεν λήφθηκαν υπόψη οι υπηρεσιακές εκθέσεις που συντάχθηκαν μετά το 1990. Το θέμα έχει εξετασθεί σε άλλες υποθέσεις όπου αποφασίστηκε ότι ο Νόμος 155/90 ισχύει για το ΡΙΚ και ότι οι υπηρεσιακές εκθέσεις μετά το 1990 δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη. (Ιδε Αττίκης ν. ΡΙΚ, Προσφυγή 40/97 της 18/7/2000, Παπαντωνίου ν. ΡΙΚ, Προσφυγή 214/98 της 28/6/2001, Myles v. Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων, Προσφυγή 863/96 της 13/1/98). Η ανυπαρξία κανονισμών κατά παράβαση του Ν. 155/90 οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι υπηρεσιακές εκθέσεις των ετών μετά το 1990 συντάχθηκαν παράνομα και είναι άκυρες. Συνεπώς ορθά δεν λήφθηκαν υπόψη.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι το Διοικητικό Συμβούλιο υιοθέτησε τη σύσταση του Α΄ Λειτουργού χωρίς να διενεργήσει οποιαδήποτε δική του έρευνα και να δώσει νόμιμη αιτιολογία. Η απλή υιοθέτηση της σύστασης χωρίς το Διοικητικό Συμβούλιο να ασκήσει έλεγχο της νομιμότητας της σύστασης οδηγεί σε ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης. Ο αιτητής διερωτάται ποιές αξίες λήφθηκαν υπόψη αφού το Διοικητικό Συμβούλιο αγνόησε τις αξιολογήσεις των ετήσιων εκθέσεων από το 1990 και μετά.

Αναφορικά με το ερώτημα ως προς ποιές αξίες λήφθηκαν υπόψη αφού παραγνωρίσθηκαν οι ετήσιες εκθέσεις από το 1990 και μετά, προκύπτει από τα σχετικά πρακτικά ότι το Διοικητικό Συμβούλιο έλαβε υπόψη την αξία του ενδιαφερόμενου μέρους όπως αυτή προκύπτει από το περιεχόμενο του φακέλου του και όσα ανέφερε ο Α΄ Λειτουργός, τα οποία έτυχαν της σύμφωνης γνώμης του Γενικού Διευθυντή. Είναι ορθό ότι στο φάκελο του ενδιαφερόμενου μέρους υπάρχουν πολλές αναφορές για τον υποδειγματικό ζήλο και αφοσίωση στα καθήκοντα του, το ψηλό επίπεδο του επαγγελματισμού του όσον αφορά την άριστη ποιότητα της φωτογραφίας, τη σωστή σύνθεση της εικόνας και την ομαλή κίνηση της μηχανής, που αποτελούν στοιχεία που υποστηρίζουν τη σύσταση.

Η εισήγηση ότι η επίδικη απόφαση πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.

Ο αιτητής, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του φακέλου του, έχει κατά τη σταδιοδρομία του στο ΡΙΚ δημιουργήσει σενάρια για ταινίες μικρού μήκους, οι οποίες εγκρίθηκαν από τους αρμόδιους φορείς και σκηνοθέτησε ταινίες μικρού μήκους και ντοκυμανταίρ που έτυχαν παραγωγής βάσει συμφωνίας με το ΡΙΚ και μεταδόθηκαν από το ΡΙΚ. Ομως τα πιο πάνω, που συνοδεύονται με συγχαρητήριες επιστολές, δεν συνιστούν έκδηλη υπεροχή σε πείρα και προσόντα έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους. Στην απουσία έκδηλης υπεροχής η επιλογή του καταλληλότερου αποτελεί ευθύνη του διοικητικού οργάνου στο οποίο εναποτίθεται η εξουσία για τη στελέχωση της υπηρεσίας. (ΡΙΚ ν. Λυγίας Κωνσταντινίδου, Α.Ε. 2294, της 30/9/97).

Εχοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω δεν διαπιστώνω λόγους που θα δικαιολογούσαν την επέμβαση του Δικαστηρίου.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος του αιτητή.

Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,

Δ.