ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.

Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος

Ιωάννη Μοδίτη, από Λευκωσία,

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

---------------------------

Για τον αιτητή: Α.Σ. Αγγελίδης.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Δ. Κούσιου-Χρυσανδρέα,

Δικηγόρος της Δημοκρατίας.

Για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο: Α. Κωνσταντίνου.

---------------------------

Προσβάλλεται η απόφαση της Ε.Δ.Υ., ημερ. 25 Απριλίου 2001, με την οποία επελέγη για προαγωγή στη μόνιμη θέση Ανώτερου Λειτουργού Παραγωγικότητας, Κέντρο Παραγωγικότητας, (θέση προαγωγής). το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, Μαρία Μικελλίδου.

Σε αξία ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ήταν ισοδύναμοι, βαθμολογημένοι με εξαίρετα και οι δύο. Σε ό,τι αφορά τα προσόντα, διέθεταν και οι δύο το προβλεπόμενο από το σχέδιο υπηρεσίας πρόσθετο προσόν της μεταπτυχιακής εκπαίδευσης. Επιπλέον, είχαν και άλλα προσόντα, διαφορετικά όμως ο ένας από τον άλλο, στα οποία δεν έγινε ειδική αναφορά ούτε από τον Διευθυντή κατά τη διατύπωση της σύστασής του ούτε από την Ε.Δ.Υ. κατά την τελική στάθμιση. Σε αρχαιότητα, προβάδισμα είχε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο με αναφορά στην προηγούμενη θέση Λειτουργού Παραγωγικότητας Α΄. Διορίστηκε την 1 Νοεμβρίου 1982 ενώ ο αιτητής την 15 Απριλίου 1986. Στην κατεχόμενη θέση Λειτουργού Παραγωγικότητας προήχθησαν και οι δύο μαζί την 1 Δεκεμβρίου 1978. Σημειώνω επίσης ότι για κάποιο διάστημα, μεταξύ 1991 και 1996, ο αιτητής υπηρέτησε με απόσπαση στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Επιμόρφωσης στην Ακαδημία Δημόσιας Διοίκησης, θέση στην ίδια κλίμακα με την υπό πλήρωση.

Διατυπώνοντας τη σύστασή του ο Διευθυντής ανέφερε τα εξής:

Είναι νομίζω προφανές ότι ο λόγος για τον οποίο συστήθηκε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ήταν το προβάδισμα στην αρχαιότητα αφού στα άλλα οι δύο υποψήφιοι θεωρήθηκαν ισοδύναμοι. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν υπήρχε έδαφος για διαφοροποίηση μεταξύ των υποψηφίων και η Ε.Δ.Υ. τελικά επέλεξε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.

Δεν διακρίνω οποιαδήποτε πλημμέλεια. Δεν φαίνεται να επηρέασε τη σύσταση οποιοδήποτε εξωγενές στοιχείο, η δε άποψη ότι αυτή δεν συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων δεν επιβεβαιώνεται από το περιεχόμενό τους. Εξέτασα το κατά πόσο ενόψει των διαφόρων άλλων αντίστοιχων προσόντων των δύο υποψηφίων χρειαζόταν σε σχέση με εκείνα εξειδίκευση, συζήτηση και στάθμιση, με αναφορά στις ανάγκες της θέσης, προκειμένου να εξηγηθεί το πώς αντικρύζονταν. Κατέληξα σε αρνητική απάντηση. Κατά την άποψή μου, καθίσταται προφανές από το είδος και τη φύση των άλλων προσόντων – ο αιτητής απαρίθμησε δεκάδες δικά του προσόντα – πως δεν μπορούσε εν πάση περιπτώσει να τους δοθεί ουσιαστική σημασία με αναφορά στα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης ενώ στο βαθμό που θα λαμβάνονταν υπόψη χωρίς τέτοιο συσχετισμό δεν είχαν παρά μόνο οριακή σημασία, η οποία δεν μετέβαλλε αισθητά το ισοζύγιο και σε τελευταία ανάλυση δεν μπορούσε να καταστήσει ανέφικτη την άποψη ότι κατά την επιλογή θα έπρεπε εν προκειμένω να βαρύνει η αρχαιότητα. Όσον αφορά την πείρα των δύο υποψηφίων, μου φαίνεται ότι η όποια πείρα του αιτητή σε άλλη θέση στην οποία υπηρέτησε με απόσπαση συνιστούσε εξωγενή ή άσχετο παράγοντα και ορθά δεν λήφθηκε υπόψη αφού θα διέκρινε αδικαιολόγητα τους δύο με αναφορά στην εκτέλεση καθηκόντων. Προκύπτει από τα όσα ανέφερα ότι γενικότερα δεν υπάρχει έδαφος για την άποψη του αιτητή ότι η Ε.Δ.Υ. δεν διερεύνησε επαρκώς ή ότι η απόφασή της, που είχε ως λόγο την αρχαιότητα του ενδιαφερομένου προσώπου όταν στα άλλα οι υποψήφιοι ήταν ισοδύναμοι, δεν ήταν δεόντως αιτιολογημένη.

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.

Γ.Κ. Νικολάου,

Δ.

/ΕΘ