Νίκου Σερδάρη ν. του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 175/2001, 11 Οκτωβρίου, 2002 Νίκου Σερδάρη ν. του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 175/2001, 11 Οκτωβρίου, 2002

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση Αρ. 175/2001

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

ΜΕΤΑΞΥ:

Νίκου Σερδάρη, εκ Λευκωσίας

Αιτητή

- και -

του Εξοχωτάτου Προέδρου της

Κυπριακής Δημοκρατίας

Καθ΄ου η αίτηση

____________

11 Οκτωβρίου, 2002

Για τον αιτητή : κα Α. Νικολετοπούλου για κ. Ε. Ευσταθίου.

Για τον καθ΄ου η αίτηση : κ. Μ. Φλωρέντζος, Εισαγγελέας της

Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα της

Δημοκρατίας.

__________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Στις 9.3.1990 κατατέθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο πρόταση για την προμήθεια και εγκατάσταση κεντρικού συστήματος παράκτιων σταθμών ραδιοεπισήμανσης για τις ανάγκες της Αστυνομίας. Προηγουμένως είχε οριστεί επιτροπή για μελέτη του θέματος που αποτελείτο από μέλη της Εθνικής Φρουράς και της Αστυνομίας. Εκ μέρους της Αστυνομικής Δύναμης Κύπρου είχαν οριστεί ο τότε Βοηθός Αρχηγός και ο αιτητής, ο οποίος τότε έφερε το βαθμό του Αστυνόμου Α΄ και ήταν υπεύθυνος Τηλεπικοινωνιών. Την 1.6.1999, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διόρισε τον αιτητή Υπαρχηγό της Αστυνομίας.

Λόγω ισχυρισμών για υπέρμετρη καθυστέρηση στην αγορά του συστήματος, διορίστηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο στις 26.10.2000 επιτροπή, με εντολή την έρευνα των λόγων καθυστέρησης. Η έκθεση της επιτροπής υποβλήθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο στις 5.1.2001.

Στις 10.1.2001 ζητήθηκε γνωμάτευση από το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για τυχόν διάπραξη ποινικών ή πειθαρχικών αδικημάτων. Τελικά, στις 31.1.2001, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με την πράξη υπ΄ αρ. 513/2001, κατέληξε στην απόφαση τερματισμού των υπηρεσιών του αιτητή από τη θέση του Υπαρχηγού της Αστυνομίας. Η απόφαση τερματισμού δημοσιεύτηκε και στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, στις 9.2.2001.

Με την παρούσα προσφυγή αξιώνεται ακύρωση της πιο πάνω απόφασης. Οι καθ΄ ων η αίτηση ήγειραν προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενοι ότι η προσβαλλόμενη πράξη αποτελεί πράξη κυβερνήσεως και/ή πράξη με την οποία ασκήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πολιτική εξουσία παρεχόμενη σ΄ αυτόν από το Σύνταγμα και η οποία δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη.

Η εξουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας να διορίζει τον Αρχηγό και Υπαρχηγό της Αστυνομίας πηγάζει από το ΄Αρθρο 131.1 του Συντάγματος. Περαιτέρω, σύμφωνα με το ΄Αρθρο 47(στ) του Συντάγματος, ο Πρόεδρος έχει την εξουσία να παύει αριθμό αξιωματούχων της Δημοκρατίας, μεταξύ των οποίων και τους Αρχηγό και Υπαρχηγό της Αστυνομίας.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα η εξουσία παύσης των αξιωματούχων του ΄Αρθρου 131 ασκείτο από κοινού από τον Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο της Δημοκρατίας. Σήμερα ασκείται αποκλειστικά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δυνάμει του δικαίου της ανάγκης.

Το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει ασκήσει τις εξουσίες που του παρέχονται από το ΄Αρθρο 131.1 του Συντάγματος δυνάμει του δικαίου της ανάγκης, δεν στερεί από το διορισμό του Υπαρχηγού της Αστυνομίας, ούτε βέβαια από την παύση του, τα βασικά χαρακτηριστικά της απόφασης που έχει ληφθεί κατά την άσκηση της πολιτικής εξουσίας που του παρέχεται άμεσα από το Σύνταγμα (Stokkos v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 1411).

Η ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση ευσταθεί. Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν υπόκειται στην αναθεωρητική δικαιοδοσία άλλου οργάνου της Δημοκρατίας. Είναι απόφαση που έχει ληφθεί κατά την άσκηση της πολιτικής εξουσίας του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Αντίθετα με την περίπτωση άλλων αξιωματούχων της Δημοκρατίας, όπως είναι οι Δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ή ο Γενικός και Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, στην περίπτωση του Αρχηγού και Υπαρχηγού του Στρατού και της Αστυνομίας, το Σύνταγμα δεν ορίζει κανόνες ή διαδικασία για τον τερματισμό των υπηρεσιών τους. Αφήνεται στην απόλυτη κρίση του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Η διαπίστωση ότι ο διορισμός του Υπαρχηγού της Αστυνομίας κείται εκτός του δικαστικού ελέγχου του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος έγινε και στην υπόθεση Stokkos v. The Republic, ανωτέρω.

Οι ισχυρισμοί και τα επιχειρήματα του αιτητή αναφορικά με ελαττώματα της διαδικασίας ή και το αποτέλεσμα της έρευνας της ερευνητικής επιτροπής δεν μπορούν να εξεταστούν στην παρούσα διαδικασία και στα πλαίσια της παρούσας προσφυγής. Ούτως ή άλλως η διαδικασία εκείνη δεν προσβάλλεται και συνεπώς το πόρισμα της επιτροπής δεν μπορεί να ελεγχθεί στην παρούσα προσφυγή.

Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον του αιτητή, τα οποία υπολογίζω και επιδικάζω στις £400.

 

 

Φρ. Νικολαΐδης, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

/ΜΔ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο