Αντρούλλας Μακκούλη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 834/2001., 14 Νοεμβρίου, 2002 Αντρούλλας Μακκούλη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 834/2001., 14 Νοεμβρίου, 2002

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 834/2001.

ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Αντρούλλας Μακκούλη,

Αιτήτριας

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

Καθ’ ων η αίτηση.

_________________

14 Νοεμβρίου, 2002.

Για την αιτήτρια: Α. Κωνσταντίνου.

Για τους καθ’ ων η αίτηση: Ε. Αντωνίου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας

εκ μέρους του Γ-Ε.

Για τα Ε/Μ αρ. 3, 4, 5, 6, 9 και 10: Ι. Νικολάου.

_________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά την πιο κάτω θεραπεία:

«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη ή/και απόφαση των καθ’ ων η αίτηση, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας (αρ. 3533) στις 28 Σεπτεμβρίου, 2001 (αρ. γνωστοποίησης 5061), με την οποία διόρισαν τους 1. Νίκο Ανδρέου, 2. Νίκο Καλλασίδη, 3. Νίκο Ζορπίδη, 4. Ανδρέα Πασχάλη, 5. Χριστάκη Χριστοδούλου, 6. Ανδρέα Γρ. Μούγη, 7. Αντώνιο Χατζηαντώνη, 8. Ευθύμιο Ευθυμίου, 9. Χρύσανθο Α. Χριστοδούλου και 10. Ανδρέα Αλωνεύτη στη μόνιμη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης (τώρα Τεχνικού), Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων, αναδρομικά από 25.1.91, αντί της Αιτήτριας, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.»

Τα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιβάλλουν την προσφυγή:

Η αιτήτρια προσλήφθηκε πάνω σε έκτακτη βάση στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων (το Τ.Α.Υ.) την 9.9.76. Εργάστηκε στην Υπηρεσία Κατασκευών, από την 9.9.76 μέχρι το 1985, σε διάφορα εργοτάξια ως ωρομίσθιος Τεχνικός. Από το 1986 εργάζεται στην Υπηρεσία Κατασκευών (Κλάδος Προσφορών) και ασχολείται με την ετοιμασία και αξιολόγηση προσφορών, στοιχειοθέτηση σχεδίων, εγγυητικών συμβολαίων, τεχνικών προδιαγραφών και γενικά όρων προσφορών και συμβολαίων. Το 1988 διορίστηκε ως έκτακτος τεχνικός κατόπιν γραπτών και προφορικών εξετάσεων. Από τις 25.1.1991 διορίστηκε στη μόνιμη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης (η επίδικη θέση) στο Τ.Α.Υ. μαζί με άλλα ενδιαφερόμενα μέρη με βάση τον περί Εκτάκτων Υπαλλήλων (Διορισμός σε Δημόσιες Θέσεις) Νόμο του 1991 (Ν 4/91). Οι διορισμοί εκείνοι ακυρώθηκαν από το Δικαστήριο κυρίως λόγω αντισυνταγματικότητας του Νόμου 4/91 (βλ. Γεωργίου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 48/92 κ.α./7.7.97 – απόφαση Πική, Π.).

Μετά την ψήφιση του περί Πληρώσεως Κενωθεισών Θέσεων στη Δημόσια Υπηρεσία (Ειδικές Διατάξεις) Νόμου του 1998 (Ν 28(Ι)/98) η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (η Ε.Δ.Υ.) ενεργώντας σύμφωνα με το άρθρο 3(2) του εν λόγω Νόμου δημοσίευσε την επίδικη θέση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 25.9.98. Σ’ ανταπόκριση στη δημοσίευση υπέβαλαν αίτηση η αιτήτρια, τα 11 Ε.Μ. και 48 άλλοι υποψήφιοι. Στα πλαίσια της έρευνας αναφορικά με του υποψηφίους η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να μην περιοριστεί στα πιστοποιητικά που έχουν εκδοθεί από τους Προϊσταμένους Τμημάτων και Υπηρεσιών, αλλά να ζητήσει από τις Υπηρεσίες στις οποίες υπηρετούν οι αιτητές συγκεκριμένα στοιχεία που να τεκμηριώνουν τη διάρκεια της υπηρεσίας, όπως π.χ. διοριστήρια έγγραφα και στοιχεία μισθοδοσίας.

Στη συνεδρία της ημερ. 24.4.2001 η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε ότι 37 από τους 60 υποψηφίους έχουν υπηρετήσει και εξακολουθούν να υπηρετούν ως ωρομίσθιοι και ως εκ τούτου ικανοποιούν τις πρόνοιες του άρθρου 4 του Νόμου 28(Ι)/98. Ωστόσο, ύστερα από περαιτέρω εξέταση των αιτήσεων των 37 υποψηφίων που ικανοποιούν τις πρόνοιες του άρθρου 4 του Νόμου 28(Ι)/98 η Ε.Δ.Υ., παρατήρησε ότι ο υποψήφιος Χριστάκης Χριστοφίδης δεν διαθέτει την απαιτούμενη από το Σχέδιο Υπηρεσίας τριετή μεταγυμνασιακή πείρα σε τεχνικές εργασίες και ως εκ τούτου κρίθηκε ως μη προσοντούχος. Ακολούθως η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να καλέσει τους 36 υποψηφίους οι οποίοι πληρούν τόσο τις πρόνοιες του άρθρου 4 του Νόμου 28(Ι)/98 όσο και τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της επίδικης θέσης σε προφορική εξέταση.

Η προφορική εξέταση έλαβε χώραν στην παρουσία του Διευθυντή του Τ.Α.Υ. (ο Διευθυντής). Κατά την προφορική εξέταση τόσο ο Διευθυντής όσο και η Ε.Δ.Υ. υπέβαλαν στους υποψηφίους ερωτήσεις, μεταξύ άλλων, πάνω σε θέματα που άπτονται των καθηκόντων της υπό πλήρωση θέσης καθώς και των απαιτήσεων του Σχεδίου Υπηρεσίας, με σκοπό τη διαπίστωση των γνώσεων, της κρίσης, της προσωπικότητας, της πρωτοβουλίας, της ικανότητας επικοινωνίας των υποψηφίων, περιλαμβανομένης της έκφρασης, ολοκλήρωσης σκέψης, σαφήνειας, πειστικότητας και γενικά της ικανότητας τους να ανταποκριθούν στα καθήκοντα και τις απαιτήσεις της θέσης.

Μετά το πέρας της προφορικής εξέτασης ο Διευθυντής αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων ως εξής και αποχώρησε από τη συνεδρία:

Αιτήτρια: «Σχεδόν πολύ καλή».

Ε.Μ. 1-10: «Πάρα πολύ καλός».

Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή η Ε.Δ.Υ. προέβη στην αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του Διευθυντή. Η αξιολόγηση της Ε.Δ.Υ. έχει ως ακολούθως:

Αιτήτρια: «Σχεδόν πολύ καλή».

Ε.Μ. 1-10: «Πάρα πολύ καλός».

Ακολούθως, η Ε.Δ.Υ. ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, τα στοιχεία των αιτήσεων και την απόδοσή τους κατά την ενώπιόν της προφορική εξέταση. ’Εκρινε ότι τα Ε.Μ. οι οποίοι κατά την ενώπιόν της προφορική εξέταση αξιολογήθηκαν σε ψηλότερο επίπεδο από τους υπόλοιπους υποψηφίους, υπερέχουν γενικά των άλλων υποψηφίων και τους επέλεξε ως τους καταλληλότερους για διορισμό στην επίδικη θέση, αναδρομικά από 25.1.91, δυνάμει των προνοιών του περί Πληρώσεως Κενωθεισών θέσεων στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμου του 1998

(Ν. 28(Ι)/98).

Οι λόγοι ακύρωσης.

Πρώτο λόγος ακύρωσης- Πλάνη των καθ’ ων η αίτηση ως προς τα προσόντα – Λανθασμένη δημοσίευση του Σχεδίου Υπηρεσίας – Παραγνώριση του πλεονεκτήματος της πείρας.

Ο κ. Κωνσταντίνου, εκ μέρους της αιτήτριας, υπέβαλε ότι στο Σχέδιο Υπηρεσίας υπάρχει η εξής σημείωση, η οποία κατά τη δημοσίευση της επίδικης θέσης στην Επίσημη Εφημερίδα ημερ. 25.9.98 παραλείφθηκε:

«Πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία θα αποτελεί πλεονέκτημα.»

Το σφάλμα της Ε.Δ.Υ. – συνέχισε ο κ. Κωνσταντίνου – «δεν έγκειται μόνο στη λανθασμένη προκήρυξη των επίδικων θέσεων. Λόγω της πλάνης που παρεισέφρησε, η Ε.Δ.Υ. αγνόησε ότι το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης προνοούσε για πλεονέκτημα πείρας και καμιά έρευνα έκαμε γι’ αυτό. Καμιά αναφορά για πλεονέκτημα υπάρχει στο Πρακτικό της Επιτροπής. Ούτε γνωρίζουμε αν η Ε.Δ.Υ., σε περίπτωση που αντιλαμβάνετο ότι υπήρχε και πρόνοια για πλεονέκτημα, θα πίστωνε μ’ αυτό όλους τους διαδίκους. Ούτε γνωρίζουμε ποιά περίοδο πείρας θα καθόριζε η Ε.Δ.Υ. ως επαρκή για να καλύψει το πλεονέκτημα και να ικανοποιήσει την απαίτηση του Σχεδίου Υπηρεσίας. Η επίδικη θέση είναι θέση Τεχνικού και για να πιστωθεί ένας υποψήφιος με το πλεονέκτημα της πείρας, αυτή θα πρέπει να είναι σχετική με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης, δηλαδή πείρα σχετική με τη θέση Τεχνικού».

Ο κ. Κωνσταντίνου έφερε ως παράδειγμα αυτό του Νίκου Καλλασίδη, ο οποίος στην αίτηση του για την επίδικη θέση δήλωσε ότι υπηρέτησε στο Τ.Α.Υ. από 3.12.84 – 10.3.85 ως Αλυσιεργάτης, από 11.3.85 – 17.5.88 ως Βοηθός Χημείου και από 18.5.88 μέχρι τον ουσιώδη χρόνο ως Επιτηρητής-Νεροφόρος.

Σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντίνου δεν είναι έργο του Δικαστηρίου να ασκήσει πρωτογενή εξουσία για να αποφανθεί αν το εν λόγω Ε.Μ. κατείχε ή όχι το πλεονέκτημα. Αυτό είναι έργο της Ε.Δ.Υ., που το απεμπόλησε και δεν ασχολήθηκε καθόλου μ’ αυτό.

Ο κ. Κωνσταντίνου αναφέρθηκε στην πάγια θέση της νομολογίας η οποία απαιτεί ειδική αιτιολογία οσάκις παραγνωρίζεται υποψήφιος ο οποίος κατέχει το προσόν-πλεονέκτημα. Στην παρούσα υπόθεση – κατέληξε ο κ. Κωνσταντίνου – «ελλείπει και η ειδική μνεία στους υποψηφίους που έχουν το πλεονέκτημα και στην περίπτωση που επελέγηκαν υποψήφιοι που δεν το είχαν, ελλείπουν οι ειδικοί λόγοι της απόφασης της Ε.Δ.Υ.»

Η κα. Αντωνίου, εκ μέρους της Ε.Δ.Υ., δέχθηκε ότι η επίμαχη πρόνοια δεν είχε δημοσιευθεί. Υπέβαλε ωστόσο ότι ο φάκελος πλήρωσης της θέσης αποκαλύπτει ότι ενώπιον της Ε.Δ.Υ., κατά την εξέταση των αιτήσεων, ευρίσκετο το τροποποιημένο σχέδιο υπηρεσίας το οποίο «εμπεριέχει την παραγ. 3 στην οποία προβλέπετο ότι πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης θα αποτελεί πλεονέκτημα». Επομένως σύμφωνα με το τεκμήριο της κανονικότητας τεκμαίρεται ότι από τη στιγμή που ήταν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. το ορθό σχέδιο υπηρεσίας και έλλειψη μαρτυρίας περί του αντιθέτου κατά τη διαδικασία πλήρωσης της θέσης λήφθηκε υπόψη το ορθό σχέδιο υπηρεσίας.

Η κα. Αντωνίου τόνισε ότι οι επίδικοι διορισμοί έγιναν σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου 28(Ι)/98 σύμφωνα με τον οποίο (βλ. άρθρο 2) «υποψήφιος σημαίνει κάθε πρόσωπο που είχε απασχοληθεί σε ωρομίσθια βάση στη δημόσια υπηρεσία σε πλήρη βάση για τρία τουλάχιστο χρόνια μέχρι τις 26.9.1988». Αυτή η ερμηνεία, σύμφωνα με την κα. Αντωνίου, του όρου «υποψήφιος» σε συνάρτηση με τις πρόνοιες του άρθρου 4 του ίδιου Νόμου, διαφύλαξαν ότι η πείρα η οποία αποκτήθηκε από όλους τους υποψήφιους λήφθηκε υπόψη.

Παρόμοια ήταν και η θέση του κ. Νικολάου, εκ μέρους των Ε.Μ.. Με αναφορά στις πρόνοιες του άρθρου 4 του Νόμου 28(Ι)/98 ο κ. Νικολάου υπέβαλε ότι η κατοχή πείρας σχετικής με τα καθήκοντα της θέσης συνιστά απαιτούμενο προσόν για διορισμό στην επίδικη θέση. Η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρία της ημερ. 24.4.2001 ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την κατοχή της απαιτούμενης πείρας και στις περιπτώσεις που διαπίστωνε την έλλειψη της από κάποιο υποψήφιο τότε τον έκρινε ως μη προσοντούχο. Στην παρούσα υπόθεση – κατέληξε ο κ. Νικολάου – όλοι οι υποψήφιοι κατείχαν την απαιτούμενη πείρα, επομένως δεν παρίστατο ανάγκη για ειδική αιτιολόγηση της επιλογής του ενός έναντι του άλλου.

Στην απαντητική του αγόρευση ο κ. Κωνσταντίνου υπέδειξε ότι «άλλη είναι η πείρα που ζητά το Σχέδιο Υπηρεσίας ως απαραίτητο προσόν και άλλη η πείρα που συνιστά πλεονέκτημα».

Η επιχειρηματολογία των μερών καθιστά επιτακτική την παράθεση των προνοιών του σχεδίου υπηρεσίας που σχετίζονται με τα καθήκοντα και ευθύνες της θέσης και τα απαιτούμενα προσόντα:

«2. Καθήκοντα και ευθύνες:

(α) Βοηθεί ή/και αναλαμβάνει την εκτέλεσιν μιας ή

περισσοτέρων των ακολούθων εργασιών, κατά το πλείστον εις την ύπαιθρον: Χωρομετρήσεις, υδρολογικαί καταμετρήσεις, προετοιμασία σχεδίων, χαρτογραφήσεις, εργασίαι σχεδιαστηρίου, δοκιμαστικαί και πειραματικαί εργασίαι, κατασκευή, συντήρησις και λειτουργία έργων υδατικής αναπτπύξεως.

(β) Εκτελεί οιαδήποτε άλλα καθήκοντα τα οποία ήθελον ανατεθή εις αυτόν.

    1. Απαιτούμενα προσόντα:

(1) (α) Δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστι-

τούτου ή ισότιμον προσόν κατά προτίμησιν

εις κλάδον Πολιτικής Μηχανικής,

ή

(β) απολυτήριον ανεγνωρισμένης Σχολής Μέσης

Εκπαιδεύσεως, κατά προτίμησιν κύκλου Θετικών Επιστημών ή Τεχνικών Σχολών, και τριετής τουλάχιστον μεταγυμνασιακή πείρα εις τεχνικάς εργασίας, κατά προτίμησιν εις έργα υδατικής αναπτύξεως ή εις συναφή έργα πολιτικής μηχανικής.

    1. Ακεραιότης χαρακτήρος και καλή γνώση της

Αγγλικής γλώσσης.

4. Σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ν 28(Ι)/98 με βάση τον οποίο δημοσιεύονται οι θέσεις κανένας δε διορίζεται εκτός αν –

(α) Κατέχει τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης για την οποία υπέβαλε αίτηση, που ίσχυαν κατά τις 25.1.1991, εκτός από την απαίτηση για επιτυχία σε οποιεσδήποτε εξετάσεις που προβλέπονται στα απαιτούμενα για τη θέση προσόντα.

(β) κατέχει τα άλλα προσόντα που απαιτούνται για δορισμό στη δημόσια υπηρεσία από τους περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμους του 1990 έως (Αρ. 2) του 1996.

(γ) είναι υποψήφιος, σύμφωνα με την ερμηνεία που δίδεται στη λέξη αυτή στο άρθρο 2 του Ν 28(Ι)/98 σύμφωνα με την οποία σημαίνει κάθε πρόσωπο που είχε απασχοληθεί σε ωρομίσθια βάση στη Δημόσια Υπηρεσία σε πλήρη βάση για τρία τουλάχιστο χρόνια μέχρι τις 26.9.1988.

(δ) εξακολουθεί χωρίς διακοπή από τις 26.9.1998 να βρίσκεται στη δημόσια υπηρεσία και να απασχολείται είτε σε ωρομίσθια βάση ή άλλως πως κατά την ημερομηνία ψήφισης του παρόντος Νόμου και κατά την ημερομηνία λήψης από την Επιτροπή της απόφασης για διορισμό στις θέσεις:

Νοείται ότι η παρούσα παράγραφος δεν εφαρμόζεται

σε πρόσωπα που αφυπηρέτησαν από τη δημόσια υπηρεσία πριν από την έναρξη της ισχύος του παρόντος Νόμου, αλλά απασχολούνται στη δημόσια υπηρεσία χωρίς διακοπή από τις 26.9.1988 μέχρι την αφυπηρέτηση τους.

(ε) κρίνεται κατάλληλος για διορισμό από την

Επιτροπή.»

Πρόσθετα υπάρχει και η μη δημοσιευθείσα πρόνοια (έχει παρατεθεί στη σελ. 4, πιο πάνω).

Με βάση λοιπόν τα σχέδια υπηρεσίας ένας υποψήφιος πρέπει να κατέχει τα ακαδημαϊκά προσόντα της παραγ. 3(1) (α) ή τα προσόντα της παραγ. 3(1) (β). Αν κατέχει τα προσόντα της παραγ. 3(1) (β) πρέπει να κατέχει και «τριετή τουλάχιστον μεταγυμνασιακή πείρα εις τεχνικάς εργασίας, κατά προτίμησιν εις έργα υδατικής αναπτύξεως ή εις συναφή έργα πολιτικής μηχανικής».

Πρέπει, επίσης, να κατέχει τα προσόντα της παραγ. 4 του Σχεδίου Υπηρεσίας τα οποία συνιστούν αντιγραφή των προνοιών του άρθρου 4 του Νόμου 28(Ι)/98.

Από τους φακέλους των υποψηφίων (βλ. τεκ. 1-11) προκύπτει ότι κατέχουν όλοι το ακαδημαϊκό προσόν της παραγ. 3(1) (β).

Στη συνεδρία της ημερ. 24.4.2001 την οποία έχει επικαλεσθεί ο κ. Νικολάου η Ε.Δ.Υ. ασχολήθηκε με το κατά πόσο οι υποψήφιοι ικανοποιούν τις πρόνοιες του άρθρου 4 του Νόμου 28(Ι)/98 και με το κατά πόσο «διαθέτουν την απαιτούμενη από το σχέδιο υπηρεσίας τριετή μεταγυμνασιακή πείρα σε τεχνικές εργασίες». Δεν φαίνεται να είχε ασχοληθεί με το κατά πόσον οι υποψήφιοι κατέχουν και το προσόν-πλεονέκτημα («πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση είτε σε έκτακτη απασχόληση»).

Προκύπτει για εξέταση το πιο κάτω ζήτημα:

Κατά πόσο η «τριετής μεταγυμνασιακή πείρα εις τεχνικάς εργασίας, κατά προτίμησιν εις έργα υδατικής αναπτύξεως ή εις συναφή έργα πολιτικής μηχανικής» που απαιτείται από την πιο πάνω παραγ. 3(1) (β) του σχεδίου υπηρεσίας συνιστά «πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση είτε σε έκτακτη απασχόληση».

Αν η απάντηση είναι καταφατική τότε όλοι οι υποψήφιοι κατέχουν το προσόν πλεονέκτημα και δεν παρίστατο ανάγκη να δοθεί ειδική αιτιολογία που απαιτείται από τη νομολογία οσάκις παραγνωρίζεται υποψήφιος που κατέχει το προσόν πλεονέκτημα.

Η απάντηση στο τεθέν ερώτημα εξαρτάται από την ερμηνεία που θα δοθεί στην πιο πάνω παραγ. 2(α) του Σχεδίου Υπηρεσίας η οποία προβλέπει για τα «καθήκοντα και ευθύνες» της επίδικης θέσης. Από το ενώπιον μου υλικό προκύπτει ότι η Ε.Δ.Υ. έχει ασχοληθεί με το κατά πόσο οι υποψήφιοι κατέχουν το προσόν της «τριετούς μεταγυμνασιακής πείρας εις τεχνικάς εργασίας». Δεν έχει ασχοληθεί με το ερώτημα που έχω θέσει πιο πάνω. Θεωρώ ότι η ενασχόληση με το τεθέν ερώτημα προϋποθέτει ερμηνεία της παραγ. 2(α) του σχεδίου υπηρεσίας η οποία καλύπτει τα καθήκοντα και ευθύνες της θέσης καθώς και ερμηνεία της παραγ. 3(1) (β) η οποία περιέχει πρόνοια για «τριετή μεταγυμνασιακή πείρα εις τεχνικάς εργασίας». Ωστόσο η ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας και η εφαρμογή του στα συγκεκριμένα δεδομένα αποτελεί πρωτογενώς καθήκον της Ε.Δ.Υ. (Συμεωνίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 145, 160). Στην παρούσα υπόθεση διαπιστώνω ότι η Ε.Δ.Υ. δεν έχε προβεί στην ερμηνεία της παραγ. 3(1) (β) σε συνάρτηση με την παραγ. που προβλέπει για το προσόν πλεονέκτημα και την παραγ. 2(α) που προβλέπει για τα καθήκοντα και ευθύνες της επίδικης θέσης. Εναπόκειται στην Ε.Δ.Υ. και όχι πρωτογενώς στο Δικαστήριο να προβεί στην ερμηνεία των παραγ. 2(α) και 3(1) (β) του σχεδίου υπηρεσίας καθώς και της παραγράφου που προβλέπει για το προσόν πλεονέκτημα, και να απαντήσει στο τεθέν ερώτημα ήτοι κατά πόσο «η τριετής μεταγυμνασιακή πείρα εις τεχνικάς εργασίας κλπ» που προβλέπεται από την παραγ. 3(1) (β) του σχεδίου υπηρεσίας συνιστά «πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης».

Η αιτήτρια διατείνεται ότι κατέχει το προσόν πλεονέκτημα ενώ το

Ε.Μ. 2 Καλλασίδης δε το κατέχει. ’Οπως έχει ήδη υποδειχθεί το Δικαστήριο δεν αποφασίζει πρωτογενώς τέτοια ζητήματα. Η απαίτηση της νομολογίας για ειδική αιτιολόγηση της παραγνώρισης υποψηφίου που κατέχει το προσόν πλεονέκτημα προϋποθέτει κρίση της Ε.Δ.Υ. ότι ένας υποψήφιος κατέχει το προσόν πλεονέκτημα. Στην παρούσα υπόθεση δεν έχει προηγηθεί τέτοια κρίση. Η εξέταση του κατά πόσο ένας υποψήφιος κατέχει το προσόν πλεονέκτημα αποτελεί ένα ουσιώδη παράγοντα στη διαδικασία πλήρωσης μιας θέσης. Παράλειψη διερεύνησης ενός ουσιώδους παράγοντα οδηγεί σε πλημμελή άσκηση διακριτικής ευχέρειας και σε ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης (Tryfonos v. Republic (1968) 3 C.L.R. 28).

Επομένως η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται λόγω παράλειψης της Ε.Δ.Υ. να ασχοληθεί με τον ουσιώδη παράγοντα της κατοχής από την αιτήτρια και τα Ε.Μ. του προσόντος πλεονέκτημα.

Δεύτερος λόγος ακύρωσης – Η προφορική εξέταση ενώπιον της Ε.Δ.Υ. ήταν το αποκλειστικό ή/και αποφασιστικό κριτήριο επιλογής των Ε.Μ. κατά παράβαση της νομολογίας.

Ο κ. Κωνσταντίνου υπέβαλε ότι για την επιλογή των Ε.Μ. η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη τρεις παράγοντες:

(α) Τα προσόντα των υποψηφίων.

(β) Τα στοιχεία των αιτήσεων τους.

(γ) Την απόδοση τους κατά την προφορική εξέταση ενώπιον της.

Υπέβαλε επίσης ότι τα Ε.Μ. δεν υπερτερούν σε προσόντα της αιτήτριας. Αντίθετα η αιτήτρια υπερέχει οριακά των Ε.Μ. Πασχάλη, Χατζηαντώνη, Αλωνεύτη και Ευθυμίου. ’Ηταν όμως η θέση του ότι η αιτήτρια υπερέχει σαφώς σε πείρα, σχετική με τα καθήκοντα της θέσης, όλων σχεδόν των Ε.Μ.. ’Εδωσε τις εξής λεπτομέρειες σε σχέση με την πείρα της αιτήτριας και των Ε.Μ.:

«Η αιτήτρια προσλήφθηκε στο Τ.Α.Υ. από 9.9.76, πάνω σε έκτακτη βάση, και εκτελούσε καθήκοντα Τεχνικού επί μονίμου βάσεως, αφού αναπληρούσε Μόνιμο Τεχνικό του Κλάδου που εργάζετο στο Έργο του Νότιου Αγωγού. Το ενδιαφερόμενο μέρος Νίκος Ανδρέου προσλήφθηκε στο Τ.Α.Υ. το 1984 (υπεροχή της αιτήτριας σε πείρα κατά 8 έτη). Το Ε.Μ. Νίκος Καλλασίδης προσλήφθηκε στο ίδιο Τμήμα την 3.12.84 (υπεροχή της αιτήτριας σε πείρα πέραν των 8 ετών). Τα ενδιαφερόμενα μέρη Ευθύμιος Ευθυμίου, Αντώνης Χ‘‘ Αντώνης, Ανδρέας Αλωνεύτης και Χρύσανθος Χριστοδούλου προσλήφθηκαν στο Τμήμα αυτό το 1983 (υπεροχή της αιτήτριας σε πείρα κατά 6 ½ - 7 έτη).

Το ενδιαφερόμενο μέρος Νίκος Ζορπίδης προσλήφθηκε στο Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων την 11.3.81 (υπεροχής της αιτήτριας σε πείρα κατά 4 ½ έτη). Ο κ. Ανδρέας Πασχάλης προσλήφθηκε στο Τμήμα αυτό την 3.6.77 (υπεροχή της αιτήτριας σε πείρα κατά 9 μήνες). Ο δε Χριστάκης Χριστοδούλου προσλήφθηκε στο Τμήμα μόλις την 1.10.89.»

’Ηταν η θέση του κ. Κωνσταντίνου πως η πείρα της αιτήτριας σε καθήκοντα συναφή προς τα καθήκοντα και ευθύνες της επίδικης θέσης, προσθέτει στην αξία της, μεταβάλλοντας τα δεδομένα της αξίας υπέρ της. Ωστόσο – συνέχισε ο κ. Κωνσταντίνου – η υπεροχή της αιτήτριας σε πείρα που προσθέτει στην αξία της αγνοήθηκε πλήρως από την Ε.Δ.Υ. και το μόνο στοιχείο που μέτρησε για επιλογή των Ε.Μ. ήταν η απόδοση τους στην προφορική εξέταση στην οποία η Ε.Δ.Υ. έδωσε ανεπίτρεπτα υπέρμετρη βαρύτητα κατά παράβαση της νομολογίας.

Η πείρα αποτελεί στοιχείο που εμπίπτει στον παράγοντα της αξίας (Νικολαϊδης ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2008/30.3.98, Δημοκρατία ν. Αγγελή κ.α., Α.Ε. 1974-75/31.3.99, Σιακκά ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1711/19.7.99). Ωστόσο η πείρα προσμετρά ως στοιχείο αξίας μόνο όπου είναι σχετική με τα καθήκοντα της θέσης (Δημοκρατία ν. Παπαχριστοδούλου, Α.Ε. 2993 και 2995/5.6.2002).

Στην παρούσα υπόθεση δεν υπάρχει η πρωτογενής κρίση της Ε.Δ.Υ. σε σχέση με το κατά πόσο η πείρα της αιτήτριας είναι σχετική με τα καθήκοντα της θέσης. Στην απουσία τέτοιας κρίσης δεν μπορεί να εξεταστεί ο λόγος ακύρωσης περί παραγνώρισης της πείρας της αιτήτριας και απόδοσης υπέρμετρης βαρύτητας στο αποτέλεσμα της προφορικής εξέτασης. Αυτό είναι ζήτημα που θα μπορεί να εξεταστεί κατά την επανεξέταση του θέματος πλήρωσης της επίδικης θέσης ως αποτέλεσμα της παρούσας ακυρωτικής απόφασης με την οποία η Ε.Δ.Υ. καλείται να εξετάσει το θέμα της κατοχής από τους υποψηφίους του προσόντος-πλεονέκτημα.

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Καμιά διαταγή για τα έξοδα των Ε.Μ..

 

 

 

 

 

 

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

Δ.

 

 

 

 

/ΕΑΠ.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο