(2002) 4 ΑΑΔ 688
[*688]2 Σεπτεμβρίου, 2002
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΕΣΠΩ ΛΕΩΝΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 878/2000)
Έννομο Συμφέρον ― Κατά πόσο έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει διορισμό αιτητής ο οποίος δεν είχε υποβάλει αίτηση για διορισμό στη συγκεκριμένη διαδικασία, αλλά θεωρήθηκε υποψήφιος κατά πλάσμα δικαίου ― Περιστάσεις.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί ― Κατά πλάσμα δικαίου συμπερίληψη υποψηφίου σε διαδικασία πλήρωσης θέσης, παρόλο που αυτός δεν είχε υποβάλει σχετική αίτηση γαι το λόγο ότι κατά το κρίσιμο χρόνο κατείχε όμοια με την υπό πλήρωση θέση την οποία εκ των υστέρων απώλεσε λόγω ακυρωτικής δικαστικής απόφασης ― Η συμπερίληψη του υποψηφίου κρίθηκε παράνομη αλλά η διαδικασία πλήρωσης της επίδικης θέσης που οδήγησε στην επιλογή άλλου δεν επηρεάστηκε.
Η αιτήτρια προσέβαλε το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου, Πολιτιστικές και Άλλες Υπηρεσίες, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Θεμελίωσε το έννομο συμφέρον της στο γεγονός ότι είχε θεωρηθεί κατά πλάσμα δκαίου υποψήφια για την επίδικη θέση, παρόλο που δεν είχε υποβάλει σχετική αίτηση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
[*689]1. Εφόσον η αιτήτρια δεν υπέβαλε αίτηση για τη νέα θέση μέχρι τις 23.9.1996 δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως υποψήφια. Ορθά, βέβαια, δεν υπέβαλε αίτηση εφόσον, κατά την εν λόγω ουσιώδη ημερομηνία, κατείχε την ίδια θέση μετά από την απόφαση της καθ’ ης η αίτηση της 14.6.1996. Αλλά και αν ακόμα υπέβαλλε αίτηση, αυτή δεν θα μπορούσε, ούτε και θάπρεπε να εξεταστεί, εφόσον, κατά τον ουσιώδη χρόνο, δηλαδή στις 23.9.1996, ήδη η αιτήτρια κατείχε την ίδια θέση. Το γεγονός ότι κατά του διορισμού της 14.6.1996 εκκρεμούσε, στις 23.9.1996, η Προσφυγή Αρ. 573/96 δεν μπορούσε, με κανένα τρόπο, να συσχετισθεί. Ούτε, βέβαια, το γεγονός ότι, εκκρεμούσης της διαδικασίας πλήρωσης της νέας θέσης, στις 8.8.1997, η Προσφυγή Αρ. 573/96 στέφθηκε με επιτυχία.
2. Το γεγονός ότι η καθ’ ης η αίτηση, κατά «πλάσμα δικαίου», όπως το αποκάλεσε, παράνομα θεώρησε την αιτήτρια ως υποψήφια δεν είχε οποιαδήποτε επίπτωση στην όλη διαδικασία η οποία απέληξε στην επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους ως του καταλληλότερου υποψήφιου για διορισμό στη νέα θέση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Κυπριακό Διυλιστήριο Πετρελαίου Λτδ v. Δήμου Λάρνακας (2000) 3 Α.Α.Δ. 345.
Προσφυγή.
Αλ. Κουντουρή για Τ. Παπαδόπουλο, για την Αιτήτρια.
Γ. Κυριακίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για την Καθ’ ης η αίτηση.
Μ. Σπανού, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Στις 28.6.1993 η καθ’ ης η αίτηση διόρισε τη Δέσπω Λεωνίδου στη μόνιμη θέση Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου, Πολιτιστικές και Άλλες Υπηρεσίες, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, από την 1.9.1993 (θέση Πρώτου Διορισμού). Ο διορισμός προσβλήθηκε από τη Μαρίλια Παντζαρή-Ελισσαίου με την Προσφυγή 867/93 και ακυρώθηκε μετά από απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ημερομηνίας 8.2.1995. Στις 14.6.1996 η [*690]καθ’ ης η αίτηση επανεξέτασε το θέμα της πλήρωσης της θέσης και διόρισε ξανά τη Δέσπω Λεωνίδου. Η Μαρίλια Παντζαρή-Ελισσαίου πρόσβαλε και πάλι το διορισμό της Δέσπως Λεωνίδου με την Προσφυγή Αρ. 573/96.
Στις 30.8.1996 δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας μια νέα μόνιμη θέση Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου. Ως τελευταία ημερομηνία υποβολής αιτήσεων ορίσθηκε η 23.9.1996. Η Μαρίλια Παντζαρή-Ελισσαίου υπέβαλε αίτηση για τη θέση αυτή, όχι όμως και η Δέσπω Λεωνίδου, εφόσον, όπως έχω ήδη αναφέρει, η τελευταία ήδη κατείχε την ίδια θέση μετά από την απόφαση της καθ’ ης η αίτηση της 14.6.1996.
Εκκρεμούσης της διαδικασίας πλήρωσης της νέας θέσης το Ανώτατο Δικαστήριο, με απόφαση του στην Προσφυγή Αρ. 573/96, ημερομηνίας 8.8.1997, ακύρωσε και πάλι το διορισμό της Δέσπως Λεωνίδου, εκείνο δηλαδή της 14.6.1996. Μετά τη δεύτερη αυτή ακύρωση, και ενώ ακόμη εκκρεμούσε η διαδικασία πλήρωσης της νέας θέσης, οι δικηγόροι της Δέσπως Λεωνίδου απεύθυναν προς τον Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού την ακόλουθη επιστολή, ημερομηνίας 20.11.1998:
«Έντιμε κύριε,
Ενεργούμε εκ μέρους της πελάτιδας μας κας Δέσπως Λεωνίδου και έχουμε οδηγίες να αναφερθούμε στην διαδικασία πλήρωσης μιας μόνιμης θέσης Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου.
Η πελάτιδα μας πληροφορήθηκε ότι πρόκειται να πληρωθεί άλλη μια θέση Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου, με υποψηφίους αυτούς που υπέβαλαν αίτηση κατά ή περί το 1993, στην ίδια διαδικασία που υπέβαλε αίτηση και η πελάτιδα μας και ότι ενδεχομένως αποφασίστηκε αυτή να μην περιληφθεί στους υποψηφίους.
Παρακαλούμε, αν πράγματι ευσταθεί ένας τέτοιος ισχυρισμός και αν πράγματι υφίσταται μια τέτοια διαδικασία, να περιληφθεί και η πελάτιδα μας αφού νόμιμα ήταν υποψήφια σε αυτή την διαδικασία.
Είμαστε στην διάθεση σας για περαιτέρω διευκρινίσεις και αναμένουμε σύντομα την απάντησή σας στην οποία να περιέχεται η τυχόν απόφαση σας και λεπτομέρειες της διαδικασίας αυτής.»
[*691]Η πιο πάνω επιστολή διαβιβάστηκε στην καθ’ ης η αίτηση η οποία, αφού την μελέτησε, στις 5.3.1999, αποφάσισε ως εξής:
«.... η Επιτροπή έλαβε γνώση επιστολής του δικηγορικού γραφείου Τάσσος Παπαδόπουλος και Σία ημερ. 20.11.98 προς τον Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού, αντίγραφο της οποίας διαβιβάστηκε στην Επιτροπή, σχετικά με αίτημα της πελάτιδάς τους Λεωνίδου Δέσπως, όπως θεωρηθεί και αυτή ως υποψήφια κατά τη διαδικασία πλήρωσης της μιας κενής μόνιμης θέσης Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου. Η Επιτροπή, με βάση όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, διαπίστωσε ότι η Λεωνίδου κατείχε κατά τον ουσιώδη χρόνο (23.8.96) τη μόνιμη θέση Εκπαιδευτικού Ψυχολόγου, αλλά, μετά από απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 8.8.97, ακυρώθηκε ο διορισμός της στην εν λόγω θέση και δεν επαναδιορίστηκε σ’ αυτήν από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας. Εν όψει των πιο πάνω και υπό το φως της νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η Επιτροπή κρίνει ότι η Λεωνίδου θεωρείται κατά πλάσμα δικαίου ως υποψήφια και επομένως να κληθεί και αυτή ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής για προφορική εξέταση και να αξιολογηθεί ανάλογα.»
Τελικά, αν και η Δέσπω Λεωνίδου θεωρήθηκε ως υποψήφια, εντούτοις δεν περιλήφθηκε ούτε στον προκαταρκτικό κατάλογο, που ετοίμασε η Συμβουλευτική Επιτροπή, ούτε στον τελικό κατάλογο, που ετοίμασε η καθ’ ης η αίτηση, με τους τέσσερις επικρατέστερους υποψηφίους. Αντίθετα περιλήφθηκε η Μαρίλια Παντζαρή-Ελισσαίου, η οποία και διορίσθηκε στη νέα θέση με απόφαση, ημερομηνίας 11.2.2000. Ο διορισμός τέθηκε σε ισχύ από 15.3.2000 και δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 14.4.2000.
Ο πιο πάνω διορισμός της Μαρίλιας Παντζαρή-Ελισσαίου (ενδιαφερομένου, τώρα, μέρους) είναι το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής από τη Δέσπω Λεωνίδου (αιτήτρια).
Η δικηγόρος του ενδιαφερόμενου μέρους πρόβαλε την προδικαστική ένσταση ότι η αιτήτρια Δέσπω Λεωνίδου δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει τον επίδικο διορισμό για το λόγο ότι δεν υπέβαλε αίτηση για διορισμό στη θέση μέσα στην προθεσμία υποβολής αιτήσεων, ήτοι μέχρι τις 23.9.1996, και, συνεπώς, δεν μπορούσε να είναι υποψήφια. Παράνομα δε θεωρήθηκε σαν τέτοια από την καθ’ ης η αίτηση.
[*692]Η ένσταση ευσταθεί. Πράγματι, εφόσον η αιτήτρια Δέσπω Λεωνίδου δεν υπέβαλε αίτηση για τη νέα θέση μέχρι τις 23.9.1996 δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως υποψήφια. Ορθά, βέβαια, δεν υπέβαλε αίτηση εφόσον, κατά την εν λόγω ουσιώδη ημερομηνία, κατείχε την ίδια θέση μετά από την απόφαση της καθ’ ης η αίτηση της 14.6.1996. Αλλά και αν ακόμα υπέβαλλε αίτηση, αυτή δεν θα μπορούσε, ούτε και θάπρεπε να εξεταστεί, εφόσον, κατά τον ουσιώδη χρόνο, δηλαδή στις 23.9.1996, ήδη η αιτήτρια κατείχε την ίδια θέση. Το γεγονός ότι κατά του διορισμού της 14.6.1996 εκκρεμούσε, στις 23.9.1996, η Προσφυγή Αρ. 573/96 δεν μπορούσε, με κανένα τρόπο, να συσχετισθεί. Ούτε, βέβαια, το γεγονός ότι, εκκρεμούσης της διαδικασίας πλήρωσης της νέας θέσης, στις 8.8.1997, η Προσφυγή Αρ. 573/96 στέφθηκε με επιτυχία.
Εις απάντηση της προδικαστικής ένστασης, η δικηγόρος της αιτήτριας πρόβαλε και τη θέση ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν μπορεί αφενός να ισχυρίζεται παρανομία της καθ’ ης η αίτηση και αφετέρου να ζητά απόρριψη της προσφυγής. Τυγχάνει, δηλαδή, κατά την εισήγηση της, εφαρμογής η αρχή της επιδοκιμασίας και αποδοκιμασίας (Βλ., μεταξύ άλλων, Κυπριακό Διυλιστήριο Πετρελαίου Λτδ ν. Δήμου Λάρνακας (2000) 3 Α.Α.Δ. 345).
Η εισήγηση δεν ευσταθεί. Και τούτο για το λόγο ότι το γεγονός ότι η καθ’ ης η αίτηση, κατά «πλάσμα δικαίου», όπως το αποκάλεσε, παράνομα θεώρησε την αιτήτρια ως υποψήφια δεν είχε οποιαδήποτε επίπτωση στην όλη διαδικασία η οποία απέληξε στην επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους ως του καταλληλότερου υποψήφιου για διορισμό στη νέα θέση.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη, με έξοδα.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4 (α) του Συντάγματος.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο