Cylaw

Δρ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Δ. ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗΣ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 61/2002, 30 Μαϊου, 2003 Δρ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Δ. ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗΣ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 61/2002, 30 Μαϊου, 2003

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Υπόθεση Αρ. 61/2002)

30 Μαϊου, 2003

[ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡA 28 KAI 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Δρ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Δ. ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗΣ,

Αιτητής,

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,

ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ’ ων η αίτηση.

____________________

Α. Σ. Αγγελίδης., για τον Αιτητή.

Γ. Ερωτοκρίτου (κα.), για τους Καθ’ ων η αίτηση.

Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.

____________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της προαγωγής του Ανδρέα Κ. Γεωργίου (το Ε.Μ.) στη μόνιμη θέση Ειδικού Ιατρού (Πνευμονολογίας) Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας (η επίδικη θέση) από την 1.12.2001.

Η σταδιοδρομία των υποψηφίων.

Ο αιτητής διορίσθηκε στη θέση Ιατρικού Λειτουργού 2^ης Τάξης την 2.7.79 και στη θέση Ιατρικού Λειτουργού 1^ης Τάξης στις 15.3.82. Κατέχει τη θέση του Επιμελητή (Πνευμονολογίας/Φυματολογίας) από τις 15.9.91.

Το Ε.Μ. διορίσθηκε στη θέση Ιατρικού Λειτουργού 1^ης Τάξης την 3.6.91. Κατέχει τη θέση του Επιμελητή (Πνευμονολογίας/Φυματολογίας) από τις 15.9.96.

Τα προσόντα των υποψηφίων.

Τα κύρια προσόντα των δύο υποψηφίων είναι τα εξής:

Αιτητής:

1. Δίπλωμα Ιατρικής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Λίαν Καλώς) (1975).

2. Εγγεγραμμένος Ιατρός στην Κύπρο (1977).

3. Δίπλωμα Φυματολογίας και Πνευμονολογίας Πανεπιστημίου Ουαλλίας (1982).

4. Πιστοποιητικό Ειδικότητας στη Φυματολογία και Πνευμονολογία, Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου (1986).

5. Fellow, International Academy of Chest Physicians and Surgeons (1991).

6. Παρακολούθησε πρόγραμμα στην Πνευμονολογία, Llandough Hospital and Community, Ηνωμένο Βασίλειο (14.11.95 – 17.12.95).

Ε.Μ.:

1. Δίπλωμα Ιατρικής, Πανεπιστήμιο “La Sapienza”, Ρώμη, Ιταλία (100/100) (2.3.84).

2. Εγγεγραμμένος Ιατρός στην Κύπρο (20.4.89).

3. Πιστοποιητικό Ειδικότητας στην Πνευμονολογία-Φυματιολογία, Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου (20.4.89).

4. Ειδικότητα στην Πνευμονολογία-Φυματιολογία, Ελλάδα (16.5.89).

5. Βεβαίωση Κατοχής Πολύ Καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας, Ε.Δ.Υ. (16.4.99).

6. Παρακολούθησε πρόγραμμα για τη μεταμόσχευση πνεύμονα στη Βιέννη (24.11.97-15.12.97).

Η αρχαιότητα των υποψηφίων.

Ο αιτητής υπερέχει του Ε.Μ. στην αρχαιότητα κατά 5 έτη.

Η αξία των υποψηφίων.

Οι δύο υποψήφιοι ισοβαθμούν σε αξία. Έχουν και οι δύο βαθμολογηθεί με το βαθμό εξαίρετα σε όλα τα στοιχεία αξιολόγησης, στις υπηρεσιακές εκθέσεις των ετών 1993-2000.

Η σύσταση του Διευθυντή.

Η επίδικη θέση είναι θέση Προαγωγής. Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε στην συνεδρία της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (η Ε.Δ.Υ.) ημερ. 14.11.2001. Το κύριο μέρος της επιχειρηματολογίας του κ. Αγγελίδη, εκ μέρους του αιτητή, έχει επικεντρωθεί στη σύσταση του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας (ο Διευθυντής). Καθίσταται επομένως απαραίτητη η παράθεση του σχετικού μέρους της σύστασης:

«................................. .................................................. .................................................. ...........

Ο Γεωργίου έχει εξαίρετες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, όπως και ο Χριστοφίδης. Παρόλο ότι ο Χριστοφίδης υπερέχει του Γεωργίου σε αρχαιότητα κατά πέντε χρόνια, εν τούτοις συστήνω τον Γεωργίου για τους πιο κάτω λόγους:

Ο Γεωργίου εντρυφεί κατά τρόπο συστηματικό σε επιστημονικά θέματα και έχει παρουσιάσει αξιόλογες ανακοινώσεις σε διάφορα Ιατρικά Συνέδρια στην Κύπρο και στο εξωτερικό και μ΄ αυτόν τον τρόπο έχει συμβάλει στην προαγωγή της επιστήμης του. Πρωτοστατεί επίσης στην εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων αντιμετώπισης πνευμονικών περιστατικών. Εκτελεί όλες τις βρογχοσκοπήσεις με επιτυχία, διαγιγνώσκει βρογχικό καρκίνο με τη σύγχρονο μέθοδο φθορίζοντος φωτός, εφαρμόζει την τεχνική μείωσης του πνευμονικού όγκου και αξιολογεί και παρακολουθεί τους ασθενείς που υποβάλλονται σε μεταμοσχεύσεις πνεύμονα. Προσφέρει τις υπηρεσίες του σε επεμβάσεις βραγχυθεραπείας σε όγκους του πνεύμονα στο Ογκολογικό Κέντρο της Τράπεζας Κύπρου.

Ως αποτέλεσμα της εξαίρετης εργασίας που επιτελεί όλα τα σοβαρά περιστατικά πνευμονικών παθήσεων αποστέλλονται από όλα τα νοσοκομεία στον Γεωργίου προς αντιμετώπιση και ο Γεωργίου έχει ευθύνη γι΄ αυτά. Παραπεμπτικά δείγματα αυτών περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Α το οποίο καταθέτω.

Για όλους αυτούς τους λόγους θεωρώ τον Γεωργίου ως τον καταλληλότερο για να αναλάβει τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης.»

Φαίνεται ότι η σύσταση του Διευθυντή υπέρ του Ε.Μ. θα είχε προβληματίσει την Ε.Δ.Υ. εν όψει της αρχαιότητας του αιτητή. Καθώς δε φαίνεται από το σχετικό πρακτικό η Ε.Δ.Υ. ρώτησε το Διευθυντή γιατί δε συστήνεται ο αιτητής. Ο Διευθυντής απάντησε ότι, «παρόλο που ο Χριστοφίδης είναι εξαίρετος υπάλληλος, ο Γεωργίου, λόγω της επιστημονικής του κατάρτισης και της επαγγελματικής του απόδοσης, είναι σε θέση να εκτελέσει καλύτερα τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης και η αρχαιότητα δεν έχει τόση σημασία στις θέσεις αυτού του επιπέδου».

Η απόφαση της Ε.Δ.Υ..

Σύμφωνα με το σχετικό πρακτικό η Ε.Δ.Υ. εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων. Έλαβε υπόψη τις κρίσεις και τη σύσταση του Διευθυντή. Έλαβε, επίσης, υπόψη τις Εμπιστευτικές/Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολό τους, όπως αυτές έγιναν τελικά δεκτές από την ίδια, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία χρόνια. Περαιτέρω έλαβε υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων καθώς και την αρχαιότητά τους.

Έχοντας υπόψη τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους – αξία, προσόντα, αρχαιότητα – και αφού συνεκτίμησε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, περιλαμβανομένης της σύστασης του Διευθυντή και των όσων ανέφερε σχετικά, η Ε.Δ.Υ. έκρινε ότι το Ε.Μ. υπερέχει του αιτητή και τον επέλεξε ως πιο κατάλληλο.

Επιλέγοντας το Ε.Μ. η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη ότι αυτός έχει τα ίδια περίπου προσόντα με τον Χριστοφίδη, καθώς και την ίδια περίπου αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία χρόνια στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, και επιπλέον, διαθέτει την υπέρ του αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή, η οποία προσθέτει στο στοιχείο της αξίας.

Όσον αφορά την αρχαιότητα, η Ε.Δ.Υ. σημείωσε ότι το Ε.Μ. υστερεί έναντι του αιτητή. Ωστόσο έκρινε ότι η αρχαιότητα αυτή, αν και είναι σημαντική σε διάρκεια, εν τούτοις από μόνη της δεν μπορεί να είναι καθοριστικής σημασίας, καθότι πρόκειται για την πλήρωση θέσης ψηλά στην ιεραρχία, στην Κλίμακα Α15, οπόταν το στοιχείο της αρχαιότητας ατονεί συγκρινόμενο με τα υπόλοιπα στοιχεία κρίσης. Δεδομένου μάλιστα ότι και οι δύο υποψήφιοι παρουσιάζονται ίσοι όσον αφορά τα προσόντα και την αξία, η Ε.Δ.Υ. «κρίνει ότι η αναλυτική και τεκμηριωμένη σύσταση του Διευθυντή, η οποία έχει φέρει στην επιφάνεια ιδιότητες και ικανότητες του Γεωργίου που τον καθιστούν πιο ικανό να αναλάβει τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης, επιτρέπει στην Επιτροπή να επιλέξει τον Γεωργίου, θεωρώντας ότι η σύσταση του Διευθυντή έχει βαρύνουσα σημασία σε σχέση με την αρχαιότητα».

Οι λόγοι ακύρωσης.

Πρώτος λόγος ακύρωσης – Πάσχει η σύνθεση της Ε.Δ.Υ. – Μεροληπτική η απόφαση της.

Νομικό βάθρο του πιο πάνω λόγου ακύρωσης ήταν το άρθρο 42(2) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν 158(Ι)/99) σύμφωνα με το οποίο «δεν μετέχει στην παραγωγή διοικητικής πράξης πρόσωπο που έχει ιδιάζουσα σχέση ή συγγενικό βαθμό εξ΄ αίματος ή εξ αγχιστείας .......».

Ο κ. Αγγελίδης στη γραπτή του αγόρευση ισχυρίστηκε ότι το μέλος της Ε.Δ.Υ. κ. Σ. Δημητρίου και η οικογένεια του έχουν ως Ιατρό τους το Ε.Μ.. Λόγω της πιο πάνω ιδιάζουσας σχέσης μεταξύ του κ. Σ. Δημητρίου και του Ε.Μ. έπρεπε, σύμφωνα με τον κ. Αγγελίδη «να αποκαλυφθεί η σχέση αυτή και αφ΄ ετέρου να μην συμμετάσχει ως μέλος της Ε.Δ.Υ.».

Έχω την άποψη πως ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν μπορεί να εξεταστεί γιατί δεν έχει τεκμηριωθεί με μαρτυρία.

Δεύτερος λόγος ακύρωσης – Η σύσταση του Διευθυντή πάσχει ως αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων.

Ο κ. Αγγελίδης υπέβαλε ότι ο Διευθυντής απέτυχε να συστήσει αξιοκρατικά. Για να υποστηρίξει τη θέση του ο κ. Αγγελίδης αναφέρθηκε στα κριτήρια της αρχαιότητας, αξίας και προσόντων. Τόνισε ότι ο αιτητής υπερέχει σε αρχαιότητα του Ε.Μ. κατά 5 έτη. Σε σχέση με το στοιχείο της αξίας υπέδειξε ότι με βάση της υπηρεσιακές εκθέσεις από το 1991-2000 ο αιτητής έχει αξιολογηθεί σ΄ όλα τα σημεία της έκθεσης με το βαθμό «εξαίρετα». Επομένως – συνέχισε – δεν υπάρχει υπεροχή του Ε.Μ..

Αναφορικά με το στοιχείο των προσόντων ο κ. Αγγελίδης τόνισε ότι πέραν από τα προσόντα που αναφέρονται πιο πάνω (βλ. σελ. 2-3) ο αιτητής κατέχει και άλλα προσόντα και έχει παρακολουθήσει διάφορα συνέδρια και σεμινάρια, λεπτομέρειες των οποίων φαίνονται στο φάκελο του. Τις παραθέτω:

«1.Clinical Attachment, Dept of TB and Chest Diseases, Llandough and Sully Hospitals, S. Glamorgan, July/September 1982, U.K.

2. Clinical Attachment, Medical Research Council – MRC Pneumoconiosis Unit, South Glamorgan August 1982, U.K.

3. MOH/WHO Workshop, “Rational Use of Essential Drugs” 15-19/9 1986 Nicosia.

4. Medical Rehabilitation, World Rehabilitation Fund, 18-22/5/1987 Nicosia.

5. 6^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Θώρακος 5-12/12/1991 Αθήνα.

6. 1^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας 19-21/3/1992 Αθήνα.

7. Παρακολούθηση προγράμματος με τίτλο «Εισαγωγή στον Προσωπικό Η.Υ. και εφαρμογή γενικής χρήσης» - 19-31.11.1992.

8. Πιστοποιητικό παρακολούθησης του Συμποσίου Άσθμα-Βρογχίτιδα – 25-26/2/1994.

9. Βεβαίωση μετεκπαίδευσης στην Ινοβρογχοσκόπηση καθώς επίσης και συμμετοχή του σε ward rounds και post graduate Meetings στην Πνευμονολογική Κλινική του Νοσοκομείου Llandough Penarth, U.K. December 1995.

10.Πιστοποιητικό από το General Medical Council του Ηνωμένου Βασιλείου για άδεια εργασίας στο βαθμό του Registrar December 1995.

11.Τιμητικό Συμβόλαιο Εργασίας (Honorary Contract) του Llandough Hospital and Community NHS Trust, U.K. December 1995.

12.Πιστοποιητικό παρακολούθησης των εργασιών του 8^ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Νοσημάτων Θώρακος Αθήνα 1996.

13.Δίπλωμα μετεκπαίδευσης στην Πνευμονολογία από το Royal College of Physicians of London 1997.

14.Πιστοποιητικό παρακολούθησης του Ετήσιου Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Πνευμονολογικής Εταιρείας (European Respiratory Society), Βερολίνο 1997.

15.Πιστοποιητικό παρακολούθησης των εργασιών του 16^ου Παγκύπριου Ιατρικού Συνεδρίου 14-15/11/1998.

16.Πιστοποιητικό συμμετοχής στο Σεμινάριο «Ακτινοπροστασία ασθενών στην Ακτινολογία και Πυρηνική Ιατρική» Λευκωσία 14-18/12/1998.

17.Πιστοποιητικό παρακολούθησης του Συνεδρίου 3^rd State of the Art Interdisciplinary Review Course Αθήνα 21-21/3/1999.

18.Πιστοποιητικό παρακολούθησης του Ετήσιου Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Πνευμονολογικής Εταιρείας (European Respiratory Society) Μαδρίτη 9-13/10/1999.

19.Πιστοποιητικό συμμετοχής στο Σεμινάριο «Επιδράσεις τονίζουσας ακτινοβολίας στον ανθρώπινο οργανισμό» Λευκωσία.

20.Πιστοποιητικό παρακολούθησης των εργασιών του 1^ου Παγκύπριου Συνεδρίου Χημειοθεραπείας και Λοιμώξεων 31/3-2/4/2000 Λευκωσία.

21.Πιστοποιητικό παρακολούθησης του 2^ου Μεσογειακού Συνεδρίου Νοσημάτων Θώρακος 19-21/10/2000 Βηρυτός.»

Περαιτέρω από το φάκελο του αιτητή προκύπτει ότι ο τελευταίος έκαμε τις πιο κάτω εργασίες και μελέτες:

“1985 Visual and Brainstem Auditory Evoked Responses in Chronic Respiratory Failure.

11^th International Congress of Electroncephalopathy and Clinical Neurophyciology, London.

1987 Mesothelioma in Cyprus

The Role of Tremolite

Δημοσίευση στο Ιατρικό Περιοδικό THORAX British Medical Association.

1989 Non-occupational Exposure to Mineral Fibres

Δημοσίευση στο International Agency of Research on Cancer (IARC Scientific Publications No. 90).»

Ο κ. Αγγελίδης υπέβαλε, χωρίς να αντικρουστεί, ότι ο αιτητής ετοίμασε και τα πιο κάτω κείμενα:

«1995-1996 Ετοιμασία Ειδικού κειμένου για την Παγκόσμια Ημέρα Φυματίωσης για την Π.Ο.Υ.

1997 α. Ετοιμασία Ειδικού κειμένου για την Παγκόσμια Ημέρα Φυματίωσης για την Π.Ο.Υ.

β. Ετοιμασία του Εντύπου (Manual) “Guidelines for Tuberculosis Control in Cyprus

Για εκτύπωση και διανομή στις αρμόδιες Ιατρικές Υπηρεσίες, Υπουργείο Υγείας.

1998 α. Ετοιμασία Ειδικού κειμένου για την Παγκόσμια Ημέρα Φυματίωσης για την Π.Ο.Υ.

β. Ετομασία Στατιστικών Στοιχείων Φυματίωσης για την Π.Ο.Υ.

α. Συμμετοχή στη συνάντηση των National Managers of T.B. Control Program της

Π.Ο.Υ. σε θέματα πρόληψης της Φυματίωσης ΒΥΡΗΤΟΣ.

β. Ετοιμασία Ειδικού κειμένου για την Παγκόσμια Ημέρα Φυματίωσης για την Π.Ο.Υ.

γ. Ετοιμασία Στατιστικών στοιχείων Φυματίωσης για την Π.Ο.Υ.

α. Ετοιμασία Ειδικού κειμένου για την Παγκόσμια Ημέρα Φυματίωσης για την Π.Ο.Υ.

β. Ετοιμασία Στατιστικών Στοιχείων Φυματίωσης για την Π.Ο.Υ.

2001 α. Ετοιμασία Ειδικού κειμένου για την Παγκόσμια Ημέρα Φυματίωσης για την Π.Ο.Υ.

β. Ετοιμασία Στατιστικών στοιχείων Φυματίωσης για την Π.Ο.Υ.»

Η σύσταση του Διευθυντή – συμπλήρωσε ο κ. Αγγελίδης – εισάγει σαφή παραπλάνηση της Ε.Δ.Υ. γιατί «δεν συγκρίνει ή γιατί δεν αναφέρει ότι και ο αιτητής αποδεδειγμένα έκαμε ανακοινώσεις σε συνέδρια εντός και εκτός Κύπρου».

Με αναφορά στο μέρος της σύστασης του Διευθυντή που αναφέρεται στην επιστημονική κατάρτιση και επαγγελματική απόδοση του Ε.Μ. ο κ. Αγγελίδης υπέβαλε ότι το σχετικό μέρος της σύστασης συγκρούεται με τα πραγματικά στοιχεία. Η επιστημονική κατάρτιση – συνέχισε ο κ. Αγγελίδης – είναι το στοιχείο αξιολόγησης (1) στο Έντυπο Αξιολόγησης Υπαλλήλων και η επαγγελματική απόδοση το στοιχείο αξιολόγησης (2). Και στα δύο αυτά στοιχεία αξιολόγησης ο αιτητής έχει κριθεί με το «βαθμό εξαίρετα από το 1991 που ισχύει το παρόν έντυπο αξιολόγησης». «Πώς λοιπόν – διερωτήθηκε ο κ. Αγγελίδης – κρίθηκε από το Διευθυντή, με ποία αιτιολογία και/ή γιατί το Ε.Μ. είναι σε θέση να εκτελέσει καλύτερα τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης σύμφωνα με τα λεχθέντα του Διευθυντή;». Ο Διευθυντής – κατέληξε – λειτούργησε αυθαίρετα και «απλώς ανάπλασε παράνομα και αυθαίρετα».

Εξέταση της σύστασης του Διευθυντή αποκαλύπτει ότι οι λόγοι της προτίμησης του Ε.Μ. είναι οι εξής:

(α) Η συμβολή του Ε.Μ. στην προαγωγή της επιστήμης του μέσα από την παρουσίαση αξιόλογων ανακοινώσεων σε διάφορα Ιατρικά συνέδρια στην Κύπρο και στο εξωτερικό.

(β) Η εκτέλεση όλων των βρογχοσκοπήσεων με επιτυχία.

(γ) Η εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων αντιμετώπισης πνευμονικών περιστατικών από το Ε.Μ. στην οποία πρωτοστατεί.

(δ) Η μέθοδος διάγνωσης του βρογχικού καρκίνου και η τεχνική μείωσης του πνευμονικού όγκου. Η παρακολούθηση των ασθενών που υποβάλλονται σε μεταμόσχευση πνεύμονα και η προσφορά υπηρεσιών σε επεμβάσεις βραγχυθεραπείας σε όγκους του πνεύμονα στο Ογκολογικό Κέντρο της Τράπεζας Κύπρου.

(ε) Η αποστολή όλων των σοβαρών περιστατικών από όλα τα Νοσοκομεία στο Ε.Μ. προς αντιμετώπιση και το Ε.Μ. έχει ευθύνη για αυτά.

(στ) Η επιστημονική κατάρτιση και η επαγγελματική απόδοση του Ε.Μ..

Αναφορικά με το λόγο (α) της σύστασης παρατηρώ ότι αυτός σχετίζεται με το στοιχείο (1) των υπηρεσιακών εκθέσεων – «Επαγγελματική κατάρτιση: Παρακολουθεί τις εξελίξεις στον τομέα της εργασίας του και εμπλουτίζει τις γνώσεις του γι΄ αυτή».

Από το φάκελο του αιτητή εύκολα ένας μπορεί να διαπιστώσει ότι μετά το πέρας των βασικών του σπουδών ο αιτητής έτυχε διάφορων μετεκπαιδεύσεων και παρακολούθησε μεγάλο αριθμό συνεδρίων και σεμιναρίων σχετικά με την επιστήμη του (οι λεπτομέρειες έχουν παρατεθεί στις σελ. 8-9, πιο πάνω). Το ίδιο ισχύει σε ότι αφορά εργασίες και μελέτες. Έχει ετοιμάσει ένα μεγάλο αριθμό τέτοιων εργασιών και μελετών (βλ. σελ. 9-10, πιο πάνω). Πρέπει να τονιστεί ότι τα όσα σχετικά ανέφερε ο Διευθυντής σε σχέση με το λόγο (α) της σύστασης τα ανέφερε συγκριτικά (βλ. και Μοδίτη ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2852/25.10.2002). Ωστόσο από το φάκελο του αιτητή προκύπτει ότι και ο τελευταίος συμβάλλει στην προαγωγή της επιστήμης του. Διαπιστώνω επομένως ότι ο λόγος (α) της σύστασης δεν συνάδει με τα στοιχεία του φακέλου. Περαιτέρω, όπως έχει ήδη λεχθεί, ο λόγος (α) της σύστασης συνδέεται με το στοιχείο (1) των υπηρεσιακών εκθέσεων. Ο αιτητής έχει σταθερά αξιολογηθεί με το βαθμό «εξαίρετα σε σχέση με αυτό το στοιχείο». Σημειώνεται συναφώς ότι η βαθμολογία σε σχέση με αυτό το στοιχείο υποστηρίζεται και από το περιεχόμενο του προσωπικού φακέλου του αιτητή. Διαπιστώνω επομένως ότι ο Διευθυντής έχει με τη σύσταση του διαμορφώσει υπεροχή υπέρ του Ε.Μ. σε σχέση με ήδη αξιολογηθέντα στοιχεία ενώ οι υπηρεσιακές εκθέσεις δεν δίδουν τέτοια υπεροχή.

Αναφορικά με το λόγο (β) της σύστασης στο στάδιο των διευκρινίσεων έγινε δεκτό από τη συνήγορο της Ε.Δ.Υ. και το συνήγορο του Ε.Μ. ότι οι βρογχοσκοπήσεις δεν εκτελούνται μόνο από το Ε.Μ. αλλά και από άλλους ιατρούς. Διαπιστώνω επομένως ότι η σχετική αναφορά του Διευθυντή – το Ε.Μ. εκτελεί όλες τις βρογχοσκοπήσεις – ήταν πεπλανημένη.

Οι λόγοι της σύστασης (γ), (δ), (ε) και (στ) έχουν άμεση σχέση με την επαγγελματική κατάρτιση και την ποιότητα της εργασίας των υποψηφίων. Όπως έχει λεχθεί η επαγγελματική κατάρτιση βαθμολογείται με το στοιχείο (1) (βλ. σελ. 12, πιο πάνω) των υπηρεσιακών εκθέσεων η δε ποιότητα της εργασίας με το στοιχείο (2) – «Απόδοση: Αποδίδει στην εκτέλεση της εργασίας του: (Λάβετε υπόψη τους παράγοντες ποσότητα και ποιότητα)». Ο αιτητής έχει αξιολογηθεί με τον ψηλότερο βαθμό – εξαίρετα – και στα δύο αυτά στοιχεία σε όλες τις υπηρεσιακές εκθέσεις του – από το 1992 μέχρι το 2000. Διαπιστώνω επομένως ότι ο Διευθυντής έχει με τη σύσταση του διαμορφώσει υπεροχή υπέρ του Ε.Μ. σε σχέση με ήδη αξιολογηθέντα στοιχεία ενώ οι υπηρεσιακές εκθέσεις δεν δίδουν τέτοια υπεροχή. Διαπιστώνω, επίσης, ότι από το φάκελο δεν προκύπτει υπεροχή του Ε.Μ. σε επιστημονική κατάρτιση και επαγγελματική απόδοση.

Ποιές είναι τώρα οι συνέπειες των πιο πάνω διαπιστώσεων μου περί ασυμφωνίας της σύστασης με τα στοιχεία των φακέλων και της διαμόρφωσης υπεροχής υπέρ των Ε.Μ. σε σχέση με ήδη αξιολογηθέντα στοιχεία ενώ οι υπηρεσιακές εκθέσεις δεν δίδουν τέτοια υπεροχή;

Οι συνέπειες των πιο πάνω διαπιστώσεων μου έχουν αναλυθεί στη Μάρκου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 224/2001/22.1.2002, από την οποία παραθέτω το πιο κάτω απόσπασμα:

«’Εχει νομολογηθεί ότι η βαρύτητα μιας σύστασης εξαρτάται από το βαθμό στον οποίο συνάδει προς τα στοιχεία του φακέλου και ότι οι συστάσεις διατηρούν την εγκυρότητα τους όταν δεν αντιμάχονται προς τα στοιχεία των φακέλων (Στυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 387, 399, Βασιλείου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1524/27.2.97, Ρούσος ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2064/21.7.99 και Δημοκρατία κ.α. ν. Αγγελή κ.α., Α.Ε. 1974-75/31.3.99).

Το διορίζον όργανο, σύμφωνα με τη νομολογία, όχι μόνο μπορεί αλλά πρέπει να παραγνωρίζει τις συστάσεις στην έκταση που είναι ασύμφωνες με τα στοιχεία του φακέλου (Τριανταφυλλίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 429, 454).

Η ασυμφωνία της σύστασης με το περιεχόμενο των φακέλων εξασθενεί την βαρύτητα της (Βλ. Στυλιανού και Βασιλείου, πιο πάνω).

Κρίνω ότι η ασυμφωνία της σύστασης με τα στοιχεία του φακέλου εξουδετερώνει την εγκυρότητα της και αποτελεί λόγο ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης. Ακολουθεί πως η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.

Αναφορικά με την δεύτερη διαπίστωση μου, οι συνέπειες της διαμόρφωσης υπεροχής - με τη σύσταση – ενώ οι υπηρεσιακές εκθέσεις δεν δίδουν τέτοια υπεροχή, έχουν αναλυθεί στην Χριστοδουλίδου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2374/15.9.99 στην οποία λέχθηκε:

‘Ούτε ο διευθυντής ούτε οι προϊστάμενοι και οι αξιολογούντες λειτουργοί μπορούν, έξω από το θεσμοθετημένο πλαίσιο αξιολόγησης και με δοσμένες έγκυρες ετήσιες αξιολογήσεις, να διαμορφώνουν εκ των υστέρων νέα κατάσταση αναφορικά με την αξιολογηθείσα ποιότητα των λειτουργών.’

Τα νομολογηθέντα στην Χριστοδουλίδου (πιο πάνω) έχουν υιοθετηθεί στην Κουάλη κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2402/11.11.99 στην οποία το θέμα τέθηκε ως εξής:

‘΄Οπως προκύπτει από τις Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων τόσο των αιτητών όσο και των ενδιαφερομένων προσώπων όλοι είναι περίπου ισάξιοι. Κρίνουμε ότι το αποτέλεσμα της σύστασης του Διευθυντή καταλήγει σε ανατροπή των αξιολογήσεων αυτών, αφού για θέματα που έχουν ήδη αξιολογηθεί παρόμοια όλοι, διαχωρίζονται ορισμένοι οι οποίοι συστήνονται με γενικές παρατηρήσεις που στην ουσία ανατρέπουν την αξιολόγηση αυτή.

.................................. .................................................. .................................................. ...............

΄Ετσι όπως και στη Χριστοδουλίδου (ανωτέρω) κρίνουμε ότι η σύσταση πάσχει όχι αναφορικά με την επάρκεια της αιτιολογίας σε συνάρτηση με την αποκάλυψη των πηγών των πληροφοριών για τη διαμόρφωση της κρίσης αλλά γιατί ο Διευθυντής δεν θα μπορούσε έξω από το πλαίσιο των ετήσιων αξιολογήσεων να διαμορφώνει εκ των υστέρων νέα κατάσταση αναφορικά με την ίδια αξιολογούμενη ποιότητα των υποψηφίων. Καθήκον του Διευθυντή είναι με βάση τις γνώσεις που έχει για το τι απαιτεί η θέση να επισημαίνει τις αρετές εκείνες του συγκεκριμένου υποψηφίου, στις οποίες με βάση τις αξιολογήσεις υπερέχει, και να συστήνει με βάση την υπεροχή αυτών τον καταλληλότερο υποψήφιο.’

Στην Σταυρινίδης ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2434/20.3.2000 λέχθηκε:

‘΄Ολες οι ιδιότητες που αποδόθηκαν στο ενδιαφερόμενο μέρος ως χαρίσματα που δικαιολογούν την επιλογή της σε σύγκριση πάντα με τον εφεσείοντα, περιέχονται στις διάφορες κατηγορίες των εμπιστευτικών εκθέσεων. Η επιστημονική κατάρτιση, η απόδοση, το ενδιαφέρον, η υπευθυνότητα, η πρωτοβουλία, οι σχέσεις με τους προϊσταμένους και το κοινό και η διευθυντική ικανότητα βαθμολογούνται στις εκθέσεις. Από τις εκθέσεις δεν προκύπτει ο,τιδήποτε που να δικαιολογεί την προτίμηση του Διευθυντή προς το ενδιαφερόμενο μέρος. Ούτε η σύσταση περιέχει οποιοδήποτε σχόλιο που να αιτιολογεί την προτίμηση προς το ενδιαφερόμενο μέρος.’

Στην Κωνσταντίνου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 1047/97 και 5/98/21.3.2000 ο Νικολάου, Δ. παρατήρησε ότι ο Διευθυντής δεν μπορεί με τη σύσταση του ‘να διαφοροποιεί την εικόνα που προκύπτει από τη βαθμολογημένη αξία: ανεβάζοντας τον ένα και συνακόλουθα κατεβάζοντας τον άλλο’. Αφού παρέθεσε το πιο πάνω απόσπασμα από την Χριστοδουλίδου (πιο πάνω) ο Νικολάου, Δ. συνέχισε ως εξής:

‘Αν μέσα από τα βαθμολογημένα στοιχεία ο Διευθυντής διακρίνει διαφορά μεταξύ του ενός και του άλλου υποψηφίου σε κάποιο συγκεκριμένο στοιχείο που αποκτά ιδιαίτερη, κατά την εκτίμηση του, σημασία ενόψει των όσων απαιτεί η νέα θέση, πρέπει να το εντοπίζει και να το εξηγεί για να φαίνεται γιατί προτίμησε τον ένα αντί τον άλλο. Χωρίς έτσι να μεταβάλλεται συγκριτικά η υπηρεσιακή αξία των υπαλλήλων από στοιχεία που φέρνει ο ίδιος ο Διευθυντής βάσει των όσων λέει ότι γνωρίζει προσωπικά ή ότι πληροφορήθηκε από άλλους. Με τη σύσταση υποδεικνύεται, όπου τα δεδομένα το επιτρέπουν, ποιος είναι ο καταλληλότερος για τη θέση. Από αυτή την άποψη και σε αυτό το βαθμό είναι που η σύσταση αποτελεί αυτοτελές, ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης.’

Πρέπει να λεχθεί ότι οι υποθέσεις Χριστοδουλίδου, Κουάλη, Σταυρινίδη και Κωνσταντίνου έχουν αναφερθεί με επιδοκιμασία στην Δημοκρατία ν. Πογιατζή, Α.Ε. 2767/20.9.2001. Στην πολύ πρόσφατη αυτή απόφαση υποδεικνύεται ότι τρεις πρόσφατες αποφάσεις (Στυλιανίδου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2692/27.2.2001, Μέζου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2752/11.4.2001 και Χρίστου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2737/7.5.2001) δεν φαίνονται ευθυγραμμισμένες με την Χριστοδουλίδου (πιο πάνω) ‘και δεν περιέχουν καμιά αναφορά στη Χριστοδουλίδου και τις άλλες για συζήτηση και αμφισβήτηση του λόγου τους’. Λέχθηκε, επίσης, πως δεν διακρίνεται έδαφος για μεταβολή της γραμμής που χάραξε η απόφαση στη Χριστοδουλίδου.»

Οι αρχές που έχουν διαμορφωθεί στις υποθέσεις Χριστοδουλίδου, Κουάλη, Σταυρινίδη και Κωνσταντίνου (πιο πάνω) έχουν υιοθετηθεί στην πρόσφατη απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας στην Μοδίτη ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2852/25.10.2002. Στην απόφαση της πλειοψηφίας η οποία ετοιμάσθηκε από τον Κωνσταντινίδη, Δ., λέχθηκαν τα εξής:

«Καταλήγουμε πως η σύσταση του προϊσταμένου εκδήλως δεν μπορεί να προσθέτει ή να αφαιρεί από την υπηρεσιακή εικόνα των υπαλλήλων. Δεν είναι πηγή τέτοιας πληροφόρησης και δε συναρτάται προς την αξία, ως του ενός από τα κριτήρια που προβλέπει ο Νόμος. Η σύσταση, στην οποία αναφέρεται ο Νόμος, εμπεριέχει μόνο τη συμβουλή ή γνώμη του προϊσταμένου ως προς τον κατάλληλο για προαγωγή στη βάση του συνόλου των κριτηρίων, με δοσμένη την υπηρεσιακή τους εικόνα όπως την αποτυπώνουν οι φάκελοι. Ο προϊστάμενος του τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση γνωρίζει στην πράξη τις ανάγκες εκείνης της θέσης και εξ αυτού προκύπτει και ο ρόλος του. Να επισημάνει τί από τα δεδομένα, δηλαδή από τις ιδιότητες και τις ικανότητες που καταφαίνεται ότι έχει ένας υπάλληλος, ταιριάζει καλύτερα σ’ αυτές τις ανάγκες ώστε αυτός να αναδεικνύεται ως ο καταλληλότερος. Οπότε, και στην περίπτωση που η Ε.Δ.Υ. έχει άλλη άποψη ως προς το ποιός είναι ο καταλληλότερος να χρειάζεται να αιτιολογήσει αυτή την απόκλιση ειδικά.

.................................. .................................................. .................................................. ...............

’Οσα εξειδικεύει ως ικανότητες και ιδιότητες των συστηθέντων, αναμφιβόλως είναι σχετικά και θα μπορούσαν να είχαν αποτελέσει τους λόγους της επιλογής που έκαμε. Εννοείται όμως πως τα αναφέρει συγκριτικά. Δεν μπορεί να του αποδοθεί πως προτείνει ορισμένους για προαγωγή για συγκεκριμένους λόγους όταν θεωρεί πως οι ίδιοι οι λόγοι συντρέχουν και για εκείνους που δε συστήνει. Κατ΄ ανάγκην όσα εξειδικεύει μεταφέρουν το μήνυμα της υπεροχής εκείνων που συστήνονται στους αντίστοιχους τομείς. ’Ωστε αυτοί να αναδεικνύονται ως οι καταλληλότεροι. (Βλ. συναφώς Κίκης Ονουφρίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε. 2037, ημερ. 20.11.98). Δεν προκύπτει όμως τέτοια υπεροχή από τους φακέλους και η επίκληση από τον προϊστάμενο της προσωπικής του γνώσης, εισάγει πηγή πληροφόρησης αντίθετη προς το Νόμο και, πάντως, η σύσταση συγκρούεται προς τα στοιχεία των φακέλων. Σημειώνουμε συναφώς πως ο ίδιος προϊστάμενος αξιολόγησε τον αιτητή τα δύο τελευταία χρόνια, το 1996 και το 1997. Και τον βρήκε εξαίρετο σε όλα ανεξαιρέτως τα στοιχεία αξιολόγησης. Οπότε, κατά την πάγια νομολογία μας, δεν θα έπρεπε να της είχε προσδοθεί βαρύτητα.»

Υιοθετώ τα νομολογηθέντα στις υποθέσεις Μοδίτη, Χριστοδουλίδου, Κουάλη, Σταυρινίδη, Κωνσταντίνου και Πογιατζή (πιο πάνω). Για τους λόγους που υποδεικνύονται σε εκείνες τις υποθέσεις η σύσταση πάσχει. Η υπεροχή που έχει αποδώσει ο Διευθυντής στο Ε.Μ. δεν προκύπτει από τους φακέλους. Η διαπίστωση αυτή οδηγεί στην επιτυχία της προσφυγής και στην ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.

Περαιτέρω – όπως και στην υπόθεση Μάρκου (πιο πάνω) – κρίνω ότι η ασυμφωνία της σύστασης με τα στοιχεία του φακέλου εξουδετερώνει την εγκυρότητα της και αποτελεί – και αυτή - λόγο ακύρωσης. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται και γι’ αυτό το λόγο.

Πρέπει να προστεθούν και τα εξής. Ο αιτητής υπερέχει του Ε.Μ. κατά 5 έτη στο στοιχείο της αρχαιότητας. Η Ε.Δ.Υ. διαπίστωσε ότι δεν υστερεί του Ε.Μ. σε αξία και προσόντα. Έχει από το έτος 1992 – έτος καθιέρωσης του νέου εντύπου αξιολόγησης – βαθμολογηθεί με το βαθμό εξαίρετα σε όλα τα 8 στοιχεία που συνθέτουν την επαγγελματική του αξία. Αυτό σημαίνει ότι εκτελεί με τρόπο άρτιο και άψογο και με τρόπο που δεν παρουσιάζει ελλείψεις τα καθήκοντα του. Ο Διευθυντής με τη σύσταση του είχε προβεί σε σύγκριση μεταξύ του αιτητή και του Ε.Μ.. Τα όσα ανέφερε ο Διευθυντής σε σχέση με τις ικανότητες, αρετές, ιδιότητες και δεξιότητες του Ε.Μ. τις οποίες δε διαθέτει ο αιτητής καταδεικνύουν ότι ο αιτητής είναι υποψήφιος ο οποίος όχι μόνο υστερεί σε επαγγελματική αξία του Ε.Μ. αλλά και ότι δεν εκτελεί τα καθήκοντα του με εξαίρετο τρόπο – όπως τον παρουσιάζουν οι ετήσιες αξιολογήσεις. Επομένως ο Διευθυντής με τη σύσταση του έχει ανατρέψει και διαφοροποιήσει την εικόνα που προκύπτει από τη βαθμολογημένη αξία. Ανέβασε το Ε.Μ. και κατέβασε τον αιτητή. Πρόσθεσε στην υπηρεσιακή εικόνα του Ε.Μ. και αφαίρεσε από εκείνη του αιτητή. Τέτοια ανατροπή και διαφοροποίηση έχει αποδοκιμασθεί από τη νομολογία η οποία έχει αναφερθεί στη Μάρκου (πιο πάνω).

Αναφορικά με τη διαπίστωση μου περί πεπλανημένης αναφοράς του Διευθυντή (σε σχέση με τις βρογχοσκοπήσεις – βλ. σελ. 12, πιο πάνω) οι συνέπειες της πλάνης έχουν αναλυθεί από τον Κωνσταντινίδη, Δ. στην Παπαϊωάννου κ.α. (Αρ. 2) ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 713, 724 στην οποία λέχθηκαν τα ακόλουθα:

«Όπως σημειώνεται από τον Γ. Παπαχατζή – Σύστημα του Ισχύοντος στην Ελλάδα Διοικητικού Δικαίου, 6^η έκδοση σελ. 650, η πλάνη περί τα πράγματα αποτελεί παρανομία που εμφιλοχωρεί στη σειρά των συλλογισμών ή στον ‘ειρμό των σκέψεων’ της διοικητικής αρχής την ώρα που έκανε την επιλογή. Επίσης, σύμφωνα με τον Μιχ. Δ. Στασινόπουλο στο Δίκαιον Διοικητικών Πράξεων Ανατ. 1982 σελ. 298, αυτή η πλάνη ‘έχει ως αποτέλεσμα ότι αποσύρει την νόμιμην βάσιν της πράξεως και καταλείπει ταύτην άνευ ερείσματος, ήτοι παράνομον’. Βλ. επίσης Ε. Σπηλιωτόπουλος – Εγχειρίδιον Διοικητικού Δικαίου, 4^η έκδοση, σελ. 476-477.

Επέρχεται όμως αυτό το αποτέλεσμα μόνο αν η πλάνη ήταν ουσιώδης. ................................................................................. .................................................. ......................

Το ορθό κριτήριο είναι άλλο και είναι εντελώς σταθερό. Τίθεται θέμα τέτοιας παρανομίας όταν η πλάνη επηρέασε την απόφαση του οργάνου (βλ. Στασινόπουλος (ανωτέρω) σελ. 300 και Republic v. Argyrides (1987) 3 C.L.R. 1092, Sekkides v. Republic (1988) 3 C.L.R. 2136, αναφορικά με το ανάλογο θέμα του πότε η διαπίστωση παρατυπίας οδηγεί σε ακύρωση της απόφασης).

Το πότε ορισμένη πλάνη θεωρείται ότι επηρέασε την απόφαση δεν είναι δυνατό, βέβαια, να προκαθοριστεί. Εξαρτάται από τα δεδομένα της κάθε περίπτωσης. Στην παρούσα υπόθεση η ίδια η Επιτροπή δήλωσε απερίφραστα στην απόφασή της και μάλιστα με δυνατή διατύπωση, ότι επηρεάστηκε από τη βαθμολογία των υποψηφίων».

Στην παρούσα υπόθεση η Ε.Δ.Υ. δήλωσε ότι η σύσταση του Διευθυντή είχε βαρύνουσα σημασία. Η σύσταση του Διευθυντή έχει, επομένως, επηρεάσει την κρίση της Ε.Δ.Υ.. Εφόσον η πεπλανημένη αναφορά αποτελούσε μέρος της σύστασης δεν μπορούσε παρά να είχε επηρεάσει την κρίση της Ε.Δ.Υ.. Καταλήγω πως η απόφαση της Ε.Δ.Υ. επηρεάστηκε και από πλάνη περί τα πράγματα και πως πρέπει να ακυρωθεί και για αυτό το λόγο.

Τρίτος λόγος ακύρωσης – Η υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα έπρεπε να αποτελέσει αποφασιστικό παράγοντα για την επιλογή του.

Ο κ. Αγγελίδης υπέβαλε ότι η αρχαιότητα καθίσταται παράγων βαρύνουσας σημασίας όταν στα υπόλοιπα κριτήρια οι υποψήφιοι είναι ίσοι.

Στην απόφαση της η Ε.Δ.Υ. διαπίστωσε ότι το Ε.Μ. «έχει τα ίδια περίπου προσόντα με τον αιτητή καθώς και την ίδια περίπου αξία». Σημείωσε, επίσης, ότι το Ε.Μ. υστερεί έναντι του αιτητή όσον αφορά την αρχαιότητα. Ωστόσο «έκρινε ότι η αρχαιότητα αυτή αν και είναι σημαντική σε διάρκεια, εν τούτοις από μόνη της δεν μπορεί να είναι καθοριστικής σημασίας, καθότι πρόκειται για την πλήρωση θέσης ψηλά στην ιεραρχία, στην κλίμακα Α15, οπόταν το στοιχείο της αρχαιότητας ατονεί συγκρινόμενο με τα υπόλοιπα στοιχεία κρίσης».

Τα όσα ανέφερε η Ε.Δ.Υ. για το στοιχείο της αρχαιότητας – ότι ατονεί όταν πρόκειται για την πλήρωση θέσης ψηλά στην ιεραρχία – αποτελούν θέσεις της νομολογίας. Ωστόσο αυτές οι θέσεις της νομολογίας δεν τυγχάνουν εφαρμογής όπου ο υποψήφιος που υπερέχει σε αρχαιότητα δεν υστερεί σε αξία. Αυτό έχει βεβαιωθεί στην Δημοκρατία ν. Αντωνίου κ.α., Α.Ε. 2878, 2881, 2882/12.11.2001 (απόφαση Κωνσταντινίδη, Δ.) στην οποία λέχθηκαν τα εξής:

«Η Δημοκρατία επικαλέστηκε νομολογία αναφορικά με τη σχετικά μειωμένη αξία της αρχαιότητας στην περίπτωση θέσεων που βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία. Αυτό, όμως, σε συνάρτηση προς τα άλλα κριτήρια, ιδίως εκείνο της αξίας. Σε σχέση με την οποία διαχρονικά, κάθε άλλο παρά υστερούσε ο Μ. Αντωνίου έναντι του ενδιαφερόμενου προσώπου. Ενώ, όπως ήδη σημειώσαμε, και ως προς τα προσόντα ήταν ίσοι.»

Στην παρούσα υπόθεση, σύμφωνα με τις διαπιστώσεις της Ε.Δ.Υ., ο αιτητής δεν υστερεί σε αξία και προσόντα του Ε.Μ.. Επομένως το στοιχείο της αρχαιότητας δεν ατονεί. Η περί του αντιθέτου κρίση της Ε.Δ.Υ. βρίσκεται σε αντίθεση με τη σχετική αρχή του διοικητικού δικαίου όπως έχει διαμορφωθεί στην Αντωνίου (πιο πάνω). Κατά συνέπεια αποτελεί κρίση αντίθετη προς το Νόμο εντός της έννοιας του άρθρου 146.1 του Συντάγματος (βλ. Carayiannis v. Republic (1969) 3 C.L.R. 341). Έπεται πως η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί και γι΄ αυτό το λόγο (Βλ. και Δημοκρατία ν. Σταύρου (1993) 3 Α.Α.Δ. 71: «Η αρχαιότητα, ως ένα από τα τρία νομοθετημένα κριτήρια, μπορεί να αποτελέσει λόγο για απόκλιση από τη σύσταση του Προϊσταμένου, όταν οι υποψήφιοι είναι περίπου ισότιμοι σε αξία»).

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα. Καμιά διαταγή για τα έξοδα του Ε.Μ..

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

Δ.

/ΕΑΠ.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο