12 Αυγούστου, 2003

[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΙΕΡΚΕΖΟΥ,

• ν. –

Ο αιτητής προσλήφθηκε από την Αρχή την 1/6/67 στη θέση του Καταγραφέα Μετρητών/Εισπράκτορα στο Επαρχιακό Γραφείο Αμμοχώστου και το ενδιαφερόμενο μέρος στις 17/2/69 στην ίδια θέση, στο Επαρχιακό Γραφείο Λευκωσίας. Ο αιτητής προάχθηκε στη θέση του Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού την 1/5/99 και το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση του Επιθεωρητή Λογαριασμών την ίδια ημερομηνία. Και οι δύο αποτάθηκαν για προαγωγή για τη θέση του Ανώτερου Επιθεωρητή Λογαριασμών. Η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής για Προαγωγές του Γραφειακού και Τεχνικού Προσωπικού αφού εξέτασε τις υποψηφιότητες και αξιολόγησε τα στοιχεία λαμβάνοντας υπόψη τις συστάσεις των αρμόδιων προϊσταμένων των υποψηφίων, προέβηκε στην ομόφωνη επιλογή των τριών κατά την άποψη της επικρατέστερων υποψηφίων στους οποίους περιλαμβανόταν το ενδιαφερόμενο μέρος αλλά όχι ο αιτητής. Η εισήγηση τέθηκε ενώπιον της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής της Αρχής η οποία ύστερα από δική της έρευνα και αφού έλαβε υπόψη τη σύσταση του Κώστα Ιωάννου, Αρχιμηχανικού και Γενικού Διευθυντή της Αρχής, ο οποίος σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος, αποφάσισε ομόφωνα να προτείνει στο Συμβούλιο την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους. Στο τελικό στάδιο πλήρωσης της θέσης, το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής ύστερα από αξιολόγηση όλων των δεδομένων, κατέληξε στην απόφαση προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους.

(β) Οι λόγοι της προσφυγής:

Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή υπέβαλε ότι η σύσταση του Γενικού Διευθυντή της Αρχής όπως διατυπώθηκε ενώπιον της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και υιοθετήθηκε ακολούθως από το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής, συγκρούεται με τις απόψεις των οικείων προϊσταμένων, οι οποίοι είχαν δηλώσει ενώπιον της Επιτροπής Επιλογής, πως τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν κατάλληλοι για προαγωγή και είχαν εξαιρετική απόδοση και πολύ καλές εποπτικές ικανότητες, ενώ και οι δύο κρίθηκαν ως εξαίρετοι στον οργανωτικό τομέα. Υποβλήθηκε επίσης ότι τα όσα ανέφερε ο Γενικός Διευθυντής στη σύσταση του δεν συνάδουν με το περιεχόμενο των φύλλων αξιολόγησης αφού σε κανένα από τα κριτήρια που έλαβε υπόψη ο Γενικός Διευθυντής δεν υπερείχε το ενδιαφερόμενο μέρος. Η ευπαίδευτη συνήγορος της Αρχής απάντησε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε σε πείρα και δεν υστερούσε στα υπόλοιπα κριτήρια και κατά συνέπεια η υπέρ του σύσταση ήταν απόλυτη νόμιμη και η απόφαση προαγωγής του εύλογα επιτρεπτή, εφόσον ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή.

Ο Κανονισμός 23(4)(α) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών, δεν απαιτεί αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή. Σύμφωνα όμως με τις καθιερωμένες νομολογιακές αρχές πρέπει να εξετάζεται αν η σύσταση συνάδει με το περιεχόμενο των φακέλων ή αν συγκρούεται με αυτούς, επαναλαμβάνοντας απλά τα θεσμοθετημένα κριτήρια προαγωγής του Κανονισμού 23(2). Η νομολογία επιβάλλει ότι η σύσταση πρέπει να συμφωνεί με τις υπηρεσιακές εκθέσεις και τα υπόλοιπα στοιχεία των προσωπικών φακέλων των υποψηφίων (βλ. Παπασάββας ν. Α.Η.Κ. προσφ. 635/98, της 16/6/00 και Σολωμού ν. Δημοκρατίας προσφ. 1034/97, της 18/3/99). Αν η αιτιολογία που δίδεται πάσχει τότε η απόφαση είναι τρωτή (βλ. Δημοκρατίας ν. Κωνσταντινίδης (1993) 3 Α.Α.Δ. 234).

Στην παρούσα περίπτωση είναι προφανές ότι η αιτιολογία που έδωσε ο Γενικός Διευθυντής βρίσκεται σε διάσταση με την άποψη των οικείων προϊσταμένων, οι οποίοι χαρακτήρισαν και τους δύο υπαλλήλους εξίσου κατάλληλους και ταυτόχρονα έρχεται σε αντίθεση με το περιεχόμενο των φακέλων λόγω της αναφοράς που γίνεται στην πείρα, αξία, ικανότητα, αρχαιότητα και προσόντα των υποψηφίων. Ανασκόπηση των «φύλλων αξιολόγησης» αποκαλύπτει υπεροχή του αιτητή. Λαμβανομένης υπόψη της τελευταίας επταετίας (1995-2001), παρατηρείται ένα σημαντικό προβάδισμα του αιτητή, ο οποίος συγκέντρωσε 33 Α («εξαιρετικός») και 35 Β+ (πολύ ικανοποιητικός) σε σύγκριση με το ενδιαφερόμενο μέρος που κατά την ίδια χρονική περίοδο συγκέντρωσε στο σύνολο των αξιολογημένων κριτηρίων 28 Α, 34 Β+ και 6 Β.

Αναφορικά με τα προσόντα σημειώνεται ότι και οι δύο είναι απόφοιτοι Γυμνασίου, ενώ είναι ισοδύναμοι σε αρχαιότητα αφού προάχθηκαν στην προηγούμενη θέση την 1/5/99. Ούτε η αναφορά στην πείρα θα δικαιολογούσε την επιλογή του συστηθέντος, ενόψει κυρίως των παρατηρήσεων των οικείων προισταμένων σύμφωνα με τις οποίες ο μεν αιτητής διέθετε «ευρυτάτη πείρα στις Εμπορικές Υπηρεσίες της Περιφέρειας» ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος είχε «ευρυτάτη πείρα στο Τμήμα Πληρωμών των Οικονομικών Υπηρεσιών των Κεντρικών Γραφείων». Διαπιστώνεται επομένως ότι η επίδικη σύσταση δεν συνάδει με τα στοιχεία του φακέλου, αναπλάθει την υπηρεσιακή εικόνα των υποψηφίων και βρίσκεται σαφώς σε αντίθεση με τις απόψεις που έχουν εκφράσει οι προϊστάμενοι. Η προτίμηση του Γενικού Διευθυντή, όπως διατυπώθηκε στη σύσταση του στερείται λογικού υπόβαθρου και καθιστά τον δικαστικό έλεγχο ανέφικτο. Το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Γεωργιάδης ν. Α.Η.Κ. (1996) 3 Α.Α.Δ. 249, αποφάσισε ότι η σύσταση Διευθυντή που δόθηκε κάτω από παρόμοιες με την παρούσα υπόθεση συνθήκες, ήταν απαράδεκτη και ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση της Αρχής για προαγωγή στη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών προέβη, μεταξύ άλλων και στις ακόλουθες επισημάνσεις:

Τ. Ηλιάδης,