Θεμιστοκλέους Χαρίλαος Στ. ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (2003) 4 ΑΑΔ 585

(2003) 4 ΑΑΔ 585

[*585]19 Ιουνίου, 2003

[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής]

Αναφορικα με το αρθρο 146 του ΣυνταγμαΤΟΣ

ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΣΤ. ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ,

Αιτητής,

ν.

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ’ ης η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 684/2002)

 

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Παραίτηση δημοσίου υπαλλήλου ― Εφόσον έγινε άνευ όρων και προϋποθέσεων διεξαγωγής οποιασδήποτε έρευνας, από τον ίδιο τον αιτητή, ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος προσβολής της απόφασης αποδοχής της παραίτησής του.

Ο αιτητής προσέβαλε την αποδοχή της παραίτησής του από τη θέση Διευθυντή Φυλακών.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

Θεμελιακής σημασίας είναι το γεγονός ότι το αίτημα για παραίτηση προήλθε από τον ίδιο τον Αιτητή.  Αυτό και ουδέν άλλο ήταν ενώπιον της ΕΔΥ.  Ούτε πειθαρχική διαδικασία ούτε οποιασδήποτε φύσης καταγγελία εκκρεμούσε εναντίον του Αιτητή.  Η ΕΔΥ δεν υπεισήλθε στη διαμάχη μεταξύ του Υπουργού και του Αιτητή για να εκφέρει γνώμη ως προς την ορθότητα των θέσεων εκάστου.  Δεν ήταν αυτή η αρμοδιότητά της.  Ούτε την αφορούσαν οι συνθήκες υπό τις οποίες ο αιτητής αποφάσισε να υποβάλει την παραίτησή του, πλην ως ο λόγος που ο ίδιος παρέθεσε για να εξηγήσει την απόφασή του.  Ήταν ο Αιτητής που, σταθμίζοντας τα δεδομένα της υπηρεσίας του, κατέληξε στην απόφαση να παραιτηθεί.  Η επιλογή ήταν δική του και ήταν οριστική επιλογή παραίτησης.  Η επιστολή του δεν αναφέρετο σε πρόθεση παραίτησης που συναρτάτο προς την κατάληξη οποιασδήποτε έρευνας ως προς τα παράπονά του για τη στάση του Υπουργού, ούτε [*586]συνιστούσε αίτημα για εξέταση καταγγελίας κατά του Υπουργού.  Ήταν επιστολή άμεσης και άνευ όρων παραίτησης.  Η ΕΔΥ εξάντλησε το έργο της εφ’ όσον, δοθείσας και της θετικής στάσης του Υπουργείου έναντι του αιτήματος του Αιτητή και της απουσίας πειθαρχικών ή ποινικών υποθέσεων εναντίον του ή υποχρεώσεών του προς τη Δημοκρατία, δεν είχε λόγο να μην ικανοποιήσει το αίτημα που ο ίδιος ο Αιτητής υπέβαλε για παραίτησή του.  Εξ άλλου, προερχόμενη από δικό του αίτημα, η απόφαση της ΕΔΥ να αποδεχθεί την παραίτηση του Αιτητή του στερούσε το έννομο συμφέρον να την προσβάλει.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.

Προσφυγή.

Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.

Α. Βασιλειάδης, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για την Καθ΄ης η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Με επιστολή ημερομηνίας 9.5.2002 σημειωμένη ως “κατεπείγουσα - με το χέρι” απευθυνόμενη προς την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) μέσω του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης ο Αιτητής υπέβαλε την παραίτηση του από τη θέση του Διευθυντή Φυλακών.  Στην επιστολή εξηγούντο στη συνέχεια οι λόγοι της παραίτησης του και που αφορούσαν, όπως αναφέρετο, στην έλλειψη υποστήριξης του από το Υπουργείο.  Διαβιβάζοντας την εν λόγω επιστολή προς την ΕΔΥ με επιστολή ημερομηνίας 13.5.2002, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου πληροφόρησε συγχρόνως την ΕΔΥ ότι δεν εκκρεμούσε οποιαδήποτε πειθαρχική ή ποινική υπόθεση εναντίον του Αιτητή ούτε είχε αυτός οικονομικές υποχρεώσεις προς τη Δημοκρατία και ότι το Υπουργείο, ως αρμόδια αρχή, πρότεινε αποδοχή της παραίτησης του Αιτητή.  Εξηγούσε επίσης τη στάση του Υπουργείου ως προς τα αναφερόμενα στην επιστολή του Αιτητή, επισυνάπτοντας και σχετική αλληλογραφία μεταξύ του Υπουργείου και του αιτητή και του δικηγόρου του.  Η ΕΔΥ επελήφθη αμέσως του θέματος σε συνεδρία της ημερομηνίας 13.5.2002 και αποφάσισε να επιτρέψει στον Αιτητή να παραιτηθεί από τη δημόσια υπηρεσία, πληροφορώντας τον αναλόγως.

Ο Αιτητής όμως καταχώρησε την προσφυγή αυτή με την οποία ζητά όπως κηρυχθεί άκυρη η απόφαση της ΕΔΥ.  Λέγει ότι εκρίθη ένοχος από τον Υπουργό χωρίς να τηρηθούν οι πρόνοιες του νό[*587]μου για έρευνα και ενδεχομένως πειθαρχική δίκη, παραπέμποντας στην προαναφερθείσα αλληλογραφία.  Και εισηγείται ότι η ΕΔΥ, αποφασίζοντας κατά πόσο να δώσει την άδεια της για παραίτηση σύμφωνα με το άρθρο 52(1) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν. 1/90, όφειλε να διενεργήσει έρευνα ως προς τις συνθήκες υπό τις οποίες ο Αιτητής υπέβαλε την παραίτησή του, όπως αυτές προέκυπταν ιδιαίτερα από την εν λόγω αλληλογραφία, ώστε να διασφαλίζετο η προστασία του Αιτητή ο οποίος ουσιαστικά οδηγήθηκε σε παραίτηση από τον Υπουργό.

Αδυνατώ να συμφωνήσω με τη θέση αυτή.  Θεμελιακής σημασίας είναι το γεγονός ότι το αίτημα για παραίτηση προήλθε από τον ίδιο τον Αιτητή.  Αυτό και ουδέν άλλο ήταν ενώπιον της ΕΔΥ.  Ούτε πειθαρχική διαδικασία ούτε οποιασδήποτε φύσης καταγγελία εκκρεμούσε εναντίον του Αιτητή.  Η ΕΔΥ δεν υπεισήλθε στη διαμάχη μεταξύ του Υπουργού και του Αιτητή για να εκφέρει γνώμη ως προς την ορθότητα των θέσεων εκάστου.  Δεν ήταν αυτή η αρμοδιότητα της. Ούτε την αφορούσαν οι συνθήκες υπό τις οποίες ο αιτητής αποφάσισε να υποβάλει την παραίτησή του πλην ως ο λόγος που ο ίδιος παρέθεσε για να εξηγήσει την απόφασή του.  Ήταν ο Αιτητής που, σταθμίζοντας τα δεδομένα της υπηρεσίας του, κατέληξε στην απόφαση να παραιτηθεί.  Η επιλογή ήταν δική του και ήταν οριστική επιλογή παραίτησης. Η επιστολή του δεν αναφέρετο σε πρόθεση παραίτησης που συναρτάτο προς την κατάληξη οποιασδήποτε έρευνας ως προς τα παράπονα του για τη στάση του Υπουργού, ούτε συνιστούσε αίτημα για εξέταση καταγγελίας κατά του Υπουργού.  Ήταν επιστολή άμεσης και άνευ όρων παραίτησης. Η ΕΔΥ εξάντλησε το έργο της εφ΄όσον, δοθείσας και της θετικής στάσης του Υπουργείου έναντι του αιτήματος του Αιτητή και της απουσίας πειθαρχικών ή ποινικών υποθέσεων εναντίον του ή υποχρεώσεων του προς τη Δημοκρατία, δεν είχε λόγο να μην ικανοποιήσει το αίτημα που ο ίδιος ο Αιτητής υπέβαλε για παραίτηση του.  Εξ άλλου, προερχόμενη από δικό του αίτημα, η απόφαση της ΕΔΥ να αποδεχθεί την παραίτηση του Αιτητή του στερούσε το έννομο συμφέρον να την προσβάλει.

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Ο Αιτητής θα καταβάλει £400 έξοδα στη Δημοκρατία.

Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.



 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο