Cylaw

ΦΡΟΣΟΥΛΑ ΘΕΟΚΛΕΟΥΣ ν. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 1189/2002, 5 Φεβρουαρίου, 2004 ΦΡΟΣΟΥΛΑ ΘΕΟΚΛΕΟΥΣ ν. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 1189/2002, 5 Φεβρουαρίου, 2004

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

< I>(Υπόθεση Αρ. 1189/2002)

5 Φεβρουαρίου, 2004

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΦΡΟΣΟΥΛΑ ΘΕΟΚΛΕΟΥΣ,

Αιτήτρια,

ν.

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ

Καθ΄ ων η αίτηση.

- - - - - -

Π. Αγγελίδης, για την αιτήτρια.

Ε. Αντωνίου, για τους Καθ ΄ων η αίτηση.

Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδ. Μέρος.

- - - - - -

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια αξιώνει την ακύρωση της απόφασης των καθ’ ων η αίτηση ημερ. 26.9.02 με την οποία η ΕΔΥ προήγαγε το Χριστόδουλο Καϊσή στη θέση του Ανώτερου Ιατρικού Λειτουργού.

Η ΕΔΥ στη συνεδρία της ημερ. 4.2.02 αφού έλαβε υπόψη ότι δύο θέσεις Ανώτερου Ιατρικού Λειτουργού, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, ήταν κενές και η αρμόδια αρχή δεν είχε υποβάλει πρόταση προς πλήρωση τους, αποφάσισε να προχωρήσει στην πλήρωση των εν λόγω θέσεων δυνάμει του άρθρου 29(3) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων. Στη συνεδρία της ημερ. 21.5.02, εξέτασε το θέμα της κατοχής από τους υποψηφίους των απαιτούμενων από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντων. Μόνο ο υποψήφιος Μιχαήλ Χαράλαμπος κατείχε το απαιτούμενο στην παρ. 1 του Σχεδίου Υπηρεσίας «Μεταπτυχιακό Δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στη Δημόσια Υγεία ή τη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας ή/και Νοσοκομείων» καθώς και «οκταετή τουλάχιστον Υπηρεσία στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης και 2ης τάξης, περιλαμβανομένης διετούς τουλάχιστον υπηρεσίας σε αγροτικό υγειονομικό κέντρο ή /και Τμήματα Πρώτων Βοηθειών » .

Εφόσον μόνο ο υποψήφιος Μιχαήλ Χαράλαμπος ικανοποιούσε τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας και οι υπό πλήρωση θέσεις ήταν δύο, τύγχανε εφαρμογής η σχετική Σημείωση του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης. Σύμφωνα με τη Σημείωση αυτή, σε περίπτωση που δεν υπάρχουν υποψήφιοι που να κατέχουν το στο (1) απαιτούμενο προσόν, θα μπορούν να προαχθούν και υποψήφιοι που θα έχουν δεκαετή υπηρεσία στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1^ης και 2^ης Τάξης, από την οποία τα δύο τουλάχιστον έτη να είναι σε Αγροτικό Υγειονομικό Κέντρο ή/και σε Τμήματα Πρώτων Βοηθειών, και με βάση το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των Ιατρικών Λειτουργών, 1^ης Τάξης, οι οποίοι είχαν κατά τον πρώτο ουσιώδη χρόνο δεκαετή υπηρεσία στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1^ης και 2^ης Τάξης, η Επιτροπή έκρινε ότι προσοντούχοι ήταν 46 υποψήφιοι, περιλαμβανομένης και της Αιτήτριας.

Ακολούθησε συνεδρία ημερ. 14.6.02 στη οποία ετέθη υπόψη της ΕΔΥ η επιστολή του δικηγόρου του ενδιαφερόμενου μέρους, στην οποία αναφερόταν ότι ο πελάτης του είχε επανειλημμένα ζητήσει να μετατεθεί σε Αγροτικό Κέντρο ή Τμήμα Πρώτων Βοηθειών αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατό λόγω αναγκών της υπηρεσίας. Η απαίτηση της παρ. 2 του Σχεδίου Υπηρεσίας, όπως ανέφερε, δημιουργούσε υποχρέωση έξω από τη εξουσιοδότηση του Νόμου και άνιση μεταχείριση εις βάρος του πελάτη του και ζητούσε νομική επανεξέταση του θέματος.

Η ΕΔΥ απέρριψε το περιεχόμενο της εν λόγω επιστολής. Ωστόσο μετά από παρέμβαση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, ο οποίος υπέδειξε στην ΕΔΥ τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις Προσφυγές Αρ. 149/95 και 184/95 με ημερ. 21.10.96, επανεξέτασε το θέμα της υποψηφιότητας του Καϊσή Χριστόδουλου και, αφού μελέτησε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία και ιδιαίτερα την πιο πάνω απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που αφορούσε την πλήρωση άλλων ίδιων θέσεων και με βάση τις δηλώσεις του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας που περιέχονται στον Προσωπικό Φάκελο του Καϊσή Χριστόδουλου, αποφάσισε να θεωρήσει τον Καϊσή ως προσοντούχο υποψήφιο.

Η προηγούμενη απόφαση της ΕΔΥ σ’ ότι αφορά την εφαρμογή της σημείωσης του Σχεδίου Υπηρεσίας ανακλήθηκε και προάξιμοι υποψήφιοι θεωρήθηκαν τελικά μόνο δύο, οι Μιχαήλ Χαράλαμπος και το ενδιαφερόμενο μέρος.

Περαιτέρω, η ΕΔΥ στη συνεδρία της ημερ. 26.9.02 μελέτησε την επιστολή του δικηγόρου της αιτήτριας με την οποία ισχυριζόταν ότι η ειδικότητα της στη Γενική Ιατρική είναι υπέρτερο προσόν από το μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Δημόσια Υγεία, το οποίο απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας. Ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, ο οποίος κλήθηκε να εκφράσει την άποψη του επί του θέματος (εφεξής ο Διευθυντής), ανέφερε ότι τα προσόντα της αιτήτριας δεν εμπίπτουν στα απαιτούμενα στην παρ. 1 του Σχεδίου Υπηρεσίας προσόντα, ούτε είναι ισοδύναμα με αυτά. Η ΕΔΥ ακολούθως αποφάσισε, με βάση τα ενώπιον της στοιχεία ότι η αιτήτρια δεν ικανοποιεί την απαίτηση για «Μεταπτυχιακό Δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στη Δημόσια Υγεία ή τη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας ή /και Νοσοκομείων».

Στη συνέχεια η ΕΔΥ κάλεσε τον Διευθυντή, ο οποίος έκρινε τους δυο προσοντούχους υποψηφίους κατάλληλους και τους σύστησε για προαγωγή.

Η ΕΔΥ αφού μελέτησε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων προκειμένου να κρίνει την καταλληλότητά τους, έλαβε επίσης υπόψη τη σύσταση και αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή στον Μιχαήλ Χαράλαμπο και στο ενδιαφερόμενο μέρος.

Η καθ’ ης η αίτηση προβάλλει προδικαστική ένσταση και ισχυρίζεται ότι η αιτήτρια δεν κατέχει το απαιτούμενο από την παράγραφο 1 προσόν αφού το Postgraduate Diploma in General Practice που κατέχει δεν εμπίπτει στην πρόνοια του Σχεδίου Υπηρεσίας για «Μεταπτυχιακό Δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στη Δημόσια Υγεία ή τη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας ή /και Νοσοκομείων». Κατά συνέπεια συνεχίζει, στερείται του εννόμου συμφέροντος να προσβάλλει την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους.

Το μεγαλύτερο μέρος της επιχειρηματολογίας της αιτήτριας αναλώθηκε στο έννομο συμφέρον του ενδιαφερομένου προσώπου για προαγωγή στην επίδικη θέση. Αποτελεί βασική αρχή η οποία έχει εμπεδωθεί στη νομολογία ότι η έρευνα για τη διαπίστωση της ύπαρξης του εννόμου συμφέροντος, που πρωτίστως συναρτάται με τη ζωτικότητα του συμφέροντος του αιτητή και όχι του ενδιαφερομένου προσώπου, προηγείται παντός άλλου θέματος και εξετάζεται αυτεπάγγελτα διότι συνδέεται με τη νομιμοποίηση του αιτητή ως διαδίκου για την άσκηση και προώθηση της προσφυγής του. (Βλ. Ελένη Χρυσοστόμου κ.α. ν. Κωνσταντινίδου Αικατερίνης κα, ΑΕ 2153 και 2155, ημερ. 13.4.98, Χαρ. Χατζηγέρου ν. Αρχής Ηλεκρισμού Κύπρου, ΑΕ 3147, ημερ. 30.1.03).

Στην προκείμενη περίπτωση κρίθηκε αρχικά ότι μόνο ένας υποψήφιος ικανοποιούσε τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας στο σύνολο τους και επειδή οι επίδικες θέσεις ήταν δυο, θα τύγχανε εφαρμογής η Σημείωση του Σχεδίου Υπηρεσίας που προέβλεπε τα εξής:

«Σημ.: Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν υποψήφιοι που να κατέχουν το στο (1) απαιτούμενο προσόν, θα μπορούν να προαχθούν και υποψήφιοι που θα έχουν 10ετή υπηρεσία στη θέση Ιατρικού Λειτουργού 1^ης και 2^ης Τάξης από την οποία τα δύο τουλάχιστον έτη να είναι σε Αγροτικό Υγειονομικό Κέντρο ή/και σε Τμήματα Πρώτων Βοηθειών.»

Αργότερα η απόφαση αυτή ανακλήθηκε διότι η ΕΔΥ έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο το οποίο κατείχε το μεταπτυχιακό προσόν της παρ. 1, πληρούσε και τον όρο 2 του Σχεδίου Υπηρεσίας αφού θεωρήθηκε ότι η υπηρεσία του ενέπιπτε στις πρόνοιες «…περιλαμβανομένης διετούς τουλάχιστον υπηρεσίας σε Αγροτικό Υγειονομικό ή /και τμήματα Πρώτων Βοηθειών». Κατά συνέπεια εφόσον υπήρχαν δυο υποψήφιοι που θεωρήθηκε ότι πληρούσαν τους όρους του Σχεδίου Υπηρεσίας στο σύνολο τους, δεν ετίθετο πλέον λόγος εφαρμογής της πιο πάνω σημείωσης βάσει της οποίας και η αιτήτρια θα είχε δικαίωμα διεκδίκησης της επίδικης θέσης.

Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι το έννομο συμφέρον της αιτήτριας δεν κρίνεται από το αν πληρούσε τον όρο 1 του Σχεδίου Υπηρεσίας. Εστω και αν δεν κατείχε το μεταπτυχιακό τίτλο της παρ. 1, καθίστατο προσοντούχος βάσει της σημείωσης επειδή είχε δεκαετή υπηρεσία στη θέση Ιατρικού Λειτουργού από την οποία τα δυο τουλάχιστον ήταν σε Αγροτικό Υγειονομικό Κέντρο.

Αυτό λοιπόν που προέχει στην παρούσα υπόθεση είναι να εξεταστεί αν η ΕΔΥ ορθά θεώρησε ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ήταν προσοντούχος, συμπληρώνοντας έτσι τον αριθμό των υποψηφίων και αποκλείοντας την εφαρμογή της σημείωσης. Είναι νομίζω κατάλληλη η περίπτωση όπου το έννομο συμφέρον της αιτήτριας δεν πρέπει να αντικρισθεί στενά. (Βλ. Νικολάου ν. Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου, υπόθ. αρ. 1419/00, ημερ. 14.1.02).

Συνάγεται από τα πιο πάνω ότι το αν η αιτήτρια είναι προσοντούχος ή όχι καθίσταται επίδικο θέμα που συναρτάται άμεσα με το αν το ενδ. μέρος ορθά θεωρήθηκε προσοντούχο. Συνεπώς θεωρώ ότι βάσει των συγκεκριμένων δεδομένων η αιτήτρια διατηρεί το έννομο συμφέρον να προσβάλλει την προαγωγή του ενδ. μέρους.

Η πρόνοια της παρ. 2 των απαιτούμενων προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας ζητά διετή τουλάχιστον υπηρεσία σε αγροτικό κέντρο ή /και τμήματα πρώτων βοηθειών. Η συγκεκριμένη προϋπηρεσία θεωρήθηκε προφανώς απαραίτητο προσόν προκειμένου οι υποψήφιοι για την θέση του Ανώτερου Ιατρικού Λειτουργού να μπορούν να ανταποκριθούν στα καθήκοντα και τις ευθύνες που αναφέρονται υπό την παρ. β του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας:

«(β) Υπεύθυνος στον Πρώτο Ιατρικό Λειτουργό για την άρτια και αποτελεσματική οργάνωση, διοίκηση και λειτουργία Εξωτερικών Ιατρείων, Νοσοκομείου ή μεγάλου Αγροτικού Υγειονομικού Κέντρου, όταν του ανατίθενται τέτοια καθήκοντα..»

Συνεπώς οι ισχυρισμοί που προβάλει ο συνήγορος του ενδιαφερόμενου προσώπου ότι η συγκεκριμένη πρόνοια είναι ultra vires του Ν. 1/90 και ότι αντιβαίνει στην αρχή της ισότητας (άρθρο 28 του Συντάγματος) δεν ευσταθούν. Ο εν λόγω όρος ετέθη στο Σχέδιο Υπηρεσίας θεσπίζοντας συγκεκριμένο προσόν που η Διοίκηση, λόγω των αναγκών της θέσης, θεώρησε ότι οι υποψήφιοι προς διεκδίκηση της έπρεπε να κατέχουν. Δεν υποδεικνύει συγκεκριμένους υποψηφίους με δυσμενή προσωπικά κριτήρια ώστε να παραβιάζεται η αρχή της ισότητας. Εξάλλου η συγκεκριμένη πρόνοια του Σχεδίου Υπηρεσίας θέτει απλά ένα από τα προσόντα της επίδικης θέσης χωρίς να εκφεύγει από τα πλαίσια της εξουσιοδότησης του άρθρου 27 του Ν.1/90, αλλά ικανοποιώντας τους σκοπούς του Σχεδίου Υπηρεσίας ως κανονιστικής πράξης με την οποία η Διοίκηση είναι ελεύθερη να ρυθμίσει τις ανάγκες και τα προσόντα κάθε θέσης στη Δημόσια Υπηρεσία.

Η ερμηνεία και η εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας και η κρίση ως προς τη συνδρομή των αναγκαίων τυπικών προσόντων στο πρόσωπο των υποψηφίων ανάγονται βέβαια στην διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης. Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει εκτός εν η κρίση αυτή και η λύση που δόθηκε δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή ή εμφιλοχώρησε πλάνη στην διεξαχθείσα έρευνα. (Χατζηχάννας ν. ΕΔΥ, ΑΕ 2549, ημερ. 15.1.01).

Στη παρούσα υπόθεση είναι κοινά αποδεκτό ότι το ενδ. μέρος δεν υπηρέτησε επί διετία, σε Αγροτικό Υγειονομικό Κέντρο ή/και τμήμα Πρώτων Βοηθειών. Η ΕΔΥ γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, αρχικά αποφάσισε κατά πλειοψηφία ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν ήταν προσοντούχος υποψήφιος. Στη συνέχεια όμως, στη συνεδρία της ημερ. 29.7.02 η ΕΔΥ μεταβάλλει την θέση της και θεωρεί το ενδιαφερόμενο μέρος προσοντούχο βασιζόμενη στα εξής δυο κυρίως στοιχεία, όπως η ίδια αναφέρει:

Στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις Προσφυγές αρ. 149/95 και 184/95 που αφορούσε την πλήρωση άλλων ίδιων θέσεων, και

Στις δηλώσεις του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσια Υγείας που περιέχονται στον προσωπικό φάκελο του ενδιαφερόμενου μέρους, σε επιστολή ημερ. 14.12.01.

Το πρώτο στοιχείο δεν θεωρώ ότι αποτελούσε ασφαλές κριτήριο για να εξαχθεί αναλογικά ότι το ενδιαφερόμενο μέρος εργάστηκε σε Αγροτικό Υγειονομικό Κέντρο. Οι υπό αναφορά αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου εκδόθηκαν επί των δικών τους δεδομένων που ήταν οι δηλώσεις του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών αναφορικά με συγκεκριμένα καθήκοντα που ο ίδιος βεβαίωνε και μπορούσαν να θεωρηθούν ως εργασία σε Υγειονομικό Κέντρο. Στην παρούσα υπόθεση αφενός οι δηλώσεις του Διευθυντή δεν είχαν το ίδιο περιεχόμενο, αφετέρου δεν θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο ίδιο συμπέρασμα χωρίς αυτό να αιτιολογηθεί περαιτέρω από την ίδια την ΕΔΥ και να διασταυρωθεί από τα στοιχεία του προσωπικού φακέλου του ενδιαφερόμενου μέρους.

Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο στοιχείο καταρχάς παρατηρώ ότι η συγκεκριμένη επιστολή ήταν ενώπιον της ΕΔΥ και κατά την πρώτη συνεδρία της και ελήφθη υπόψη όταν αποφάσισε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν ήταν προσοντούχος. Αργότερα η ΕΔΥ την επικαλείται προκειμένου να στηρίξει την αντίθετη τελική της κρίση. Οι δηλώσεις του Διευθυντή σε αυτή την επιστολή είναι οι ακόλουθες:

«Από την άλλη, πράγματι ο κος Καϊσής ζητούσε να μετατεθή σε Αγροτικό Υγειονομικό Κέντρο για την εκπλήρωση της διετούς υπηρεσίας σε Αγροτικό Υγειονομικό Κέντρο, γεγονός που δεν επέτρεψα λόγω των αναγκών της υπηρεσίας. ................................... Κατά την διάρκεια της εργασίας του στα Κεντρικά Γραφεία του ανατέθηκαν καθήκοντα σε Επιτροπές που χρειάζονταν τις πιο πάνω γνώσεις όπως η μελέτη για τη δημιουργία μονάδων εντατικής θεραπείας, η αναδιοργάνωση των Τμημάτων Πρώτων Βοηθειών, η εκπροσώπηση των υπηρεσιών στη συνάντηση/meeting του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για το Safety Promotion, η παρακολούθηση των εργασιών δύο νοσοκομείων (Λευκωσίας και Κυπερούντας) καθώς και των Αγροτικών Υγειονομικών Κέντρων που ανήκουν σε αυτά, συμμετοχή του σε προγράμματα όπως το πρόγραμμα εκπαίδευσης των αγροτισσών για τις διατροφικές ασθένειες, το πρόγραμμα για το Accreditation και την συμμετοχή του για θέματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.»

Οπως αποδεικνύεται από τους φακέλους του ενδιαφερόμενου μέρους (υπηρεσιακή έκθεση για το έτος 2001 και επιστολή ημερ. 13.7.01), η πρώτη φορά που αυτός ζήτησε εγγράφως μετάθεση σε Αγροτικό Υγειονομικό Κέντρο ήταν τον Ιούλιο του 2001, προκειμένου να ικανοποιήσει τη διετή εργασία σε τέτοιο κέντρο που απαιτούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης και αυτό εν πάση περιπτώσει δεν έγινε δεκτό. Επίσης, «η παρακολούθηση των εργασιών δυο νοσοκομείων, καθώς και των αγροτικών υγειονομικών κέντρων που ανήκουν σε αυτά» επιβεβαιώνεται από την περιγραφή των καθηκόντων του ενδιαφερόμενου μέρους μόνο στην έκθεση του 2001, χωρίς να εξειδικεύεται η χρονική διάρκεια και το είδος της συγκεκριμένης εργασίας.

Η ΕΔΥ όφειλε τουλάχιστον να αιτιολογήσει περαιτέρω την ερμηνεία βάσει της οποίας η πιο πάνω εργασία θεωρήθηκε τέτοιας φύσης και διάρκειας, ώστε να εμπίπτει στην πρόνοια της διετούς τουλάχιστον υπηρεσίας σε αγροτικό υγειονομικό κέντρο ή /και Τμήματα Πρώτων Βοηθειών. Η ΕΔΥ αντ’ αυτού, υιοθέτησε αόριστα τις σχετικές δηλώσεις του Διευθυντή χωρίς να προβεί σε περαιτέρω έρευνα στο περιεχόμενο των φακέλων του ενδιαφερόμενου μέρους. Έχω τη γνώμη ότι οι δηλώσεις αυτές από μόνες τους, χωρίς την αξιολόγηση και περαιτέρω εξειδίκευση τους από τη ΕΔΥ και χωρίς την κατάλληλη τεκμηρίωση τους από τον φάκελο του ενδιαφερόμενου μέρους, δε καθιστούν εύλογη την ερμηνεία που εδόθη από την ΕΔΥ.

Φαίνεται ότι εμφιλοχώρησε πλάνη ή λανθασμένη πληροφόρηση στην διαδικασία λήψης της απόφασης ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν προσοντούχο που εκθεμελιώνει, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, την επιλογή των προσοντούχων υποψηφίων και αποτελεί λόγο ακύρωσης της τελικής απόφασης.

Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Τα έξοδα της υπόθεσης επιδικάζονται υπέρ της αιτήτριας.

Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

ΣΦ.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο