VASILIS CHRISTODOULOU SNACKS LTD ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΕΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 303/2003, 7 Ιουνίου, 2004 VASILIS CHRISTODOULOU SNACKS LTD ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΕΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 303/2003, 7 Ιουνίου, 2004

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

< I>(Υπόθεση Αρ. 303/2003)

7 Ιουνίου, 2004

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

VASILIS CHRISTODOULOU SNACKS LTD,

Αιτήτρια,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ ΤΟΥ

ΕΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ,

Καθ΄ων η αίτηση.

- - - - - -

Α. Χαβιαράς, για την Αιτήτρια.

Δ. Κούσιου, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

- - - - - -

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια είναι εγγεγραμμένη στο Μητρώο Φ.Π.Α. από 1.7.92 και ασχολείται με την παράδοση τροφίμων στα πλαίσια δραστηριότητας επισιτισμού, πώλησης σάντουιτς, γύρου και άλλων σνακς, στην πλατεία Ελευθερίας 5Α στη Λευκωσία.

Το Επαρχιακό Γραφείο ΦΠΑ Λευκωσίας, διενήργησε έλεγχο στο υποστατικό της αιτήτριας από 31.1.2002 μέχρι 11.3.2002 προς εξέταση των βιβλίων και αρχείων που η αιτήτρια όφειλε να τηρεί για την περίοδο από 1.7.1992 μέχρι 31.12.2001. Ο έλεγχος ο οποίος έγινε με αναφορά και σε συνάρτηση προς τα στοιχεία των φορολογικών δηλώσεων της αντίστοιχης περιόδου, οδήγησε στη διαπίστωση ότι δεν τηρήθηκαν τα αναγκαία βιβλία και αρχεία για την εν λόγω περίοδο. Η πιο πάνω διαπίστωση ερείδεται στα πιο κάτω στοιχεία:

(α) Λειτουργοί της Υπηρεσίας ΦΠΑ παρακολούθησαν την επιχείρηση δέκα φορές κατά τις ημερομηνίες 19.12.2000, 23.19.2000, 28.12.2000, 30.12.2000, 25.7.2001, 29.8.2001, 31.8.2001, 31.1.2002 (δύο φορές) και 1.2.2002 και διαπίστωσαν ότι δεν καταχωρούνταν όλες οι πωλήσεις της επιχείρησης στην ταμειακή μηχανή. Αυτά αναφέρονται στις αναφορές των λειτουργών που πραγματοποίησαν τις παρακολουθήσεις της επιχείρησης.

(β) Λαμβάνοντας υπόψη τις αγορές ποτών με βάση τα βιβλία της αιτήτριας, τις καταστάσεις πωλήσεων των προμηθευτών ποτών προς την αιτήτρια και τις αγορές για φραντζολάκια και πίττες, κρίθηκε ότι οι εκροές που δήλωσε η εταιρεία ήταν πολύ χαμηλές.

(γ) Οι εκροές που δήλωσε η αιτήτρια ότι επιβαρύνονται με μηδενικό συντελεστή ΦΠΑ (παραδόσεις τροφίμων) σε ορισμένες φορολογικές περιόδους, προσεγγίζει ποσοστό 75% των συνολικών εκροών της επιχείρησης. Ομως, από τα είδη που πωλούνται στην επιχείρηση, μόνο τα κρύα σάντουϊτς που παραδίδονται για να καταναλωθούν εκτός των υποστατικών της επιχείρησης επιβαρύνονται με συντελεστή ΦΠΑ μηδέν τοις εκατό. Ωστόσο, σύμφωνα με τις αναφορές των λειτουργών που παρακολούθησαν την επιχείρηση, παρατηρήθηκε ότι δεν πωλούνται σχεδόν καθόλου κρύα σάντουϊτς. Το γεγονός αυτό, φανερώνει ότι δεν καταχωρούνται ορθά οι εκροές.

(δ) Η αιτήτρια διεκδίκησε φόρο εισροών £1222,59 με τον οποίο έχουν επιβαρυνθεί οι δαπάνες ποτών για το προσωπικό της επιχείρησης για τον οποίο δεν παρέχεται δικαίωμα πίστωσης του με βάση το άρθρο 25(13)(3) του Ν. 246/90.

Με βάση τα πιο πάνω δεδομένα, οι αρμόδιοι λειτουργοί της Υπηρεσίας ΦΠΑ έκριναν ότι η αιτήτρια δεν απέδωσε ολόκληρο το ποσό του φόρου εκροών που αναλογούσε στις φορολογητέες παραδόσεις αγαθών και φορολογητέες παροχές υπηρεσιών που πραγματοποίησε κατά τις φορολογικές περιόδους από 1.7.1992 μέχρι 31.12.2001. Ο Εφορος ΦΠΑ, θεώρησε ότι οι φορολογικές δηλώσεις της αιτήτριας που αφορούσαν στις φορολογικές περιόδους από 1.7.1992 μέχρι 31.12.2001 ήταν ελλιπείς και/ή περιείχαν σφάλματα. Ενόψει τούτου, προέβη σε βεβαίωση των φόρων εκροών με βάση τις σχετικές πρόνοιες του άρθρου 34 του Ν. 246/90 χρησιμοποιώντας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κρίση του. Ο Εφορος με επιστολή του ημερομηνίας 20 Μαΐου 2002, ειδοποίησε την αιτήτρια ότι όφειλε να καταβάλει φόρο £71.565,46.

Υστερα από αίτημα της αιτήτριας για αναθεώρηση της βεβαίωσης του φόρου, έγινε νέος υπολογισμός στη βάση νέων στοιχείων και πληροφοριών που παρουσίασε η αιτήτρια και η βεβαίωση φόρου εκροών υπολογίστηκε στις £46.584,04. Τελικά, ο Εφορος ΦΠΑ προέβη σε μείωση του φόρου εκροών από £70.110 σε £46.584,04 και ειδοποίησε την αιτήτρια με επιστολή του ημερ. 27.1.03, ότι η αναθεωρημένη οφειλή της προς τον Εφορο ανερχόταν στο συνολικό ποσό των £48.039,50.

Η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή, αξιώνει την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης του Εφόρου. Ισχυρίζεται ότι η έρευνα που διεξήχθη από τους καθ’ ων η αίτηση πάσχει γιατί περιορίσθηκε στα δεδομένα που ίσχυαν για την αιτήτρια κατά την περίοδο της έρευνας ήτοι, από 31.1.02 μέχρι 11.3.02 και συνεπώς τα ευρήματα της έρευνας δε θα μπορούσαν να είναι αντιπροσωπευτικά και να ισχύσουν για την περίοδο 1992-2001.

Ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας είναι αυτοβεβαιούμενος φόρος και αποτελεί ευθύνη του φορολογούμενου η καταγραφή και λήψη όλων των απαραίτητων πληροφοριών ώστε να καθίσταται δυνατή η βεβαίωση και πληρωμή του φόρου. Ακολουθεί πως η υποχρέωση κάθε φορολογούμενου για αποκάλυψη όλων των στοιχείων και παρουσίαση όλων των σχετικών εγγράφων και αποδείξεων που τείνουν να προσδιορίσουν τις φορολογικές του υποχρεώσεις είναι ζωτικής σημασίας. Βλ. Kokos Athanasiou Motors Ltd ν. Δημοκρατίας, AE 2421, ημερ. 24.1.00 και Aralis Flower Shop Ltd v. Δημοκρατίας, ΑΕ 3183, ημερ. 16.9.03. Αν ο φορολογούμενος έχει παραλείψει να υποβάλει τις αναγκαίες φορολογικές δηλώσεις ή αν παραλείπει να τηρεί τα αναγκαία έγγραφα ή σε περίπτωση που διαπιστώνεται ότι οι φορολογικές δηλώσεις που υποβλήθηκαν είναι ελλιπείς ή εσφαλμένες ο Εφορος μπορεί να βεβαιώσει το ποσό του οφειλόμενου φόρου χρησιμοποιώντας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κρίση του. Βλ. Δημοκρατία ν. Nicolas Tyrimos Tavern Restaurant Ltd, ΑΕ 2621, ημερ. 20.11.2000.

Στην προκείμενη περίπτωση, ο Εφορος έκρινε ότι οι φορολογικές δηλώσεις της αιτήτριας για τις προμνησθείσες περιόδους (1.7.1992-31.12.2001) ήταν ελλιπείς και με σφάλματα. Τα αποτελέσματα της έρευνας που έγινε μεταξύ 31.1.01 και 11.3.02 δεν στηρίχθηκαν αποκλειστικά στα δεδομένα που ίσχυαν κατά την εν λόγω περίοδο αλλά λήφθηκαν υπόψη όλα τα δεδομένα της περιόδου από 1.7.92 μέχρι 31.12.01. Αυτό, συνάγεται από την έκθεση του αρμόδιου λειτουργού (παράρτημα Γ της ένστασης) όπου φαίνεται ότι λήφθηκαν υπόψη οι αγορές ποτών από 1.7.92 μέχρι 31.12.01 και υπολογίστηκε η αναλογία του κόστους των ποτών προς τις συνολικές εισπράξεις της επιχείρησης για κάθε έτος χωριστά.

Η κρίση του Εφόρου ότι η αιτήτρια δεν υπέβαλε ορθές και πλήρεις φορολογικές δηλώσεις, ανάγεται στη μη ελεγχόμενη από το Ανώτατο Δικαστήριο υποκειμενική αξιολόγηση των στοιχείων η οποία, εργοποίησε την εξουσία του Εφόρου, δυνάμει του άρθρου 34(1)* του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου Ν. 246/90, να βεβαιώσει το ποσό του οφειλόμενου φόρου χρησιμοποιώντας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κρίση του. (Βλ. Van Boeckel v. Excise Commissioners (1981) 2 All E.R. 505, Kokos Athanasiou Motors Ltd ν. Δημοκρατίας (πιο πάνω)) .

Σε τέτοιου είδους υποθέσεις, αναγνωρίζεται στον Eφορο ευχέρεια επιλογής της μεθόδου υπολογισμού με βάση τα στοιχεία που έχει ενώπιον του. Αν με βάση το υλικό που έχει ενώπιόν του ο Εφορος εύλογα μπορεί να ενεργήσει, δεν απαιτείται να προβεί στη διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας. Ακολουθείται διαδικασία πιθανολόγησης σε σχέση με το ποσό της υποχρέωσης. Οι πιο πάνω αρχές πηγάζουν τόσο από την αγγλική νομολογία όσο και από δικές μας αποφάσεις. (Θεοδοσίου ν. Δημοκρατίας, υποθ. αρ. 75/94 ημερ. 13.6.96, Αrgosy v. Inland Revenue Commissioner (1971) 1 W.L.R. 514).

Εχω τη γνώμη ότι η κρίση του Εφόρου ασκήθηκε καλόπιστα, είναι εύλογη και εντός των πλαισίων των καθιερωμένων αρχών οι οποίες διέπουν παρόμοια θέματα. Ο Εφορος χρησιμοποίησε το υλικό που είχε ενώπιόν του κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο έτσι ώστε να μη παρέχονται περιθώρια ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης.

Καθόσον αφορά τις επιμέρους εισηγήσεις της αιτήτριας αναφορικά με τον αριθμό αγορών για φραντζολάκια και την πώληση κρύων σάντουιτς, αυτές παρέμειναν ατεκμηρίωτες. Εξάλλου, οι συναφείς ενστάσεις της αιτήτριας απαντήθηκαν λεπτομερώς από τον Έφορο (παράρτημα Στ και Γ στην ένσταση). Με βάση τα στοιχεία που πήρε ο Εφορος από τον ίδιο τον προμηθευτή της αιτήτριας, διαπιστώθηκε ότι η αιτήτρια απέκρυπτε τις πραγματικές αγορές σε φραντζολάκια ενώ από την επιτόπια έρευνα και από τις φορολογικές δηλώσεις της αιτήτριας ελέγχθηκε το ποσοστό πωλήσεων των κρύων σάντουιτς το οποίο δεν βρέθηκε να ξεπερνά το 10%.

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

 

Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

 

 

 

 

 

ΣΦ.

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο