Πετράκη Δημήτριος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2004) 4 ΑΑΔ 281

(2004) 4 ΑΑΔ 281

[*281]22 Απριλίου, 2004

[ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡA 28 KAI 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΕΤΡΑΚΗ,

Αιτητής,

v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ’ ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 270/2003)

 

Έννομο Συμφέρον ― Εκπαιδευτικού να προσβάλει την προαγωγή συναδέλφου του σε υπεράριθμη θέση η οποία διενεργήθηκε κατ’ εφαρμογή του Άρθρου 37(Α) των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969 έως (αρ. 2) του 2001.

Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί ― Προαγωγές ― Προσόντα ― Πολύ καλή γνώση ξένης γλώσσας και απαίτηση συγκεκριμένου είδους πανεπιστημιακού διπλώματος ― Οι αποφάσεις της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας κρίθηκαν πάσχουσες και ως προς τις δύο αυτές πτυχές στην κριθείσα περίπτωση ― Περιστάσεις.

Ο αιτητής προσέβαλε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημόσιας Εκπαίδευσης.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:

1.  Εκ μέρους της καθ’ ης η αίτηση Επιτροπής, ηγέρθη προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει την αναδρομική προαγωγή του Ε.Μ. σε υπεράριθμη θέση για τους πιο κάτω λόγους:

     Το Ενδιαφερόμενο Μέρος κρίθηκε ως προσοντούχος στα πλαίσια της επανεξέτασης, δεν κατέστη όμως δυνατό να προαχθεί αναδρομικά από 5.2.1996.

[*282]         Το Ενδιαφερόμενο Μέρος προήχθη σε υπεράριθμη θέση, αναδρομικά από 4.9.1997, σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 37(Α) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969 έως (αρ.2) του 2001.

Ο αιτητής δεν μπορούσε να επωφεληθεί από τις πρόνοιες της πιο πάνω νομοθετικής διάταξης, εφόσον δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που απαιτεί η πιο πάνω νομοθετική διάταξη.  (Ποτέ δεν προήχθη στη θέση, δεν αποτελούσε περίπτωση εκπαιδευτικού λειτουργού του οποίου η προαγωγή ακυρώθηκε με δικαστική απόφαση).

 

     Η εισήγηση περί έλλειψης εννόμου συμφέροντος δεν ευσταθεί.  Είναι μεν αλήθεια ότι ο αιτητής «ποτέ δεν προήχθη στη θέση» αλλά ήταν ένας από τους υποψηφίους για τη θέση.  Ήταν δε ο αιτητής στην Προσφυγή 1112/98 στην οποία ακυρώθηκε η προαγωγή του Ε.Μ. και 7 άλλων Εκπαιδευτικών Λειτουργών.  Επομένως, εφόσον ο αιτητής ήταν υποψήφιος, το συμφέρον του αναπόφευκτα πρόκειται να επηρεασθεί στο μέλλον υπό την έννοια ότι θα επηρεάσει την αρχαιότητά του.  Έχει δε νομολογηθεί ότι όπου μια πράξη προαγωγής ενδέχεται να επηρεάσει την αρχαιότητα ενός αιτητή, αυτός έχει έννομο συμφέρον.

2.  Στην Χριστοδουλίδου ν. Ε.Δ.Υ. (1999) 3 Α.Α.Δ. 1, (απόφαση της Ολομέλειας) το Ε.Μ. - όπως και στην παρούσα υπόθεση - παρουσίασε πιστοποιητικό του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ότι κατά το τρίτο έτος των σπουδών του πέτυχε σε εξετάσεις σε υποχρεωτικό μάθημα της αγγλικής.  Κρίθηκε ότι δεν ήταν αρκετό.

     Υιοθετείται το σκεπτικό της απόφασης στην Χριστοδουλίδη (πιο πάνω) γιατί τα γεγονότα είναι και στις δύο υποθέσεις ταυτόσημα.  Δεν ήταν γνωστό το επίπεδο γνώσης που συνεπάγεται η επιτυχία στο μάθημα της Αγγλικής στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Διαπιστώνεται επομένως λόγο ακυρότητας.

3.  Αναφορικά με την κατοχή από το Ε.Μ. Πανεπιστημιακού Διπλώματος ή τίτλου ή ισότιμου προσόντος στα παιδαγωγικά ή την εκπαιδευτική διοίκηση ή σε συναφές θέμα έχει νομολογηθεί ότι η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας εμπίπτει εντός της διακριτικής ευχέρειας του διορίζοντος οργάνου.  Η εξουσία του Δικαστηρίου περιορίζεται στην αναθεώρηση της άσκησης της διακριτικής ευχέρειας.

Αναφορικά με την πρόνοια «συναφές θέμα» του σχεδίου υπηρε[*283]σίας αυτή πρέπει να αναγιγνώσκεται μαζί με τις προηγούμενες πρόνοιες - παιδαγωγικά ή την εκπαιδευτική διοίκηση.  Πρέπει να είναι δίπλωμα συναφές με τα παιδαγωγικά ή την εκπαιδευτική διοίκηση. Δεν μπορεί να αναγιγνώσκεται ότι σημαίνει δίπλωμα οποιασδήποτε φύσεως, άσχετης με τα παιδαγωγικά ή την εκπαιδευτική διοίκηση.

     Στην παρούσα υπόθεση το σχέδιο υπηρεσίας απαιτεί Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στα παιδαγωγικά ή την εκπαιδευτική διοίκηση ή σε συναφές θέμα. Το Ε.Μ. κατέχει πτυχίο Πολιτικών Επιστημών. Η Επιτροπή αφού παρέθεσε τα μαθήματα που παρακολούθησε το Ε.Μ. έκρινε ότι 13 από τα 27 μαθήματα «είναι συναφή είτε με παιδαγωγικές σπουδές είτε με θέματα διοίκησης».

     Στην απόφαση της Επιτροπής αναφέρεται ότι τα μαθήματα «διοικητικό δίκαιο» και «θεσμοί του δικαίου» έχουν σχέση με τη διοίκηση.  Πλην όμως το σχέδιο υπηρεσίας απαιτεί πτυχίο στην «εκπαιδευτική διοίκηση».  Η τελευταία είναι κάτι το διαφορετικό από την «δημόσια διοίκηση» την οποία προφανώς είχε υπόψη της η Επιτροπή.  Επομένως κατά την αξιολόγηση του πτυχίου του Ε.Μ. η Επιτροπή δυνατόν να έχει λειτουργήσει κάτω από την πλάνη ότι η «διοίκηση» είναι ταυτόσημη με την «εκπαιδευτική διοίκηση».

     Η αξιολόγηση του πτυχίου του Ε.Μ. με βάσει τα μαθήματα που παρακολούθησε συνιστά μια επιτρεπτή από τη νομολογία διαδικασία. Η συνάφεια όμως του διπλώματος – Πολιτικών Επιστημών – που κατέχει το Ε.Μ. έπρεπε να είχε εξετασθεί μέσα από την παράθεση και την σύγκριση των μαθημάτων που παρακολούθησε το Ε.Μ. και των μαθημάτων που παρακολουθεί ένας φοιτητής για την απόκτηση του διπλώματος στα «παιδαγωγικά» ή στην «εκπαιδευτική διοίκηση». Έπεται πως η έρευνα στην οποία έχει προβεί η Επιτροπή ήταν ανεπαρκής.

Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Panayides v. Republic (1973) 3 C.L.R. 378,

Christofides v. CY.T.A. (1979) 3 C.L.R. 99,

Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1996) 3 Α.Α.Δ. 73,

[*284]Χριστοδουλίδου ν. Ε.Δ.Υ. (1999) 3 Α.Α.Δ. 1,

Papapetrou v. Republic 2 R.S.C.C. 61,

Petrou v. Republic 3 R.S.C.C. 60,

Georghiades v. Republic (1967) 3 C.L.R. 653,

Tryfon v. Republic (1968) 3 C.L.R. 28,

Mytides a.o. v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1096,

Τζιακούρη-Φιλή ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 651.

Προσφυγή.

Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Αιτητή.

Ρ. Παπαέτη, για τους Καθ’ ων η αίτηση.

Γ. Παπαντωνίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.

Cur. adv. vult.

ΚΑΛΛΗΣ, Δ.:  Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία:

«Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ’ ων η αίτηση η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 3.1.03 και με την οποία προήγαγε τον Σάββα Γεωργιάδη σε Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημόσια Εκπαίδευσης από 4.9.97 αντί και/ή στη θέση του Αιτητή είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος, αφού αντίκειται και στο δεδικασμένο.»

Τα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιβάλλουν την προσφυγή:

Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (η Επιτροπή) με απόφαση της ημερ. 30.1.1996 προήγαγε το Ε.Μ. – Σάββα Γεωργιάδη – και 10 άλλους εκπαιδευτικούς λειτουργούς στην επίδικη θέση.

Οι εν λόγω προαγωγές έγιναν με βάση τις διατάξεις του περί Διενέργειας Προαγωγών και Διορισμών στη Δημοτική Εκπαίδευ[*285]ση (Προσωρινές Διατάξεις) Νόμου του 1995 (αρ. 78(Ι)/1995) που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο.

Εναντίον της απόφασης αυτής της Επιτροπής καταχωρήθηκαν οι Προσφυγές με αρ. 220/96, 264/96, 274/96, 275/96, 277/96, 296/96, 317/96, 367/96, 368/96 και 442/96.  Το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφασή του στις εν λόγω προσφυγές, που εκδόθηκε στις 2.2.1998, ακύρωσε την προαγωγή όλων των πιο πάνω εκπαιδευτικών λειτουργών γιατί έπασχε η σύνθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής.

Στις 3.7.1998 η Επιτροπή επανεξέτασε την ακυρωθείσα απόφασή της και αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή στους ίδιους πιο πάνω εκπαιδευτικούς λειτουργούς αναδρομικά από 5.2.1996.

Εναντίον της πιο πάνω απόφασης της Επιτροπής καταχωρήθηκαν οι Προσφυγές με αρ. 882/98, 903/98, 997/98, 998/98, 1112/98, 1113/98 και 1119/98. Το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφασή του ημερ. 31.5.2002 ακύρωσε την προαγωγή του Ε.Μ. και 7 άλλων Εκπαιδευτικών Λειτουργών.

Οι λόγοι για τους οποίους το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής με ημερ. 3.7.1998 είναι οι ακόλουθοι:

(α)   Δεν έχει διεξαχθεί, στην προκειμένη περίπτωση, είτε από την Επιτροπή είτε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, οποιαδήποτε έρευνα ή περαιτέρω έρευνα αναφορικά με το επίπεδο πολύ καλής γνώσης μιας των επικρατέστερων ευρωπαϊκών γλωσσών.  Γι’ αυτό και η προαγωγή του Ε.Μ. – Σ. Γεωργιάδη - και των Γ. Μούσκου και Α. Παπαντωνίου κρίθηκε ακυρωτέα για έλλειψη δέουσας έρευνας. Το παρακάτω απόσπασμα της δικαστικής απόφασης είναι σχετικό: «Έχω ήδη αποφασίσει ότι η προαγωγή των Ε.Μ. Γ. Μούσκου, Σ. Γεωργιάδη και Α. Παπαντωνίου ακυρώνεται για έλλειψη δέουσας έρευνας αναφορικά με το επίπεδο γνώσης της αγγλικής με βάση τα κατεχόμενα πιστοποιητικά».

(β)   Δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στην απόδοση των υποψηφίων κατά τις προφορικές συνεντεύξεις και παραγνωρίστηκε χωρίς αιτιολογία η αρχαιότητα των αιτητών έναντι των ενδιαφερομένων μερών.

(γ)   Δεν έγινε η δέουσα έρευνα από την Επιτροπή κατά πόσο το Ε.Μ. – Σάββας Γεωργιάδης – διπλωματούχος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης, κατέχει το προ[*286]σόν που καθορίζεται στην πρόνοια 3(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης, δηλαδή «Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στα Παιδαγωγικά ή την Εκπαιδευτική Διοίκηση ή σε συναφές θέμα».

Η Επιτροπή αφού έλαβε υπόψη τα ευρήματα του Ανωτάτου Δικαστηρίου προέβη στην επανεξέταση της ακυρωθείσας απόφασης της σε συνεδρίες της ημερ. 17.6.2002, 26.7.2002 και 29.7.2002.

Στις 5.8.2002 η Επιτροπή συνέχισε και ολοκλήρωσε την επανεξέταση της πιο πάνω υπόθεσης και αποφάσισε να προσφέρει αναδρομική προαγωγή από 5.2.1996 σε 8 από τους υποψηφίους.

Το Ε.Μ. – Σάββας Γεωργιάδης – που είχε προαχθεί στη θέση Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων από 5.2.1996, με βάση την απόφαση της Επιτροπής με ημερ. 30.1.1996, δεν κατέστη δυνατό να επαναπροαχθεί κατά την επανεξέταση.

Κατά την ίδια συνεδρία (5.8.2002) η Επιτροπή έχοντας υπόψη:

(ι)  τις διατάξεις του Άρθρου 37Α  των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969 έως (αρ. 2) του 2001.

(ιι) το περιεχόμενο των φακέλων του πιο πάνω υποψηφίου,

�έκρινε ότι το Ε.Μ. – Σάββας Γεωργιάδης – «που δεν έχει επαναπροαχθεί κατά την επανεξέταση, θα ήταν δυνατό να είχε προαχθεί στην εν λόγω θέση σε χρόνο που μεσολάβησε μεταξύ της ακυρωθείσας προαγωγής της και της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ότι είχε πράγματι επηρεαστεί η σταδιοδρομία του και ότι κατά πάσα πιθανότητα θα είχε προαχθεί στη θέση Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης κατά το μεσολαβήσαν διάστημα. Η επόμενη προαγωγή στη θέση Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης είχε αποφασιστεί από την Επιτροπή στις 2.9.1997 και ίσχυσε από 4.9.1997.  Με βάση τα στοιχεία του θα είχε περιληφθεί στον κατάλογο των υποψηφίων και θα διεκδικούσε προαγωγή με σοβαρή πιθανότητα επιλογής του».

Με βάση τα πιο πάνω η Επιτροπή αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή στη θέση Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Ε.Μ. – Σάββα Γεωργιάδη – ανδρομικά, σε θέση υπεράριθμη, από 4.9.1997.

 

[*287]Η προδικαστική ένσταση.

Η κα. Παπαέτη, εκ μέρους της Επιτροπής, ήγειρε προδικαστική ένσταση.  Ισχυρίστηκε ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει την αναδρομική προαγωγή του Ε.Μ. σε υπεράριθμη θέση για τους πιο κάτω λόγους:

Το Ενδιαφερόμενο  Μέρος κρίθηκε ως προσοντούχος στα πλαίσια της επανεξέτασης, δεν κατέστη όμως δυνατό να προαχθεί αναδρομικά από 5.2.1996.

Το Ενδιαφερόμενο Μέρος προήχθη σε υπεράριθμη θέση, αναδρομικά από 4.9.1997, σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 37(Α) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969 έως (αρ.2) του 2001 το οποίο προνοεί ότι:

«37Α.(1)  Σε περίπτωση κατά την οποία η προαγωγή ενός εκπαιδευτικού λειτουργού σε μία θέση ακυρώνεται ύστερα από απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η Επιτροπή μπορεί, αν κατά την επανεξέταση δεν αποφασίσει την εκ νέου προαγωγή του στη θέση αυτή και εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις οι οποίες ορίζονται στο εδάφιο (2), να αποφασίσει την προαγωγή ή την υπεράριθμη προαγωγή του ανάλογα με το αν υπάρχει ή όχι κενή θέση, σε θέση στην οποία κατά πάσα λογική πιθανότητα θα προαγόταν, αν δε δινόταν η προαγωγή του που ακυρώθηκε.

(2)  Η δυνάμει του εδαφίου (1) εξουσία της Επιτροπής ασκείται μόνο όταν αυτή πεισθεί ότι, ενόψει της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας του εκπαιδευτικού λειτουργού και του αριθμού των κενών  θέσεων οι οποίες πληρώθηκαν κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της απόφασης της και της ακύρωσης αυτής, επηρεάστηκε πράγματι δυσμενώς η σταδιοδρομία του εκπαιδευτικού λειτουργού.»

Ο αιτητής δεν μπορούσε να επωφεληθεί από τις πρόνοιες της πιο πάνω νομοθετικής διάταξης εφόσον δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που απαιτεί η πιο πάνω νομοθετική διάταξη. (Ποτέ δεν προήχθη στη θέση, δεν αποτελούσε περίπτωση εκπαιδευτικού λειτουργού του οποίου η προαγωγή ακυρώθηκε με δικαστική απόφαση).

Η εισήγηση περί έλλειψης εννόμου συμφέροντος δεν ευσταθεί.  Είναι μεν αλήθεια ότι ο αιτητής «ποτέ δεν προήχθη στη θέση» αλλά ήταν ένας από τους υποψηφίους για τη θέση.  Ήταν δε ο αιτητής στην πιο πάνω Προσφυγή 1112/98 στη οποία ακυρώθηκε η [*288]προαγωγή του Ε.Μ. και των 7 άλλων Εκπαιδευτικών Λειτουργών.  Επομένως, εφόσον ο αιτητής ήταν υποψήφιος, το συμφέρον του αναπόφευκτα πρόκειται να επηρεασθεί στο μέλλον υπό την έννοια ότι θα επηρεάσει την αρχαιότητα του. Έχει δε νομολογηθεί ότι όπου μια πράξη προαγωγής ενδέχεται να επηρεάσει την αρχαιότητα ενός αιτητή αυτός έχει έννομο συμφέρον (Βλ. Panayides v. Republic (1973) 3 C.L.R. 378. Βλ. και Christofides v. CY.T.A. (1979) 3 C.L.R. 99. Βλ., επίσης, Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1996) 3 Α.Α.Δ. 73 και Π. Δ. Δαγτόγλου, Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο, Δεύτερη Έκδοση 1994, παραγ. 537-549).

Έπεται πως η σχετική εισήγηση πρέπει ν’ απορριφθεί.

Η ουσία της προσφυγής.

Πρώτος λόγος ακύρωσης – Το Ε.Μ. δεν κατέχει την απαιτούμενη πολύ καλή γνώση μιας ξένης γλώσσας – Έλλειψη δέουσας έρευνας από την Επιτροπή.

Το Ε.Μ. δεν κατέχει τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα ήτοι πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στα Παιδαγωγικά ή την Εκπαιδευτική Διοίκηση ή σε συναφές θέμα.

Τα γεγονότα που σχετίζονται με τον πιο πάνω λόγο ακύρωσης έχουν ως εξής:

Τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα περιλαμβάνουν:

«1. Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στα Παιδαγωγικά ή την Εκπαιδευτική Διοίκηση ή σε συναφές θέμα.

2. Πολύ καλή γνώση μιας τουλάχιστον από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες.»

Η Επιτροπή εξέτασε το θέμα της κατοχής των πιο πάνω προσόντων από το Ε.Μ. στη συνεδρία της ημερ. 26.7.2002.  Παραθέτω το σχετικό μέρος των πρακτικών:

«Ο υποψήφιος Σάββας Γεωργιάδης παρακολούθησε επιτυχώς το μάθημα των Αγγλικών στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία για δύο χρόνια (βλ. κυανούν 150 στο φάκελο της διαδικασίας ΕΕΥ.15.15.24.5.11) και μετά από τις σχετικές εξετάσεις έλαβε το γενικό βαθμό 8.38.  Συμπλήρωσε τις εν λόγω σπουδές το έτος [*289]1963.  Στη συνέχεια παρακολούθησε πρόγραμμα σπουδών στην Πάντειο Σχολή Πολιτικών Επιστημών από την οποία και απέκτησε το σχετικό πτυχίο. Μέρος αυτών των σπουδών ήταν και η επιτυχής συμπλήρωση του μαθήματος των Αγγλικών.  Αυτό προκύπτει από το κυανούν 113 στο φάκελο της διαδικασίας ΕΕΥ.15.15.24.5.11 στο οποίο τονίζεται ότι ‘ουδείς δύναται να προσέλθη εις τας επί πτυχίω εξετάσεις της Σχολής εάν δεν έχει επιτύχει εις τας τμηματικάς εξετάσεις του μαθήματος της ξένης γλώσσας’. Ο κ. Σάββας Γεωργιάδης συμπλήρωσε επιτυχώς το μάθημα αυτό στο Γ΄ έτος Σπουδών (βλ. κυανούν 114 στο φάκελος της διαδικασίας ΕΕΥ.15.15.24.5.11) με βαθμό 6,75.  Με βάση τα πιο πάνω στοιχεία, η Επιτροπή κρίνει ότι ο εν λόγω υποψήφιος ικανοποιεί την πρόνοια 5 του οικείου σχεδίου Υπηρεσίας περί πολύ καλής γνώσης μιας των επικρατέστερων Ευρωπαϊκών γλωσσών.

Για να απαντήσει στο ερώτημα 1.2 πιο πάνω, η Επιτροπή μελέτησε τις λεπτομέρειες των σπουδών του κου Σάββα Γεωργιάδη στην Πάντειο Σχολή Πολιτικών Επιστημών.  Οι εν λόγω σπουδές φαίνονται συνοπτικά στα κυανούν 149-150 και αναλυτικά στα κυανούν 135-148 στο φάκελο της διαδικασίας ΕΕΥ.15.15.24.5.11.  Από την εν λόγω μελέτη, η Επιτροπή διαπιστώνει ότι:

Ο κος Σάββας Γεωργιάδης παρακολούθησε μαθήματα για το πτυχίο Πολιτικών Επιστημών διάρκειας τεσσάρων ετών κατά την περίοδο 1971-1975.  Τα συγκεκριμένα μαθήματα που παρακολούθησε έχουν, κατά έτος, ως εξής:

Α΄ Έτος 1971-1972

1.  Εισαγωγή εις το Δημόσιον Δίκαιον:  Βαθμός – 6

2.  Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος:  Βαθμός – 5

3.  Οικονομική Γεωγραφία:  Βαθμός – 6

4.  Εισαγωγή εις την Φιλοσοφία:  Βαθμός – 5

5.  Διοικητικό Δίκαιο:  Βαθμός – 5

Β΄ Έτος 1972-1973

6.  Διοικητικό Δίκαιο:  Βαθμός – 5

7.  Αστικό Δίκαιο:  Βαθμός – 5

8.  Θεωρητική και Ιδιωτική Οικονομική:  Βαθμός – 5

9.  Δημόσια Οικονομία: Βαθμός – 5

10.  Αγροτική Πολιτική:  Βαθμός – 6

11.  Κοινωνιολογία:  Βαθμός – 5

12.  Πολιτική Επιστήμη και Ιστορία των Πολιτικών Θεωριών:  [*290]Βαθμός – 5

Γ΄ Έτος 1973-1974

13.  Διεθνές Δίκαιο Διπλωματική Ιστορία:  Βαθμός – 5

14.  Πολιτική Επιστήμη και Ιστορία των Πολιτικών Θεωριών:  Βαθμός –10

15.  Κοινωνιολογία και Θεσμοί του Δίκαιου: Βαθμός –10

16.  Εφηρμοσμένη Οικονομική:  Βαθμός – 7

17.  Ανακριτική και Εκληματολογία:  Βαθμός – 6

18.  Ειδικά Θέματα Διεθνούς Δικαίου: Βαθμός – 5

19.  Γενική Πολιτειολογία Συνταγματικού Δικαίου: Βαθμός – 5

20.  Ξένη Γλώσσα (Αγγλική):  Βαθμός – 6.75

Δ΄ Έτος 1974-1975

21.  Πολιτική Επιστήμη και Ιστορία Πολιτικών Θεωριών:  Βαθμός – 5

22.  Οικονομική Γεωγραφία:  Βαθμός – 5

23.  Γενική Πολιτειολογία και Συνταγματικό Δίκαιο: Βαθμός – 5

24.  Κοινωνιολογία:  Βαθμός – 5

25.  Πολιτική Ιστορία Νεωτέρας Ελλάδος: Βαθμός – 6

26.  Δημόσιον Διεθνές Δίκαιο:  Βαθμός – 5

27.  Εφηρμοσμένη Οικονομική: Βαθμός – 6

�Προκύπτει ότι για το Πτυχίο Πολιτικών Επιστημών ο ανωτέρω υποψήφιος παρακολούθησε συνολικά 27 μαθήματα.  Από το κυανούν 150 στο φάκελο της διαδικασίας ΕΕΥ.15.15.24.5.11 προκύπτει ότι τα μαθήματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν και για την απόκτηση δεύτερου πτυχίου από το Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης.  Κατά την άποψη της Επιτροπής, αυτή είναι ασυνήθιστη πρακτική, στην οποία, ωστόσο, δεν επιθυμεί να υπεισέλθει για να κρίνει πρακτικές και αποφάσεις πανεπιστημιακών σχολών.  Η Επιτροπή περιορίζεται στο πτυχίο Πολιτικών Επιστημών που απέκτησε ο υποψήφιος μετά από φοίτηση τεσσάρων ετών και στηρίζεται μόνο στα 27 μαθήματα που παρακολούθησε ο υποψήφιος για την απόκτηση του εν λόγω πτυχίου.  Από τη μελέτη του περιεχομένου των εν λόγω μαθημάτων (βλ. κυανούν 135-148 στο φάκελο της διαδικασίας ΕΕΥ.15.15.24.5.11) προκύπτει ότι περίπου τα μισά – κατ’ ακρίβεια 13 – είναι συναφή είτε με παιδαγωγικές σπουδές είτε με θέματα διοίκησης.

Τα μαθήματα που είναι συναφή με παιδαγωγικές σπουδές είναι είτε Μαθήματα Περιεχομένου όπως αυτά καθορίζονται στο πρόγραμμα παιδαγωγικών σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου (βλέπε, για παράδειγμα, το Πρόγραμμα Σπουδών του Τμή[*291]ματος Επιστημών της Αγωγής) είτε μαθήματα καθαρώς Παιδαγωγικά.  Στην πρώτη κατηγορία περιλαμβάνονται τα μαθήματα:  Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος (2 μαθήματα), Οικονομική Γεωγραφία, Πολιτική Επιστήμη και Ιστορία των Πολιτικών Θεωριών (3 μαθήματα), Γενική Πολιτειολογία και Συνταγματικό Δίκαιον (2 μαθήματα), Εφηρμοσμένη Οικονομική. Στη δεύτερη κατηγορία (Παιδαγωγικά) περιλαμβάνονται τα μαθήματα:  Εισαγωγή εις την Φιλοσοφία, Κοινωνιολογία.

Τα μαθήματα που σχετίζονται με θέματα διοίκησης είναι τα εξής:  Διοικητικό Δίκαιο και Θεσμοί του Δικαίου.

Στο σύνολο τους οι σπουδές του κου Σάββα Γεωργιάδη που οδήγησαν στο πτυχίο Πολιτικών Επιστημών μπορούν να θεωρηθούν συναφείς με το γνωστικό αντικείμενο των Παιδαγωγικών και της Εκπαιδευτικής Διοίκησης. Η άποψη αυτή ενισχύεται και από τη μελέτη του περιεχομένου κάθε μαθήματος (βλ. κυανούν 135-148 στο φάκελο της διαδικασίας ΕΕΥ.15.15.24.5.11).  Ως εκ τούτου η Επιτροπή κρίνει ότι ο εν λόγω υποψήφιος ικανοποιεί την πρόνοια 1 κάτω από τον τίτλο ‘Απαιτούμενα Προσόντα’ και, συνεπώς, μπορεί να είναι υποψήφιος για τη  θέση

Στην Χριστοδουλίδου ν. Ε.Δ.Υ. (1999) 3 Α.Α.Δ. 1 (απόφαση της Ολομέλειας) το Ε.Μ. – όπως και στην παρούσα υπόθεση – παρουσίασε πιστοποιητικό του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ότι κατά το τρίτο έτος των σπουδών του πέτυχε σε εξετάσεις σε υποχρεωτικό μάθημα της αγγλικής.  Κρίθηκε ότι δεν ήταν αρκετό.  Λέχθηκαν τα εξής:

«Δεν ήταν γνωστό το επίπεδο γνώσης που συνεπάγεται η επιτυχία στο μάθημα της αγγλικής στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ούτε και η υπόσταση και το επίπεδο του ιδιωτικού κέντρου που αναφέρθηκε για να ήταν δυνατή η εκτίμηση ως προς το αξιόπιστο των αποτελεσμάτων που βεβαιώνει. Διαπιστώνουμε, συνεπώς, επιπρόσθετη αιτία ακυρότητας.»

Υιοθετώ το σκεπτικό της απόφασης στην Χριστοδουλίδου (πιο πάνω) γιατί τα γεγονότα είναι και στις δύο υποθέσεις ταυτόσημα.  Δεν ήταν γνωστό το επίπεδο γνώσης που συνεπάγεται η επιτυχία στο μάθημα της Αγγλικής στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.  Διαπιστώνω επομένως λόγο ακυρότητας.

Αναφορικά με την κατοχή από το Ε.Μ. Πανεπιστημιακού Δι[*292]πλώματος ή τίτλου ή ισότιμου προσόντος στα παιδαγωγικά ή την εκπαιδευτική διοίκηση ή σε συναφές θέμα έχει νομολογηθεί ότι η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας εμπίπτει εντός της διακριτικής ευχέρειας του διορίζοντος οργάνου.  Η εξουσία του Δικαστηρίου περιορίζεται στην αναθεώρηση της άσκησης της διακριτικής ευχέρειας.  Κατά την εξέταση του κατά πόσο το διορίζον όργανο έχει συμμορφωθεί με το σχετικό σχέδιο υπηρεσίας το Δικαστήριο δεν θα δώσει στο σχέδιο υπηρεσίας ερμηνεία διαφορετική από εκείνη που δόθηκε από την Επιτροπή νοουμένου ότι η ερμηνεία που δόθηκε ήταν εύλογα επιτρεπτή με βάσει το λεκτικό του σχεδίου υπηρεσίας.  Εφόσον η απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή, τόσο αναφορικά με την ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας, όσο και αναφορικά με την εφαρμογή του στην περίπτωση του καθ’ ενός από τους υποψηφίους δεν υπάρχει πεδίο επέμβασης του Δικαστηρίου άσχετα αν το δικαστήριο έχει διαφορετική άποψη επί του προκειμένου (Papapetrou v. Republic 2 R.S.C.C. 61, 69, Petrou v. Republic 3 R.S.C.C. 60, Georghiades v. Republic (1967) 3 C.L.R. 653, Tryfon v. Republic (1968) 3 C.L.R. 28, Mytides and Another v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1096, 1107).

Αναφορικά με την πρόνοια «συναφές θέμα» του σχεδίου υπηρεσίας αυτή πρέπει να αναγιγνώσκεται μαζί με τις προηγούμενες πρόνοιες – παιδαγωγικά ή την εκπαιδευτική διοίκηση.  Πρέπει να είναι δίπλωμα συναφές με τα παιδαγωγικά ή την εκπαιδευτική διοίκηση. Δεν μπορεί να αναγιγνώσκεται ότι σημαίνει δίπλωμα οποιασδήποτε φύσεως, άσχετης με τα παιδαγωγικά ή την εκπαιδευτική διοίκηση (βλ. Mytides, πιο πάνω).

Στην παρούσα υπόθεση το σχέδιο υπηρεσίας απαιτεί Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στα παιδαγωγικά ή την εκπαιδευτική διοίκηση ή σε συναφές θέμα.  Ο αιτητής κατέχει πτυχίο Πολιτικών Επιστημών.  Η Επιτροπή αφού παρέθεσε τα μαθήματα που παρακολούθησε το Ε.Μ. έκρινε ότι 13 απά τα 27 μαθήματα «είναι συναφή είτε με παιδαγωγικές σπουδές είτε με θέματα διοίκησης».

Στην απόφαση της Επιτροπής αναφέρεται ότι τα μαθήματα «διοικητικό δίκαιο» και «θεσμοί του δικαίου» έχουν σχέση με τη διοίκηση.  Πλην όμως το σχέδιο υπηρεσίας απαιτεί πτυχίο στην «εκπαιδευτική διοίκηση».  Η τελευταία είναι κάτι το διαφορετικό από την «δημόσια διοίκηση» την οποία προφανώς είχε υπόψη της η Επιτροπή.  Επομένως κατά την αξιολόγηση του πτυχίου του Ε.Μ. η Επιτροπή δυνατόν να έχει λειτουργήσει κάτω από την πλάνη ότι η «διοίκηση» είναι ταυτόσημη με την «εκπαιδευτική διοίκηση».

[*293]Η αξιολόγηση του πτυχίου του Ε.Μ. με βάσει τα μαθήματα που παρακολούθησε συνιστά μια επιτρεπτή από τη νομολογία διαδικασία (Τζιακούρη - Φιλή ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 651).  Ωστόσο πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι το σχέδιο υπηρεσίας απαιτεί δίπλωμα στα «παιδαγωγικά» ή την «εκπαιδευτική διοίκηση» ή σε «συναφές θέμα».  Είναι λοιπόν αυτονόητο πως τέτοια διπλώματα είναι υπαρκτά. Είναι, επίσης, αυτονόητο πως είναι υπαρκτά και τα μαθήματα που παρακολουθεί ένας φοιτητής με σκοπό την απόκτηση του διπλώματος - στα «παιδαγωγικά» ή στην «εκπαιδευτική διοίκηση».  Έχω, επομένως, την άποψη πως η συνάφεια του διπλώματος – Πολιτικών Επιστημών – που κατέχει το Ε.Μ. έπρεπε να είχε επιχειρηθεί μέσα από την παράθεση και την σύγκριση των μαθημάτων που παρακολούθησε το Ε.Μ. και των μαθημάτων που παρακολούθησε ένας φοιτητής για την απόκτηση του διπλώματος στα «παιδαγωγικά» ή στην «εκπαιδευτική διοίκηση».  Τότε μόνο θα ήταν δυνατόν να διαπιστωθεί κατά πόσο το δίπλωμα που κατέχει το Ε.Μ. είναι συναφές με το δίπλωμα στα «παιδαγωγικά» ή στην «εκπαιδευτική διοίκηση». Εφόσον δεν είναι γνωστά στο Δικαστήριο τα μαθήματα που παρακολουθεί ένας φοιτητής για απόκτηση του διπλώματος στα «παιδαγωγικά» ή στην «εκπαιδευτική διοίκηση» ο δικαστικός έλεγχος είναι ανέφικτος.  Δεν υπάρχει ενώπιον του Δικαστηρίου το υλικό εκείνο που είναι απαραίτητο για να αποφανθεί κατά πόσο η σχετική απόφαση της Επιτροπής ήταν εύλογα επιτρεπτή με βάσει το λεκτικό του σχεδίου υπηρεσίας.  Έπεται πως η έρευνα στην οποία έχει προβεί η Επιτροπή ήταν ανεπαρκής. Για το λόγο αυτό – έλλειψη επαρκούς έρευνας – καθώς και λόγω της πιθανότητας πλάνης αναφορικά με την έννοια της «διοίκησης» και «εκπαιδευτικής διοίκησης» η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.  Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.

Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο