ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

14 Φεβρουαρίου, 2005

[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΠΑΤΤΙΧΗ,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ,

Μ. Χριστοφίδης, για τον Αιτητή

Μ. Μαλαχτού, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής υπέβαλε στις 23.6.2000 αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για λειτουργία υφιστάμενου μουσικοχορευτικού κέντρου στην Αγία Νάπα κατά παρέκκλιση των προνοιών του σχεδίου ανάπτυξης.

Η αίτησή του εξετάστηκε από το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων, το οποίο άκουσε τους ενδιαφερόμενους και έλαβε υπόψη ότι η προτεινόμενη προσπέλαση προς την ανάπτυξη εμπίπτει εξ ολοκλήρου στη Ζώνη Προστασίας της Παραλίας και ότι σε ορισμένα σημεία εφάπτεται της θάλασσας. Αποφάσισε ομόφωνα να εισηγηθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο να απορρίψει την αίτηση, αναφέροντας για την ανάπτυξη ότι «στερείται κατάλληλης και επαρκούς νόμιμης προσπέλασης, δεν πληροί τις πρόνοιες του Κανονισμού 19(1)(α) – (ιβ) και δε θεωρείται έκτακτη και δικαιολογημένη προς το δημόσιο συμφέρον».

Η εισήγηση αυτή τέθηκε ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου με σχετική πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών.

Το Υπουργικό Συμβούλιο εξέτασε την αίτηση στη συνεδρία του ημερομηνίας 13.3.2003. Αποφάσισε να την απορρίψει για τους λόγους που αναφέρθηκαν στην Πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών.

Ο αιτητής ενημερώθηκε για την απόφαση αυτή με επιστολή του Υπουργείου Εσωτερικών ημερομηνίας 28.3.2003.

Η Πολεοδομική Αρχή απέστειλε στον αιτητή Γνωστοποίηση άρνησης χορήγησης πολεοδομικής άδειας ημερομηνίας 11.4.2003, στην οποία αναφερόταν ότι «Η Πολεοδομική Αρχή με το παρόν απορρίπτει την αίτηση για τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την ανάπτυξη . . . για τους λόγους που αναφέρονται στο Παράρτημα που επισυνάπτεται.»

Οι λόγοι ήταν οι ακόλουθοι:

Στη Γνωστοποίηση αναγραφόταν η πιο κάτω «Σημείωση προς αιτητές»:

Στο τέλος της πρώτης σελίδας της Γνωστοποίησης, κάτω από τον τίτλο «Σημείωση», αναγραφόταν ότι ο αιτητής θα μπορούσε να υποβάλει ιεραρχική προσφυγή στο Υπουργικό Συμβούλιο, πράγμα που ο αιτητής έπραξε. Στις 13.5.2003 υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή εναντίον «της απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής για απόρριψη της αίτησής του».

Το Υπουργείο Εσωτερικών, με επιστολή του προς τον αιτητή ημερομηνίας 25.7.2003, τον πληροφόρησε ότι δεν μπορούσε να αποδεχθεί την ιεραρχική προσφυγή. Αναφέρθηκε στην επιστολή ότι η Πολεοδομική Αρχή γνωστοποίησε απορριπτική απόφαση που λήφθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και όχι δική της απόφαση και ότι η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου θα μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο. Αναφέρθηκε περαιτέρω ότι εκ παραδρομής έγινε αναφορά στο έντυπο Γνωστοποίησης άρνησης χορήγησης πολεοδομικής άδειας σε δικαίωμα υποβολής ιεραρχικής προσφυγής.

Με την προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών με την οποία δεν έγινε αποδεκτή η ιεραρχική προσφυγή.

Οι δικηγόροι του αιτητή πρόβαλαν αόριστους ισχυρισμούς ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε χωρίς να διεξαχθεί δέουσα έρευνα και στερείται αιτιολογίας.

Αναφέρθηκαν στη Γνωστοποίηση άρνησης χορήγησης πολεοδομικής άδειας και πρόβαλαν ότι ο Διευθυντής του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως που την υπέγραψε ως Πολεοδομική Αρχή πληροφόρησε τον αιτητή για την απόρριψη της αίτησής του, παρουσιάζοντας την ως απόφαση του Τμήματός του. Καθώς και ότι με τη Γνωστοποίηση ενημερώθηκε ο αιτητής ότι μπορούσε να προσβάλει την απορριπτική απόφαση με ιεραρχική προσφυγή στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Το Υπουργικό Συμβούλιο έχει εξουσία χορήγησης πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση του σχεδίου ανάπτυξης, με βάση το άρθρο 26(2) των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμων του 1972 έως του 1999.

Ο τρόπος άσκησης της εξουσίας αυτής ρυθμίζεται από τους περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Παρεκκλίσεις) Κανονισμούς του 1999 (ΚΔΠ 309/99) που θεσπίστηκαν με βάση το άρθρο 26(3).

Στην εξεταζόμενη περίπτωση τηρήθηκε η διαδικασία που προβλέπεται στους Κανονισμούς και το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε στις 13.3.2003 να απορρίψει την αίτηση (Κανονισμός 17(1)). Η απόφασή του δημοσιεύτηκε στις 24.4.2003 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας (Κανονισμός 18(2)). Ο αιτητής έλαβε γνώση αυτής, όπως ήδη ανέφερα, με επιστολή του Υπουργείου Εσωτερικών, ημερομηνίας 28.3.2003.

Η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου είναι η εκτελεστή διοικητική πράξη, την οποία θα μπορούσε να προσβάλει ο αιτητής με προσφυγή με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Είναι ορθή η θέση της δικηγόρου της Δημοκρατίας ότι η Γνωστοποίησή της 11.4.2003, που στάληκε στον αιτητή από την Πολεοδομική Αρχή, δεν περιέχει εκτελεστή απόφαση. Με αυτή γνωστοποιείται η απορριπτική απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου.

Συνεπώς δεν μπορούσε να αποτελέσει η Γνωστοποίηση αυτή αντικείμενο ιεραρχικής προσφυγής. Το άρθρο 31(1) του Νόμου, το οποίο ρυθμίζει το θέμα ιεραρχικής προσφυγής κατά πολεοδομικών αποφάσεων, απαιτεί να υπάρχει απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής. Η παράγραφος 2 του άρθρου 31 καθορίζει ότι η ιεραρχική προσφυγή εξετάζεται από το Υπουργικό Συμβούλιο. Είναι προφανές, όπως υποστήριξε και η δικηγόρος της Δημοκρατίας, ότι η ρύθμιση αυτή δεν αφορά τις περιπτώσεις στις οποίες υπάρχει εξουσία του Υπουργικού Συμβουλίου να χορηγεί πολεοδομική άδεια κατά παρέκκλιση του σχεδίου ανάπτυξης.

Η «Σημείωση» της Γνωστοποίησης για δυνατότητα υποβολής ιεραρχικής προσφυγής προφανώς δε διαγράφηκε εκ παραδρομής, όπως πρόβαλε στην ένστασή της η δικηγόρος της Δημοκρατίας. Θα ήθελα επί του προκειμένου να παρατηρήσω πως η διοίκηση θα πρέπει να δείχνει περισσότερη προσοχή σε τέτοια θέματα ώστε να μην κλονίζεται η εμπιστοσύνη των πολιτών προς αυτή.

Καταλήγω πως ορθά δεν έγινε αποδεκτή η ιεραρχική προσφυγή.

/Χ.Π.