ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΩΣΤΑ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ κ.α, Υπόθεση Αρ. 11/2004, 6 Σεπτεμβρίου 2005

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 11/2004)

 

6 Σεπτεμβρίου, 2005

 

[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡΑ 24, 28 και 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΩΣΤΑ,

 

Αιτητής,

 

- KAI -

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ

1.      ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,

2.      ΕΦΟΡΟΥ Φ.Π.Α., ΤΜΗΜΑ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,

3.      ΥΠΗΡΕΣΙΑ Φ.Π.Α.,

 

Καθ΄ων η Αίτηση.

- - - - - -

Μ. Ιωάννου, για τον Αιτητή.

 

Γ. Λαζάρου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

- - - - - -

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι εγγεγραμμένος στο Μητρώο ΦΠΑ από 1.7.1992. Έχει ως επιχειρηματική δραστηριότητα την εκμετάλλευση εστιατορίου στο Ακρωτήρι.

 

Ασκώντας τις εξουσίες του με βάση την περί ΦΠΑ νομοθεσία, το Επαρχιακό Γραφείο ΦΠΑ Λεμεσού διενήργησε επίσκεψη ελέγχου στην επιχείρηση του αιτητή στις 25.8.2002. Κατά την επίσκεψη ζητήθηκαν πληροφορίες και στοιχεία για τον τρόπο λειτουργίας της επιχείρησης. Ζητήθηκαν, επίσης, τα βιβλία και αρχεία τα οποία όφειλε να τηρεί ο αιτητής για την περίοδο 1.1.1995 μέχρι 30.6.2002 για να εξεταστούν σε σχέση με τα υποβληθέντα στοιχεία στις φορολογικές δηλώσεις για την ίδια περίοδο. Από τον έλεγχο διαπιστώθηκε ότι ο αιτητής δεν παρουσίασε όλα τα ζητηθέντα στοιχεία ώστε να ολοκληρωθεί ο έλεγχος των βιβλίων και αρχείων της επιχείρησης και, επίσης, ότι ο αιτητής δεν καταχώρησε στις φορολογικές του δηλώσεις όλες τις εισπράξεις που κατέγραψε στο ημερολόγιο των ημερήσιων εισπράξεων. Κατόπιν τούτου, οι αρμόδιοι λειτουργοί έκριναν ότι ο αιτητής δεν απέδωσε ολόκληρο το ποσό του φόρου εκροών, ο οποίος αναλογούσε στις φορολογητέες παραδόσεις αγαθών και στις φορολογητέες παροχές υπηρεσιών τις οποίες πραγματοποίησε κατά τις φορολογικές περιόδους από 1.1.1995 μέχρι 30.6.2002. Συνέταξαν δε σχετική έκθεση προς τον Έφορο ΦΠΑ. Στη συνέχεια, ο Έφορος έκρινε ότι οι φορολογικές δηλώσεις τις οποίες υπέβαλε ο αιτητής, πάντοτε για την υπό εξέταση περίοδο, ήσαν ελλιπείς και/ή περιείχαν σφάλματα. Συνακόλουθα, προχώρησε σε βεβαίωση του φόρου εκροών χρησιμοποιώντας, κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, την κρίση του και, ακολούθως, με επιστολή του ημερομηνίας 9.9.2002, ειδοποίησε τον αιτητή ότι όφειλε να καταβάλει ως ΦΠΑ ποσό ύψους £36.160,40.

 

Με επιστολή του δικηγόρου του ημερομηνίας 1.11.2002 ο αιτητής αμφισβήτησε τη βεβαίωση του Εφόρου. Ο Έφορος απέρριψε την αμφισβήτηση και απάντησε ανάλογα με επιστολή του ημερομηνίας 5.12.2002. Με νέα επιστολή του δικηγόρου του ημερομηνίας 2.4.2003 ο αιτητής επανέλαβε την αμφισβήτησή του, ισχυριζόμενος ότι δεν όφειλε κανένα ποσό, και ζήτησε την επανεξέταση της όλης υπόθεσης. Ο Έφορος απέρριψε και το νέο αίτημα για το λόγο ότι δεν υποβλήθηκαν οποιαδήποτε νέα στοιχεία τα οποία δεν είχαν ληφθεί υπόψη πριν την έκδοση της βεβαίωσης φόρου της 9.9.2002. Ο αιτητής ενημερώθηκε σχετικά με επιστολή του Εφόρου ημερομηνίας 11.4.2003.

 

Οκτώ μήνες αργότερα, ο Έφορος, με επιστολή του ημερομηνίας 12.12.2003, και με τίτλο “απαίτηση είσπραξης χρέους”, κάλεσε τον αιτητή να καταβάλει “εντός 14 ημερών από την ημερομηνία λήψης της παρούσας απαίτησης το οφειλόμενο ποσό των Λ.Κ.54.375,46 (Πενήντα τέσσερις χιλιάδες τρακόσες εβδομήντα πέντε λίρες και σαράντα έξι σεντ)”.

 

Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά, για σειρά λόγων, την ακύρωση της απόφασης του Εφόρου η οποία του κοινοποιήθηκε με την επιστολή της 12.12.2003.

 

Ο δικηγόρος του καθ΄ου η αίτηση προέβαλε την προδικαστική ένσταση ότι η επίδικη απόφαση δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά πράξη εκτέλεσης εκτελεστής διοικητικής πράξης, ήτοι της προηγηθείσας πράξης του Εφόρου με την οποία βεβαιώθηκε ο φόρος.

 

Η ένσταση ευσταθεί. Η “απαίτηση είσπραξης χρέους” της 12.12.2003 είναι απλώς απαίτηση για την είσπραξη του προηγουμένως βεβαιωθέντος ποσού του φόρου εκ ΛΚ36.160,40 πλέον επιβαρύνσεις. Δεν είναι, ως εκ τούτου, εκτελεστή διοικητική πράξη. Σχετικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας στην Σολομωνίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 3 ΑΑΔ 315:

 

“Όπως επισημαίνει το πρωτόδικο Δικαστήριο, πράξεις σχετιζόμενες με την είσπραξη των φόρων συνιστούν πράξεις εκτέλεσης μη υπαγόμενες στον αναθεωρητικό έλεγχο που καθιερώνει το Άρθρο 146 του Συντάγματος. Έτσι έχει το ζήτημα. Η είσπραξη φορολογικών οφειλών δεν συνιστά πράξη προσδιοριστική των υποχρεώσεων του φορολογούμενου˙ αφορά την εκπλήρωσή τους. Μόνο πράξεις επαγόμενες έννομες συνέπειες για τα δικαιώματα και υποχρεώσεις του διοικούμενου συνιστούν εκτελεστές πράξεις υποκείμενες στο δικαστικό έλεγχο που καθιερώνει το Άρθρο 146.”

 

(Βλ. σχετικά και Π. Πιερής ν. Εφόρου ΦΠΑ, Προσφυγή Αρ. 1210/2003, 8.2.2005).

 

Η προσφυγή απορρίπτεται ως μη παραδεκτή. Με έξοδα εις βάρος του αιτητή.

 

 

Ρ. Γαβριηλίδης,

Δ.

 

/ΧΤΘ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο