ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 584/2004)
9 Σεπτεμβρίου, 2005
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
2. ΧΑΤΖΙΗΡΑΚΛΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ
3. ΠΙΕΡΙΔΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
4. ΚΟΥΝΤΟΥΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
5. ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΜΙΧΑΗΛ
6. ΠΙΕΡΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ
7. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
8. ΣΤΑΥΡΙΝΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ,
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
2. ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Ν. Μιχαηλίδης, Νομικός Λειτουργός, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με βάση πρόνοια του περί Προϋπολογισμού Νόμου του 2003, Ν.75(ΙΙ)/2003, οι Ανώτεροι Λειτουργοί Ελέγχου στην Ελεγκτική Υπηρεσία της Δημοκρατίας, που κατέχουν πανεπιστημιακά προσόντα τοποθετούνται στην κλίμακα Α13, επεκτεινόμενη κατά δύο προσαυξήσεις πάνω σε προσωπική βάση. Τόσο οι αιτητές, όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος κατέχουν τη θέση Ανώτερου Λειτουργού Ελέγχου.
Στις 20.2.2004 δημοσιεύτηκε στο Πρώτο Παράρτημα, Μέρος ΙΙ, της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας υπ΄ αρ. 3813, ημερ. 20.2.2004, διόρθωση του Νόμου 75(ΙΙ)/2003, ώστε η πιο πάνω διευθέτηση να ισχύει αναδρομικά από την 1.1.2002.
Στις 2.3.2004 η Γενική Ελεγκτής της Δημοκρατίας, λαμβάνοντας υπ΄ όψιν την ιδιαιτερότητα της υπηρεσίας, πρότεινε προς τον Υπουργό Οικονομικών, ενιαία ρύθμιση για όλους τους υπάλληλους της υπηρεσίας της.
Μετά τη ψήφιση του Προϋπολογισμού, το ενδιαφερόμενο μέρος, που είναι και ο μόνος Ανώτερος Λειτουργός Ελέγχου που διαθέτει πανεπιστημιακό δίπλωμα, αναβαθμίστηκε μισθολογικά στην κλίμακα Α13 συν δύο προσαυξήσεις, αναδρομικά από 1.1.2002. Ακύρωση της απόφασης αυτής αξιώνουν οι αιτητές με την παρούσα προσφυγή.
Με προδικαστική ένσταση οι καθ΄ ων η αίτηση προβάλλουν το επιχείρημα ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι κανονιστική και όχι εκτελεστή διοικητική πράξη, μέσα στην έννοια του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος. Είναι η θέση τους ότι η επίδικη πρόβλεψη στον Προϋπολογισμό είναι νομοθετική ή κανονιστική πράξη, η οποία καθορίζει δικαιώματα κατά τρόπο γενικό και απρόσωπο και δεν επιφέρει άμεσα συνέπειες στους αιτητές. Περαιτέρω, υποστηρίζεται ότι ο περί Προϋπολογισμού Νόμος, δεν προήγαγε, ούτε διόρισε οιονδήποτε λειτουργό, όπως ισχυρίζονται οι αιτητές στην αγόρευσή τους, αλλά προνοεί αύξηση της μισθολογικής κλίμακας, κάτι που συνιστά ρύθμιση όρου υπηρεσίας. Η ρύθμιση αυτή είναι νομοθετικού και όχι διοικητικού ή εκτελεστικού χαρακτήρα.
Οι αιτητές αντέταξαν ότι επίδικο ζήτημα είναι η μισθολογική αναβάθμιση του ενδιαφερόμενου μέρους σε νέα θέση. Με την αναβάθμιση αυτή υλοποιείται διοικητικά η νομοθετική πρόνοια του Νόμου 75(ΙΙ)/2003. Η υλοποίηση είναι, συνεχίζουν, εκτελεστή διοικητική πράξη. Μέχρι τη δημοσίευση του επίδικου νόμου οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος βρίσκονταν με συγκεκριμένο σχέδιο υπηρεσίας στην ίδια θέση, του Ανώτερου Λειτουργού Ελέγχου και αν δεν υπήρχε η υλοποίηση της πρόνοιας, θα παρέμεναν όλοι ισόβαθμοι. Η προσβαλλόμενη πράξη, σύμφωνα πάντα με τους αιτητές, είναι εκτελεστή διοικητική πράξη κατ΄ εφαρμογή του Νόμου, η οποία και παρήγαγε έννομο αποτέλεσμα.
Η ένσταση θα πρέπει να απορριφθεί. Η προσβαλλόμενη πράξη είναι εκτελεστή. Η θέση του Ανώτερου Λειτουργού Ελέγχου είναι προαγωγής μόνο. Απαιτούνται τρία χρόνια υπηρεσίας στην προηγούμενη θέση Λειτουργού Ελέγχου Α΄. Στο σχέδιο υπηρεσίας η αντιμισθία της θέσης είναι ενιαία, χωρίς πρόβλεψη για κατόχους πανεπιστημιακού τίτλου.
Είναι προφανές ότι η αρχαιότητα των αιτητών έναντι αυτής του ενδιαφερόμενου μέρους επηρεάζεται. Στο άρθρο 49(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90, όπως τροποποιήθηκε, προβλέπεται ότι η αρχαιότητα μεταξύ υπαλλήλων που κατέχουν θέσεις με διαφορετικούς μισθοδοτικούς όρους, κρίνεται σύμφωνα με τους μισθοδοτικούς όρους των αντίστοιχων θέσεων. Η προσβαλλόμενη απόφαση παράγει έννομα αποτελέσματα για τους αιτητές, αφού το ενδιαφερόμενο μέρος θα προηγείται, λόγω των προσαυξήσεων, σε αρχαιότητα έναντί τους, έστω κι΄ αν δεν προνοείται περαιτέρω προαγωγή από τη θέση Ανώτερου Λειτουργού Ελέγχου. Εμπεριέχει, επομένως, η προσβαλλόμενη πράξη το στοιχείο της εκτελεστότητας, αφού παράγει έννομα αποτελέσματα και υπόκειται συνεπώς σε ακυρωτικό έλεγχο (βλέπε Αλεξάνδρου ν. Δημοκρατίας (Αρ.1) (2001) 3 Α.Α.Δ. 14).
Οι αιτητές υποστηρίζουν ότι η επίδικη πρόνοια παραβιάζει την αρχή της ισότητας που διασφαλίζεται από το ΄Αρθρο 28 του Συντάγματος. Υποστηρίζουν ότι δεν μπορεί απλώς να προβλέπεται η επιλεκτική μισθολογική αναβάθμιση συγκεκριμένης τάξης υπαλλήλων.
Το επιχείρημα των αιτητών ευσταθεί. Η απόδοση σε κάποιο υπάλληλο δύο προσαυξήσεων δημιουργεί αυθαίρετη διάκριση. Ο διαχωρισμός μεταξύ υπαλλήλων που κατέχουν μια θέση για την οποία στο σχέδιο υπηρεσίας δεν απαιτείται πανεπιστημιακός τίτλος, σε πτυχιούχους και μη, δημιουργεί ανισότητα και μεταβάλλει αυθαίρετα, τη μεταξύ τους σχέση. Σχετικό είναι, ίσως, και το άρθρο 49(4) του Νόμου 1/90.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο