ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 894/2004)
8 Σεπτεμβρίου 2005
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
OMAR DAHEL AKASHEH HAWAMDEH,
Αιτητής,
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Σ. Σωφρονίου, για τον Αιτητή.
Λ. Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής, αλλοδαπός που κατάγεται από την Ιορδανία, αφίχθη στην Κύπρο το 1986. Του δόθηκε ολιγοήμερη άδεια προσωρινής παραμονής. Παρέμεινε όμως και μετά τη λήξη της και σχεδόν τρεις μήνες αργότερα ανακοίνωσε πως αρραβωνιάστηκε με Ελληνοκυπρία, πολίτιδα της Δημοκρατίας. Του χορηγήθηκε περαιτέρω άδεια και στις 20 Ιουνίου 1987 τέλεσε πολιτικό γάμο. Έκτοτε του χορηγείτο ετήσια προσωρινή άδεια παραμονής στην Κύπρο ένεκα της, καθώς εμφανιζόταν, ειρηνικής συμβίωσης με τη σύζυγο του.
Στις 27 Ιουνίου 2001 το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε διαζύγιο κατόπιν αίτησης της συζύγου. Ωστόσο, ακόμα και μετά τη λύση του γάμου, ο αιτητής, στις 14 Αυγούστου 2001, αποτάθηκε για ανανέωση της άδειας παραμονής, προβάλλοντας ότι παρέμενε νυμφευμένος και ότι διέμενε με τη σύζυγο του. Κάποιος δε Λοχίας της Υπηρεσίας Αλλοδαπών βεβαίωσε πως το ζεύγος πράγματι συζούσε αρμονικά. Επομένως, στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, εκδόθηκε νέα άδεια προσωρινής παραμονής του αιτητή, μέχρι 30 Μαΐου 2002. Την 31 Μαΐου 2002, ο αιτητής υπέβαλε ξανά αίτηση για ανανέωση της προσωρινής άδειας παραμονής, δηλώνοντας όπως και πριν πως υφίστατο ακόμα ο γάμος. Η διερεύνηση του θέματος καθυστέρησε. Εν τέλει, με επιστολή ημερ. 28 Φεβρουαρίου 2003, του δόθηκε αρνητική απάντηση αφού τελικά διαπιστώθηκε η πραγματική κατάσταση.
Στις 28 Μαρτίου 2003 ο αιτητής ζήτησε μέσω δικηγόρου, επανεξέταση της περίπτωσης του, λέγοντας ότι συνήψε στο μεταξύ αρραβώνα με άλλη Ελληνοκυπρία. Ο δικηγόρος πληροφορήθηκε, με επιστολή του Αν. Λειτουργού Μετανάστευσης, ημερ. 11 Ιουνίου 2003, ότι το αίτημα απορρίφθηκε και του ζητήθηκε να συμβουλεύσει τον πελάτη του να αναχωρήσει αμέσως για τη χώρα του. Ζητήθηκε εξ άλλου από τον δικηγόρο να ενημερώσει το Επαρχιακό Κλιμάκιο για τη διεύθυνση του αιτητή η οποία σε εκείνο το στάδιο ήταν άγνωστη στις Αρχές της Δημοκρατίας. Ο αιτητής παρέμεινε όμως στην Κύπρο και στις 5 Αυγούστου 2003 τέλεσε πολιτικό γάμο με άλλη Ελληνοκυπρία.
Εν συνεχεία, στις 25 Σεπτεμβρίου 2003, ο αιτητής αποτάθηκε για προσωρινή άδεια παραμονής, διάρκειας πάλι ενός έτους, επικαλούμενος αυτή τη φορά το δεύτερο του γάμο με πολίτιδα της Δημοκρατίας. Δήλωσε ως διεύθυνση την οδό Χρυσάνθου Μυλωνά, Κτίριο ‘Αρμονία’, Μπλοκ Β, Διαμ. 14. Κατά την ίδια ημερομηνία ο υπεύθυνος Κλάδου Αλλοδαπών Επαρχίας σημείωσε στο έντυπο της αίτησης τα εξής, μεταξύ άλλων:
«Η παρούσα αίτηση έγινε αποδεκτή κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχα μαζί με τον κύριο Πηλαβά, επίσης του γραφείου της Αν. Διευθύντριας του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης.»
Αυτή η εξέλιξη επιβεβαιώθηκε και με αστυνομική καταχώριση, ημερ. 29 Οκτωβρίου 2003 στο σχετικό φάκελο.
Πάντως η αρμόδια αρχή δεν εξέδωσε επίσημα γραπτή άδεια. Το ζήτημα φαίνεται να παρέμεινε έτσι μέχρι που η δεύτερη σύζυγος του αιτητή πληροφόρησε την αρμόδια αρχή ότι αυτός της συμπεριφερόταν βίαια, ότι δεν διέμεναν πια μαζί και ότι έδωσε οδηγίες σε δικηγόρο να υποβάλει αίτηση διαζυγίου. Ζήτησε δε την απέλαση του ως επικίνδυνου ατόμου. Απευθύνθηκε και προς τον Υπουργό Εσωτερικών με τρεις επιστολές, ημερ. 14 Ιουνίου 2004, 25 Ιουνίου 2004 και 5 Ιουλίου 2004, υποβάλλοντας παράπονο για την καθυστέρηση στην απέλαση του αιτητή και υπογραμμίζοντας ότι διέτρεχε κίνδυνο η ζωή της.
Στο μεταξύ λήφθηκε απόφαση για την ακύρωση της τελευταίας προσωρινής άδειας παραμονής, η οποία είχε παραχωρηθεί «ανεπίσημα» στον αιτητή. Η γνωστοποίηση, ημερ. 17 Ιουνίου 2004, στάληκε στη διεύθυνση που ο ίδιος ο αιτητής είχε δώσει:
“Mr.
Omar O. DAKHILA AKASH HAWAMDEH
Chrisanthou Mylona Str.
Armonia Building
Block B, Flat 14
Limassol
Sir,
I wish to refer to your Residence Permit in Cyprus under the Aliens & Immigration Law 1952-2003 and the Relevant Regulations 1972-2003 and to inform you that the Temporary Resident΄s Permit granted to you is cancelled, as examinations showed that you do not live with your Cypriot Wife Mrs. Revekka Georgiou.
2. You are hereby requested to leave for your country immediately otherwise our Department will take all the necessary measures for your Deportation.
Yours sincerely,
(C. Pilavas)
Ag. Migration Department”
Ο αιτητής συνέχισε να βρίσκεται στην Κύπρο. Εντοπίστηκε όμως από την αστυνομία στις 6 Ιουλίου 2004 υπό τις ακόλουθες συνθήκες που περιγράφονται σε αναφορά, ημερ. 7 Ιουλίου 2004, της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης:
«Στις 06/07/04 και ώρα 2130 οι Αστ. 541 και 1141 της ΥΑΜ Λ/σού ενώ βρίσκονταν μ/χ περιπολία στην οδό Χρυσάνθου Μυλωνά στη Λ/σό, εντόπισαν ένα αλλοδαπό. Κλήθηκε για έλεγχο αλλά αυτός δεν είχε στη κατοχή του οποιοδήποτε στοιχείο που να αποδεικνύει την ταυτότητα του. Ανέφερε ότι ονομάζεται SAMI και είναι από τη Συρία. Έγιναν προσπάθειες από το ίδιο βράδυ για εντοπισμό του διαβατηρίου του και του τόπου διαμονής του αλλοδαπού, αλλά αυτός αρνήθηκε οποιαδήποτε συνεργασία με τα μέλη του γραφείου μας. Συνελήφθηκε και τέθηκε υπό κράτηση στον Κεντρικό Αστ. Σταθμό Λ/σού για εξακρίβωση στοιχείων.
Στις 07/07/04 το γραφείο μας συνέχισε τις εξετάσεις και κατάφερε και εξασφάλισε το διαβατήριο του αλλοδαπού και εξακριβώθηκε ότι πρόκειται για τον αναφερόμενο στο θέμα αλλοδαπό, ο οποίος στις 05/08/03 τέλεσε πολιτικό γάμο με την Ε/Κ Ρεβέκκα Γεωργίου. Σύμφωνα με επιστολή της “συζύγου” του ημερ. 14/06/04 προς τον Υπουργό Εσωτερικών, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται, η Ε/Κ καταγγέλλει τον αλλοδαπό σύζυγο της και κατ΄ επέκταση τον γάμο της μαζί του ως προβληματικό. Σύμφωνα με την Ε/Κ οι σχέσεις τους δε είναι αρμονικές και η συμπεριφορά του αλλοδαπού απέναντι της ήταν βίαιη και πολλές φορές αυτή κτυπήθηκε από τον “σύζυγο” της. Ο ίδιος ο αλλοδαπός συνεχώς ανέφερνε στη σύζυγο του ότι δεν την αγαπά και σκοπός της τέλεσης του γάμου ήταν για να εξασφαλίσει την Κυπριακή υπηκοότητα. Από τον Απρίλιο του 2004 ο αλλοδαπός εγκατέλειψε την συζυγική του στέγη. Η ίδια προσέφυγε στο δικηγορικό γραφείο του κου Χρίστου και Σύλβιας Αδάμου και υπέβαλε μέσω του αίτηση διαζυγίου με αριθμό 236/04.
Σύμφωνα με πληροφορίες που εξασφάλισε το γραφείο μας ο αλλοδαπός χαρακτηρίζεται ως άτομο κακού χαρακτήρα. Φέρεται να διατηρεί εξωσυζυγικές σχέσεις με άλλες γυναίκες. Επίσης η ίδια πιστεύει ότι ο σύζυγος της είναι ικανός να της προκαλέσει οποιαδήποτε ζημιά τόσο στην ίδια ή και στην περιουσία της.»
Υπό αυτές τις περιστάσεις αποφασίστηκε, στις 7 Ιουλίου 2004, η εκδίωξη του αιτητή από την Κύπρο. Εκδόθηκε αυθημερόν διάταγμα απέλασης βάσει του άρθρου 14(1), με λόγο το άρθρο 6(1)(κ), του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105 (όπως τροποποιήθηκε) και διάταγμα για την κράτηση του στο μεταξύ. Απελάθηκε την επομένη.
Ο αιτητής με την προσφυγή του ζητά:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της Καθ΄ ης η Αίτηση με την οποία κατά/ή περί την 7η/7/2004 εκδόθηκε διάταγμα απέλασης του Αιτητή με αποτέλεσμα την απέλαση του στις 8/7/2004 είναι άκυρη, παράνομη και αποτέλεσμα κατάχρησης εξουσίας.»
Αναπτύσσει αιτιάσεις σε ευρύ φάσμα, το οποίο καλύπτει τόσο την απόφαση, ημερ. 17 Ιουνίου 2004, με την οποία τερματίστηκε η άδεια προσωρινής παραμονής του στην Κύπρο όσο και τη μεταγενέστερη απόφαση για έκδοση του διατάγματος απέλασης, ημερ. 7 Ιουλίου 2004. Όμως με την προσφυγή ο αιτητής προσβάλλει μόνο τη δεύτερη. Αυτό, κατά την άποψη μου, προκύπτει σαφώς από το λεκτικό της αιτούμενης θεραπείας. Επισημαίνω επιπλέον ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη ως προς την πρώτη απόφαση, ήτοι του τερματισμού της άδειας παραμονής. Ο αιτητής προβάλλει ότι δεν έλαβε γνώση εκείνης της απόφασης. Εκείνο όμως που έχει σημασία είναι ότι του κοινοποιήθηκε. Στάληκε στη διεύθυνση που ο ίδιος είχε δώσει. Αυτό είναι αρκετό. Η τελείωση της διοικητικής απόφασης δεν βρίσκεται στο θέλημα του αλλοδαπού που επιλέγει να μην καταστήσει γνωστό στις Αρχές τον τόπο όπου πράγματι βρίσκεται. Ωστόσο, και αντίθετη άποψη να επικρατούσε ως προς το ζήτημα της κοινοποίησης, η απόφαση για τον τερματισμό της προσωρινής άδειας παραμονής δεν εξετάζεται εφόσον, όπως προανέφερα, δεν τίθεται με την προσφυγή.
Ως προς το διάταγμα απέλασης, είναι προφανές πως η εξέλιξη των πραγμάτων το καθιστούσε όχι μόνο δικαιολογημένο αλλά και αναπόφευκτο. Από τη στιγμή που ο αιτητής δεν είχε πια άδεια παραμονής στην Κύπρο, είχε υποχρέωση να φύγει. Αλλά, καθώς προκύπτει από το ιστορικό της περίπτωσης, η συμμόρφωση δεν περιλαμβανόταν στα σχέδια του. Ενδείκνυτο λοιπόν η χωρίς καθυστέρηση απέλαση του.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο