ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΓΙΟΜΑΜΙΤΗΣ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ κ.α, Υπόθεση Αρ.429/2004, 12 Οκτωβρίου 2005

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ.429/2004)

 

12 Οκτωβρίου, 2005

 

[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΓΙΟΜΑΜΙΤΗΣ,

 

Αιτητής,

 

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ

1.  ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

2.  ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,

 

Καθ΄ ων η αίτηση.

__________

 

Ι. Νικολάου, για τον Αιτητή.

Στ. Θεοδούλου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

_________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης είναι απλά, άνκαι λίγο ασυνήθιστα. Ο αιτητής είναι διευθυντής εταιρείας η οποία ασχολείται με την εισαγωγή, εμπορία και μεταποίηση χαρτικής ύλης. Είχε εξουσιοδοτήσει, έναντι αμοιβής, τον εγκεκριμένο τελωνειακό πράκτορα Γεώργιο Σιακίδη όπως ενεργεί εκ μέρους του, εκτελωνίζει και παραλαμβάνει τα εισαγόμενα από το λιμάνι Λεμεσού εμπορεύματά του.

 

Κατά την περίοδο μεταξύ 5.12.2002 και 12.6.2003 ο Σιακίδης κατέθεσε στο Τελωνείο Λεμεσού, για λογαριασμό του αιτητή εφτά διασαφήσεις εισαγωγής. Οι διασαφήσεις εισαγωγής, πλην μίας, ελέγχθηκαν και έγιναν αποδεκτές από το Τελωνείο, όμως τα εμπορεύματα μετακινήθηκαν χωρίς να καταβληθούν προηγουμένως οι οφειλόμενοι δασμοί και φόροι που έφταναν στις £23.050.

 

Ο Σιακίδης φαίνεται να πέτυχε την απομάκρυνση των εμπορευμάτων και την παράδοσή τους στον ιδιοκτήτη τους παρουσιάζοντας στην Αρχή Λιμένων διατακτικά παράδοσης με αριθμούς ταμείου που αφορούσαν άλλες διασαφήσεις.

 

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι είχε καταβάλει στο Σιακίδη τους νενομισμένους δασμούς και φόρους. Τελικά, εναντίον του Σιακίδη καταχωρήθηκε στο Κακουργιοδικείο Λεμεσού ποινική υπόθεση, στην οποία, στις 9.7.2004, ύστερα από παραδοχή του, καταδικάστηκε σε φυλάκιση.

 

Με επιστολή της ημερ. 22.1.2004, η Διευθύντρια του Τμήματος Τελωνείων αξίωσε από τον αιτητή την εντός 21 ημερών καταβολή του ποσού των £23.050, ως ανωτέρω. Στην ίδια επιστολή αναφέρεται ότι η αξίωση καταβολής συνιστούσε εκτελεστή διοικητική πράξη την οποία, αν αμφισβητούσε ο αιτητής μπορούσε να προσβάλει σύμφωνα με τις πρόνοιες του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος.

 

Ο αιτητής πράγματι την προσέβαλε υποστηρίζοντας ότι η απαίτηση καταβολής από τον ίδιο των οφειλομένων φόρων και δασμών, είναι παράνομη, λόγω πλάνης.

 

Στη γραπτή τους αγόρευση οι καθ΄ ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη και κατά συνέπεια το Ανώτατο Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας να επιληφθεί της εκδίκασής της.

 

Οι καθ΄ ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι ο Σιακίδης, εκπροσωπώντας τον αιτητή, κατέθεσε στο Τελωνείο Λεμεσού τις κατά νόμο προνοούμενες διασαφήσεις εισαγωγής, οι οποίες ελέγχθηκαν και έγιναν αποδεκτές. Στη συνέχεια το Τελωνείο, βεβαίωσε τους οφειλόμενους, για τις συγκεκριμένες εισαγωγές, δασμούς και φόρους. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω παράχθηκαν οι έγκυρες και νόμιμες εκτελεστές διοικητικές πράξεις της επιβολής των αναλογούντων δασμών και φόρων κατά προηγούμενες ημερομηνίες, μεταξύ της 10.2.2003 και 12.6.2003. Η προσβαλλόμενη πράξη συνιστά ειδοποίηση προς τον αιτητή να καταβάλει τα οφειλόμενα και δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη.

 

Η δημιουργία δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, δηλαδή η παραγωγή εννόμων αποτελεσμάτων, είναι το κριτήριο για το κατά πόσο πράξη είναι εκτελεστή. Απαραίτητο στοιχείο η επιβολή στο διοικούμενο υποχρεώσεων μη υφισταμένων πριν την έκδοση της πράξης (Δημοκρατία ν. Sunoil Bunkering Ltd (1994) 3 A.A.Δ. 26).

 

Στην παρούσα περίπτωση η συγκεκριμένη επιστολή δεν παράγει έννομα αποτελέσματα ούτε επιβάλλει στον αιτητή μη υφιστάμενες προηγουμένως υποχρεώσεις. Τα έννομα αποτελέσματα  παράχθησαν με την επιβολή του δασμού. Με την προσβαλλόμενη πράξη δεν συνιστώνται, δεν μεταβάλλονται και δεν καταργούνται δικαιώματα ή υποχρεώσεις. Απλώς πληροφορείται ο αιτητής για τη χρηματική οφειλή του προς τη διοίκηση.

 

Το γεγονός ότι στο τέλος της επίδικης επιστολής η Διευθύντρια αναφέρει ότι η ειδοποίηση για καταβολή των δασμών είναι διοικητική πράξη η οποία μπορεί να προσβληθεί ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δεν μεταβάλλει τη φύση της πράξης. Απλώς και μόνο επειδή έτσι αναφέρεται, η επιστολή δεν μετατρέπεται σε εκτελεστή διοικητική πράξη.

 

Εν όψει των πιο πάνω, βρίσκω ότι το επιχείρημα των καθ΄ ων η αίτηση ευσταθεί και αφού η προσβαλλόμενη πράξη δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη, η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον του αιτητή.

 

 

Φρ. Νικολαΐδης, Δ.

 

 

 

/ΜΔ

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο