(2005) 4 ΑΑΔ 943
[*943]25 Νοεμβρίου, 2005
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 12, 24, 30, 35 KAI 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
CLASS COLLECTION TRADING LIMITED,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΕΛΩΝΕΙΟΥ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 895/2004)
Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως ― Προνομιακή δασμολογική μεταχείριση εισαγόμενων εμπορευμάτων ευρωπαϊκής προέλευσης ― Η προσκόμιση πιστοποιητικού κίνησης εμπορευμάτων τύπου EYR 1 και η διαδικασία επαλήθευσής του ― Συνέπειες από τη μη επαλήθευση του πιστοποιητικού σύμφωνα με τη νομολογία ― Ανάκληση της προτιμησιακής μεταχείρισης των αγαθών και επιβολή δασμών μετά τον τελωνισμό και τη διάθεσή τους στην εσωτερική αγορά ― Το ζήτημα του ευλόγου χρόνου και του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης του υπόχρεου ― Η ανάκληση και η επιβολή δασμών κρίθηκαν νόμιμες στην κριθείσα περίπτωση ― Περιστάσεις.
Οι αιτητές προσέφυγαν κατά της επιβολής δασμών ύψους Λ.Κ. 5.670 αναφορικά με εμπορεύματα που εισήγαγουν τα οποία είχαν αρχικά τελωνισθεί αδασμολόγητα. Το πιστοποιητικό κίνησης των εμπορευμάτων τύπου EYR 1, βάσει του οποίου είχαν αρχικά τελωνισθεί, δεν επαληθεύθηκε μεταγενέστερα με αποτέλεσμα την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Το ζήτημα που εγείρεται στην παρούσα υπόθεση είναι ζήτημα που ηγέρθη και αποφασίστηκε από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δι[*944]καστηρίου αλλά και πρωτόδικα από Δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Η εγκυρότητα και η αυθεντικότητα του πιστοποιητικού κινήσεως από τη χώρα εξαγωγής αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή διεκδίκηση από μέρους του εισαγωγέα προτιμησιακής μεταχείρισης. Η απόσυρση του πιστοποιητικού προέλευσης από τη χώρα εξαγωγής, ως αποτέλεσμα της διαδικασίας επαλήθευσης, έχει ως αναπόφευκτη συνέπεια την απόρριψη από τις αρχές της χώρας εισαγωγής, οποιασδήποτε διεκδίκησης για προτιμησιακή μεταχείριση των εισαχθέντων εμπορευμάτων.
Είναι θεμελιωμένο ότι είναι ενδιάθετη η εξουσία κάθε διοικητικού οργάνου να ανακαλεί αποφάσεις του. Η επαλήθευση εν προκειμένω μπορεί να είναι μεταγενέστερη και του τελωνισμού των εμπορευμάτων και όχι μόνο της έκδοσης του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού κίνησης εμπορευμάτων.
Η προτιμησιακή μεταχείριση των εισαγομένων εμπορευμάτων γίνεται με δεδομένη τη δυνατότητα διενέργειας ελέγχου μεταγενέστερα, για επαλήθευση του πιστοποιητικού κίνησης. Ο εισαγωγέας γνωρίζει ότι υπόκειται σ’ αυτό το ενδεχόμενο. Θα πρέπει επίσης να γνωρίζει ότι η διαδικασία μεταξύ κρατών, όπως και η έρευνα, χρειάζεται κάποιο χρόνο για να διεκπεραιωθεί. Εναπόκειται επομένως στον εισαγωγέα να τα λάβει όλα αυτά υπόψη κατά τον προγραμματισμό του.
2. Το παρόν δικαστήριο δεσμεύεται από τις αποφάσεις της Ολομέλειας και δεν θα ακολουθήσει το σκεπτικό της απόφασης στην υπόθεση Τάσσος Τρουλλίδης Λτδ ν. Δημοκρατίας (2001) 4 Α.Α.Δ. 258, στο βαθμό που έρχεται σε αντίθεση με τις αποφάσεις της Ολομέλειας.
3. Οι καθ’ ων η αίτηση στην παρούσα υπόθεση είχαν δικαίωμα ανάκλησης της προηγούμενης τους απόφασης για παροχή προτιμησιακής μεταχείρισης στα εμπορεύματα που εισήξαν οι αιτητές. Οι καθ’ ων η αίτηση ορθά ανακάλεσαν την προηγούμενή τους απόφαση όταν ανακάλυψαν πως το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό κίνησης εμπορευμάτων το οποίο τους είχαν παρουσιάσει οι αιτητές και με βάση το οποίο τα εισαχθέντα εμπορεύματα ήταν ευρωπαϊκής προέλευσης, ήταν μεν αυθεντικό αλλά δεν ήταν έγκυρο, υπό την έννοια ότι δεν ήταν ορθό.
4. Οι καθ’ ων η αίτηση δεν ενήργησαν κατά τρόπο μεμπτό όταν δεν [*945]παρείχαν δικαίωμα ακρόασης στους αιτητές, μετά τη διαπίστωση πως το πιστοποιητικό κίνησης εμπορευμάτων που οι αιτητές είχαν παρουσιάσει, δεν ήταν έγκυρο.
5. Παρά την παρέλευση μεγάλου χρονικού διαστήματος από τις εισαγωγές των εμπορευμάτων μέχρι την ανάκληση της απόφασης για προτιμησιακή μεταχείριση, λαμβάνοντας υπόψη τις εγγενείς δυσκολίες που υπάρχουν στην επαλήθευση της προέλευσης προϊόντων που εξάγονται από μια χώρα και εισάγονται σε άλλη, δεν μπορεί να λεχθεί ότι στην προκείμενη περίπτωση υπήρξε τέτοια καθυστέρηση, από πλευράς καθ’ ων η αίτηση, στην ανάκληση της προηγούμενής τους απόφασης, που θα πρέπει να καταστήσει την απόφαση ανάκλησης άκυρη.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Αλέξανδρος Σολέας & Υιοί Λτδ (2005) 3 Α.Α.Δ. 284,
Framesbex Ltd v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 7,
Αλέξανδρος Σολέας & Υιός Λτδ ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2002) 4 Α.Α.Δ. 704,
Wellgoods Ltd ν. Δημοκρατίας (2000) 4 Α.Α.Δ. 592,
Τάσσος Τρουλλίδης Λτδ ν. Δημοκρατίας (2001) 4 Α.Α.Δ. 258.
Προσφυγή.
Δ. Βάκης, για τους Αιτητές.
Ν. Μιχαηλίδης, για τους Καθ’ ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Κατά ή περί τον Αύγουστο του 1999 και Μάϊο του 2001 η αιτήτρια εταιρεία, βασιζόμενη σε πιστοποιητικό κινήσεως εμπορευμάτων τύπου EUR1, το οποίο είχε εκδοθεί από τις αρμόδιες τελωνειακές αρχές της Γαλλίας και το οποίο πιστοποιούσε ότι κάποια εμπορεύματα (ενδύματα κολύμβησης, παντελόνια και σακάκια) ήταν Ευρωπαϊκής προέλευσης, τελώνισε τα προαναφερόμενα εμπορεύματα με σκοπό την πώληση [*946]τους στην Κύπρο. Κατά τον τελωνισμό των προαναφερομένων εμπορευμάτων οι καθ’ ων η αίτηση αποδέχθηκαν ως έγκυρο και αυθεντικό το προαναφερόμενο πιστοποιητικό των Γαλλικών Τελωνειακών Αρχών και δέχθηκαν πως τα εμπορεύματα θα έπρεπε να τύχουν προνομιακής μεταχειρίσεως. Ως εκ τούτου δεν επέβαλαν οποιοδήποτε δασμό επ’ αυτών.
Οι αιτητές προέβησαν σε πώληση των προαναφερομένων εμπορευμάτων αμέσως μετά τον τελωνισμό τους και εν πάση περιπτώσει πριν τις 16.7.2004. Στις 16.7.2004 η αιτήτρια εταιρεία έλαβε επιστολή των καθ’ ων η αίτηση ημερ. 6.7.2004 με την οποία επληροφορείτο ότι οι Τελωνειακές Αρχές της Γαλλίας πληροφόρησαν τους καθ’ ων η αίτηση ότι το είδος swimming costumes του τιμολογίου με αρ. 0699003 (για το οποίο είχε εκδοθεί το προαναφερόμενο πιστοποιητικό) δεν είναι Ευρωπαϊκής προέλευσης και ότι δεν ήταν δυνατόν να αποδειχθεί η προέλευση των υπολοίπων ειδών ενδύσεως που τελωνίστηκαν. Ως εκ τούτου οι καθ’ ων η αίτηση θεώρησαν ότι το πιστοποιητικό κυκλοφορίας EUR1 υπ’ αρ. Α124641249 που είχε εκδοθεί από τις Γαλλικές Αρχές και δυνάμει του οποίου τα προαναφερόμενα εμπορεύματα τελωνίστηκαν με προνομιακή μεταχείριση, δεν πληρούσε τις πρόνοιες των κανόνων καταγωγής των εμπορευμάτων και ήταν άκυρο αν και η αυθεντικότητα του δεν αμφισβητείτο. Σαν αποτέλεσμα των προαναφερομένων οι καθ’ ων η αίτηση απαίτησαν από τους αιτητές τελωνειακούς δασμούς ανερχόμενους στο ποσό των Λ.Κ.5.201.- και διαφορά Φ.Π.Α. ανερχόμενη στο ποσό των Λ.Κ.469.- σύνολο Λ.Κ.5.670.- με νόμιμο τόκο από τις ημερομηνίες κατάθεσης των διασαφήσεων τελωνισμού των εμπορευμάτων.
Με την προσφυγή τους οι αιτητές ζητούν δήλωση του δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ’ ων η αίτηση που περιέχεται στην επιστολή τους προς την αιτήτρια ημερ. 6.7.2004 ή/και το σημείωμα απαίτησης αρ. 4/04 με τα οποία απαιτείται από την αιτήτρια να καταβάλει εντός 15 ημερών το ποσό των Λ.Κ.5.670.- ως δασμούς και φόρους πλέον τόκο είναι άκυρα, παράνομα και στερημένα οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος.
Προβάλλονται διάφοροι λόγοι για τους οποίους ζητείται η προαναφερόμενη θεραπεία μεταξύ των οποίων ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε καθ’ υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας, σε καταφανή καταστρατήγηση του νόμου, των κανόνων χρηστής διοίκησης και των γενικών αρχών του διοικητικού δικαίου. Ακόμα προβάλλεται ότι η προαναφερόμενη απόφαση εί[*947]ναι αντίθετη με το άρθρο 24 του Συντάγματος καθότι με αυτή επιβάλλεται φορολογία και δασμοί χωρίς κατά νόμο εξουσιοδότηση, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση συνιστά ανάκληση προηγούμενης διοικητικής πράξης, πράγμα ανεπίτρεπτο και μη δικαιολογημένο από τις περιστάσεις της υπόθεσης και ότι οι καθ’ ων η αίτηση ενήργησαν κατά παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης αφού δεν παρείχαν στους αιτητές ευκαιρία να ασκήσουν το δικαίωμα της ακρόασης που είχαν.
Το ζήτημα που εγείρεται στην παρούσα υπόθεση είναι ζήτημα που ηγέρθη και αποφασίστηκε από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου αλλά και πρωτόδικα από Δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Αλέξανδρος Σολέας & Υιοί Λτδ (2005) 3 Α.Α.Δ. 284 όπου και πάλι είχε γίνει τελωνισμός εμπορευμάτων στις 7.6.99 στη βάση ευρωπαϊκού πιστοποιητικού κίνησης εμπορευμάτων, το οποίο στη συνέχεια φάνηκε ότι δεν ήταν έγκυρο και η Δημοκρατία επέβαλε αναθεωρημένο εισαγωγικό δασμό. Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναφέρθηκε στην προηγούμενη απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Framesbex Ltd v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 7 και στο άρθρο 24 του Παραρτήματος του πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Συμφωνίας της Συνιστώσης Σύνδεσην μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της 30.12.1977 και παρατήρησε πως η εγκυρότητα και η αυθεντικότητα του πιστοποιητικού κινήσεως από τη χώρα εξαγωγής αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή διεκδίκηση από μέρους του εισαγωγέα προτιμησιακής μεταχείρισης. Στην υπόθεση Σολέας (ανωτέρω) έγινε αναφορά και στο σημείο της απόφασης Framesbex (ανωτέρω) σύμφωνα με το οποίο η απόσυρση του πιστοποιητικού προέλευσης από τη χώρα εξαγωγής, ως αποτέλεσμα της διαδικασίας επαλήθευσης, έχει ως αναπόφευκτη συνέπεια την απόρριψη από τις αρχές της χώρας εισαγωγής, οποιασδήποτε διεκδίκησης για προτιμησιακή μεταχείριση των εισαχθέντων εμπορευμάτων. Συναφώς παρατηρήθηκε πως ο Διευθυντής Τμήματος Τελωνείων δεν είχε υποχρέωση να στραφεί προς την εταιρεία που εισήγαγε τα προϊόντα με σκοπό την εξασφάλιση πρόσθετων αποδεικτικών στοιχείων. Σύμφωνα με το προαναφερόμενο Πρωτόκολλο, την ευθύνη για την έκδοση του πιστοποιητικού κινήσεως φέρει ο εξαγωγέας με αποτέλεσμα οι δικές του ενέργειες ή παραλείψεις, τόσο αρχικά όσο και κατά την επαλήθευση, να αντανακλούν άμεσα επί του εισαγωγέα και [*948]να τον δεσμεύουν.
Όσον αφορά το ζήτημα της ανάκλησης αποφάσεως διοικητικού οργάνου, στην Σολέας (ανωτέρω) έγινε αναφορά και στην υπόθεση Αλέξανδρος Σολέας & Υιός Λτδ ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2002) 4 Α.Α.Δ. 704 στην οποία παρατηρήθηκε πως είναι θεμελιωμένο ότι είναι ενδιάθετη η εξουσία κάθε διοικητικού οργάνου να ανακαλεί αποφάσεις του. Στην ίδια υπόθεση παρατηρήθηκε πως η επαλήθευση, που μπορεί να γίνει σύμφωνα με το άρθρο 24 του προαναφερόμενου Πρωτοκόλλου, μπορεί να είναι μεταγενέστερη και του τελωνισμού των εμπορευμάτων και όχι μόνο της έκδοσης του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού κίνησης εμπορευμάτων.
Αναφορικά με την παρέλευση μεγάλου χρονικού διαστήματος από την αρχική έκδοση του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού κίνησης εμπορευμάτων και την τελώνιση των εμπορευμάτων με βάση το πιστοποιητικό από τη μια, και την ανάκληση του πιστοποιητικού από την άλλη, η Ολομέλεια στην υπόθεση Σολέας (ανωτέρω), Δημοκρατία v. Αλέξανδρος Σολέας & Υιοί Λτδ (2005) 3 Α.Α.Δ. 284, επικρότησε τα όσα λέχθηκαν πρωτόδικα στην υπόθεση Wellgoods Ltd ν. Δημοκρατίας (2000) 4 Α.Α.Δ. 592, σύμφωνα με την οποία η προτιμησιακή μεταχείριση των εισαγωμένων εμπορεύματων γίνεται με δεδομένη τη δυνατότητα διενέργειας ελέγχου μεταγενέστερα, για επαλήθευση του πιστοποιητικού κίνησης. Ο εισαγωγέας γνωρίζει ότι υπόκειται σ’ αυτό το ενδεχόμενο. Θα πρέπει επίσης να γνωρίζει ότι η διαδικασία μεταξύ κρατών, όπως και η έρευνα, χρειάζεται κάποιο χρόνο για να διεκπεραιωθεί. Εναπόκειται επομένως στον εισαγωγέα να τα λάβει όλα αυτά υπόψη κατά τον προγραμματισμό του.
Το παρόν δικαστήριο δεσμεύεται από τις αποφάσεις της Ολομέλειας στις υποθέσεις Δημοκρατία v. Αλέξανδρος Σολέας & Υιοί Λτδ (ανωτέρω) και Framesbex (ανωτέρω) και με εκτίμηση δεν θα ακολουθήσει το σκεπτικό της απόφασης στην υπόθεση Τάσσος Τρουλλίδης Λτδ ν. Δημοκρατίας (2001) 4 Α.Α.Δ. 258, στο βαθμό που έρχεται σε αντίθεση με τις προαναφερόμενες αποφάσεις της Ολομέλειας.
Με βάση τα ενώπιον μου στοιχεία θεωρώ πως οι καθ’ ων η αίτηση στην παρούσα υπόθεση είχαν δικαίωμα ανάκλησης της προηγούμενης τους απόφασης για παροχή προτιμησιακής μεταχείρισης στα εμπορεύματα που εισήξαν οι αιτητές. Κατά την κρίση μου οι καθ’ ων η αίτηση ορθά ανακάλεσαν την προηγού[*949]μενη τους απόφαση όταν ανακάλυψαν πως το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό κίνησης εμπορευμάτων το οποίο τους είχαν παρουσιάσει οι αιτητές και με βάση το οποίο τα εισαχθέντα εμπορεύματα ήταν ευρωπαϊκής προέλευσης, ήταν μεν αυθεντικό αλλά δεν ήταν έγκυρο, υπό την έννοια ότι δεν ήταν ορθό. Δεν ήταν ορθό διότι μέρος των εισαχθέντων εμπορευμάτων είχε διαπιστωθεί θετικά πως δεν ήταν ευρωπαϊκής προέλευσης ενώ για το υπόλοιπο μέρος των εμπορευμάτων δεν μπορούσε να γίνει επαλήθευση της προέλευσης τους. Ακόμα θεωρώ ότι οι καθ’ ων η αίτηση δεν ενήργησαν κατά τρόπο μεμπτό όταν δεν παρείχαν δικαίωμα ακρόασης στους αιτητές, μετά τη διαπίστωση πως το πιστοποιητικό κίνησης εμπορευμάτων που οι αιτητές είχαν παρουσιάσει, δεν ήταν έγκυρο, δεδομένου πως απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή διεκδίκηση προτιμησιακής μεταχείρισης, για τα εμπορεύματα των αιτητών, ήταν η εγκυρότητα (εκτός από την αυθεντικότητα) του πιστοποιητικού κινήσεως.
Αναφορικά με την παρέλευση μεγάλου χρονικού διαστήματος μέχρι την ανάκληση της απόφασης των καθ’ ων η αίτηση, υιοθετώ τα όσα λέχθηκαν στις υποθέσεις Σολέας και Wellgoods (ανωτέρω) και δεν είμαι έτοιμος να δεχθώ πως η ανάκληση έγινε εκτός των πλαισίων του ευλόγου χρόνου, που επιβάλλουν οι αρχές της χρηστής διοίκησης. Συναφώς παρατηρώ πως οι αρμόδιες Τελωνειακές Αρχές της Γαλλίας καθυστέρησαν περίπου 1 ½ χρόνο μέχρι να δώσουν την απάντηση τους, αναφορικά με τη δεύτερη εισαγωγή, και περίπου 4 χρόνια αναφορικά με την πρώτη εισαγωγή. Ακόμα από τις 20.6.2003 που οι καθ’ ων η αίτηση πήραν την απάντηση των Γαλλικών Αρχών πέρασε περισσότερο από ένα έτος μέχρι τις 6.7.2004 που έγραψαν την επιστολή τους οι καθ’ ων η αίτηση προς τους αιτητές, που περιλάμβανε το σημείωμα απαίτησης αρ. 4/04. Παρά την παρέλευση μεγάλου χρονικού διαστήματος από τις εισαγωγές των εμπορευμάτων μέχρι την ανάκληση της απόφασης για προτιμησιακή μεταχείριση, λαμβάνοντας υπόψη τις εγγενείς δυσκολίες που υπάρχουν στην επαλήθευση της προέλευσης προϊόντων που εξάγονται από μια χώρα και εισάγονται σε άλλη, γενικά, κρίνω πως δεν μπορεί να λεχθεί ότι στην προκείμενη περίπτωση υπήρξε τέτοια καθυστέρηση, από πλευράς καθ’ ων η αίτηση, στην ανάκληση της προηγούμενης τους απόφασης, που θα πρέπει να καταστήσει την απόφαση ανάκλησης άκυρη.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ πως οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν οποιοδήποτε από τους λόγους που επικαλούνται και ότι η εκκαλούμενη απόφαση των καθ’ ων [*950]η αίτηση είναι ορθή, αιτιολογημένη και δεν υπόκειται σε ακύρωση για οποιοδήποτε από τους προβληθέντες λόγους.
Κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο