ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 9/2005)
13 Φεβρουαρίου 2006
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ ΧΩΜΑΤΕΝΟΥ ΑΠΟ ΚΟΡΝΟ
ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
ΤΗΣ ΕΛΕΓΚΩΣ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΥ ΧΩΜΑΤΕΝΟΥ,
Αιτητής,
- ν. -
1. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΕΠΑΡΧΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Ε. Κωνσταντινίδου, για τον Αιτητή.
Μ. Χατζηγεωργίου, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο Έπαρχος Λάρνακας, ενεργώντας στην προκείμενη περίπτωση ως αρμόδιος για την εφαρμογή του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96 (όπως τροποποιήθηκε), και ασκώντας τις εξουσίες που του παρείχε το άρθρο 15Α, απέστειλε στον αιτητή, σε διεύθυνση στον Κόρνο, Λάρνακας, ειδοποίηση με την οποία του γνωστοποιούσε ότι οικοδομή του στο τεμάχιο 110 του Φ/Σ 39/56 (χωριό) αποτελούσε «κίνδυνο για τους διερχομένους, για τις γειτονικές οικοδομές ή/και για τα πρόσωπα που διαμένουν σ΄ αυτή» και τον καλούσε όπως προβεί «σε όλα τα αναγκαία μέτρα για την επιδιόρθωση ή κατεδάφιση της ετοιμόρροπης οικοδομής και την απομάκρυνση των αχρήστων υλικών». Ο αιτητής προσέβαλε την απόφαση με διοικητική προσφυγή, όπως προέβλεπε το άρθρο 18. Προέβαλε ότι τα δοθέντα κτηματολογικά στοιχεία δεν αντιστοιχούσαν με κανένα από εκείνα που αναγράφονταν στα πιστοποιητικά εγγραφής της ακίνητης ιδιοκτησίας την οποία διαχειριζόταν και ζήτησε ως εκ τούτου διευκρινίσεις ώστε να μπορέσει να τοποθετηθεί. Επίσης προέβαλε ότι η ειδοποίηση δεν απέκτησε ισχύ αφού δεν τηρήθηκε η πρόνοια του νόμου, σύμφωνα με την οποία απαιτείτο επίδοση.
Προκύπτει από τον διοικητικό φάκελο ότι η οικοδομή για την οποία γινόταν λόγος ήταν «ένα δωμάτιο – γκαράζ». Εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης ήταν ο Κύπρος Χαραλάμπους Χωματένος, πατέρας του αιτητή και δεν αμφισβητήθηκε πως ο αιτητής ήταν ο δεόντως εξουσιοδοτημένος διαχειριστής τόσο αυτής όσο και της υπόλοιπης ακίνητης ιδιοκτησίας του πατέρα του. Σε σχέση με την εν λόγω οικοδομή το Γραφείο Επαρχιακού Μηχανικού Λάρνακας είχε, από τον Σεπτέμβριο 2002, πληροφορήσει τον Έπαρχο τα εξής:
«Οικοδομή – Γκαράζ – στο τεμ. 210 Φ/ΣΧ 39/56 ιδιοκτησία Χαράλαμπου
Μιχαήλ Χωματένιου
Πρόκειται για ένα δωμάτιο – γκαράζ. Η στέγη είναι από κεραμίδια. Ο πισινός τοίχος κατέρρευσε. Εισηγούμαι όπως κατεδαφισθεί και καθαρισθεί ο τόπος. Τα έξοδα υπολογίζονται στις £80.-.»
Το Υπουργείο Εσωτερικών απέστειλε στον αιτητή επιστολή, ημερ. 6 Μαΐου 2003, με την οποία τον πληροφόρησε ότι το παράπονο του εξεταζόταν. Πράγματι, διεξήχθη έρευνα στο Κτηματολόγιο και διαπιστώθηκε ότι το τεμάχιο στο οποίο βρισκόταν η οικοδομή ήταν το 210 και όχι το 110 του αναφερθέντος Φύλλου/Σχεδίου. Επιπλέον, στο πιστοποιητικό έρευνας, το οποίο το Κτηματολόγιο απέστειλε στον Έπαρχο, διευκρινιζόταν, με κόκκινο μελάνι για να ξεχωρίζει, ότι επρόκειτο για το προηγουμένως κατεγραμμένο ως τεμάχιο 14/2.
Εκείνη η διοικητική προσφυγή δεν είχε συνέχεια ένεκα της έκδοσης νέας ειδοποίησης. Ο Έπαρχος την εξέδωσε στις 11 Ιουλίου 2003 και επιδόθηκε δεόντως στον αιτητή στις 23 Ιουλίου 2003. Διέφερε από την προηγούμενη μόνο κατά το ότι αυτή τη φορά αναφερόταν στο τεμάχιο 210 αντί στο 110. Δεν περιλάμβανε άλλα στοιχεία, δηλαδή τον παλαιό αριθμό τεμαχίου ούτε και περιγραφή του κτήματος ώστε να αφαιρείτο το ενδεχόμενο παραπόνου του αιτητή ότι και πάλι δεν αντιλαμβανόταν περί ποίου κτήματος επρόκειτο.
Ο αιτητής προσέφυγε ξανά στον Υπουργό, προβάλλοντας πως ούτε η αναφορά στο τεμάχιο 210 αντιστοιχούσε με οποιοδήποτε από τα κτηματολογικά στοιχεία της ακίνητης του ιδιοκτησίας ή της ιδιοκτησίας την οποία διαχειριζόταν και ζήτησε πάλι διευκρινίσεις, συγκεκριμένα τον παλαιό αριθμό τεμαχίου, αν ο Έπαρχος γνώριζε περί παλαιού αριθμού.
Δεν του δόθηκε οποιαδήποτε διευκρίνιση. Το Υπουργείο Εσωτερικών απάντησε με επιστολή, ημερ. 25 Οκτωβρίου 2004, ότι ο Υπουργός Εσωτερικών απέρριψε την προσφυγή για το λόγο ότι ο αιτητής όφειλε να γνώριζε για ποιο ακίνητο γινόταν λόγος. Η επιστολή έλεγε εξής:
«….ο ισχυρισμός σας ότι δεν γνωρίζετε για ποιο υποστατικό αναφέρεται η απόφαση του Επάρχου Λάρνακας δεν ευσταθεί γιατί ως διαχειριστής της περιουσίας του πατέρα σας γνωρίζετε ή οφείλετε να γνωρίζετε την περιουσία που διαχειρίζεστε και το τεμάχιο 210 του Φ/Σχ. 39/56 (χωρ) αποτελεί μέρος της πιο πάνω περιουσίας.»
Ο διοικητικός φάκελος δεν περιέχει κείμενο απόφασης του Υπουργού ούτε και καταχώριση ότι λήφθηκε απόφαση από τον Υπουργό. Όμως, σε σημείωμα λειτουργού προς τον Υπουργό, ημερ. 19 Οκτωβρίου 2004, όπου κατόπιν αναφοράς στο ιστορικό της υπόθεσης γινόταν εισήγηση για απόρριψη της διοικητικής προσφυγής, υπάρχει δίπλα από τις λέξεις «κύριε Υπουργέ» μια μονογραφή με ημερομηνία «20/10».
Δεν είμαι διατεθειμένος να υποθέσω ότι η εν λόγω μονογραφή χωρίς ο,τιδήποτε άλλο απεικονίζει τη λήψη απόφασης από τον Υπουργό: βλ. Προξένου ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 1308/99, ημερ. 31 Οκτωβρίου 2000 και την απόφαση της πλειοψηφίας της Ολομέλειας στην Κούτσιου ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 987. Δεν φαίνεται λοιπόν να λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση αρμοδίως.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο