AΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 1092/2004)

 

3 Ιουλίου, 2006

 

[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΓΑΠΙΟΥ,

 

Αιτητής,

 

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

 

Καθ΄ ων η αίτηση.

__________

 

Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.

Αντ. Βασιλειάδης, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

_________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Ο αιτητής αξιώνει ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής «η Επιτροπή»), ημερ. 26.7.2004, με την οποία προήγαγε αναδρομικά το ενδιαφερόμενο μέρος στη μόνιμη θέση Ανώτερου Λειτουργού Πολεοδομίας, Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως. Είχε προηγηθεί η ακύρωση, ύστερα από απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Αγαπίου ν. Δημοκρατίας (2004) 3 Α.Α.Δ. 431, προηγούμενης προαγωγής, επίσης του ενδιαφερόμενου μέρους.

 

Στη συνεδρία της Επιτροπής ημερ. 21.7.2004, επανεξετάστηκε το θέμα και μετά την υποβολή της σύστασης του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, η Επιτροπή προχώρησε και έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε των άλλων υποψηφίων και τον επέλεξε για τη θέση.

 

Ο αιτητής υποστηρίζει ότι η σύσταση του Διευθυντή παραβιάζει το δεδικασμένο, είναι αναιτιολόγητη, αντιφατική, αόριστη και αναξιοκρατική. Ισχυρίζεται ότι ο Διευθυντής δεν κατέγραψε στη σύστασή του την προσωπική του γνώση για τους υποψήφιους, ενώ αμφισβητείται επίσης ότι είχε διαβουλευτεί με τους προϊσταμένους λειτουργούς.

 

Θα παραθέσω τη σύσταση του Διευθυντή όπως την βρίσκουμε στο σχετικό πρακτικό:

«Συστήνοντας τον Κλόκκαρη Ερμή, σημείωσα ότι, με βάση τις Υπηρεσιακές Εκθέσεις των τελευταίων πέντε προ του ουσιώδους χρόνου ετών, αυτός υπερτερεί σταθερά σε αξία όλων των ανθυποψηφίων του. Επιθυμώ να κάμω ιδιαίτερη μνεία για την εξαιρετική απόδοση όσον αφορά τα στοιχεία «Συνεργασία/Σχέσεις και Συμπεριφορά προς τους πολίτες», δεδομένης της ιδιαίτερα μεγάλης σημασίας που έχουν για την ομαλή διεξαγωγή της εργασίας στο Τμήμα (άσκηση της Πολεοδομίας συνεπάγεται μία κατ΄ εξοχή ομαδική εργασία (εσωτερική συνεργασία) καθώς και της εικόνας του Τμήματος προς τον πολίτη. Συγκριτικά με τους υπόλοιπους υποψηφίους, ο Κλόκκαρης υπερέχει στα πιο πάνω.

 

΄Οσον αφορά τα προσόντα, σημειώνω ότι ο Κλόκκαρης ουδενός υστερεί όσον αφορά τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα, αντίθετα κατέχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Πολεοδομία και Χωροταξία, που παρόλο που δεν αποτελεί πρόσθετο προσόν, εντούτοις, είναι πολύ σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, και, κατά την κρίση μου, προσθέτει στην αξία.

 

Σημειώνω επίσης ότι και άλλοι υποψήφιοι κατέχουν παρόμοια προσόντα.

 

Από απόψεως προσόντων, ο Αγαπίου με τον Κλόκκαρη είναι περίπου ισοδύναμοι. Ο Κλόκκαρης δεν υστερεί ή δεν υπερέχει άλλων που κατέχουν μεταπτυχιακό.

 

Συστήνοντας τον Κλόκκαρη, δεν παραγνώρισα το γεγονός ότι άλλοι υποψήφιοι υπερέχουν σε αρχαιότητα. Η αρ. 4, Χατζηπαναγή Ανδρούλα, κατά έξι χρόνια, ο αρ. 6, Κυριακίδης Ανδρέας, κατά δύο χρόνια και τέσσερις μήνες, ο αρ. 8, Αγαπίου Ανδρέας, κατά δεκαπέντε μήνες και ο αρ. 9, Χατζημιχαήλ Γεώργιος, κατά ένα χρόνο. Με τους αρ. 10, Θεοδουλίδη Χριστόφορο, αρ. 12, Μιχαηλίδη Θέμη, αρ. 13, Στυλιανάκη Κρίστη, αρ. 16, Χρυσοστόμου Χρυσόστομο, αρ. 17, Κυριαζή Χριστάκη, και αρ. 18, Σφηκουρή Μιχαήλ, υστερεί σε αρχαιότητα οριακά και αυτό οφείλεται στην ημερομηνία γέννησης.

 

Συνυπολογίζοντας την υπεροχή του Κλόκκαρη σε αξία ή και σε προσόντα, κρίνω ότι η αρχαιότητα δεν μπορεί να υπερακοντίσει την υπεροχή του σε αξία και προσόντα, αντίστοιχα.»

 

Το επιχείρημα του αιτητή ότι έπρεπε να είχε καταγραφεί στα πρακτικά η προσωπική γνώση του Διευθυντή, θα πρέπει να απορριφθεί γιατί σύμφωνα με τη νομολογία κάτι τέτοιο δεν απαιτείται, εκτός μόνο όταν έχουμε σύγκρουση με τα στοιχεία του φακέλου (βλέπε Απέητος κ.α. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 64, 75). Εξάλλου, όπως φαίνεται και στη σύσταση που παράθεσα πιο πάνω, ο Διευθυντής έχει καταγράψει, εν πάση περιπτώσει, την προσωπική του γνώση. Η απόφαση Γρηγορίου ν. ΑΗΚ (1998) 3 Α.Α.Δ. 728, στην οποία παρέπεμψε ο αιτητής διαφοροποιείται από την παρούσα υπόθεση γιατί εκεί γίνεται αναφορά στην προσωπική γνώση των μελών του διορίζοντος οργάνου, δηλαδή των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της ΑΗΚ, και όχι στην προσωπική γνώση του Διευθυντή (βλέπε επίσης Χαραλάμπους ν. Α.Η.Κ., Υποθ. Αρ. 1323/2000, ημερ. 31.5.2002).

 

Και το επόμενο παράπονο του αιτητή έχει ξεκαθαριστεί νομολογιακά από πολύ τώρα καιρό. Δεν απαιτείται η καταγραφή των απόψεων ή πληροφοριών που ο Διευθυντής λαμβάνει από άλλους λειτουργούς ή του τρόπου με τον οποίο ο Διευθυντής τις αξιολογεί (βλέπε σχετικά Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2480, 2482 και Χαραλάμπους ν. Α.Η.Κ., ανωτέρω και Σιεκέρσαββας ν. Α.Η.Κ., Υποθ. Αρ. 256/2000, ημερ. 29.6.2001).

 

Σημειώνω επίσης ότι σε αντίθεση με ό,τι υποστηρίζει ο αιτητής, στη σύσταση δεν αναφέρεται ότι ο αιτητής δεν υστερεί του ενδιαφερομένου μέρους σε αξία. Αντίθετα σημειώνεται ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει σταθερά όλων των ανθυποψηφίων του. Ως προς τα προσόντα, ο Διευθυντής αναφέρει ότι ο αιτητής με το ενδιαφερόμενο μέρος είναι περίπου ισοδύναμοι.

 

Ούτε με τον ισχυρισμό για παραβίαση του δεδικασμένου της υπόθεσης Αγαπίου ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω, θα συμφωνήσω. Στην πιο πάνω απόφαση η Ολομέλεια αναφέρει:

«..........  Σε βαθμολογημένη αξία ο εφεσείων⁽*⁾ είχε περίπου την ίδια εικόνα με τον εφεσίβλητο.⁽**⁾ Φαινόταν και αυτός να ήταν εξαίρετος υπάλληλος. Αν ορθά ή λανθασμένα δεν τον ξέρουμε, ούτε για τον ένα ούτε για τον άλλο.»

 

Η διατύπωση αυτή παρέσχε τη δυνατότητα στο Διευθυντή και την Επιτροπή, κατά την επανεξέταση να δηλώσουν ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει σε αξία λόγω καλύτερων εκθέσεων, χωρίς να υπάρχει παραβίαση του δεδικασμένου. Παρασχέθηκε έτσι περιθώριο στο Διευθυντή και την Επιτροπή κατά την επανεξέταση να δικαιολογήσουν γιατί το ενδιαφερόμενο μέρος είχε καλύτερες εκθέσεις. Και πράγματι, όπως προκύπτει από τις υπηρεσιακές εκθέσεις των δύο υποψηφίων, στα τελευταία πέντε χρόνια το ενδιαφερόμενο μέρος είχε 5 «εξαίρετα» περισσότερα από τον αιτητή, γεγονός το οποίο σημειώνεται και στην υπόθεση Αγαπίου ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω, στη σελ. 435.

 

Ο Διευθυντής στη σύστασή του προβαίνει σε ιδιαίτερη μνεία στην εξαιρετική απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους στα στοιχεία «συνεργασία/σχέσεις και συμπεριφορά προς τους πολίτες», δεδομένης της ιδιαίτερα μεγάλης, όπως την χαρακτηρίζει, σημασίας που έχουν για την ομαλή διεξαγωγή της εργασίας στο Τμήμα. Ο αιτητής στα ίδια στοιχεία αξιολογήθηκε «πολύ ικανοποιητικά».

 

Εν όψει όλων των πιο πάνω βρίσκω ότι ο Διευθυντής δεν παραβίασε το δεδικασμένο και νόμιμα στήριξε τη σύστασή του στα στοιχεία στα οποία υπερέχει το ενδιαφερόμενο μέρος.

 

Πρόκειται πράγματι περί δύο εξαίρετων υπαλλήλων από τους οποίους ο Διευθυντής έπρεπε να επιλέξει. Δεν μπορεί να παραγνωριστεί το γεγονός ότι για τα τελευταία πέντε χρόνια, το ενδιαφερόμενο μέρος συγκέντρωσε 5 «εξαίρετος» περισσότερα του αιτητή. Ακόμα κι΄ αν αυτή η υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους έναντι του αιτητή ήταν οριακή, δεν παύει να διατηρεί τη σύσταση σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων.

 

Ως προς τα προσόντα, που ο αιτητής ισχυρίζεται ότι υπερέχει του ενδιαφερόμενου μέρους καθότι είναι κάτοχος πρόσθετου προσόντος το οποίο άνκαι δεν προβλέπεται ως τέτοιο στο σχέδιο υπηρεσίας, είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Και ο ισχυρισμός αυτός θα πρέπει να απορριφθεί. Φαίνεται ότι τα προσόντα τόσο του αιτητή, όσο και του ενδιαφερόμενου μέρους λήφθηκαν υπ΄ όψιν. Κρίθηκαν από το Διευθυντή ως ισοδύναμα. Το ενδιαφερόμενο μέρος κατέχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Πολεοδομία και Χωροταξία, το οποίο, παρ΄ όλο που δεν αποτελεί πρόσθετο προσόν, εν τούτοις, είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης.

 

Ακόμα και το στοιχείο της αρχαιότητας στην οποία ο αιτητής υπερέχει κατά 15 μήνες, φαίνεται να ελήφθη υπ΄ όψιν, αφού η διαφορά αυτή σημειώνεται στη σύσταση.

 

΄Οπως έχει νομολογηθεί η αρχαιότητα υπερισχύει μόνο όταν όλα τα άλλα στοιχεία είναι ίσα, κάτι που δεν ισχύει στην παρούσα περίπτωση, αφού το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει σε αξία.

 

Εν όψει των πιο πάνω, νόμιμα η Επιτροπή έλαβε υπ΄ όψιν την αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή κατά την λήψη της επίδικης απόφασης, όπως αυτό προβλέπεται από το άρθρο 35 (4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90.

 

Ο αιτητής τέλος υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιτιολόγητη, πεπλανημένη και εσφαλμένη. Ισχυρίζεται ότι η ΕΔΥ ενήργησε δέσμια και υιοθέτησε την πλημμελή σύσταση παραλείποντας να αιτιολογήσει την επιλογή της. Δεδομένου ότι η σύσταση δεν είναι αναιτιολόγητη ο πιο πάνω ισχυρισμός θα πρέπει να απορριφθεί. ΄Οπως καταγράφεται στο τηρηθέν πρακτικό, λήφθηκαν υπ΄ όψιν οι φάκελοι, τα προσόντα, η αρχαιότητα των υποψηφίων, αλλά και η σύσταση του Διευθυντή. Από το πρακτικό φαίνεται επίσης ότι ο λόγος επιλογής του ενδιαφερόμενου μέρους από την Επιτροπή, ήταν η υπεροχή του στις υπηρεσιακές εκθέσεις, αλλά και η υπέρ του σύσταση.

 

Καταλήγω ότι η αιτιολογία που παρέχει η Επιτροπή για την επιλογή του ενδιαφερομένου μέρους είναι επαρκής και μάλιστα λεπτομερής, αφού δεν παραλείπει να σημειώσει συγκρίσεις μεταξύ του ενδιαφερόμενου μέρους με τους άλλους ανθυποψήφιους, σε αρχαιότητα, σε αξία, αλλά και σε προσόντα.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον του αιτητή.

 

Φρ. Νικολαΐδης

Δ.

 

 

 

 

 

/ΜΔ