ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.1084/05)
31 Iανουαρίου, 2007
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΟΛΑΚΗΣ
Αιτητής
v.
KYΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ
2. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
-------------------
Α. Ανδρέου για τον αιτητή.
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄ για τους καθ’ ων η αίτηση.
--------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Είναι λυπηρό γιατί, για ακόμα μια φορά, στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας επειδή συλλογικό όργανο δεν έχει τηρήσει τα στοιχειώδη που διέπουν τους όρους για νόμιμη σύνθεση κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων του. Παγίως, κατά τη νομολογία, (βλ. μεταξύ άλλων, Αναστασίου ν. ΕΤΕΚ (2003) 3 ΑΑΔ 616) όπως ουσιαστικά την κωδικοποίησε το άρθρο 21(3) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99) «για να συνεδριάσει νόμιμα ένα συλλογικό όργανο, πρέπει να κληθούν νομότυπα και εμπρόθεσμα όλα τα μέλη του στη συνεδρία, εξαιρουμένων των περιπτώσεων που το συλλογικό όργανο συνεδριάζει σε τακτές ημέρες και ώρες». Συναφώς δε, στη Sigma Radio TV Ltd ν. Aρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Προσφυγή 1140/03 ημερομηνίας 10.2.06, θεώρησα πως ακόμα και η ύπαρξη γραπτής πρόσκλησης στο φάκελο, χωρίς σύγχρονο γραπτό στοιχείο, με τη μορφή κάποιας βεβαίωσης ή έστω σημείωσης αρμόδιας πως πράγματι στάληκε, δεν ικανοποιούσε.
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών επιλήφθηκε της ιεραρχικής προσφυγής που άσκησε ο αιτητής κατά της άρνησης της Αρχής Αδειών να εγκρίνει το αίτημά του για χορήγηση σ' αυτόν άδειας οδικής χρήσης αστικού ταξί, σε δυο συνεδρίες. Στη συνεδρία της 19.4.04 ο αιτητής κλήθηκε να αιτιολογήσει τους λόγους της ιεραρχικής του προσφυγής και αφού καταγράφηκαν οι απαντήσεις στις ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν, όπως σημειώνεται στα πρακτικά, η απόφαση επιφυλάχθηκε. Στη συνεδρία της 2.7.05 εξεδόθη η προσβαλλόμενη απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή.
Από τα πέντε μέλη της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών – σύμφωνα με το άρθρο 4(2) του περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 1982 (Ν. 9/82 όπως τροποποιήθηκε), ο Πρόεδρος και τέσσερα μέλη - στις δυο συνεδρίες που αναφέρθηκαν συμμετέσχαν μόνο ο Πρόεδρος και δυο από τα μέλη, διαφορετικά την κάθε φορά. Συζητήθηκε και αυτή η πτυχή, της διαφοροποίησης δηλαδή των συμμετασχόντων, αλλά προέχει το ζήτημα της πρόσκλησης των μη συμμετασχόντων στην κάθε συνεδρία. Οι καθ’ ων η αίτηση ορθά εισηγούμενοι πως η ύπαρξη απαρτίας δεν μπορεί να συσχετισθεί προς τη νομιμότητα της σύνθεσης, προτείνουν πως δεν χρειάζονταν προσκλήσεις αφού οι συνεδρίες ήταν τακτές. Διαζευκτικά πως, εν πάση περιπτώσει, τα μέλη, στην πράξη ειδοποιήθηκαν τηλεφωνικώς. Αυτά, όμως, χωρίς να υπάρχει οποιοδήποτε γραπτό στοιχείο στο φάκελο ώστε να το επικαλεστούν ούτε για τη θέση πως ήταν τακτές οι συνεδρίες είτε η πρώτη είτε η δεύτερη που, μάλιστα, προκύπτει ότι απείχε από την προηγούμενη περισσότερο από ένα χρόνο και ακολούθησε τη χωρίς καθορισμό ημερομηνίας επιφύλαξη της απόφασης ούτε για την τηλεφωνική ειδοποίηση των μελών για οποιαδήποτε από τις συνεδρίες.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
ΜΣι.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο