ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ ν. ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ, Υπόθεση Αρ. 1364/2005, 24 Ιανουαρίου 2007

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                       

                                                            (Υπόθεση Αρ. 1364/2005)

 

24 Ιανουαρίου, 2007

 

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.]

 

                       

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ,

                                                                        Αιτητής,

v.

 

 

ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,

                                                                        Καθ΄ ης η αίτηση.

― ― ― ― ―

 

Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.

 

Κ. Στιβαρού, για την Καθ΄ ης η αίτηση.

 

― ― ― ― ―

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.:  Ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (στο εξής «η Αρχή»), με την οποία επέλεξε τον Σώζο Ονουφρίου (ενδιαφερόμενο μέρος) για την θέση Βοηθού Τεχνίτη (Επιχειρησιακή Μονάδα Εξυπηρέτησης Πελατών, Γραφείο Περιφέρειας Αμμοχώστου-Λάρνακας) Κλίμακα Α1-Α2-Α5 από 1.10.05.

 

Η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής. Ο αιτητής κατείχε τη θέση του εργάτη στην μόνιμη υπηρεσία της Αρχής από 1/3/95 ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος από 12/8/73. Η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής για προαγωγές Γραφειακού και Τεχνικού προσωπικού  κατά τη συνεδρία της στις 12/5/05, λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια που προκαθορίζονται στο Κανονισμό 23(2) των περί Αναπτύξεως Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών ΚΔΠ 291/86, επέλεξε τρεις υποψηφίους ανάμεσα τους οποίους ήταν τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος, υπό μορφή εισήγησης της Επιτροπής Επιλογής. Η Επιτροπή αυτή άκουσε τις συστάσεις και απόψεις του Διευθυντή περιφέρειας Αμμοχώστου-Λάρνακας και προϊστάμενου Διευθυντή των υποψηφίων, ο οποίος ανέφερε τα εξής:

 

«… ο Σώζος Ονουφρίου έχει ευρυτάτη πείρα ως Εργάτης στο Τμήμα Εναερίων Κατασκευών της Περιφέρειας. Η απόδοση του είναι ικανοποιητική. Κρίνεται κατάλληλος για προαγωγή στην παρούσα θέση.

 

...  ο Θεόδουλος Θεοδούλου έχει ευρεία πείρα ως Εργάτης στο Τμήμα Λειτουργίας και Συντήρησης της Περιφέρειας. Η απόδοση του είναι εξαιρετική. Κρίνεται κατάλληλος για προαγωγή στην παρούσα θέση.»

 

Το δεύτερο στάδιο ήταν η διαδικασία ενώπιον της  Συμβουλευτικής Υποεπιτροπής της Αρχής για θέματα προσωπικού στην οποία υποβλήθηκε η εισήγηση. Στις 21/7/05 αποφάσισε κατά πλειοψηφία να εισηγηθεί την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στην επίδικη θέση. Στην εν λόγω συνεδρία κλήθηκε και ο Γενικός Διευθυντής της Αρχής για να δώσει τη σύσταση του, ο οποίος, αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων, σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος με την αιτιολογία ότι προηγείτο σε αρχαιότητα. Στη συνέχεια το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής, αφού μελέτησε και αξιολόγησε όλα τα στοιχεία που είχε ενώπιον του, αποφάσισε κατά πλειοψηφία την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στην επίδικη θέση, ως ακολούθως:

 

«Αφού εξετάστηκε η σύσταση της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής σε συνάρτηση με την πρόταση του Αντιπροέδρου κ. Χάρη Χαραλάμπους και του Μέλους κας Φιλίτσας Ιωάννου, για μη αποδοχή της εν λόγω  σύστασης, η πρόταση αυτή υποστηρίχθηκε και από το Μέλος κ. Γιάννος Βαλανίδης.

 

Ακολούθως, ο Πρόεδρος έθεσε σε ψηφοφορία τη σύσταση της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής για προαγωγή στη θέση του Σώζου Ονουφρίου καθώς και την πρόταση των κ.κ. Χάρη Χαραλάμπους, Γιάννου Βαλανίδη και της κας Φιλίτσας Ιωάννου για προαγωγή στη θέση, του Θεόδουλου Θεοδούλου αντί του Σώζου Ονουφρίου, τον οποίο σύστησε η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή.

 

Τα Μέλη αφού έλαβαν δεόντως υπόψη τους και στάθμισαν όλα τα ενώπιόν τους ουσιώδη στοιχεία και έχοντας ως γνώμονα την υποχρέωση να επιλέξουν τον καταλληλότερο υποψήφιο, αποφάσισαν κατά πλειοψηφία με πέντε ψήφους υπέρ και τρεις ψήφους εναντίον (διαφωνούντων του Αντιπροέδρου κ. Χαραλάμπους και των Μελών κας Φιλίτσας Ιωάννου και κ. Γιάννου Βαλανίδη όσον αφορά τον Σώζο Ονουφρίου) υπέρ της προαγωγής του Σώζου Ονουφρίου, στη θέση του Βοηθού Τεχνίτη, Κλίμακα Α1-Α2-Α5, στην Επιχειρησιακή Μονάδα Εξυπηρέτησης Πελατών, στο Γραφείο Περιφέρειας Αμμοχώστου-Λάρνακας από την 1 Οκτωβρίου 2005.»

 

 

 

Διαφώνησαν ο αντιπροέδρος και δυο μέλη της Αρχής που υποστήριξαν την προαγωγή του αιτητή με αναφορά στη «συντριπτική υπεροχή του στη βαθμολογημένη αξία».

 

Ο αιτητής προβάλλει τον ισχυρισμό ότι το ενδιαφερόμενο μέρος θεωρήθηκε «κατ’ εξαίρεση» προσοντούχος βάσει της Σημείωσης του Σχεδίου Υπηρεσίας και ότι ο ίδιος ως κάτοχος απολυτηρίου Ξενοδοχειακής Σχολής Παραλιμνίου, υπερτερούσε σε προσόντα. Η σημείωση καθιστούσε δικαιούχους κρίσεως για προαγωγή, όσους εργάτες βρίσκονταν στην υπηρεσία της Αρχής από 7/5/99 έστω και αν δεν κατείχαν το προσόν της επιτυχούς συμπλήρωσης τουλάχιστο της Τρίτης Τάξης Σχολής Μέσης Εκπαίδευσης ή άλλης αναγνωρισμένης σχολής. Το ενδιαφερόμενο μέρος ορθά θεωρήθηκε προσοντούχος, αφού καλυπτόταν από την εν λόγω σημείωση χωρίς να τίθεται θέμα σύγκρισης των προσόντων του με αυτά του αιτητή. Όταν κρίνεται η  συνδρομή των απαραίτητων προσόντων με διαζευκτικούς τρόπους, αρκεί να εκτιμηθεί ορθά η κατοχή τους στα πλαίσια του Σχεδίου Υπηρεσίας από κάθε υποψήφιο. Το διορίζον όργανο δεν υπέχει υποχρέωση, ούτε είναι νόμιμο να συγκρίνει και να διακρίνει  τους υποψηφίους ως προς τα προσόντα ανάλογα με το σε ποια από τις εναλλακτικές πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας εμπίπτουν. Αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος στην προκειμένη περίπτωση ήταν εξίσου προσοντούχοι.

 

Ο αιτητής αναφερόμενος στα πρακτικά της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής και στο χαρακτηρισμό της απόδοσης του ως «εξαιρετικής» έναντι της «πολύ ικανοποιητικής» απόδοσης του ενδιαφερόμενου μέρους,  από τον κοινό προϊστάμενο τους, υποστήριξε ότι αυτό επιβεβαίωνε την υπεροχή του σε αξία. Ο αιτητής υπογραμμίζει την υπεροχή του σε αξία σε σχέση με την οποία δεν αναφέρει μόνο την άποψη του προϊσταμένου του αλλά και την εξαίρετη γενική εικόνα του στις ετήσιες εκθέσεις. Είναι όντως σημαντική η υπεροχή του αιτητή στη βαθμολογημένη αξία, όπως αυτή τεκμηριώνεται σταθερά από τις υπηρεσιακές εκθέσεις του έτους 1997 και μετά, που είναι εφικτή η σύγκριση. Σημειώνω επίσης ότι η υπεροχή του εστιάζεται κυρίως στη ποσότητα και ποιότητα εργασίας, στη συνεργασία καθώς και στο ζήλο για εργασία, κριτήρια που συναρτώνται με την «απόδοση»  στην οποία αναφέρθηκε ο προϊστάμενος των διαδίκων.  Νομολογιακά έχει κριθεί ότι η απόδοση μπορεί να αποτιμηθεί και με το κριτήριο «ζήλο για εργασία», «αξιοπιστία» και «πρωτοβουλία». (Δέστε: Ηλίας Μ. Πετρίδης ν. ΑΗΚ, Συνεκδ. Υποθ. αρ. 321/98 και 392/98, ημερ. 17.3.99 και Μητροδώρα Θεοδώρου ν. ΑΗΚ, Υποθ. αρ. 319/98, ημερ. 30.7.99).

 

Από την άλλη η υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους σε αρχαιότητα είναι συντριπτική, της τάξεως των 22 χρόνων έναντι του αιτητή. Δικαιολογεί και την συνακόλουθη αναφορά του Προϊσταμένου  σε «ευρύτατη» πείρα του ενδιαφερόμενου. μέρους έναντι της «ευρείας», όπως τη χαρακτήρισε, πείρας του αιτητή. Ο ίδιος προϊστάμενος έκρινε και τους δυο υποψηφίους κατάλληλους για προαγωγή, άποψη η οποία υιοθετήθηκε από την Μεικτή Επιτροπή χωρίς να προκύπτει στο στάδιο αυτό οποιαδήποτε απόφαση για  συγκριτική καταλληλότητα των διαδίκων. Η Μεικτή Επιτροπή συμπεριέλαβε τον αιτητή όπως και το ενδιαφερόμενο μέρος στους τρεις επικρατέστερους υποψηφίους που πρότεινε για τη θέση, κάνοντας μια απλή αναφορά των παραδεδεγμένων κριτηρίων και χωρίς να διατυπώνει  κρίση για υπεροχή οποιουδήποτε από τους τρεις συστηθέντες. Συνεπώς ο πρώτος λόγος ακυρώσεως δεν ευσταθεί.

 

Επίσης ο αιτητής επικρίνει τη σύσταση του Γενικού διευθυντή προς την Υποεπιτροπή Συμβουλίου ως συγκρουόμενη με τα στοιχεία των φακέλων και φέρουσα λακωνική αιτιολογία. Είναι γεγονός ότι ο Καν. 23(4) δεν απαιτεί αιτιολογημένες συστάσεις από το Διευθυντή .Το βαρύνον στοιχείο ωστόσο εδώ ήταν το κατά 22 χρόνια προβάδισμα του ενδιαφερόμενου μέρους σε αρχαιότητα έναντι του αιτητή. Δεν διακρίνω οποιαδήποτε πλημμέλεια στη δοθείσα αιτιολογία δεδομένου ότι όπως σημειώνεται η σύσταση διαμορφώθηκε μετά από μελέτη των φύλλων αξιολογήσεων και εμπιστευτικών εκθέσεων, συνεπώς ο διευθυντής έλαβε υπόψη ότι ο αιτητής υπερτερούσε σε αξία αλλά προφανώς προέκρινε το κριτήριο της αρχαιότητας. Θεωρώ ότι  ήταν εύλογα επιτρεπτή η επιλογή του Διευθυντή, όπως και η σύσταση  της Συμβουλευτικής Υποεπιτροπής που την υιοθέτησε. Δεν προκύπτει λόγος επέμβασης του Δικαστηρίου στη τελική σύσταση της Υποεπιτροπής που αποτελεί εξάλλου μια απλή γνωμοδότηση που δεν δεσμεύει την Αρχή.

 

Με το τελευταίο λόγο ακύρωσης ο αιτητής θέτει θέμα έλλειψης αιτιολογίας της απόφασης της πλειοψηφίας αλλά και εσφαλμένης εκτίμησης της συγκριτικής καταλληλότητας των υποψηφίων που προσδιοριζόταν από την συντριπτική του υπεροχή σε αξία. Θεμελιώνει τις θέσεις του στη νομολογιακή  αρχή ότι η αρχαιότητα καθίσταται αποφασιστικό κριτήριο αν οι άλλοι δυο παράγοντες  -  αξία και προσόντα - είναι ίσοι.

 

Η διαδικασία και τα κριτήρια για προαγωγή, όπως υποδεικνύονται στο ειδικό κανονιστικό πλαίσιο (Κ.Δ.Π. 291/86, Καν. 23(2) και (3)) της Αρχής, δεν είναι ίδια με τα όσα προβλέπονται στον περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμο. Το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τις προαγωγές στην Αρχή δεν καθορίζει την ιεράρχηση ή την βαρύτητα των επιμέρους θεσμοθετημένων κριτηρίων, μεταξύ των οποίων είναι η αρχαιότητα, η πείρα και η αξία (βλέπε Καν. 23(2)).

 

Από τα στοιχεία που παρουσιάσθηκαν και ιδιαίτερα από τα πρακτικά της επίδικης απόφασης, φαίνεται να έχει διεξαχθεί η δέουσα έρευνα, αφού οι καθ’ ων η αίτηση έλαβαν υπόψη την άποψη της Συμβουλευτικής Υποεπιτροπής, τη σύσταση του Διευθυντή καθώς και τα στοιχεία των φακέλων. Με βάση το ενώπιον του υλικό, το Διοικητικό Συμβούλιο προβληματίστηκε πάνω στην πρόταση των 3 μελών της για προαγωγή του αιτητή με βάση την αξία του. Αλλά τελικά προέταξαν ως κριτήριο την αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους, που στην προκειμένη περίπτωση ήταν τέτοια  που θα μπορούσε να παραγκωνίσει τη σαφώς καλύτερη αξία του αιτητή.  Οι προεκτάσεις της αρχαιότητας, και της παραγώγου αυτής πείρας εξετάστηκαν σε σωρεία υποθέσεων. (Δημητράκης Κωνσταντίνου ν. ΑΗΚ, Υπόθ. αρ. 269/01, ημερ. 5.7.2002, Αντώνης Χρυσάνθου ν. ΑΗΚ, Υπόθ. αρ. 1082/02, ημερ. 19.3.04, Λεωνίδας Παπασάββας  ν. ΑΗΚ, Υπόθ. αρ. 1518/00, ημερ. 20.11.01, Ανδρέας Σάββα ν. ΑΗΚ, Υπόθ. αρ. 760/01, ημερ. 22.11.02, Δημοκρατία ν. Πετρίδη (1991) 3 ΑΑΔ 731,  Χαρ. Χαραλάμπους κα ν. ΑΗΚ, Υπόθ. αρ. 1075/03 και 1241/03, ημερ. 15.9.05.)

 

Δεν θεωρώ ότι ευσταθεί ο ισχυρισμός του αιτητή για παραγνώριση της αξίας του, εφόσον αυτή λήφθηκε υπόψη. Ωστόσο με τα δεδομένα της παρούσας υπόθεσης ο αιτητής δεν έχει αποδείξει έκδηλη υπεροχή. Συνεπώς το  δικαστήριο δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη δική του κρίση με εκείνη του διορίζοντος οργάνου Η απόφαση της Αρχής ήταν εύλογα επιτρεπτή και αιτιολογημένη.

 

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

 

                                                                               Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

ΣΦ.

 

 

 

 

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο