ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.1482/2005)
15 Ιανουαρίου 2007
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΤΑΙΡΕΙΑ MEDVISION LTD,
Αιτήτρια,
ν.
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ,
Καθ΄Ης η αίτηση
_________
Α. Δράκος, για την Αιτήτρια.
Ι. Τσιντίδου, Νομικός Λειτουργός, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η Αιτήτρια (Medvision) ήταν η επιτυχούσα προσφοροδότης σε διαγωνισμό για την προμήθεια, εγκατάσταση και συντήρηση ενδοσκοπίων. Άλλος προσφοροδότης όμως, το Ενδιαφερόμενο Μέρος (Papaetis), κατεχώρησε ιεραρχική προσφυγή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών (ΑΑΠ) κατά της απόφασης της αναθέτουσας αρχής. Η ιεραρχική προσφυγή ήταν επιτυχής εφ΄όσον διαπιστώθηκε ότι η αναθέτουσα αρχή παραβίασε ουσιώδεις όρους του διαγωνισμού, με κατάληξη την ακύρωση της ανάθεσης του έργου στην Αιτήτρια. Η Αιτήτρια καταχώρησε τότε την προσφυγή αυτή κατά της απόφασης της ΑΑΠ.
Βασική εισήγηση της Αιτήτριας είναι ότι η όλη διαδικασία ενώπιον της ΑΑΠ έπασχε καθ΄ότι η ίδια δεν εκλήθη να λάβει μέρος σε αυτή, κατά παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης. Γίνεται συναφώς παραπομπή στο Άρθρο 30 του Συντάγματος όσο και στο άρθρο 43 του Νόμου 158(Ι)/99.
Η θέση της Δημοκρατίας είναι ότι ο σχετικός νόμος (Ν. 101(Ι)/2003) δεν προνοεί για δικαίωμα ακρόασης του επιτυχόντος προσφοροδότη κατά τη διάγνωση της ιεραρχικής προσφυγής. Γίνεται συναφώς αναφορά και στην απόφαση του αδελφού μου Νικολαΐδη, Δ., στην υπόθεση G.P. Iron & Wood Makers Ltd v. Δημοκρατίας, 959/2004, 17.1.2006, στην οποία ηγέρθη και απεφασίσθη ακριβώς το ίδιο θέμα στη βάση ότι (σ. 11-12):
«Στο Νόμο 101(Ι)/2003, ο οποίος εκτός του ότι είναι ειδικός νόμος, είναι και νεότερος του Ν. 158(Ι)/99, δεν προβλέπεται υποχρέωση της Αναθεωρητικής Αρχής να καλεί σε ακρόαση τους επηρεαζόμενους. Στο άρθρο 56(7) προνοείται η καταχώρηση γραπτής έκθεσης από την αναθέτουσα αρχή, ενώ, κατά την εξέταση της προσφυγής, καλείται ο υποβάλλων την ιεραρχική προσφυγή, όπως και η αναθέτουσα αρχή, να εκθέσουν τις απόψεις τους αναφορικά με οποιοδήποτε θέμα εγείρεται στην εξεταζόμενη ιεραρχική προσφυγή. Η Αναθεωρητική Αρχή έχει ακόμα την εξουσία να εξετάζει συνοπτικά και να απορρίπτει ιεραρχική προσφυγή την οποία κρίνει αβάσιμη, χωρίς να καλείται καν ενώπιον της ο υποβάλλων την ιεραρχική προσφυγή ή η αναθέτουσα αρχή.
Χρήσιμη είναι και η αναφορά στην Κοινοτική Οδηγία 89/665/ΕΟΚ προς εναρμόνιση με την οποία ψηφίστηκε ο Νόμος 101(Ι)/2003. Η Οδηγία προτρέπει, με όσο το δυνατό ταχύτερες διαδικασίες, την εκδίκαση των ιεραρχικών προσφυγών, ανάγκη η οποία εικονογραφείται στην πρόνοια του άρθρου 56(12), η οποία προνοεί την έκδοση απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής το αργότερο μέσα σε 30 ημέρες από την άσκηση της ιεραρχικής προσφυγής.
Η Αναθεωρητική Αρχή δεν είναι όργανο πειθαρχικής φύσης και οι αποφάσεις της δεν έχουν το χαρακτήρα κύρωσης, που προβλέπεται στο άρθρο 43(1) του Νόμου 158(Ι)/1999.»
Με όλο το σέβας προς τον αδελφό μου Δικαστή, έχω άλλη άποψη του πράγματος. Το ότι ο Ν. 101(Ι)/2003 δεν προνοεί για δικαίωμα ακρόαση του επιτυχόντος προσφοροδότη στα πλαίσια της διαδικασίας που καθορίζει δεν σημαίνει ότι και το αποκλείει. Και ασφαλώς η αρχή που διατυπώνεται στο άρθρο 43 του Ν. 158(Ι)/99 είναι γενική αρχή του διοικητικού δικαίου με θεμελιακή εμβέλεια. Εφ΄όσον δε αντικείμενο της ιεραρχικής προσφυγής είναι ο έλεγχος της ανάθεσης του έργου, ο επιτυχών προσφοροδότης είναι εκείνος που επηρεάζεται, και μάλιστα άμεσα, από την απόφαση της ΑΑΠ η οποία, στην περίπτωση, όπως εδώ, ακύρωσης της ανάθεσης του έργου, είναι δυσμενούς φύσης για εκείνον.
Ανεξαρτήτως όμως τούτου, φρονώ ότι και επί της ουσίας η προσφυγή πρέπει να επιτύχει. Η άλλη βασική εισήγηση της Αιτήτριας είναι ότι η ΑΑΠ ενήργησε υπό πλάνη. Και έτσι ήταν. Η Επιτροπή Αξιολόγησης είχε διαπιστώσει ότι οι τεχνικές προδιαγραφές σε σχέση με τον τίτλο ενός είδους (με κωδικό ΕΧΤR05) δεν ήσαν σαφείς αφού μπορούσαν να προκαλέσουν σύγχυση μεταξύ των προσφοροδοτών κατά το ότι ενώ ο τίτλος ζητούσε λαρυγγοσκόπιο τύπου βίντεο οι τεχνικές προσδιαγραφές αναφέροντο σε λαρυγγοσκόπιο τύπου οπτικών ινών (η Medvision είχε προσφέρει λαρυγγοσκόπια τύπου οπτικών ινών ενώ η Papaetis λαρυγγοσκόπια τύπου βίντεο). Εν όψει αυτής της διαπίστωσης, η Επιτροπή Αξιολόγησης απεφάσισε όπως το είδος αυτό μη αγορασθεί με την προκείμενη διαδικασία και προμηθευθεί στο μέλλον αφού οι προδιαγραφές τύχουν της ανάλογης διαμόρφωσης. Το Συμβούλιο Προσφορών έκανε δεκτή την εισήγηση της Επιτροπής Αξιολόγησης και κατακύρωσε την προσφορά της Medvision (που ήταν η χαμηλώτερη τόσο πριν την αφαίρεση όσο και μετά την αφαίρεση του εν λόγω είδους).
Η ΑΑΠ θεώρησε ότι η αναθέτουσα αρχή παραβίασε ουσιώδεις όρους του διαγωνισμού και ενήργησε παράνομα. Συγκεκριμένα ελέχθησαν τα ακόλουθα:
«Ήταν ρητός όρος των εγγράφων προσφοράς του Διαγωνισμού ότι μόνον ολοκληρωμένα πακέτα της κάθε Ομάδας θα λαμβάνονται υπόψη για αξιολόγηση. Στην περίπτωση της Επιτυχούσας Εταιρείας η Επιτροπή Αξιολόγησης γραπτώς παραδέχθηκε ότι κατά την αξιολόγηση της προσφοράς της διαπιστώθηκε ότι ενώ οι ελάχιστες προδιαγραφές του είδους με κωδικό EXTR05 απαιτούσαν λαρυγγοσκόπιο τύπου βίντεο η εταιρεία Medvision Limited προσέφερε λαρυγγοσκόπιο τύπου οπτικών ινών. Επιπλέον, η απόφαση της Αναθέτουσας Αρχής να αφαιρέσει από την ομάδα Β το είδος EXTR05 θεωρούμε ότι παραβιάζει ουσιώδη όρο της προσφοράς.
Έχει νομολογιακά καθιερωθεί ότι η εκ των υστέρων αλλαγή ή/και αλλοίωση των στοιχείων της προσφοράς μετά την προκήρυξη του διαγωνισμού είναι ανεπίπτρεπτη γιατί παραβιάζει τις αρχές της χρηστής διοίκησης και της ίσης μεταχείρισης των προσφοροδοτών. Επίσης στο διοικητικό δίκαιο ισχύει η αρχή της καλής πίστης που αποβλέπει στη διασφάλιση σύμμετρης λειτουργίας των διοικητικών οργάνων και τον αποκλεισμό της αυθαιρεσίας. Η αρχή αυτή γίνεται αποδεκτή και από τη νομολογία των κυπριακών δικαστηρίων (Vassiliou n. Republic (1982) CLR 220).»
Φρονώ ότι το σκεπτικό αυτό πάσχει. Ανεξαρτήτως του ότι η ΑΑΠ δεν εξηγεί βέβαια ποιο ρητό όρο του διαγωνισμού είχε υπ΄όψη της ως αναφερόμενο σε ολοκληρωμένα πακέτα, ούτε ποιο ουσιώδη όρο του διαγωνισμού παραβίαζε η αφαίρεση του EXTR05, η ΑΑΠ παρερμήνευσε εντελώς τις διαπιστώσεις της Επιτροπής Αξιολόγησης. Το λάθος της ήταν ότι θεώρησε ότι η Επιτροπή Αξιολόγησης «παραδέχθηκε ότι κατά την αξιολόγηση της προσφοράς της διαπιστώθηκε ότι ενώ οι ελάχιστες προδιαγραφές του είδους με κωδικό EXTR05 απαιτούσαν λαρυγγοσκόπιο τύπου βίντεο η εταιρεία Medvision Limited προσέφερε λαρυγγοσκόπιο τύπου οπτικών ινών.» Δεν ήταν όμως αυτή η διαπίστωση της Επιτροπής Αξιολόγησης, που αν ήταν θα καθιστούσε όντως την προσφορά της Medvision εκτός προδιαγραφών. Η διαπίστωση της ήταν ότι οι ίδιες οι προδιαγραφές ήσαν ασαφείς, ώστε να δικαιολογείτο εξαίρεση του EXTR05 και επαναπροκήρυξη του. Η απόφαση αυτή δεν συνιστούσε λοιπόν αλλοίωση των στοιχείων της προσφοράς της Αιτήτριας κατά παράβαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης ως προς την Papaetis. Αυτό θα είχε συμβεί αν διαπιστώνετο ότι οι όροι ζητούσαν μόνο λαρυγγοσκόπιο τύπου βίντεο, δεν ήταν όμως αυτό το πραγματικό υπόβαθρο της διαπίστωσης της Επιτροπής Αξιολόγησης. Η διαπίστωση ότι οι όροι ήταν ασαφείς δεν καθιστούσε την προσφορά της Αιτήτριας, όσο και την προσφορά της Papaetis, εκτός προδιαγραφών, παρά μόνο δικαιολογούσε, αν δεν επέβαλλε, την αφαίρεση του είδους που αφορούσαν. Θα μπορούσε ενδεχομένως η ΑΑΠ να θεωρήσει ότι η διαπιστωθείσα ασάφεια δικαιολογούσε επαναπροκήρυξη του όλου διαγωνισμού, αντί αφαίρεση του εν λόγω είδους, αυτό όμως θα ήταν άλλο θέμα αφού δεν ήταν αυτή η βάση της απόφασής της.
Με δεδομένη λοιπόν τη διαπίστωση της Επιτροπής Αξιολόγησης ως προς την ασάφεια των όρων, η ΑΑΠ ενήργησε υπό πλάνη και η απόφαση της ήταν αναιτιολόγητη, αφού κατά τα άλλα δεν ευρέθη τρωτή η απόφαση του Συμβουλίου Προσφορών.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Η Δημοκρατία θα καταβάλει £500 έξοδα στην Αιτήτρια.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο