ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 1304/2005)
16 Μαρτίου, 2007
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ’ ων η αίτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Ε. Λοϊζίδου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Η Χριστίνα Χαραλαμπίδου (αιτήτρια) με την παρούσα προσφυγή ζητά την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (καθ’ης η αίτηση) της 5/8/2005, σύμφωνα “με την οποία η καθ’ης δεν αποδέχθηκε την ένσταση της και δεν την συμπεριέλαβε στον πίνακα διοριστέων καθηγητών Μουσικής”.
Η αιτήτρια, η οποία είναι κάτοχος του τίτλου “BA in Music and Education” του Πανεπιστημίου Middlesex του Ηνωμένου Βασιλείου, υπέβαλε στις 27/2/2004 αίτηση για εγγραφή στον πίνακα διοριστέων καθηγητών Μουσικής. Η καθ’ης η αίτηση στις 25/1/2005 υπέδειξε στην αιτήτρια να αποταθεί στο ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. για αναγνώριση της ισοτιμίας και αντιστοιχίας του τίτλου της για να εξακριβώσει κατά πόσο η αιτήτρια πληρούσε τις απαιτήσεις του οικείου σχεδίου υπηρεσίας. Την 1/3/2005 αναρτήθηκε στο γραφείο της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ο πίνακας διοριστέων Φεβρουαρίου 2005, μέσα στον οποίο δεν περιλαμβανόταν το όνομα της αιτήτριας. Στις 3/3/2005 η αιτήτρια υπέβαλε ένσταση για τη μη συμπερίληψη του ονόματός της στον πίνακα διοριστέων καθηγητών Μουσικής, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι αρκετοί εκπαιδευτικοί κάτοχοι του ίδιου πτυχίου με το δικό της είχαν προαχθεί στο παρελθόν.
Στις 5/8/2005 η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας πληροφόρησε την αιτήτρια ότι θα προχωρούσε με την εξέταση της αίτησης της εφόσον η αιτήτρια παρουσίαζε πιστοποιητικό ισοτιμίας του πτυχίου της από το ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. και ταυτόχρονα της ζητήθηκε να αναφέρει τα ονόματα των άλλων προσώπων που κατά τους ισχυρισμούς της είχαν εγγραφεί στον πίνακα διοριστέων καθηγητών Μουσικής. Η πιο πάνω επιστολή, που αποτελεί και το επίδικο θέμα της παρούσας διαδικασίας, αναφέρει τα ακόλουθα:
“Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερ. 3.3.2005 με την οποία υποβάλλετε ένσταση για τη μη συμπερίληψή σας στον πίνακα διοριστέων Καθηγητών Μουσικής και σας πληροφορώ τα ακόλουθα.
2. Η Επιτροπή θα προχωρήσει με την εξέταση της αίτησής σας όταν προσκομίσετε πιστοποιητικό ισοτιμίας και αντιστοιχίας από το ΚΥΣΑΤΣ, όπως σας ζητήθηκε με την επιστολή μας ημερ. 12.4.2005.
3. Για να μπορέσει η Επιτροπή να εξετάσει το αίτημά σας με βάση το Νόμο 69(Ι)/2003 θα πρέπει να αναφέρετε συγκεκριμένα ονόματα των ατόμων που, όπως ισχυρίζεστε, κατέχουν πτυχίο όμοιο με το δικό σας, δηλ. Bachelor of Arts (Work Based Learning Studies) in Music and Education, και έχουν εγγραφεί στο παρελθόν στον πίνακα διοριστέων Καθηγητών Μουσικής.”
Από το περιεχόμενο της πιο πάνω επιστολής δεν αποκαλύπτεται οποιαδήποτε απόφαση των καθ’ων η αίτηση. Με την πιο πάνω επιστολή δεν απορρίπτεται η ένσταση της αιτήτριας, ούτε λαμβάνεται οριστική, θετική ή αρνητική απόφαση για το αίτημα της να συμπεριληφθεί στον πίνακα διοριστέων. Αντίθετα, από το περιεχόμενο της προκύπτει ότι η καθ’ης η αίτηση κοινοποιεί την πρόθεση της να προχωρήσει στην εξέταση της αίτησης της αιτήτριας μόλις αυτή εξασφαλίσει τα σχετικά πιστοποιητικά του ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ., προτού καταλήξει στην τελική της απόφαση. Η πιο πάνω επιστολή της καθ’ης η αίτηση της 5/8/2005 δεν αποκαλύπτει οποιαδήποτε διοικητική απόφαση αλλά συνιστά επικοινωνία πληροφοριακού χαρακτήρα, που δεν επηρεάζει κατ’ οποιοδήποτε τρόπο τα δικαιώματα της αιτήτριας.
Όπως έχει τονιστεί στην υπόθεση Ιωσηφίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 863,
“Το κριτήριο για την εκτελεστότητα πράξης ή απόφασης συναρτάται από τα έννομα αποτελέσματα της πράξης. Αν η πράξη παράγει έννομα αποτελέσματα, αυτή είναι εκτελεστή. Στη Δημοκρατία ν. Sunoil Bunkering Ltd (1994) 4 Α.Α.Δ. 26, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου ακολουθώντας την πάγια κυπριακή νομολογία επί του θέματος, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί με βάση τις συναφείς αρχές της ελληνικής νομολογίας, διατύπωσε το σχετικό κριτήριο ως εξής:
“Το κριτήριο για την εκτελεστότητα διοικητικής πράξης ή απόφασης είναι η παραγωγή εννόμων αποτελεσμάτων, δηλαδή η γένεση εξ αυτής δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Πράξη είναι εκτελεστή εφόσον επιβάλλει υποχρεώσεις στο διοικούμενο μη υφιστάμενες πριν την έκδοση της, η μη εκπλήρωση των οποίων παρέχει το δικαίωμα στη Διοίκηση να επικαλεσθεί τα μέσα του δικαίου για την εκτέλεσή της.”
Σύμφωνα με τη νομολογία του Ελληνικού Συμβουλίου Επικρατείας εκτελεστές είναι οι πράξεις “διά των οποίων δηλούται βούληση διοικητικού οργάνου σκοπούσα την παραγωγήν εννόμου αποτελέσματος έναντι των διοικουμένων”. Βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 236-237.
Πράξη με την οποία η διοίκηση είτε εκφράζει γνώμη προς τον διοικούμενο ή διατυπώνει πρόθεση “άνευ άμεσων αποτελεσμάτων” δεν είναι πράξη εκτελεστή. Βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 239 και Republic v. Demetriou and Others (1972) 3 Α.Α.Δ. 219, 223.”
Σημειώνεται ότι οι αποφάσεις Χατζηγεωργίου ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή 689/2004 της 21/9/2005) και Pigro v. Δημοκρατίας (Προσφυγή 1062/2004 της 24/7/2006) που έχει επικαλεστεί η αιτήτρια δεν υποστηρίζουν τις θέσεις της αιτήτριας, αφού αυτές στρέφονταν κατά ρητών απορριπτικών αποφάσεων της καθ’ης η αίτηση για μη εγγραφή των αιτητών στον πίνακα διοριστέων.
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με £500 έξοδα σε βάρος της αιτήτριας.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο