MARINA BOULATNIKOVA ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 1082/2005, 31 Μαϊου 2007

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                                                    Υπόθεση Αρ. 1082/2005

 

31 Μαϊου, 2007

 

[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146  ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

MARINA BOULATNIKOVA,

Αιτήτρια,

 

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,

Καθ΄ων η αίτηση.

- - - - - - -

κ. Δ. Ζαβαλλής,  για την αιτήτρια

Λ. Χριστοδουλίδου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα,  για τους  καθ΄ων η αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.:  Με την προσφυγή της η αιτήτρια ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ων η αίτηση ημερ. 15.7.05, με την οποία της γνωστοποιήθηκε ότι, λόγω της διάλυσης του γάμου της με τον Mher Nersesyan, η άδεια παραμονής και εργασίας της μέχρι 6.10.09 δεν ισχύει, είναι άκυρη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση αναφέρει πως η άδεια παραμονής και εργασίας της αιτήτριας μέχρι 6.10.09 έχει καταστεί άκυρη, λόγω της διάλυσης του γάμου της με τον προαναφερόμενο.  Επίσης, με την προσβαλλόμενη απόφαση, ζητείται από την αιτήτρια να προβεί στις αναγκαίες διευθετήσεις για άμεση αναχώρησή της από την Κύπρο, διαφορετικά θα ληφθούν μέτρα για την απομάκρυνσή της. 

 

Τα νομικά σημεία στα οποία βασίζεται η προσφυγή είναι μεταξύ άλλων ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αντίθετη με την νομοθεσία και τους κανονισμούς, ότι παραβιάζει κεκτημένα δικαιώματα της αιτήτριας, ότι παραβιάζει τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης, ότι λήφθηκε υπό καθεστώς πλάνης περί τα πράγματα, καθ΄υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας και χωρίς τη δέουσα έρευνα, ότι είναι αντίθετη με τη χρηστή διοίκηση και την αρχή της καλής πίστης, είναι αναιτιολόγητη, λήφθηκε με πλάνη περί το Νόμο και παραβιάζει και την αρχή της ισότητας και της ίσης μεταχείρισης.

 

Τα βασικά γεγονότα της υπόθεσης είναι τα εξής:

 

Η αιτήτρια είναι Ρωσίδα η οποία ήρθε στην Κύπρο για να εργαστεί ως γραμματέας, το 1997.  Τέλεσε γάμο στις 20.3.03 στο Δήμο Γεροσκήπου, με το προαναφερόμενο πρόσωπο, ο οποίος είναι ομογενής από την Αρμενία.  Ο γάμος τους διαλύθηκε στις 15.11.04 μετά από αίτηση του συζύγου.  Στην αιτήτρια είχαν δοθεί προηγουμένως διάφορες άδειες προσωρινής παραμονής και εργασίας με τελευταία άδεια, στην οποία αναγραφόταν τελική και μη ανανεώσιμη, μέχρι 16.7.2002.  Όμως μετά το γάμο της με τον προαναφερόμενο, παραχωρήθηκε στην αιτήτρια άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας μέχρι 6.10.2009.  Μετά τη διάλυση του γάμου της η αιτήτρια πληροφορήθηκε, με την προσβαλλόμενη απόφαση, ότι η άδεια που της είχε παραχωρηθεί μέχρι τις 6.10.09 κατέστη άκυρη και της ζητήθηκε να αναχωρήσει από την Κύπρο.

 

Είναι γεγονός ότι στην άδεια προσωρινής παραμονής που παραχωρήθηκε στην αιτήτρια και η οποία ίσχυε μέχρι 6.10.2009 δεν αναγράφεται οτιδήποτε που να συνδέει την αιτήτρια με τον προαναφερόμενο πρώην σύζυγό της.  Αναγράφεται στην άδεια ότι η κατηγορία παραμονής της είναι εργοδοσία (employment) και ότι σκοπός της άδειας είναι για να εργαστεί ως γραμματέας στην εταιρεία  NERSESYAN ESTATES & DEVELOPMENT LTD .  Στους όρους όμως της προαναφερόμενης αδείας αναγράφεται ρητά ότι η άδεια παραχωρείται για προσωρινή παραμονή της κατόχου στην Κύπρο και είναι δυνατόν να ακυρωθεί, αφού η κάτοχος τύχει προειδοποιήσεως 14 ημερών. 

 

Εξετάζοντας τα ενώπιον μου στοιχεία βρήκα ότι στην αίτηση της αιτήτριας ημερ. 2.4.03 για ανανέωση προσωρινής άδειας παραμονής η αιτήτρια αναφέρει ως λόγους για ανανέωση της άδειας της ότι η άδεια απαιτείται για να παραμείνει και να εργαστεί (στην Κύπρο) με τον προαναφερόμενο σύζυγό της.  Ο αρμόδιος λειτουργός μεταναστεύσεως, εξετάζοντας την αίτηση της αιτήτριας, στις 23.4.03, σημείωσε τα εξής «Η αιτήτρια είναι παντρεμένη με τον NERSESYAN MHER ΜΦ Α929866.  Συστήνεται.»

 

Παρατηρώ ότι η προαναφερόμενη αίτηση της αιτήτριας ημερ. 2.4.03 υποβλήθηκε, λίγες μόνο ημέρες, μετά την τέλεση του γάμου της με τον προαναφερόμενο στις 20.3.03.  Ο πρώην σύζυγος της αιτήτριας είναι πρόσωπο που κατέχει «ειδικό δελτίο ταυτότητος ομογενούς» της Ελληνικής Δημοκρατίας γεγονός που υποδηλοί, όπως αναγράφεται στο δελτίο ταυτότητος, ότι αυτός είναι αλλοδαπός Ελληνικής καταγωγής.

 

Είναι προφανές από όλα τα ενώπιον μου στοιχεία ότι ουσιαστικό ρόλο στην ανανέωση της αδείας παραμονής της αιτήτριας για μεγάλο χρονικό διάστημα, δηλαδή μέχρι τις 6.10.2009, και μάλιστα μετά που στην αιτήτρια είχε εκδοθεί προσωρινή άδεια παραμονής από 10.12.01 μέχρι 16.7.02 η οποία περιγράφηκε ως τελική και μη ανανεώσιμη, διαδραμάτισε η σύναψη γάμου της αιτήτριας με τον προαναφερόμενο αλλοδαπό, ομογενή.  Επομένως η σύντομη λύση του γάμου της αιτήτριας με το προαναφερόμενο πρόσωπο ήταν ουσιαστικός παράγοντας που, κατά την κρίση μου, ήταν λογικό και δίκαιο να ληφθεί υπόψη από τους καθ΄ων η αίτηση αναφορικά με το κατά πόσο η άδεια προσωρινής παραμονής που παραχωρήθηκε στην αιτήτρια μέχρι τις 6.10.09 θα συνέχιζε να ισχύει ή όχι, δεδομένου ότι η άδεια εκείνη παραχωρήθηκε υπό τον ρητό όρο ότι ήταν δυνατόν να ακυρωθεί.

 

Κατά την εκτίμηση μου οι καθ΄ων η αίτηση ενήργησαν νόμιμα και εντός των πλαισίων των εξουσιών τους, χωρίς οποιαδήποτε πλάνη περί τα πράγματα ή το Νόμο και χωρίς να στερούν οποιοδήποτε ουσιαστικό κεκτημένο δικαίωμα από την αιτήτρια, όταν έλαβαν την προσβαλλόμενη απόφασή τους για ακύρωση της αδείας παραμονής και εργασίας της αιτήτριας, λόγω της διάλυσης του γάμου της με τον προαναφερόμενο. 

 

Οι υποχρεώσεις των καθ΄ων η αίτηση στην προκείμενη περίπτωση, συνίστανται στο καθήκον να ενεργήσουν καλόπιστα και  σύμφωνα με τους κανόνες της χρηστής διοίκησης.  Δεδομένου ότι στην προκείμενη περίπτωση, με την παραχώρηση της προαναφερόμενης προσωρινής άδειας παραμονής στην αιτήτρια, δημιουργήθηκε μία νόμιμα ευνοϊκή κατάσταση υπέρ της αιτήτριας, το δικαίωμα ανάκλησης της διοικητικής πράξης υπόκειται και στον κανόνα της καλής πίστης αλλά και στην υποχρέωση η διοίκηση να λάβει υπόψη  της και τη δημιουργία τυχόν δικαιωμάτων, υπέρ της αιτήτριας, ως αποτέλεσμα της διοικητικής πράξης.  (Δέστε Δίκαιο των Διοικητικών Διαφορών του Μ. Στασινόπουλου (1951) σελ. 230, και Moschovakis v. Cyprus Broadcasting Corporation (1988) 3 C.L.R. 750).

 

Έχοντας κατά νου τις προαναφερόμενες αρχές και με βάση όλα τα ενώπιον μου τεθέντα στοιχεία καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι καθ΄ων η αίτηση δεν παρέβησαν οποιοδήποτε από τα προαναφερόμενα καθήκοντα τους.  Δεν υπάρχει οτιδήποτε ενώπιον μου που να δείχνει ότι οι καθ΄ων η αίτηση δεν ενήργησαν καλόπιστα στην προκείμενη περίπτωση ούτε και υπάρχει οτιδήποτε που να δείχνει ότι εξαιτίας της παραχώρησης προσωρινής άδειας παραμονής στην αιτήτρια μέχρι το 2009, δημιουργήθηκαν οποιαδήποτε δικαιώματα υπέρ της τα οποία θα ήταν άδικο να της αφαιρεθούν με την ανάκληση και ακύρωση της αρχικά παραχωρηθείσας προσωρινής άδειας παραμονής.  Στο σημείο αυτό σημειώνω ότι δεν υπάρχουν οποιαδήποτε παιδιά από το σύντομο γάμο. 

 

Κατά την κρίση μου το ζήτημα της σύναψης γάμου της αιτήτριας με αλλοδαπό ομογενή και στη συνέχεια της λύσης του γάμου εκείνου, σε σύντομο χρόνο,  ήταν ουσιώδη γεγονότα τα οποία ήταν λογικό να επηρεάσουν και την αντιμετώπιση της αιτήτριας από τους καθ΄ων η αίτηση.  Συναφώς αναφέρω ότι το ζήτημα της παραχώρησης αδείας παραμονής σε αλλοδαπούς, από κυρίαρχα κράτη όπως είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, άπτεται των κυριαρχικών δικαιωμάτων του κράτους και επομένως το ακυρωτικό Δικαστήριο δύσκολα επεμβαίνει στην άσκηση τέτοιας εξουσίας.

 

Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ την προσφυγή ως αβάσιμη και ως εκ τούτου την απορρίπτω με £400 έξοδα σε βάρος της αιτήτριας.

 

 

                                                                               Μ. Νικολάτος, Δ.

 

/Χ.Π.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο