ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 384/2006)
27 Σεπτεμβρίου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡO 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΒΑΣΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΜΥΝΑΣ,
Καθ’ ων η αίτηση.
____________________
Σ. Οικονομίδης, για τον Αιτητή.
Φ. Κωμοδρόμος, για τους Καθ’ ων η αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή του ο αιτητής ζητά δήλωση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση, με την οποία κατένειμαν κατά Κλάδον, τις υπάρχουσες για το έτος 2005 πέντε κενές γενικές θέσεις Αξιωματικών βαθμού Ταξιάρχου, κατά τρόπο που είχε ως αποτέλεσμα να προαχθούν, από 15.12.2005, στο βαθμό του Ταξιάρχου, τέσσερεις Συνταγματάρχες Όπλων του Στρατού Ξηράς και στο βαθμό του Αρχιπλοιάρχου ένας Πλοίαρχος του Ναυτικού, αντί και/ή του αιτητή, είναι άκυρη και/ή παράνομη και στερημένη έννομης συνέπειας.
Τα ουσιώδη γεγονότα είναι ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο τόσον ο αιτητής όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν το βαθμό του Συνταγματάρχη/Πλοιάρχου, επειδή πληρούσαν τις προϋποθέσεις κρίσης που καθορίζονται από τις διατάξεις του Καν. 27 των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 – 2006. Το Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεων, με σχετικές αποφάσεις του, έκρινε τον αιτητή και τα ενδιαφερόμενα μέρη ως προακτέους κατ΄ εκλογήν. Μετά την κύρωση των Πινάκων των Κριθέντων Αξιωματικών, το Υπουργείο Άμυνας διαβίβασε αντίγραφα των Πινάκων στο ΓΕΕΦ. Στη συνέχει ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, ενεργώντας με βάση τις διατάξεις του Καν. 45 των προαναφερθέντων κανονισμών, υπέβαλε στον Υπουργό Άμυνας τις προτάσεις του για την κατανομή των θέσεων που μπορούσαν να πληρωθούν, στους βαθμούς του Υποστράτηγου και του Ταξίαρχου στο Στρατό της Δημοκρατίας, για το έτος 2005. Οι θέσεις που μπορούσαν να πληρωθούν στο βαθμό του Ταξιάρχου ήταν πέντε. Ο Υπουργός Άμυνας, λαμβάνοντας υπόψη τις προτάσεις του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς αναφορικά με την κατανομή των κενών θέσεων και ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχονται από τον προαναφερόμενο Καν. 45, με απόφαση του ημερ. 7.12.05, κατένειμε τις κενές θέσεις κατά Κλάδο και Διάκριση Αξιωματικών, ως ακολούθως: τέσσερις στον Κλάδο του Στρατού Ξηράς για τους Αξιωματικούς Όπλων και μια στο Ναυτικό για τους Αξιωματικούς Σώματος.
Μετά την κατανομή των κενών θέσεων Αξιωματικών, ο Υπουργός Άμυνας, ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχονται από τον Καν. 46 των προαναφερομένων κανονισμών, με απόφαση του ημερ. 7.12.05, προήγαγε, από 15.12.05, τα ενδιαφερόμενα μέρη με αύξοντα αριθμό από 1-4 στο βαθμό του Ταξιάρχου και το ενδιαφερόμενο μέρος με αύξοντα αριθμό 5 στο βαθμό του Αρχιπλοιάρχου. Είναι παραδεχτό γεγονός πως ο αιτητής, παρόλο που με την κρίση του ως προακτέου κατ΄ εκλογήν, είχε δικαίωμα προαγωγής, δεν προάχθηκε στο βαθμό του Ταξιάρχου επειδή δεν κατανεμήθηκε κενή θέση Ταξιάρχου στο Σώμα Εφοδιασμού-Μεταφορών του Στρατού Ξηράς (στο οποίο ανήκε ο αιτητής) (Δέστε την παράγραφο 14 της ενστάσεως).
Οι καθ΄ ων η αίτηση προβάλλουν δύο προδικαστικές ενστάσεις:
(α) Ότι ο αιτητής, ως Αξιωματικός του Σώματος Εφοδιασμού-Μεταφορών του Στρατού Ξηράς, στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την επίδικη πράξη και/ή απόφαση κατανομής, και
(β) Ότι η πράξη και/ή απόφαση κατανομής των επίδικων θέσεων δεν είναι αυτοτελής αλλά αποτελεί προπαρασκευαστική και/ή ενδιάμεση πράξη της σύνθετης διαδικασίας προαγωγής και δεν μπορεί να προσβληθεί αυτοτελώς.
Θεωρώ ότι ο αιτητής έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει την επίδικη απόφαση κατανομής, εφόσον είναι παραδεκτόν ότι είχε δικαίωμα προαγωγής (εφόσον κρίθηκε ως προακτέος κατ΄ εκλογήν) αλλά δεν προάχθηκε στο βαθμό του Ταξιάρχου επειδή δεν κατανεμήθηκε κενή θέση Ταξιάρχου στο Σώμα στο οποίον υπηρετούσε, δηλαδή στο Σώμα Εφοδιασμού-Μεταφορών του Στρατού Ξηράς.
Ως προς τη δεύτερη προδικαστική ένσταση παραπέμπω στην απόφαση του αδελφού Δικαστή κ. Αρτέμη, στην Υποθ. Αρ. 1043/04, Ξυδά ν. Δημοκρατίας, ημερ. 14.7.06, στην οποία λέχθηκε (σελ. 4 της απόφασης) ότι:
«Έχει κριθεί στη νομολογία πως η απόφαση του Υπουργού Άμυνας να κατανέμει, με βάση τις εξουσίες που του παρέχει ο Καν. 45(2), τις υπάρχουσες στον Προϋπολογισμό κενές θέσεις, είναι απόφαση ανεξάρτητη της διαδικασίας των προαγωγών. Καθώς και ότι ως απόφαση με άμεσες συνέπειες στα συμφέροντα των Αξιωματικών αποτελεί αυτοτελή διοικητική πράξη προσβλητή με προσφυγή».
Είναι προφανές, από τα προαναφερόμενα, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση κατανομής των κενών θέσεων, που έγινε με βάση τις εξουσίες που παρέχονται στον Υπουργό Άμυνας από το σχετικό κανονισμό, είναι απόφαση ανεξάρτητη της διαδικασίας των προαγωγών και αποτελεί αυτοτελή διοικητική πράξη προσβλητή με προσφυγή. Υιοθετώ τα όσα ανέφερε, στην προαναφερόμενη απόφαση, ο αδελφός Δικαστής Αρτέμης καθώς και τη νομολογία που παρατίθεται στην προαναφερόμενη απόφαση.
Επί της ουσίας της υπόθεσης παρατηρώ τα εξής:
(α) Σύμφωνα με τον Καν. 45(2) των προαναφερθέντων κανονισμών οι υπάρχουσες κενές θέσεις Αξιωματικών κατανέμονται με απόφαση του Υπουργού (Άμυνας) που εκδίδεται μετά από πρόταση του Αρχηγού (της Εθνικής Φρουράς), «με βάση τις ανάγκες της υπηρεσίας, κατά Κλάδο».
(β) Στην προκείμενη περίπτωση η πρόταση του Αρχηγού, ημερ. 6.12.05, ήταν ότι, αφού ελήφθησαν υπόψη οι κρίσεις Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας από το Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεων του 2005 και ο μέγιστος αριθμός των θέσεων που μπορούσαν να πληρωθούν στο βαθμό του Ταξιάρχου, «και με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας», οι πέντε θέσεις που κενώνονταν στο βαθμό του Ταξιάρχου θα έπρεπε να κατανεμηθούν, οι τέσσερεις στα Όπλα του Στρατού Ξηράς και η μια στα Σώματα του Ναυτικού.
(γ) Η απόφαση του Υπουργού Άμυνας, ημερ. 7.12.05, αναφέρει ότι, αφού έλαβε υπόψη, τον αριθμό των κενών θέσεων που υπήρχαν στους ανώτατους βαθμούς στο Στρατό της Δημοκρατίας το έτος 2005, τις προτάσεις του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς για την κατανομή των εν λόγω θέσεων, «τις υπηρεσιακές ανάγκες στους ανώτατους βαθμούς των Αξιωματικών κατά Κλάδο», και άλλους παράγοντες και ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχονται από τις διατάξεις του Καν. 45, αποφάσισε ότι οι τέσσερεις από τις πέντε θέσεις Ταξιάρχου, που μπορούσαν να πληρωθούν στους ανώτατους βαθμούς, κατανέμονταν στα Όπλα του Στρατού Ξηράς και η πέμπτη θέση Ταξιάρχου κατανέμετο στο Σώμα του Ναυτικού.
Στη βάση της προαναφερόμενης απόφασης έγιναν και οι προαγωγές των πέντε ενδιαφερομένων μερών από 15.12.05, ενώ ο αιτητής δεν προάχθηκε, παρόλο που ήταν προακτέος κατ΄ εκλογήν, επειδή στο Σώμα που ο ίδιος υπηρετούσε, δηλαδή στο Σώμα Εφοδιασμού-Μεταφορών, δεν κατανεμήθηκε οποιαδήποτε κενή θέση Ταξιάρχου.
Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιόν μου στοιχεία και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τόσον η πρόταση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς όσον και η απόφαση του Υπουργού Άμυνας, για κατανομή των πέντε κενών θέσεων Ταξιάρχου για το έτος 2005, ήταν μη δεόντως αιτιολογημένες. Κατέληξα σ΄ αυτό το συμπέρασμα αφού έλαβα υπόψη ότι τόσον ο Αρχηγός όσον και ο Υπουργός αναφέρονται, γενικά, στις «ανάγκες της Υπηρεσίας» ή τις «υπηρεσιακές ανάγκες» χωρίς όμως να δίνουν οποιαδήποτε εξήγηση ή λεπτομέρεια αναφορικά με το τί ουσιαστικά έλαβαν υπόψη ο μεν ένας για να προβεί στην πρόταση του, ο δε άλλος για να πάρει την απόφασή του.
Κατά την κρίση μου η προσβαλλόμενη απόφαση του Υπουργού για κατανομή των θέσεων κατά Κλάδο, η οποία βασίστηκε στην εισήγηση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, υπόκειται σε ακύρωση, ως μή δεόντως αιτιολογημένη, εφόσον θεωρώ ότι η επιταγή του Καν. 45(2) ότι οι υπάρχουσες κενές θέσεις Αξιωματικών κατανέμονται, με βάση τις ανάγκες της Υπηρεσίας, κατά Κλάδο, εξυπακούει ότι αυτές οι ανάγκες της Υπηρεσίας, κατά Κλάδο, με βάση τις οποίες κατανέμονται οι θέσεις, πρέπει να συγκεκριμενοποιούνται και να καθορίζονται με σχετική λεπτομέρεια, πράγμα που στην προκείμενη περίπτωση δεν έγινε.
Είναι θεμελιωμένη αρχή του διοικητικού δικαίου ότι τα πραγματικά στοιχεία στα οποία βασίζεται η κρίση διοικητικού οργάνου πρέπει να εκτίθενται και ότι δεν είναι αρκετό να γίνονται γενικοί ισχυρισμοί ή να επαναλαμβάνεται απλά η σχετική διάταξη του Νόμου, όπως έγινε εδώ (Δέστε τα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 186).
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η προσφυγή πετυχαίνει και εκδίδεται απόφαση ως η παράγραφος 1 του αιτητικού της προσφυγής, με £600.- έξοδα υπέρ του αιτητή.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο