ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
&n bsp; Υπóθεση Αρ. 1547/2005
14 Δεκεμβρίου 2007
[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ ΒΡΥΩΝΙΔΟΥ
Αιτήτρια
ν.
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΥΠΡΟΥ
Καθ΄ών η αίτηση.
................................
Αίτηση ημερ. 8/5/07 για επιθεώρηση φακέλου ενδιαφερομένου μέρους και/ή διάταγμα αποκάλυψης εγγράφων
Ε. Μιχαήλ (κα) για την αιτήτρια
Μ. Αντωνίου (κα) για Π. Πολυβίου, για τους καθών η αίτηση
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Στις 1/12/05 η αιτήτρια καταχώρησε την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο προσφυγή με την οποία ζητείται η ακύρωση του «διορισμού με δοκιμασία στη μόνιμη θέση Συντάκτη Τμήμα Ειδήσεων και Επικαίρων στο Ραφιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου από την 1/11/2005 το ενδιαφερόμενο μέρος Πέτρο Κωνσταντίνου αντί και/ή στη θέση της αιτήτριας».
Παρόλο που είχαν δοθεί οδηγίες για γραπτές αγορεύσεις από τις 10/5/06, αυτές δεν καταχωρήθησαν, μεταξύ άλλων, και για το λόγο ότι εκκρεμούσης της προσφυγής υπήρξε αλλαγή δικηγόρου από πλευράς της αιτήτριας η οποία στη συνέχεια, καταχώρησε την παρούσα αίτηση με την οποία ζητά τις ακόλουθες θεραπείες:
«Α. Την έκδοση διατάγματος του Σεβαστού Δικαστηρίου που να διατάσσει τους καθ’ ων η αίτηση όπως επιτρέψουν στην Δικηγόρο της Αιτήτριας την επιθεώρηση του προσωπικού φακέλου του ενδιαφερόμενου προσώπου και της Αιτήτριας.
Β. Την έκδοση διατάγματος του Σεβαστού Δικαστηρίου που να καθορίζει τον τόπο, την ημερομηνία και ώρα επιθεώρησης από την Δικηγόρο της αιτήτριας του προσωπικού φακέλου του ενδιαφερομένου προσώπου και της Αιτήτριας.
Γ. Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσονται οι καθ’ ων η αίτηση και/ή οι Δικηγόροι τους, όπως αποκαλύψουν στην Δικηγόρο της Αιτήτριας την ημερομηνία δημοσίευσης της θέσης στην εφημερίδα της Δημοκρατίας και του πιστού ημερομηνίας 21/8/05 η οποία εστάλη από τον Υπουργό Εσωτερικών προς τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του ΡΙΚ.
…………………………………………………………………………….»
(Η φράση «του πιστού» προφανώς πρόκειται περί γραφικού λάθους και θεωρώ ότι εννοεί η πλευρά της αιτήτριας την επιστολή ημερ. 21/8/05)
Από πλευράς των καθών η αίτηση είχε δηλωθεί ότι θα ικανοποιήσουν το αίτημα της αιτήτριας και έτσι η υπόθεση είχε αναβληθεί ξανά με την προοπτική να τεθούν ο σχετικός φάκελος και τα λοιπά ζητούμενα έγγραφα στη διάθεση της πλευράς της αιτήτριας. Τελικά σκόνταψαν σε κάποια έγγραφα και έτσι από πλευράς των καθών η αίτηση καταχωρήθηκε ένσταση που οδήγησε σε ακρόαση της αίτησης.
Με παρόμοιας φύση θέμα ασχολήθηκα στην υπόθεση Δάφνη Παπαδοπούλου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, υποθ. Αρ. 152/99 ημερ. 24/9/04, όπου ανάφερα τα ακόλουθα, τα οποία επαναλαμβάνω και στην παρούσα υπόθεση:
«Ο Καν. 10 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962 (ως έχει τροποποιηθεί) διαλαμβάνει ως ακολούθως:
«(1) Εκάστη υπόθεσις θα ορίζεται κατ’ αρχήν δι’ ακρόασιν προς έκδοσιν οδηγιών εκτός εις περιπτώσεις όπου εξεδόθη διάταγμα συμφώνως της παραγράφου (1) του Κανονισμού 9.
(2) Κατά τη διάρκεια της τοιαύτης ακροάσεως το Δικαστήριον ή Δικαστής δύναται να εκδώσει τοιαύτας οδηγίας αναφορικώς προς περαιτέρω εγγράφους προτάσεις, λεπτομερείας, αποκάλυψιν ή επιθεώρησιν εγγράφων, αποδεικτικά μέσα συμπεριλαμβανομένων ενόρκων ομολογιών αποδεικνυουσών τα γεγονότα εφ’ ων βασίζεται έκαστος διάδικος, επιθεώρησιν του επίδικου μέρους, διαδικασίαν συμφώνως προς την παράγραφον 2 του Άρθρου 134, ημερομηνίαν δημοσίας ακροάσεως, καταχώρισιν και ανταλλαγήν μεταξύ των διαδίκων εγγράφου επιχειρηματολογίας εντός καθοριζομένων χρονικών ορίων ως και την διάρκειαν τυχόν μεταγενεστέρων αγορεύσεων ή οιασδήποτε άλλας οδηγίας σχετικώς προς την διαδικασίαν της υποθέσεως ως ήθελε κρίνη αναγκαίον.»
Ο Καν. 19 των ιδίων Κανονισμών διαλαμβάνει ως εξής:
«Καθ΄οιονδήποτε στάδιον της διαδικασίας το Δικαστήριο ή Δικαστής δύναται να εκδώση τοιαύτας οδηγίας, αι οποίαι απαιτούνται προς το συμφέρον της δικαιοσύνης.»
Οι αγορεύσεις κατά την ακρόαση της παρούσας αίτησης ουσιαστικά επανάλαβαν το περιεχόμενο της αίτησης και ένστασης αντίστοιχα.
Από τις συνδυασμένες πρόνοιες των Καν. 10(2) και 19 φαίνεται ότι το δικαστήριο έχει διακριτική εξουσία να δώσει οδηγίες σχετικά με την εκδίκαση της υπόθεσης όπως και οι αιτούμενες. Απλώς ο Καν. 10(2) καλύπτει ενωρίτερο στάδιο της διαδικασίας από αυτό που βρισκόμαστε στην παρούσα υπόθεση ενώ ο Καν. 19 καλύπτει οποιοδήποτε στάδιο, φτάνει να ικανοποιηθεί το δικαστήριο ότι οι αιτούμενες οδηγίες απαιτούνται προς το συμφέρον της δικαιοσύνης (βλ. μεταξύ άλλων, Ανδρέας Ι. Καρπασίτης & Υιοί Λτδ. ν. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λάρνακας, υποθ. Αρ. 757/92 ημερ. 12/12/97 – Τ. Ηλιάδης Δ., Thermphase Limited v. Kυπριακής Δημοκρατίας (1991) 4 (Δ) Α.Α.Δ. 3322, Πογιατζής, Δ., Thermphase Limited v. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργικού Συμβουλίου κ.α., υπόθεση αρ. 411/90, ημερ. 11/10/96, Π. Καλλής, Δ., Κοινοπραξία Cyprus Airports Group v. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων κ.α., υποθ. Αρ. 92/04, ημερ. 8/9/04, Κωνσταντινίδης Δ.)»
Ενόψει του ότι μετά την καταχώρηση της αίτησης οι δικηγόροι των καθών η αίτηση έδωσαν την ευκαιρία στη δικηγόρο της αιτήτριας και επιθεώρησε «κάποιους φάκελους» όπως η συνήγορος της αιτήτριας το διατύπωσε, αλλά η ίδια θεώρησε τα τεθέντα ενώπιον της στοιχεία ως ανεπαρκή, από πλευράς των καθών η αίτηση, στην ένστασή τους προβάλλεται μεταξύ άλλων και η θέση ότι η αίτηση κατέστη άνευ αντικειμένου. Είναι η θέση των καθών η αίτηση ότι τα έγγραφα που σχετίζονται με την υπόθεση έχουν ήδη κατατεθεί στο δικαστήριο και έχουν δοθεί αντίγραφα αυτών στη δικηγόρο της αιτήτριας. Από πλευράς της αιτήτριας η δικηγόρος της διευκρίνησε ότι περιορίζει την αίτηση της για δύο μονο έγγραφα που αφορούν το ε.μ. δηλαδή αντίγραφο επιστολής ημερ. 21/8/05 από τον Υπουργό Εσωτερικών προς τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου και δημοσίευση της θέσης στην Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Οι καθών η αίτηση ισχυρίζονται (βλέπε παράγραφος 6 της ένορκης δήλωσης που υποστηρίζει την ένσταση), (α) ότι δεν έγινε δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας αλλά στις καθημερινές εφημερίδες «ΜΑΧΗ» «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», «ΑΛΗΘΕΙΑ», «ΠΟΛΙΤΗΣ» και «ΧΑΡΑΥΓΗ», στις 14/11/05, 17/11/05, και όσον αφορά την επιστολή της 21/8/05 από τον Υπουργό Εσωτερικών προς τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του καθού η αίτηση, ότι αυτή είναι (α) εμπιστευτική και (β) δεν κατέστη δυνατό να ανευρεθεί.
Εξέτασα τις αντίστοιχες θέσεις. Αφού έλαβα υπόψη ότι (α) η επίδικη θέση ήταν θέση πρώτου διορισμού, (β) ότι ήδη κατατέθηκαν αμέσως μετά την καταχώρηση της ένστασης τα πρακτικά των συνεδριών της θέσης (πρακτικά Συνεδρίας 27/2005 ημερ. 13/7/05, Συνεδρίας 28/2005 ημερ. 18/7/05, Συνεδρίας 35/2005 ημερ. 31/8/05, Συνεδρίας 36/2005 ημερ. 7/9/05, Συνεδρίας 41/2005 ημερ. 8/10/05 και Συνεδρίας 42/2005 ημερ. 12/10/05, (γ) ότι ήδη έγινε επιθεώρηση φακέλων και (δ) ότι ουσιαστικά η διαφορά έμεινε στα προαναφερθέντα δύο έγγραφα, έχω καταλήξει, για τους λόγους που εξηγώ στη συνέχεια, ότι αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί.
(α) Όσον αφορά τη δημοσίευση της θέσης παρέχονται ικανοποιητικά στοιχεία για το πότε και πού έχει δημοσιευθεί. Αν το γεγονός ότι δεν έγινε δημοσίευση στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας (παρόλο που σε σχετικό ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ημερ. 23/3/05 αναφέρεται ότι έγινε και στην Επίσημη Εφημερίδα) έχει οποιαδήποτε επίπτωση στην προσβαλλόμενη απόφαση, αυτό είναι θέμα που θα εξεταστεί στην κυρίως προσφυγή.
(β) Αναφορικά με την επιστολή της 21/8/05, νοουμένου ότι ήταν σχετική με το διορισμό, το γεγονός ότι περιγράφεται ως «εμπιστευτική» ίσως να μην ήταν αρκετό για να μη διαταχθούν οι καθών η αίτηση να την παρουσιάσουν. Ενόψει όμως της ένορκης θέσης τους ότι έγιναν προσπάθειες αλλά αυτή δεν έχει ανευρεθεί, δεν το θεωρώ ορθό να διατάξω την προσαγωγή εγγράφου που δεν υπάρχει. Αν η απουσία του εγγράφου αυτού επηρεάζει την ουσία της προσφυγής, είναι κι’ αυτό θέμα που θα εξετασθεί αν και όταν χρειαστεί.
Ενόψει των πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται, αλλά υπο τις περιστάσεις χωρίς οποιαδήποτε διαταγή για τα έξοδα.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο