(2007) 4 ΑΑΔ 216
[*216]2 Απριλίου, 2007
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΣΩΤΗΡΗΣ ΛΟΥΚΑ,
Αιτητής,
v.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ’ ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 725/2005)
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος ― Λόγοι ακυρώσεως ― Έλλειψη αιτιολογίας ― Περιστάσεις βασιμότητας του λόγου στην κριθείσα περίπτωση, με βάση τη δεσμευτική νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου ― Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Αιτιολογία της επιλογής του προς προαγωγή υποψηφίου ― Ήταν αόριστη και ελλιπής στην κριθείσα περίπτωση.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Επιστάτη (Εναέρια Δίκτυα), αντί του ιδίου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη. Πουθενά στην επίδικη απόφαση δεν αναφέρεται, ούτε και υπονοείται, για ποιους λόγους η Αρχή προήγαγε το Ε/Μ σε βάρος του αιτητή. Δεν φαίνεται συγκεκριμένα σε ποιο ή ποια από τα τρία κριτήρια, αξίας-προσόντων-αρχαιότητας, βασίσθηκε. Δεν φαίνεται καθόλου στην επίδικη απόφαση, πού υπερτερούσε το Ε/Μ και πού υστερούσε ο αιτητής. Δεν αποτελεί έργο του Δικαστηρίου, να ψάξει τους φακέλους και πρωτογενώς να αξιολογήσει τα στοιχεία των φακέλων, για να κρίνει αν η επίδικη απόφαση της Αρχής ήταν, παρά την αόριστη και ελλιπή αιτιολογία, λογικά εφικτή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
[*217]Αναφερόμενη Υπόθεση:
Ηλιόπουλος ν. Α.Η.Κ. (2000) 3 Α.Α.Δ. 438.
Προσφυγή.
Β. Χριστοδουλίδου για Μ. Ιωαννίδη, για τον Αιτητή.
Κ. Στιβαρού για Α. Δημητρίου, για την Καθ’ ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KPONIΔHΣ, Δ.: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή του ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-
«Δήλωση και/ή διάταγμα του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Καθ’ης η Αίτηση ημερομηνίας 24/05/05 της οποίας ο Αιτητής έλαβε γνώση την 25/05/05 και με την οποία αποφασίστηκε η προαγωγή στη θέση Επιστάτη (Εναέρια Δίκτυα) του Στέλιου Χατζηζαχαρία αντί του Αιτητή είναι άκυρη και στερημένη νομικής ισχύος και αποτελέσματος.»
Στις 9.12.2004 η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου (η Αρχή) κυκλοφόρησε γνωστοποίηση για την πλήρωση μιας κενής θέσης Επιστάτη (Εναέρια Δίκτυα) στο γραφείο Περιφέρειας Λευκωσίας-Κερύνειας-Μόρφου. Η θέση είναι θέση προαγωγής. Μεταξύ των υποψηφίων για τη θέση ήταν ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος (Ε/Μ).
Η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής για Προαγωγές Γραφειακού και Τεχνικού Προσωπικού σε συνεδρία της στις 18.2.2005 επιλήφθηκε των αιτήσεων και επέλεξε τους τρεις επικρατέστερους μεταξύ των οποίων τον αιτητή και το Ε/Μ. Ετοίμασε δε σχετική έκθεση και εισήγηση, την οποία διαβίβασε στη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της Αρχής.
Η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή της Αρχής σε συνεδρία της, στις 5.4.2005, αφού εξέτασε όλα τα ενώπιον της στοιχεία, την έκθεση της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής και αφού άκουσε σύσταση από το Γενικό Διευθυντή της Αρχής αποφάσισε να συστήσει στην Αρχή για προαγωγή το Ε/Μ.
Η Αρχή σε συνεδρία της, στις 24.5.2005, ακολούθησε την σύσταση της Συμβουλευτικής και αφού άκουσε τη σύσταση του Γενι[*218]κού Διευθυντή αποφάσισε την προαγωγή του Ε/Μ.
Σημειώνω ότι η σύσταση του Γενικού Διευθυντή τόσο ενώπιον της Συμβουλευτικής όσο και ενώπιον της Αρχής ήταν αναιτιολόγητη. Σύμφωνα με τους Κανονισμούς της Αρχής δεν απαιτείται αιτιολογία.
Πρωταρχικός και κυριότερος λόγος ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής είναι αυτός του αναιτιολόγητου της προσβαλλόμενης επίδικης απόφασης.
Ο λόγος αυτός ευσταθεί. Η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη. Πουθενά στην επίδικη απόφαση δεν αναφέρεται, ούτε και υπονοείται, για ποιους λόγους η Αρχή προήγαγε το Ε/Μ σε βάρος του αιτητή. Δεν φαίνεται συγκεκριμένα σε ποιο ή ποια από τα τρία κριτήρια, αξίας-προσόντων-αρχαιότητας, βασίσθηκε. Δεν φαίνεται καθόλου στην επίδικη απόφαση πού υπερτερούσε το Ε/Μ και πού υστερούσε ο αιτητής. Όπως ανάφερα πιο πάνω η σύσταση του Γενικού Διευθυντή, ως αναιτιολόγητη, δεν έδιδε καμιά απάντηση για το θέμα. Επίσης καμιά επίσης απάντηση στο θέμα δίδει και η έκθεση της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής που είναι πανομοιότυπη με την επίδικη.
Το ουσιώδες μέρος της επίδικης απόφασης έχει ως εξής:-
«Αφού έλαβαν υπόψη τους και στάθμισαν όλα τα ενώπιον τους ουσιώδη στοιχεία, καθώς επίσης τις ομόφωνες συστάσεις της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής και τη σύσταση του Διευθυντή, με την οποία συμφωνούν και υιοθετούν, τα Μέλη αποφάσισαν ομόφωνα να προσφέρουν προαγωγή στον Στέλιο Χατζηζαχαρία στη θέση Επιστάτη (Εναέρια Δίκτυα), Κλίμακα Α9+1, Επιχειρησιακή Μονάδα Εξυπηρέτησης Πελατών, στο Γραφείο Περιφέρειας Λευκωσίας-Κερύνειας-Μόρφου, από την 1 Ιουνίου 2005.»
Η ευπαίδευτος συνήγορος της Αρχής προτείνει ότι εφόσον αναφέρονται στην επίδικη απόφαση ονομαστικά τί έλαβε υπόψη η Αρχή (πείρα, αξία, ικανότητα, αρχαιότητα και προσόντα) έπεται ότι η αιτιολογία συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων.
Δεν συμφωνώ με την πιο πάνω θέση της δικηγόρου της Αρχής. Η παράλειψη εξειδίκευσης αφήνει σοβαρά ερωτηματικά ως προς το τί μέτρησε υπέρ του ενός και τί υπέρ του άλλου υποψηφίου. Δεν είναι έργο του Δικαστηρίου να ψάξει τους φακέλους και πρω[*219]τογενώς να αξιολογήσει τα στοιχεία των φακέλων για να κρίνει αν η επίδικη απόφαση της Αρχής ήταν, παρά την αόριστη και ελλιπή αιτιολογία, λογικά εφικτή.
Τα πιο πάνω συνάδουν με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στην υπόθεση Ηλιόπουλος ν. Α.Η.Κ. (2000) 3 Α.Α.Δ. 438 η Ολομέλεια ανέφερε τα εξής στις σελίδες 441-442:-
«Είναι στοιχειώδες πως η αιτιολογία μπορεί, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, να συμπληρώνεται από το περιεχόμενο των φακέλων. Επίσης πως δεν αναμένεται, κατά την αιτιολόγηση, να μεταφέρεται στο πρακτικό το περιεχόμενο των φακέλων. Αναμένεται όμως να εξάγεται νόημα που να δικαιολογείται να αποδοθεί στο αποφασίζον όργανο. Δεν είναι έργο του Δικαστηρίου η μελέτη των στοιχείων και η διαμόρφωση κρίσης αναφορικά με το τι θα μπορούσε να επενεργήσει υπέρ ή εναντίον της όποιας προσέγγισης. Το Δικαστήριο δεν επιτελεί τέτοιο πρωτογενούς φύσης, έργο. Όπως έχει τονιστεί, είναι νοητή η συμπλήρωση της αιτιολογίας από το περιεχόμενο των φακέλων αν προκύπτει από αυτό, τι ακριβώς είχε υπόψη το αποφασίζον όργανο όταν έπαιρνε την απόφαση. Στην απόφαση της Ολομέλειας στην Χρυστάλλα Συμεωνίδου κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 145, το θέσαμε ως εξής:-
«Εν προκειμένω, η παράλειψη εξειδίκευσης αφήνει σοβαρά ερωτηματικά ως προς το τι μέτρησε υπέρ του ενός και τι υπέρ του άλλου. Και πρέπει να τονίσουμε εδώ πως η παραπομπή στα στοιχεία του φακέλου, ως συμπληρωματικών της αιτιολογίας, δεν αποτελεί πανάκεια. Υπάρχει αυτή η δυνατότητα όταν τα στοιχεία αυτά είναι σαφώς και αρρήκτως συνδεδεμένα με τη ληφθείσα απόφαση έτσι που να μπορεί να λεχθεί ότι βρίσκονται αναπόφευκτα πίσω της. Αν δηλαδή καταδεικνύουν αναμφίβολα και αναντίλεκτα τους λόγους που οδήγησαν στην απόφαση. (Βλ. Vassiliou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 220, Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 185). Επίσης δεν είναι έργο του Δικαστηρίου η πρωτογενής αξιολόγηση των στοιχείων του φακέλου «για να κρίνει αν η απόφαση του διοικητικού οργάνου ήταν, παρά την αόριστη ή ελλιπή αιτιολογία λογικά εφικτή». (Βλ. την απόφαση της Ολομέλειας Ι. Γ. Μακρή Κτηματική Λτδ. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 56).»»
Ενόψει της κατάληξης μου ότι η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη δεν θεωρώ αναγκαίο να εξετάσω τους άλλους λόγους [*220]ακύρωσης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με £600 έξοδα υπέρ του αιτητή.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο