(2007) 4 ΑΑΔ 602
[*602]4 Σεπτεμβρίου, 2007
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 892/2004)
1. ΚΩΣΤΑΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ,
2. ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΜΥΝΑΣ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 998/2004)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΜΥΝΑΣ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 892/2004, 998/2004)
Έννομο Συμφέρον ― Αξιωματικού Όπλου, να προσβάλει την προαγωγή Αξιωματικών Σωμάτων.
Στρατός της Δημοκρατίας ― Αξιωματικοί ― Προαγωγές ― Η κατανομή των θέσεων μεταξύ Όπλων και Σωμάτων, που προηγείται των προαγωγών, συνιστά αυτοτελή εκτελεστή διοικητική πράξη ― Συνέπειες.
[*603]Στρατός της Δημοκρατίας ― Αξιωματικοί ― Επετηρίδα ― Αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, που δεν ελέγχεται παρεμπιπτόντως.
Οι αιτητές προσέβαλαν με τις συνεκδικασθείσες προσφυγές, την προαγωγή συναδέλφων τους στο βαθμό του Ταγματάρχη.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
1. Η πρώτη προδικαστική ένσταση αφορούσε στη νομιμοποίηση Αξιωματικού Όπλου να προσβάλει την προαγωγή Αξιωματικών Σωμάτων. Επ' αυτού λίγα δικαιολογείται να λεχθούν. Η νομολογία, με βάση την απόφαση της Ολομέλειας στη Ζαβρός κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 349, είναι σαφής. Για τους λόγους που εξηγούνται, δεν νομιμοποιούνται.
2. Εγείρεται, περαιτέρω, προδικαστικής υφής ζήτημα, ως προς τη δυνατότητα ελέγχου της κατανομής των θέσεων μεταξύ Όπλων και Σωμάτων, ως κατ' ισχυρισμόν μέρους σύνθετης διοικητικής ενέργειας, που τελειούται με τις προαγωγές, στις οποίες και ενσωματώνεται. Ώστε να είναι δυνατός ο παρεμπίπτων έλεγχος. Το θέμα εξετάστηκε σε σειρά αποφάσεων και είναι και επ' αυτού μονοσήμαντη η νομολογία. Η κατανομή, συνιστά αυτοτελή εκτελεστή διοικητική πράξη, που μόνο με προσφυγή, με αυτή ως αντικείμενο, ελέγχεται. Ενώ ο παρεμπίπτων έλεγχός της, σε προσφυγή κατά προαγωγών, όπως εν προκειμένω, δεν είναι παραδεκτός.
3. Οι επίδικες προαγωγές έγιναν στη βάση της σειράς της αντίστοιχης Επετηρίδας, όπως την τηρούσε το Υπουργείο Άμυνας. Η βασική θέση των αιτητών αφορά στη νομιμότητα αυτής της Επετηρίδας. Χωρίς νόμιμη επετηρίδα, δεν ήταν δυνατό να γίνει οποιαδήποτε προαγωγή. Κατά προέκταση, βεβαίως, ούτε και η δική τους σε Λοχαγό στις 31.12.98, ούτε και η επακολουθήσασα προαγωγή τους σε Ταγματάρχη, από 1.9.04, τις οποίες, βεβαίως, αποδέχτηκαν. Και αυτά, παρά τα αναφερθέντα από την Ολομέλεια στην Παπακυριακού κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 65. Επίσης παρά την απόφαση στη Σωτήρης Α. Πελεκάνου ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 114/2004 ημερομηνίας 11.8.2006, στην οποία όμοια εισήγηση απορρίφθηκε.
4. Η εναλλακτική θέση των αιτητών, αφορούσε στη σειρά με την οποία τοποθετήθηκαν οι ίδιοι και οι ενδιαφερόμενοι, στην Επετηρίδα. Όμως και πάλιν εγείρεται ζήτημα ως προς τη δυνατότητα παρεμπίπτοντος ελέγχου, στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, της [*604]νομιμότητας της Επετηρίδας όπως την τηρεί το Υπουργείο Άμυνας. Το ζήτημα απασχόλησε ειδικώς την Ολομέλεια στη Ζαβρός (ανωτέρω). Δεν παρέχεται τέτοια δυνατότητα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Ζαβρός κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 349,
Βρυώνη ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 105/1999, ημερ. 24.4.2001,
Βασιλείου ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 646/2002, ημερ. 20.5.2004,
Παπαχριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (2004) 4 Α.Α.Δ. 942,
Κωλέττη κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Υπoθ. Αρ. 442/2003 κ.ά., ημερ. 31.1.2005,
Γαλανός κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1015/2004, ημερ. 8.3.2006,
Χ" Σωτηρίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2006) 4 Α.Α.Δ. 554,
Σέπου κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1037/2004, ημερ. 9.2.2006,
Ξυδάς ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2006) 4 Α.Α.Δ. 619,
Παπακυριακού κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 65,
Πελεκάνος ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 114/2004, ημερ. 11.8.2006,
Οδυσσέως κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1998) 3 Α.Α.Δ. 894,
Δημοκρατία κ.ά. ν. Βαρναβίδη κ.ά. (1998) 3 Α.Α.Δ. 851.
Προσφυγές.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Aιτητές στην Υπόθεση Αρ. 892/2004.
Κ. Παπαλοΐζου, για τον Aιτητή στην Υπόθεση Αρ. 998/2004.
Φ. Κωμοδρόμος, Νομικός Λειτουργός, για τους Kαθ’ ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
[*605]ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Με τον Τροποποιητικό του περί Προϋπολογισμού Νόμου του 2003, Νόμο του 2004 (Ν.23(ΙΙ)/04), ιδρύθηκαν νέες θέσεις αξιωματικών στο Στρατό της Δημοκρατίας, από 1.10.03. Περιλαμβάνονταν σ’ αυτές 12 θέσεις Ταγματάρχη και ακολούθησε η κατανομή από τον Υπουργό Άμυνας μετά από πρόταση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς: 11 θέσεις στο Στρατό Ξηράς (7 στα Όπλα και 4 στα Σώματα) και 1 θέση στους Μηχανικούς Αξιωματικούς Αεροπορίας. Ενόψει αυτής της κατανομής, στη βάση των οριστικοποιηθέντων Πινάκων των Λοχαγών, ο Υπουργός Άμυνας, με την απόφασή του ημερομηνίας 6.8.04, πλήρωσε τις θέσεις από 1.10.03. Προήγαγε, όμως, και 13ο, από 31.12.03.
Οι προσφυγές που ασκήθηκαν, συνεκδικάστηκαν. Στην 892/04 οι αιτητές ήταν Λοχαγοί Όπλων και προσβάλλουν την προαγωγή 6 εκ των προαχθέντων: Των Α. Φαρμακά, Π. Δαμασκηνού και Η. Ηροδότου που ανήκαν στα Σώματα και των Στ. Γεωργίου, Στ. Δημοσθένους και Α. Γεωργίου, που ανήκαν, όπως και οι ίδιοι, στα Όπλα. Ο τελευταίος, ο Α. Γεωργίου είναι ο αιτητής στην 998/04, με την οποία προσβάλλεται η προαγωγή τεσσάρων από τους προαχθέντες. Όλων Αξιωματικών των Σωμάτων. Πρόκειται για τους τρεις των Σωμάτων όπως πιο πάνω και για τον Σ. Πελεκάνο.
Εγέρθηκαν προδικαστικές ενστάσεις και είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο αιτητής στην 998/04, ως προς το βάσιμό τους αλλά και ως προς τους από εκεί και πέρα λόγους ακυρότητας που προτάθηκαν, συντάσσεται με τα επιχειρήματα των αιτητών στην 892/04. Αποδοχή των οποίων θα οδηγήσει στην ακύρωση της δικής του προαγωγής, έστω από τις 31.12.03. (Προφανώς από λάθος αναφέρεται στη θεραπεία της 998/04 η 1.12.03).
Η πρώτη προδικαστική ένσταση αφορούσε στη νομιμοποίηση Αξιωματικού Όπλου να προσβάλει την προαγωγή Αξιωματικών Σωμάτων. Επ’ αυτού λίγα δικαιολογείται να λεχθούν. Η νομολογία μας, με βάση την απόφαση της Ολομέλειας στη Ζαβρός κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 349 (βλ. Αντώνη Βρυώνη ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 105/1999, ημερομηνίας 24.4.2001, Αριστείδης Βασιλείου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 646/2002, ημερομηνίας 20.5.2004, Παπαχριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (2004) 4 Α.Α.Δ. 942, Κωλέττη κ.ά. ν. Δημοκρατίας, συνεκδ. υποθέσεις αρ. 442/2003, κ.ά. ημερομηνίας 31.1.2005, Γαλανός κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 1015/2004, ημερομηνίας 8.3.06, και Χ” Σωτηρίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2006) 4 Α.Α.Δ. 554) είναι σαφής. Για τους λόγους που εξηγούνται, δεν νομιμοποιούνται.
[*606]Οι αιτητές αναζήτησαν έρεισμα, προβάλλοντας τον ισχυρισμό πως η κατανομή που έγινε, μεταξύ των Όπλων και των Σωμάτων είναι παράνομη. Κρίση, βέβαια, επ’ αυτού και ενδεχόμενη ακυρωτική απόφαση για τέτοιο λόγο, θα αφαιρούσε το υπόβαθρο όλων των προαγωγών. Ακόμα και εκείνης του Μηχανικού Αξιωματικού της Αεροπορίας, στην απουσία τους. Αφού, υποτίθεται, ότι με την επακόλουθη επανεξέταση, η κατανομή θα πρέπει να είναι διαφορετική. Επενέργεια που φέρνει στην επιφάνεια περαιτέρω προδικαστικής υφής ζήτημα ως προς τη δυνατότητα ελέγχου της κατανομής, ως κατ’ ισχυρισμόν μέρους σύνθετης διοικητικής ενέργειας, που τελειούται με τις προαγωγές στις οποίες και ενσωματώνεται. Ώστε να είναι δυνατός ο παρεμπίπτων έλεγχος. Το θέμα εξετάστηκε σε σειρά αποφάσεων και είναι και επ‘ αυτού μονοσήμαντη η νομολογία μας. Η κατανομή, για τους λόγους που εξηγήθηκαν, συνιστά αυτοτελή εκτελεστή διοικητική πράξη που μόνο με προσφυγή, με αυτή ως αντικείμενο, ελέγχεται. Ενώ ο παρεμπίπτων έλεγχός της σε προσφυγή κατά προαγωγών, όπως εν προκειμένω, δεν είναι παραδεκτός. (Βλ. Αντώνη Βρυώνη ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) Παπαχριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω), Κωλέττη κ.ά. ν. Δημοκρατία (ανωτέρω), Γαλανός κ.ά. ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω) Αναστασία Σέπου κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 1037/2004, ημερομηνίας 9.2.2006 και Χ” Σωτηρίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω).
Οι αιτητές επικαλέστηκαν την Ανδρόνικος Ξυδά ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2006) 4 Α.Α.Δ. 619, και πράγματι εκεί ελέγχθηκε το κύρος της κατανομής. Όμως, ακριβώς με αυτή την κατανομή ως αντικείμενο της προσφυγής. Σε συμφωνία με τα πιο πάνω, καταλήγω πως δεν είναι επιτρεπτός ο παρεμπίπτων έλεγχος της κατανομής, στο πλαίσιο της παρούσας προσφυγής. Ακολουθεί πως οι προσφυγές, εφόσον αφορούν σε προαγωγές αξιωματικών που ανήκουν στα Σώματα είναι απαράδεκτες. Επομένως, η προσφυγή 998/04, που αφορά μόνο σε τέτοιους αξιωματικούς, πρέπει να απορριφθεί. Ενώ ως προς την 892/04, παραμένει ως μόνο παραδεκτό αντικείμενο η προσβολή των τριών ενδιαφερομένων που ανήκουν, όπως και οι αιτητές, στα Όπλα.
Οι προαγωγές έγιναν στη βάση της σειράς της αντίστοιχης Επετηρίδας, όπως την τηρούσε το Υπουργείο Άμυνας, για τους κριθέντες ως προακτέους κατ’ εκλογήν, όπως ήταν οι αιτητές και οι τρεις εναπομείναντες ενδιαφερόμενοι στην 892/04. Η βασική θέση των αιτητών αφορά στη νομιμότητα αυτής της Επετηρίδας. Είναι η εισήγησή τους πως δεν συνιστά έγκυρη και συνεπώς υπαρκτή Επετηρίδα. Στους περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρα[*607]τίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) (Τροποποιητικούς) Κανονισμούς του 1991 (Κ.Δ.Π. 157/91) οι Επετηρίδες εμφαίνονταν ως παραρτήματά τους. Δεν περιλαμβάνονταν σ’ αυτές οι αιτητές αφού η μεταβολή για την ένταξή τους αντιστοίχως επήλθε αργότερα και, συνεπώς, από εκεί και πέρα, οι επετηρίδες που θα τους περιλάμβαναν θα έπρεπε, σύμφωνα με την εισήγηση, επίσης να πάρουν τη μορφή Κανονισμών. Αυτό, υποστηρίζουν, σημαίνει η πρόνοια του Καν. 15(6) ότι οι Επετηρίδες-Παραρτήματα «ενημερώνονται κατάλληλα, ανάλογα με τις εκάστοτε μεταβολές που επέρχονται». Οπότε, χωρίς νόμιμη επετηρίδα, δεν ήταν δυνατό να γίνει οποιαδήποτε προαγωγή. Κατά προέκταση, βεβαίως, ούτε και η δική τους σε Λοχαγό στις 31.12.98 ούτε και η επακολουθήσασα προαγωγή τους σε Ταγματάρχη από 1.9.04 τις οποίες, βεβαίως, αποδέχτηκαν. Και αυτά, παρά τα αναφερθέντα από την Ολομέλεια στην Παπακυριακού κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 65 την οποία μάλιστα οι ίδιοι επικαλούνται:
«Οι Επετηρίδες τέθηκαν πλέον ως μέρος των ιδίων των Κανονισμών, ενσωματωμένες σε αυτούς ως παραρτήματα παρότι η ενημέρωσή τους, ανάλογα με τις εκάστοτε μεταβολές, θα συνέχιζε όπως και προηγουμένως».
Επίσης παρά την απόφαση στη Σωτήρης Α. Πελεκάνου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 114/04 ημερομηνίας 11.8.06, στην οποία όμοια εισήγηση απορρίφθηκε.
Η εναλλακτική θέση των αιτητών αφορούσε στη σειρά με την οποία τοποθετήθηκαν, οι ίδιοι και οι ενδιαφερόμενοι, στην Επετηρίδα. Κατά την εισήγησή τους, όπως αυτή τελικά αποκρυσταλλώθηκε, στη βάση του σκεπτικού της απόφασης της Ολομέλειας στην Οδυσσέως κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1998) 3 Α.Α.Δ. 894, με γνώμονα το ορθό κριτήριο, η σειρά έπρεπε να ήταν αντίστροφη.
Όμως και πάλιν εγείρεται ζήτημα ως προς τη δυνατότητα παρεμπίπτοντος ελέγχου, στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, της νομιμότητας της Επετηρίδας όπως την τηρεί το Υπουργείο Άμυνας. Το ζήτημα απασχόλησε ειδικώς την Ολομέλεια στη Ζαβρός (ανωτέρω). Δεν παρέχεται τέτοια δυνατότητα. Όπως εξηγήθηκε, «η επετηρίδα είναι εκτελεστή διοικητική πράξη που προσβάλλεται ευθέως από τα άτομα των οποίων επηρεάζονται τα συμφέροντα και δεν αποτελεί μέρος σύνθετης διοικητικής ενέργειας που καταλήγει στις προαγωγές». (Βλ. και την απόφαση της Ολομέλειας στη Δημοκρατία κ.ά. ν. Βαρναβίδη κ.ά. (1998) 3 Α.Α.Δ. 851). Δεν είναι, συνεπώς, παραδεκτή η συζήτηση της ουσίας τέτοιου θέματος ως [*608]παρεμπίπτοντος, στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.
Μένει ένα τελευταίο θέμα. Αφορά στη 13η θέση που πληρώθηκε. Αρχικά οι αιτητές το ήγειραν ως συναρτημένο προς την αιτιολογία της κατανομής που έγινε από τον Υπουργό Άμυνας. Του πρόσδωσαν στη συνέχεια αυτοτελή μορφή και είναι η εισήγησή τους πως αφού ο Υπουργός ξέφυγε από την πρόταση και την κατανομή που έγινε και που αφορούσε σε 12 θέσεις και αφού δεν είναι γνωστό ποιος κατέλαβε αυτή τη 13η θέση, στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας. Για όλους τους προαχθέντες αφού το ζήτημα δεν αφορούσε σε οτιδήποτε το ειδικό ως προς τον άγνωστο, κατά την τότε σκέψη τους, προαχθέντα σ’ αυτή τη 13η θέση.
Ασφαλώς η 13η θέση δεν περιλαμβανόταν στις κατανεμηθείσες και ακριβώς γι’ αυτό δεν μπορώ να συμμεριστώ την άποψη αναφορικά με τη διασύνδεση του θέματος ως προς το ζήτημα της κατανομής και της πλήρωσης των θέσεων που προέκυψαν με το Ν. 24(ΙΙ)/03. Είναι λανθασμένο όμως και το υπόβαθρο στη βάση του οποίου προτάθηκε ακύρωση των προαγωγών. Δεν ήταν άγνωστος ο προαχθείς ως 13ος. Όπως το δέχτηκε στο τέλος και ο αιτητής στην 998/04, με τα παραδεκτά γεγονότα που δηλώθηκαν, ο 13ος δεν ήταν άλλος από τον ίδιο. Παραθέτω αυτά τα παραδεκτά γεγονότα, περιλαμβανομένων και όσων δηλώθηκαν ως σημεία διαφωνίας, όπως δηλώθηκαν στην 998/04:
«Γίνεται παραδεκτό ότι ο Υπουργός Άμυνας, με απόφαση του ημερομηνίας 5.8.2004, αποφάσισε όπως οι 12 νέες θέσεις στο βαθμό του Ταγματάρχη κατανεμηθούν ως εξής: 11 στο Στρατό Ξηράς (7 στα Όπλα και 4 στα Σώματα) και μια στους Μηχανικούς Αξιωματικούς της Αεροπορίας.
Γίνεται παραδεκτό ότι μετά την ως την παράγραφο 9 ανωτέρω κατανομή των νέων θέσεων Αξιωματικών, ο Υπουργός Άμυνας, με απόφασή του με ημερομηνία 6.8.2004, προήγαγε συγκεκριμένο αριθμό Αξιωματικών στον επόμενο βαθμό, από 1.10.2003, καθώς και ένα άλλο Αξιωματικό από 31.12.2003, με βάση την κατανομή των θέσεων που είχε γίνει κατά κλάδο και τη διαβάθμιση της κρίσης του κάθε Αξιωματικού κατά το έτος 2003 και πιο συγκεκριμένα ότι στο βαθμό του Ταγματάρχη προήχθησαν, από 1.10.2003, 12 Λοχαγοί, δηλαδή: 7 Λοχαγοί των Όπλων του Στρατού Ξηράς, 4 των Σωμάτων του Στρατού Ξηράς και ένας Μηχανικός της Αεροπορίας, ενώ ένας Λοχαγός Όπλου (ο αιτητής) προάχθηκε από 31.12.2003, λόγω διαφοροποίησης της ημερομηνίας προαγωγης άλλου συναδέλφου του [*609]από 31.12.2003 σε 1.10.2003, αφού τον Δεκέμβριο του 2003 προέκυψε μια κενή θέση Ταγματάρχη λόγω παραίτησης Αξιωματικού, την οποία είχε καταλάβει από την ημερομηνία αυτή άλλος αξιωματικός Όπλου του Στρατού της Δημοκρατίας που είναι αρχαιότερος του· μετά όμως από την ίδρυση των 12 νέων θέσεων στο βαθμό του Ταγματάρχη, η ημερομηνία προαγωγής του εν λόγωΤαγματάρχη θα έπρεπε, λόγω αρχαιότητας να διαφοροποιηθεί από 31.12.2003 σε 1.10.2003 και στη θέση αυτή να προαχθεί ο Αιτητής, όπως και έγινε.
Στο σημείο τούτο, ο Αιτητής ισχυρίζεται, αλλά διαφωνεί η Δημοκρατία, ότι (α) η κατανομή αυτή έγινε χωρίς αιτιολογία που αποτελεί λόγο ακύρωσης ως η απόφαση Παράρτημα Α΄ και (β) ισχυρίζεται ότι η απόφαση «για έναν άλλο αξιωματικό από 31.12.2003», έγινε έξω από τις εγκεκριμένες θέσεις».
Στα παραδεκτά γεγονότα που δηλώθηκαν στο πλαίσιο της 892/04 σημειώνονται τα ίδια σημεία διαφωνίας και η αναφορά πλέον γίνεται «σε ένα Λοχαγό Όπλου που προάχθηκε από την 31.12.03». Ένας όμως ήταν ο προαχθείς από 31.12.03 και αυτός ήταν ο αιτητής στην 998/04. Προσθέτω δε και την περαιτέρω παραδοχή των αιτητών στην 892/04 πως αυτή η προαγωγή ακριβώς έγινε «λόγω διαφοροποίησης της ημερομηνίας προαγωγής άλλου συνάδελφου του από 31.12.03 σε 1.10.03». Επρόκειτο, λοιπόν, για προϋπάρχουσα θέση και δεν μπορώ να δω γιατί η πλήρωσή της, επειδή συμπίπτει χρονικά με την πλήρωση των άλλων 12 θέσεων, στοιχειοθετεί λόγο ακυρότητας. Συμπληρώνω πως στην έκταση που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι η εισήγηση των αιτητών παραπέμπει στην κατανομή αυτής της 13ης θέσης θα εγείρονταν δυο ζητήματα. Θα εμφανίζονταν οι αιτητές να παραπονούνται για την κατανομή θέσης στο όπλο τους, που θα αύξανε, αν ήταν κατά τα άλλα η σειρά τους, τις δικές τους προοπτικές προαγωγής. Και θα είχαμε και πάλιν εισήγηση για παρεμπίπτοντα έλεγχο κατανομής, που όπως προηγουμένως εξήγησα δεν μπορεί να γίνει.
Οι προσφυγές απορρίπτονται. Η 998/04 ως μη παραδεκτή. Η 892/04, κατά το ένα μέρος της ως μη παραδεκτή. Κατά το άλλο, ως αβάσιμη για τους λόγους που εξήγησα. Ως προς αυτό η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Επιδικάζω £600 έξοδα σε βάρος των αιτητών για την κάθε μια.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο