(2007) 4 ΑΑΔ 610
[*610]7 Σεπτεμβρίου, 2007
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
OANA ALEXANDRINA BANTAS,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1092/2005)
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος ― Προθεσμία ― Βάρος αποδείξεως του εκπροθέσμου προσφυγής ― Περιστάσεις υπό τις οποίες κρίθηκε εκπρόθεσμη η προσφυγή στην εξετασθείσα υπόθεση.
Η αιτήτρια προσέφυγε κατά της απόφασης απόρριψης του αιτήματός της, για πολιτογράφηση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Είναι νομολογημένο, ότι το θέμα της προθεσμίας είναι θέμα πραγματικό και αποφασίζεται υπό το φως των περιστατικών της κάθε υπόθεσης. Το βάρος απόδειξης του εκπρόθεσμου της προσφυγής, το φέρει ο διάδικος ο οποίος προβάλλει το σχετικό ισχυρισμό. Αμφιβολία ή αβεβαιότητα σε σχέση με την έναρξη της προθεσμίας, επιλύεται υπέρ του αιτητή.
Εάν αποδειχθεί ότι μία επιστολή έχει ταχυδρομηθεί και δεν έχει επιστραφεί από το Ταχυδρομείο, αυτό συνιστά, εκ πρώτης όψεως, απόδειξη της παράδοσής της στο πρόσωπο, προς το οποίο απευθύνεται. Το ζητούμενο εν προκειμένω είναι πότε εστάλη η επιστολή που περιείχε την επίδικη απόφαση. Φαίνεται ότι η επιστολή φέρει την ορθή διεύθυνση, ταχυδρομήθηκε στις 23/5/2005 και δεν επεστράφη, οπό[*611]ταν τεκμαίρεται ότι παραλήφθηκε από την αιτήτρια τις επόμενες μέρες, δηλαδή λογικά μέχρι 30/5/2005. Η παράλειψη αναγραφής του ταχυδρομικού κώδικα δεν επηρέασε. Τα όσα η αιτήτρια ισχυρίζεται είναι τόσο γενικά και, εν πολλοίς, αντιφατικά, που δεν επιτρέπουν την επίλυση του ζητήματος υπέρ της. Επιφυλάχθηκε να παρουσιάσει μαρτυρία ότι η επιστολή απεστάλη 3/6/2005 και παραλήφθηκε 1/7/2005, χωρίς να το πράξει.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Yialousa Savings Bank Limited v. Republic (Minister of Finance as Controller of Banks) a.o. (1977) 3 C.L.R. 25,
Neophytou and The Republic of Cyprus through The Public Service Commission (an Independent Body) (1964) C.L.R. 280,
Georghiades a.o. and The Republic of Cyprus through The Public Service Commission (1966) 3 C.L.R. 827,
Theodorou ν. The Abbot of Kykko Monastery Mr. Chrysostomos a.ο. (1965) 1 C.L.R. 9,
Katsiantonis v. Frantzeskou (1981) 1 C.L.R. 566.
Προσφυγή.
Σ. Δράκος, για την Αιτήτρια.
Λ. Χριστοδουλίδου - Ζαννέτου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ’ ων η Αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή, η αιτήτρια ζητά όπως κηρυχθεί άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα απόφαση των καθ’ ων η αίτηση, ημερομηνίας 12/5/2005, με την οποία αίτημά της, όπως πολιτογραφηθεί Κυπρία υπήκοος, απορρίφθηκε. Την ίδια θεραπεία ζητά και σε σχέση με την άρνηση των καθ’ ων η αίτηση να ανανεώσουν την προσωρινή άδεια παραμονής της. Υποστηρίζει ότι οι επίδικες αποφάσεις εκδόθηκαν παράνομα και/ή κατά κατάχρηση εξουσίας, λήφθηκαν χωρίς δέουσα έρευνα, σε αντίθεση με το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκήν Σύμβασιν διά [*612]την προάσπισιν των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και/ή δεν είναι δεόντως αιτιολογημένες.
Η αιτήτρια, Ρουμανικής καταγωγής και υπηκοότητας, ήρθε στην Κύπρο, μέσω του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου, στις 12/10/1997 και εργάστηκε στις κατεχόμενες περιοχές. Κατά την εδώ παραμονή της, γνωρίστηκε με Τουρκοκύπριο, τον οποίο, στις 29/6/1998, παντρεύτηκε με πολιτικό γάμο στην Κωνσταντινούπολη. Μετά το γάμο της, ήλθε και πάλι στην Κύπρο, μέσω των κατεχομένων, και διέμενε με το σύζυγό της και τους γονείς του στην κατεχόμενη Μόρφου. Στις 15/2/2000, μαζί με το σύζυγό της, παραδόθηκαν σε φυλάκιο της Εθνικής Φρουράς, στην Περιστερώνα, και τους χορηγήθηκε κατοικία στη Λεμεσό. Στην ίδια παραχωρήθηκε άδεια προσωρινής παραμονής, ως επισκέπτρια, μέχρι 1/11/2001, για να διαμένει με το σύζυγό της. Η προσωρινή άδεια παραμονής και εργασίας της ανανεωνόταν μέχρι 13/9/2006. Στο μεταξύ, στις 5/2/2004, η αιτήτρια υπέβαλε, με βάση το Άρθρο 110(2) του περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμου του 2002, (Ν. 141(Ι)/2002), (όπως τροποποιήθηκε), (ο «Νόμος»), αίτηση για απόκτηση της κυπριακής υπηκοότητας με πολιτογράφηση. Η αίτησή της εξετάστηκε και απορρίφθηκε, για το λόγο ότι αυτή εισήλθε και παρέμενε στη Δημοκρατία παράνομα - (επιφύλαξη του Άρθρου 110(2) του Νόμου). Πληροφορήθηκε σχετικά, με επιστολή των καθ’ ων η αίτηση ημερομηνίας 12/5/2005, η οποία ταχυδρομήθηκε στις 23/5/2005.
Προτού αναφερθώ στα όσα οι καθ’ ων η αίτηση, με την ένστασή τους, προβάλλουν, παρατηρώ ότι η θεραπεία σε σχέση με την προσωρινή άδεια παραμονής, όπως γενικά και αόριστα είναι διατυπωμένη, δεν μπορεί να εξεταστεί. Ανεξάρτητα, όμως, από αυτό, στο φάκελο της αιτήτριας υπάρχει άδεια προσωρινής παραμονής, η οποία φέρει ημερομηνία 13/9/2005, δηλαδή πριν από την καταχώριση της προσφυγής και με ισχύ μέχρι 13/9/2006.
Οι καθ’ ων η αίτηση, με την ένστασή τους, εγείρουν προδικαστική ένσταση και προβάλλουν ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, αφού καταχωρήθηκε στις 14/9/2005, δηλαδή μετά την προβλεπόμενη από το Σύνταγμα προθεσμία των 75 ημερών - (Άρθρο 146.3). Επικαλούμενοι τον περί Ερμηνείας Νόμο, ΚΕΦ. 1, Άρθρο 2, υποστηρίζουν ότι, εφόσον η επιστολή φέρει την ορθή διεύθυνση, ταχυδρομήθηκε και δεν επεστράφη, παρελήφθη από την αιτήτρια, με τη συνήθη πορεία του ταχυδρομείου, λίγες μέρες μετά την αποστολή της.
Η αιτήτρια, από την πλευρά της, δεν αρνείται την παραλαβή [*613]της επιστολής, υποστηρίζει, όμως, ότι αυτή ταχυδρομήθηκε όχι στις 23/5/2005 αλλά στις 3/6/2005, ως η σημείωση επί του φακέλου ο οποίος περιείχε την επίδικη επιστολή, και την παρέλαβε μόλις την 1/7/2005. Η παράλειψη, επίσης, υποστηρίζει, των καθ’ ων η αίτηση να σημειώσουν στο φάκελο τον ταχυδρομικό κώδικα, ο οποίος αναγραφόταν στην αίτησή της για πολιτογράφηση, διαψεύδει τα όσα οι καθ’ ων η αίτηση προβάλλουν.
Εφόσον υπάρχει προδικαστική ένσταση για ζήτημα που θα μπορούσε να τεθεί και αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο ως θέμα δημόσιας τάξης, το εξετάζω πρώτο.
Είναι νομολογημένο ότι το θέμα της προθεσμίας είναι θέμα πραγματικό και αποφασίζεται υπό το φως των περιστατικών της κάθε υπόθεσης - (βλ. Yialousa Savings Bank Limited v. Republic (Minister of Finance as Controller of Banks) and Another (1977) 3 C.L.R. 25). Το βάρος απόδειξης του εκπρόθεσμου της προσφυγής το φέρει ο διάδικος ο οποίος προβάλλει το σχετικό ισχυρισμό. Αμφιβολία ή αβεβαιότητα σε σχέση με την έναρξη της προθεσμίας επιλύεται υπέρ του αιτητή - (βλ. Costas Neophytou and The Republic of Cyprus through The Public Service Commission (an Independent Body) (1964) C.L.R. 280 και Menelaos Georghiades and Another and The Republic of Cyprus through The Public Service Commission (1966) 3 C.L.R. 827).
Στην παρούσα υπόθεση, ο συνήγορος της αιτήτριας, με τη γραπτή του αγόρευση, επιφύλαξε το δικαίωμά της να παρουσιάσει μαρτυρία σχετικά με το χρόνο που εστάλη και παρελήφθη η επιστολή από την ίδια. Δεν το έπραξε, όμως. Περιορίστηκε να υποστηρίξει, στο στάδιο των διευκρινίσεων, ότι τα επισυνημμένα στη γραπτή του αγόρευση, μεταξύ των οποίων η φωτοτυπία του φακέλου που περιείχε την επίδικη επιστολή, και η παράλειψη σημείωσης σ’ αυτόν του ταχυδρομικού κώδικα, δημιουργούν, κατά τρόπο ικανοποιητικό, αμφιβολίες και καταδεικνύουν τον ισχυρισμό της αιτήτριας.
Στη Socratis Theodorou ν. The Abbot of Kykko Monastery Mr. Chrysostomos and Others (1965) 1 C.L.R. 9, αναφέρεται ότι, εάν αποδειχθεί ότι η επιστολή έχει ταχυδρομηθεί και δεν έχει επιστραφεί από το Ταχυδρομείο, αυτό συνιστά, εκ πρώτης όψεως, απόδειξη της παράδοσής της στο πρόσωπο, προς το οποίο απευθύνεται. Στην Katsiantonis v. Frantzeskou (1981) 1 C.L.R. 566, αναφέρθηκε ότι το Άρθρο 2 του ΚΕΦ. 1 εναποθέτει το βάρος απόδειξης της μη λήψης της επιστολής στον παραλήπτη.
[*614]Είναι γεγονός ότι στην επιστολή ημερομηνίας 12/5/2005 - (Παράρτημα 6) - η οποία εστάλη στην αιτήτρια, δεν αναγράφεται ο ταχυδρομικός κώδικας, ο οποίος σημειώνεται στην αίτησή της για πολιτογράφηση - (Παράρτημα 4). Στην επιστολή, υπάρχει ενυπόγραφη σημείωση ότι αυτή εστάλη στις 23/5/2005 και είναι η θέση των καθ’ ων η αίτηση ότι δεν επεστράφη, συνεπώς παρελήφθη από την αιτήτρια εντός των επομένων ολίγων ημερών.
Το ζητούμενο είναι πότε εστάλη η επιστολή. Η αιτήτρια, προς υποστήριξη του ισχυρισμού της ότι η επίδικη επιστολή ταχυδρομήθηκε στις 3/6/2005 και όχι στις 23/5/2005, που ισχυρίζονται οι καθ’ ων η αίτηση, παρέπεμψε σε φωτοαντίγραφο φακέλου, στο κάτω μέρος του οποίου αναγράφεται εννιαψήφιος αριθμός, στον οποίο περιλαμβάνονται και οι αριθμοί 03 06 05.
Σύμφωνα με τα όσα ενώπιόν μου έχουν τεθεί, φαίνεται ότι η επιστολή φέρει την ορθή διεύθυνση, ταχυδρομήθηκε στις 23/5/2005 - υπάρχει χειρόγραφη βεβαίωση σ’ αυτή - και δεν επεστράφη, οπόταν τεκμαίρεται ότι παραλήφθηκε από την αιτήτρια τις επόμενες μέρες, δηλαδή λογικά μέχρι 30/5/2005. Η παράλειψη αναγραφής του ταχυδρομικού κώδικα δεν επηρέασε. Η επιστολή και χωρίς αυτό παραλήφθηκε, αφού έφτασε στον προορισμό της. Δεν είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι, λόγω παράλειψης αναγραφής του ταχυδρομικού κώδικα σ’ αυτή, καθυστέρησε να την παραλάβει. Ισχυρίζεται ότι δεν ταχυδρομήθηκε στις 23/5/2005 αλλά στις 3/6/2005 και παραλήφθηκε την 1/7/2005.
Τα όσα η αιτήτρια ισχυρίζεται είναι τόσο γενικά και, εν πολλοίς, αντιφατικά, που δεν επιτρέπουν την επίλυση του ζητήματος υπέρ της. Επιφυλάχθηκε να παρουσιάσει μαρτυρία ότι η επιστολή απεστάλη 3/6/2005 και παραλήφθηκε 1/7/2005, χωρίς να το πράξει. Επίσης, δεν υπάρχει οποιαδήποτε μαρτυρία ότι το επισυνημμένο ως Παράρτημα Φ στη γραπτή αγόρευση του συνηγόρου της είναι φωτοαντίγραφο του φακέλου που περιείχε την επίδικη επιστολή. Το πρωτότυπο δεν επισυνάφθηκε.
Η προδικαστική ένσταση, ενόψει των πιο πάνω, επιτυγχάνει.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως εκπρόθεσμη, με £300,00 έξοδα υπέρ των καθ’ ων η αίτηση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο