Σιεκκερής Κωνσταντίνος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2007) 4 ΑΑΔ 615

(2007) 4 ΑΑΔ 615

[*615]14 Σεπτεμβρίου, 2007

[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΙΕΚΚΕΡΗΣ,

Αιτητής,

v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ’ ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 1101/2004)

 

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Σύσταση του Διευθυντή ― Η απαιτούμενη ειδική αιτιολογία, για παραγνώρισή της ― Κρίθηκε ότι δόθηκε έγκυρα στην εξετασθείσα υπόθεση.

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Αρχαιότητα ― Πότε αποκτά αποφασιστική σημασία.

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Σχέδια υπηρεσίας ― Πεδίο επέμβασης του ακυρωτικού δικαστηρίου στην ερμηνεία τους από το διορίζον όργανο ― Δεν εδικαιολογείτο επέμβαση στην κριθείσα περίπτωση.

Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος ― Λόγοι ακυρώσεως ― Πλάνη περί τα πράγματα ― Περιστάσεις βασιμότητάς της στην κριθείσα περίπτωση.

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Η τελική απόφαση επιλογής από την Ε.Δ.Υ. ― Κρίθηκε ως προϊόν ελλιπούς έρευνας και αναιτιολόγητη στην εξετασθείσα υπόθεση.

Ο αιτητής προσέφυγε κατά της απόφασης προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών, στη θέση Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας Α΄, αντί του ιδίου.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας μερικώς την επίδικη από[*616]φαση, αποφάσισε ότι:

1.  Από το πρακτικό της Ε.Δ.Υ., προκύπτει ότι ο λόγος απόκλισης από τη σύσταση του Διευθυντή, δεδομένης της ισοδυναμίας του αιτητή και του ενδιαφερομένου μέρους Παπασολομώντος στο κριτήριο της αξίας - (και οι δύο είχαν βαθμολογηθεί τα πέντε τελευταία χρόνια ως «εξαίρετοι») - ήταν η κατοχή από το ενδιαφερόμενο μέρος μεταπτυχιακού τίτλου - (M.Sc. in Agricultural Economics) - ο οποίος, αν και δεν προβλεπόταν από το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης ως πλεονέκτημα ή ως πρόσθετο προσόν, ήταν σχετικός με τα καθήκοντα της θέσης και, συνεπώς, προσέθετε στην όλη αξία του. Ο λόγος που δόθηκε συνιστά επαρκή και εύλογη αιτιολογία για την απόκλιση της Ε.Δ.Υ. από τη σύσταση του Διευθυντή, όταν, μάλιστα, η υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα - (4 χρόνια και 9 μήνες) - είναι απομακρυσμένη - αφορά την ημερομηνία πρώτου διορισμού του. Ο αιτητής δεν έχει αποσείσει το βάρος απόδειξης που τον βαρύνει. Δεν έχει αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του συγκεκριμένου ενδιαφερομένου μέρους.

2.  Σε περιπτώσεις διορισμού και προαγωγής, το διορίζον όργανο έχει καθήκον να ερμηνεύσει το σχέδιο υπηρεσίας και να εξετάσει εάν οι υποψήφιοι κατέχουν τα απαιτούμενα από αυτό προσόντα χωρίς, βέβαια, η εξουσία του αυτή να είναι ανεξέλεγκτη. Στην παρούσα περίπτωση, το ενδιαφερόμενο μέρος Παπασολομώντος, διορίστηκε στην αμέσως προηγούμενη της επίδικης θέση «Λειτουργού Εμπορίου», (όπως ήταν τότε), γιατί το πτυχίο που κατείχε - «Bachelor of Science in Agricultural Economics» - κρίθηκε ότι πληρούσε τα προσόντα για διορισμό. Αφού, λοιπόν, το πτυχίο αυτό έδιδε τη δυνατότητα διορισμού στην προηγούμενη θέση, πώς είναι δυνατό ο μεταπτυχιακός τίτλος M.Sc. in Agricultural Economics, που αποκτήθηκε, να μη θεωρηθεί ότι είναι σχετικός ή συναφής με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης, που είναι θέση προαγωγής;  Η απόφαση της Ε.Δ.Υ., σ’ ό,τι αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Παπασολομώντος είναι, στη βάση του συνόλου των κριτηρίων, εύλογα επιτρεπτή.

3.  Ο λόγος όμως που προβάλλεται σε σχέση με την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους Ρούσου ευσταθεί. Από το πρακτικό, προκύπτει ότι η Ε.Δ.Υ., κατά τη σύγκριση του αιτητή με το ενδιαφερόμενο μέρος, αναφέρεται στην κατοχή από τον τελευταίο του B.Sc. in Mechanical Engineering και του προσδίδει βαρύτητα, ως αυτό να είναι μεταπτυχιακό προσόν μη προβλεπόμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας, αλλά σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Η σύγκριση, στο πρακτικό της Ε.Δ.Υ., του αιτητή και του ενδιαφερομένου μέ[*617]ρους Ρούσου, σε συνδυασμό με τη σύγκριση του αιτητή και του ενδιαφερομένου μέρους Συμεωνίδη Λουκά, φανερώνει ακριβώς την πλάνη, υπό την οποία η Ε.Δ.Υ. τελούσε, ως προς τη σημασία του προσόντος αυτού.

    

     Το γεγονός ότι, στους πίνακες που είχε ενώπιόν της η Ε.Δ.Υ., σημειώνεται ότι ο Χ. Ρούσος είναι κάτοχος Master in Business Administration, δεν αρκεί. Δεν μπορεί να ελεγχθεί από το Δικαστήριο τι είναι εκείνο που έλαβε υπόψη της η Ε.Δ.Υ. κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης. Τέλος, επισημαίνεται ότι, όπως είναι διατυπωμένη η προτίμηση της Ε.Δ.Υ. για την επιλογή του Χ. Ρούσου σε σχέση με τη σύσταση του Διευθυντή, αφήνει να νοηθεί ότι ο αιτητής δεν την διαθέτει. Η επίδικη απόφαση, σε ότι αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Χ. Ρούσο, είναι αποτέλεσμα ελλιπούς έρευνας και στερείται επαρκούς αιτιολογίας.

Η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς, χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Ξυστούρης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 896,

Οικονόμου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3716,

HadjiSavva v. Republic (1982) 3 C.L.R. 76,

Δημοκρατία κ.ά. ν. Παπαχριστοδούλου κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 329,

Κωνσταντίνου ν. Συμβ. Αμπελ. Προϊόντων (1992) 3 Α.Α.Δ. 228,

Αργυρίδης ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 376,

Νικολαΐδης κ.ά. ν. Μηνά κ.ά. (1994) 3 Α.Α.Δ. 321,

Δημητρίου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 102,

Χαραλαμπίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 414.

Προσφυγή.

Ν. Παρτασίδου για Γ. Τριανταφυλλίδη, για τον Αιτητή.

Ρ. Παπαέτη-Χατζηκώστα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Καθ’ ων η Αίτηση.

[*618]Α. Κωνσταντίνου, για το Ε/Μ 3 - Χαράλαμπο Ρούσο.

Cur. adv. vult.

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Η πλήρωση πέντε μόνιμων θέσεων Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας Α΄, στις Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας, οδήγησε στην καταχώριση της παρούσας προσφυγής.  Στις εν λόγω θέσεις προάχθηκαν, κατά προτίμηση και αντί του αιτητή, οι Μαρίνα Τελεβάντου, Γεώργιος Αργύρης, Χαράλαμπος Ρούσος, Λουκάς Συμεωνίδης και Άνθεμις Παπασολομώντος. Η απόφαση δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 5/11/2004.

Σύμφωνα με τα γεγονότα, στις 30/8/2004, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, (η «Ε.Δ.Υ.»), αφού ασχολήθηκε με τον ενώπιόν της κατάλογο των υποψηφίων, έκρινε ως προάξιμους 12 υποψήφιους. Σ’ αυτούς, συμπεριλαμβάνονταν ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη.  Ακολούθως, στη συνεδρία προσήλθε ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, (ο «Διευθυντής»), ο οποίος σύστησε για προαγωγή τον αιτητή και όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη εκτός από την Ανθέμιδα Παπασολομώντος.

Το κείμενο της σύστασής του έχει ως εξής:-

«Οι υποψήφιοι που κατέχουν τα προσόντα για προαγωγή στην υπό πλήρωση θέση είναι συνολικά 12, όπως φαίνονται στο σχετικό κατάλογο.

Γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψηφίους, προκειμένου όμως να προβώ σε συστάσεις, έχω πάρει επιπλέον στοιχεία και πληροφορίες από τον άμεσα προϊστάμενό τους σ’ ό,τι αφορά την προσφορά τους και τις ικανότητες και δυνατότητές τους σε σχέση με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης.  Έχω, επίσης, μελετήσει τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων.

Με βάση τα πιο πάνω και έχοντας υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, καθώς και την καταλληλότητα των υποψηφίων γι’ αυτήν, συστήνω για προαγωγή τους υποψήφιους Αργύρη Γεώργιο, Τελεβάντου Μαρίνα, Σιεκκερή Κωνσταντίνο, Συμεωνίδη Λουκά και Ρούσο Χαράλαμπο, [*619]τους οποίους θεωρώ ως τους πιο κατάλληλους.

Οι συστηνόμενοι υπερέχουν σε αρχαιότητα έναντι των ανθυποψηφίων τους, με μόνη εξαίρεση την Παπατρύφωνος Αργυρώ, η οποία είναι η πρώτη στον κατάλογο αρχαιότητας, με διαφορά 10 έως 13 χρόνων, αλλά δεν είναι δυνατόν να συστηθεί για προαγωγή, δεδομένου ότι υστερεί καταφανώς σε αξία.

Όσον αφορά την αξία, οι συστηνόμενοι Σιεκκερής Κωνσταντίνος, Συμεωνίδης Λουκάς και Ρούσος Χαράλαμπος είναι βαθμολογημένοι και στα 8 στοιχεία αξιολόγησης στο επίπεδο του «Εξαίρετος» κατά τα τελευταία πέντε τουλάχιστο χρόνια και, συνεπώς, είναι ίσοι με τους ανθυποψηφίους τους που έπονται σε αρχαιότητα και που είναι επίσης βαθμολογημένοι ως εξαίρετοι σε όλα τα στοιχεία. Οι άλλοι δύο συστηνόμενοι, οι Αργύρης Γεώργιος και Τελεβάντου Μαρίνα, έχουν βαθμολογηθεί για ένα μόνο χρόνο και σε ένα μόνο στοιχείο με το χαρακτηρισμό «Πολύ ικανοποιητικά», έκρινα όμως ότι η ελάχιστη αυτή υστέρηση σε αξία, έναντι των μη συστηνομένων, που έπονται σε αρχαιότητα, δεν αλλοιώνει τη γενικά εξαίρετη εικόνα που παρουσιάζουν οι υποψήφιοι αυτοί κατά τα τελευταία πέντε τουλάχιστο χρόνια, σε βαθμό που να μην είναι δυνατή η σύστασή τους για προαγωγή.

Σ’ ό,τι αφορά τα προσόντα, σημειώνω ότι τρεις από τους συστηνόμενους, οι Αργύρης Γεώργιος, Τελεβάντου Μαρίνα και Συμεωνίδης Λουκάς, καθώς και πέντε από τους μη συστηνόμενους διαθέτουν μεταπτυχιακά προσόντα, τα οποία είναι σχετικά με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης. Γνωρίζοντας όμως ότι τα προσόντα αυτά δεν απαιτούνται, ούτε προβλέπονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας ως πλεονέκτημα, τους έδωσα τη δέουσα βαρύτητα.

Σε μια συνεκτίμηση όλων των ενώπιόν μου στοιχείων, καταλήγω ότι οι υποψήφιοι Αργύρης Γεώργιος, Τελεβάντου Μαρίνα, Σιεκκερής Κωνσταντίνος, Συμεωνίδης Λουκάς και Ρούσος Χαράλαμπος είναι οι πιο κατάλληλοι και τους συστήνω για προαγωγή στη θέση Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας Α΄.»

Ακολούθως, η Ε.Δ.Υ., αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη τις κρίσεις και τις συστάσεις του Διευθυντή, επέλεξε ως καταλληλότερους τους προαχθέ[*620]ντες. Καθόρισε τη 15η Οκτωβρίου, 2004, ως ημερομηνία προαγωγής τους.

Για την επιλογή της Ανθέμιδας Παπασολομώντος, η οποία δεν είχε τη σύσταση του Διευθυντή, ανέφερε:-

«Η Επιτροπή δεν μπόρεσε να υιοθετήσει τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή στο μέρος που αφορά στο Σιεκκερή Κωνσταντίνο και αντ’ αυτού επιλέγει την Παπασολομώντος Ανθέμιδα.

Η Παπασολομώντος Άνθεμις ουδενός υστερεί σε αξία, αξιολογημένη ως καθόλα εξαίρετη, όπως αυτή προκύπτει από τις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση αυτές των πέντε τελευταίων χρόνων. Η Παπασολομώντος κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο (M.Sc. in Agricultural Economics), προσόν το οποίο αν και δεν προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης ως πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, εντούτοις, είναι σχετικό με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης και προσθέτει στην όλη αξία της υπαλλήλου, με αποτέλεσμα να εξουδετερώνει την υπεροχή του Σιεκκερή σε αρχαιότητα, η οποία είναι απομακρυσμένη και αφορά στην ημερομηνία πρώτου διορισμού του. Σημειώνεται ότι η Παπασολομώντος υστερεί της Παπατρύφωνος σε αρχαιότητα, υπερέχει, όμως, αυτής καταφανώς σε αξία.»

Όσον αφορά τους υπόλοιπους επιλεγέντες, η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη τα ακόλουθα:-

«Ο Αργύρης Γεώργιος ουδενός υστερεί σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σ’ αυτές των πέντε τελευταίων χρόνων, ουδενός υστερεί σε προσόντα και προηγείται όλων σε αρχαιότητα, πλην της Παπατρύφωνος Αργυρώς, η οποία όμως υστερεί αυτού κατά πολύ σε αξία. Επίσης, ο Αργύρης διαθέτει τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή.

Η Τελεβάντου Μαρίνα ουδενός υστερεί σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σ’ αυτές των πέντε τελευταίων χρόνων, ουδενός υστερεί σε προσόντα και προηγείται όλων σε αρχαιότητα, πλην της Παπατρύφωνος Αργυρώς, η οποία όμως υστερεί αυτής κατά πολύ σε αξία. Επίσης, η Τελεβάντου διαθέτει τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή.

[*621]Ο Συμεωνίδης Λουκάς ουδενός υστερεί σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σ’ αυτές των πέντε τελευταίων χρόνων, ουδενός υστερεί σε προσόντα και υπερέχει όλων σε αρχαιότητα, πλην των Παπατρύφωνος Αργυρώς, που υστερεί αυτού καταφανώς σε αξία, και του Σιεκκερή Κωνσταντίνου. Επιπλέον, ο επιλεγείς διαθέτει και τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή. Ειδικότερα, συγκρίνοντας τον επιλεγέντα με το Σιεκκερή Κωνσταντίνο, η Επιτροπή θεωρεί ότι ο επιλεγείς υπερέχει, αφού κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο (Μ.Α. in Economic Development), προσόν το οποίο αν και δεν προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης ως πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, εντούτοις, είναι σχετικό με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης και προσθέτει στην όλη αξία του υπαλλήλου, με αποτέλεσμα να εξουδετερώνει την υπεροχή του Σιεκκερή σε αρχαιότητα.

Ο Ρούσος Χαράλαμπος ουδενός υστερεί σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση αυτές των πέντε τελευταίων χρόνων, ουδενός υστερεί σε προσόντα και υπερέχει όλων σε αρχαιότητα, πλην της Παπατρύφωνος Αργυρώς, που υστερεί αυτού καταφανώς σε αξία, και του Σιεκκερή Κωνσταντίνου. Επιπλέον, ο επιλεγείς διαθέτει και τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή. Ειδικότερα συγκρίνοντας τον επιλεγέντα με το Σιεκκερή, η Επιτροπή θεωρεί ότι ο επιλεγείς υπερέχει. Η Επιτροπή θεωρεί ότι η υπεροχή του Σιεκκερή σε αρχαιότητα, που είναι απομακρυσμένη και αφορά στην ημερομηνία πρώτου διορισμού, δεν είναι δυνατόν, να ανατρέψει τη γενική υπεροχή του Ρούσου εκτός από τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή, διαθέτει και B.Sc. in Mechanical Engineering, προσόν το οποίο η Επιτροπή έλαβε υπόψη και του έδωσε την ανάλογη βαρύτητα.»

Επειδή, με τη γραπτή αγόρευση των συνηγόρων του αιτητή, οι λόγοι ακύρωσης που αναπτύσσονται αφορούν μόνο δύο από τους προαχθέντες - (Ανθέμιδα Παπασολομώντος και Χαράλαμπο Ρούσο) - θεωρώ ότι η προσφυγή εναντίον των υπολοίπων έχει εγκαταλειφθεί και δε θα με απασχολήσει.

Ο αιτητής ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. να μην ακολουθήσει τη σύσταση του Διευθυντή και να επιλέξει το ενδιαφερόμενο μέρος Ανθέμιδα Παπασολομώντος στερείται της απαραίτητης ειδικής αιτιολογίας και συγκρούεται με τα πραγματικά στοιχεία των φακέλων.

 

[*622]Ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί. Από το πρακτικό της Ε.Δ.Υ., προκύπτει ότι ο λόγος απόκλισης από τη σύσταση του Διευθυντή, δεδομένης της ισοδυναμίας του αιτητή και του ενδιαφερομένου μέρους Παπασολομώντος στο κριτήριο της αξίας - (και οι δύο είχαν βαθμολογηθεί τα πέντε τελευταία χρόνια ως «εξαίρετοι») - ήταν η κατοχή από το ενδιαφερόμενο μέρος μεταπτυχιακού τίτλου - (M.Sc. in Agricultural Economics) - ο οποίος, αν και δεν προβλεπόταν από το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης ως πλεονέκτημα ή ως πρόσθετο προσόν, ήταν σχετικός με τα καθήκοντα της θέσης και, συνεπώς, προσέθετε στην όλη αξία του. Ο λόγος που δόθηκε συνιστά επαρκή και εύλογη αιτιολογία για την απόκλιση της Ε.Δ.Υ. από τη σύσταση του Διευθυντή, όταν, μάλιστα, η υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα - (4 χρόνια και 9 μήνες) - είναι απομακρυσμένη - αφορά την ημερομηνία πρώτου διορισμού του. Σύμφωνα με τη νομολογία, το κριτήριο της αρχαιότητας υπερισχύει μόνο στις περιπτώσεις όπου οι υποψήφιοι είναι ίσοι στα άλλα δύο στοιχεία κρίσεως, ήτοι στην αξία και στα προσόντα, κάτι που εδώ δε συμβαίνει - (βλ. Ξυστούρης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 896, και Οικονόμου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3716).   Στην παρούσα περίπτωση, δε βρίσκω ο αιτητής να έχει αποσείσει το βάρος απόδειξης που τον βαρύνει.  Δεν έχει αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του συγκεκριμένου ενδιαφερομένου μέρους - (βλ. HadjiSavva v. Republic (1982) 3 C.L.R. 76, 78 και Δημοκρατία κ.ά. ν. Παπαχριστοδούλου κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 329) - ώστε να δικαιολογείται επέμβαση του Δικαστηρίου.

Τα πιο πάνω απαντούν και τον επόμενο λόγο ακύρωσης, που προβάλλει ο αιτητής σε σχέση με το ίδιο ενδιαφερόμενο μέρος, ότι, δηλαδή, η Ε.Δ.Υ., κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, παραγνώρισε την υπεροχή του στο κριτήριο της αρχαιότητας.

Ένας άλλος λόγος, που προβάλλεται, είναι ότι η Ε.Δ.Υ., στα πλαίσια αξιολόγησης της σχετικότητας του μεταπτυχιακού προσόντος του ενδιαφερομένου μέρους Παπασολομώντος, ενήργησε κατά τρόπο πλημμελή. Θεώρησε το μεταπτυχιακό του προσόν σχετικό, χωρίς προηγουμένως να ερευνήσει και να διαπιστώσει τη σχετικότητά του με τα καθήκοντα της θέσης.

Είναι καλά νομολογημένο ότι, σε περιπτώσεις διορισμού και προαγωγής, το διορίζον όργανο έχει καθήκον να ερμηνεύσει το σχέδιο υπηρεσίας και να εξετάσει εάν οι υποψήφιοι κατέχουν τα απαιτούμενα από αυτό προσόντα - (βλ. Κωνσταντίνου ν. Συμβ. Αμπελ. Προϊόντων (1992) 3 Α.Α.Δ. 228· Αργυρίδης ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 376, 391· Νικολαΐδης κ.ά. ν. Μηνά κ.ά. (1994) [*623]3 Α.Α.Δ. 321 και Δημητρίου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 102) - χωρίς, βέβαια, η εξουσία του αυτή να είναι ανεξέλεγκτη.  Σύμφωνα με τη Χαραλαμπίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 414:- (σελ. 419)

«Το διοικητικό δικαστήριο επεμβαίνει όταν η ερμηνεία και εφαρμογή του είναι αδύνατο να στηρικτεί στο νόμο, ή δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή ή όταν το διορίζον όργανο υπερβαίνει τα ακραία όρια της διακριτικής του ευχέρειας.»

Στην παρούσα περίπτωση, το ενδιαφερόμενο μέρος Παπασολομώντος διορίστηκε στην αμέσως προηγούμενη της επίδικης θέση «Λειτουργού Εμπορίου», (όπως ήταν τότε), γιατί το πτυχίο που κατείχε - «Bachelor of Science in Agricultural Economics» - κρίθηκε ότι πληρούσε τα προσόντα για διορισμό. Αφού, λοιπόν, το πτυχίο αυτό έδιδε τη δυνατότητα διορισμού στην προηγούμενη θέση, πώς είναι δυνατό ο μεταπτυχιακός τίτλος M.Sc. in Agricultural Economics, που αποκτήθηκε, να μη θεωρηθεί ότι είναι σχετικός ή συναφής με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης, που είναι θέση προαγωγής; Τα προσόντα του συγκεκριμένου ενδιαφερομένου μέρους και όλων των υποψηφίων ήταν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. και εξετάστηκαν για τους σκοπούς πλήρωσης του Σχεδίου Υπηρεσίας. Όσον αφορά τον ισχυρισμό περί αντίθετης άποψης της Ε.Δ.Υ. ως προς τη σχετικότητα του εν λόγω προσόντος του ενδιαφερομένου μέρους, κατά τη διαδικασία πλήρωσης της θέσης του «Λειτουργού Εμπορίου», υπό διαφορετική, βέβαια, σύνθεση, από το σχετικό πρακτικό της Ε.Δ.Υ. - (Τεκμήριο 6, Ερυθρά 12-12β) - δεν προκύπτει κάτι τέτοιο.

Η απόφαση της Ε.Δ.Υ., σ’ ό,τι αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Ανθέμιδα Παπασολομώντος, είναι, στη βάση του συνόλου των κριτηρίων, εύλογα επιτρεπτή.

Ο επόμενος ισχυρισμός που προβάλλεται αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Χαράλαμπο Ρούσο. Υποστηρίζει ο αιτητής ότι, κατά την επιλογή του, η Ε.Δ.Υ. τελούσε υπό πλάνη. Η αιτιολογία που δόθηκε, ισχυρίζεται, φανερώνει ότι η Ε.Δ.Υ., κατά τη σύγκρισή τους και τη λήψη της απόφασης, είχε την εντύπωση ότι ο ίδιος δε διέθετε τη σύσταση του Διευθυντή και, επίσης, ότι το B.Sc. in Mechanical Engineering του ενδιαφερομένου μέρους του έδιδε υπεροχή.

Ο κ. Κωνσταντίνου για το ενδιαφερόμενο μέρος, απαντά τον ισχυρισμό περί πλάνης της Ε.Δ.Υ. και έλλειψης αιτιολογίας, με [*624]παραπομπή σε άλλο σημείο του πρακτικού, όπου η Ε.Δ.Υ. σημειώνει γιατί δεν μπορεί να υιοθετήσει τη σύσταση του Διευθυντή σε σχέση με τον αιτητή και, αντ’ αυτού, επιλέγει το ενδιαφερόμενο μέρος Παπασολομώντος. Από την αναφορά αυτή, εισηγείται, καταδεικνύεται ότι η Ε.Δ.Υ. είχε υπόψη της ότι ο αιτητής διέθετε τη σύσταση του Διευθυντή. Για την αναφορά στο προσόν του B.Sc. in Mechanical Engineering, με την οποία, επίσης, αιτιολογείται η προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους Ρούσου, υπέβαλε ότι, ακόμα και στην περίπτωση που ήθελε κριθεί  ότι υπάρχει παρατυπία, πάλι, κατ’ εφαρμογή της αρχής της «επάλληλης αιτιολογίας», δε δικαιολογείται ακύρωση της επίδικης απόφασης, αφού το ενδιαφερόμενο μέρος κατέχει Master in Business Administration, προσόν το οποίο είναι απόλυτα σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης.

Ο λόγος που προβάλλεται σε σχέση με την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους Ρούσου ευσταθεί. Από το πρακτικό, προκύπτει ότι η Ε.Δ.Υ., κατά τη σύγκριση του αιτητή με το ενδιαφερόμενο μέρος, αναφέρεται στην κατοχή από τον τελευταίο του B.Sc. in Mechanical Engineering και του προσδίδει βαρύτητα, ως αυτό να είναι μεταπτυχιακό προσόν μη προβλεπόμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας αλλά σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Η σύγκριση, στο πρακτικό της Ε.Δ.Υ., του αιτητή και του ενδιαφερομένου μέρους Ρούσου, σε συνδυασμό με τη σύγκριση του αιτητή και του ενδιαφερομένου μέρους Συμεωνίδη Λουκά, φανερώνει ακριβώς την πλάνη, υπό την οποία η Ε.Δ.Υ. τελούσε, ως προς τη σημασία του προσόντος αυτού.

Δε συμφωνώ με τη θέση του συνηγόρου του ενδιαφερομένου μέρους ότι η απόφαση μπορεί να διασωθεί, στη βάση της θεωρίας της επάλληλης αιτιολογίας, επειδή αυτό κατέχει Master in Business Administration. Στις κρίσεις του, ο Διευθυντής, ενώ σημειώνει ότι άλλοι υποψήφιοι κατέχουν μεταπτυχιακό προσόν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, δεν αναφέρει ότι ο Χ. Ρούσος κατέχει τέτοιο προσόν. Η Ε.Δ.Υ., στις αρμοδιότητες της οποίας εμπίπτει η διαπίστωση αυτή, όχι μόνο δεν αναφέρει ο,τιδήποτε, αλλά, αντίθετα, σημειώνει ότι έλαβε υπόψη της τις κρίσεις και τις συστάσεις του Διευθυντή. Η Ε.Δ.Υ., ως το διορίζον όργανο, είχε καθήκον να εξετάσει εάν το ενδιαφερόμενο μέρος Ρούσος κατείχε μεταπτυχιακό προσόν και εάν αυτό ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Το γεγονός ότι, στους πίνακες που είχε ενώπιόν της, σημειώνεται ότι ο Χ. Ρούσος είναι κάτοχος Master in Business Administration, δεν αρκεί.  Δεν μπορεί να ελεγχθεί από το Δικαστήριο τι είναι εκείνο που έλαβε υπόψη της η Ε.Δ.Υ. κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης. Τέλος, επισημαίνεται ότι, όπως είναι διατυπωμένη η προτί[*625]μηση της Ε.Δ.Υ. για την επιλογή του Χ. Ρούσου σε σχέση με τη σύσταση του Διευθυντή, αφήνει να νοηθεί ότι ο αιτητής δεν την διαθέτει.

Ενόψει των πιο πάνω, καταλήγω ότι η επίδικη απόφαση, σε ότι αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Χ. Ρούσο, είναι αποτέλεσμα ελλιπούς έρευνας και στερείται επαρκούς αιτιολογίας. Κατά συνέπεια, η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς.

Η απόφαση, σε ό,τι αφορά στα ενδιαφερόμενα μέρη Μαρίνα Τελεβάντου, Γεώργιο Αργύρη, Λουκά Συμεωνίδη και Ανθέμιδα Παπασολομώντος, επικυρώνεται - (Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος) - και σ’ ό,τι αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Χαράλαμπο Ρούσο, ακυρώνεται - (Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος).

Ενόψει της μερικής επιτυχίας της προσφυγής, καταλήγω ότι δε δικαιολογείται να εκδώσω διαταγή για έξοδα και δεν εκδίδω τέτοια.

Η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς, χωρίς έξοδα.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο