ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[Υπόθεση Αρ. 907/2006]
1 Ιουλίου, 2008
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
LUSINE KARAPETYAN
Aιτήτρια
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθ’ ων η αίτηση
Σ. Δράκος για την αιτήτρια.
Ε. Καρακάννα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια κατάγεται από την Αρμενία. Με επιστολή της ημερομηνίας 11.11.05 ζήτησε να της αναγνωριστεί το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος κατ’ επίκληση της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ. Το αίτημά της απορρίφθηκε με επιστολή ημερομηνίας 15.3.06 επειδή «η περίπτωση της αλλοδαπής δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας αυτής καθότι η άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας έληξε πριν τις 23.1.06 που ήταν η προθεσμία ενσωμάτωσης της Κοινοτικής Οδηγίας».
Στην αγόρευση για την αιτήτρια περιλαμβάνονται διάφοροι ισχυρισμοί αλλά στο επίκεντρο της επιχειρηματολογίας της, που πρέπει να σημειωθεί επεκτάθηκε και σε επαπειλούμενες επιπτώσεις από ενδεχόμενη απέλασή της, ενώ δεν έχουμε τώρα τέτοιο θέμα ενώπιόν μας, βρίσκεται η πιο πάνω Οδηγία και οι επιπτώσεις της, κατά τον ουσιώδη χρόνο. Η Κυπριακή Δημοκρατία είχε προθεσμία ενσωμάτωσης της Οδηγίας μέχρι τις 23.1.06 και αναγνωρίζει και η αιτήτρια πως όταν υπέβαλε το αίτημά της δεν είχε ακόμα συντελεστεί η υποχρέωση της Κυπριακής Δημοκρατίας για την εφαρμογή της. Επικαλούνται αυτό το αναντίλεκτο γεγονός οι καθ’ ων η αίτηση αλλά, επιπλέον, υποστηρίζουν πως, ούτως ή άλλως, θα ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί η Οδηγία στην περίπτωση της αιτήτριας αφού κατά το χρόνο της υποβολής της αίτησής της, δηλαδή στις 11.11.05, δεν είχε καν συμπληρώσει πέντε χρόνια διαμονής στην Κύπρο. Ζήτησα διευκρίνιση του ζητήματος και πράγματι διαπιστώθηκε πως η θέση της αιτήτριας, όπως τη διατυπώνει στην προσφυγή και τις αγορεύσεις της, σύμφωνα με την οποία ήλθε στην Κύπρο στις 12.7.00 οπότε και εξασφάλισε άδεια παραμονής και εργασίας η οποία ανανεωνόταν κανονικά μέχρι την 28.11.05, δεν είναι ορθή. Στην πραγματικότητα, όπως τελικά έγινε δεκτό και από την ίδια, ήλθε στην Κύπρο στις 12.7.00 αλλά ως επισκέπτρια. Αποχώρησε, επανήλθε ξανά ως επισκέπτρια και αποχώρησε εκ νέου και για πρώτη φορά ήλθε στην Κύπρο και εξασφάλισε άδεια παραμονής και εργασίας στις 20.12.2000. Υιοθέτηση της άποψης των καθ’ ων η αίτηση, την οποία περιγράφουν ως προδικαστική ένσταση, θα σήμαινε αφαίρεση της περιόδου κατά την οποία η αιτήτρια βρισκόταν στην Κύπρο ως επισκέπτρια. Όμως δεν περιλαμβάνεται τέτοιας μορφής κρίση στην προσβαλλόμενη απόφαση, η αιτιολογία που δόθηκε παραπέμπει προς άλλη κατεύθυνση και δεν μου φαίνεται πως μπορούμε πρωτογενώς, σ’ αυτό το στάδιο, να καταλήξουμε σε διαπιστώσεις και στη βάση τους, σε συμπεράσματα.
Η πλήρης Ολομέλεια με την απόφασή της στην υπόθεση Cresencia Cabotaje Μοtilla v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 673/06, ημερομηνίας 21.1.08, έκρινε πως οικιακή βοηθός δεν καλυπτόταν από την Οδηγία αφού η άδεια διαμονής της είχε «επίσημα περιοριστεί». Η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε προηγουμένως και δεν παραπέμπει προς τέτοια κατεύθυνση. Όταν εκδόθηκε είχε πλέον παρέλθει η προθεσμία για την ενσωμάτωση της Οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο και η απόρριψη του αιτήματος στηρίζεται στο γεγονός ότι η άδεια προσωρινής παραμονής της αιτήτριας είχε λήξει πριν από την προθεσμία για ενσωμάτωση της Οδηγίας.
Αντίθετα προς την εισήγηση της αιτήτριας, έχουμε συγκεκριμένη αιτιολόγηση της προσβαλλόμενης απόφασης στηριγμένη πάνω σε αδιαμφισβήτητα πραγματικά δεδομένα και δεν νομίζω πως στοιχειοθετούνται οι λόγοι ακυρότητας που επικαλέστηκε η αιτήτρια. Είχα εξετάσει παρόμοια ζητήματα στις υποθέσεις Upul Sanjeewa Brito Kalutara Koralalage v. Kυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 1822/06, ημερομηνίας 27.3.08 και Thanuja Prasangika Kandegoda Gamage v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 1358/06, ημερομηνίας 27.3.08. Όταν υποβλήθηκε το αίτημα δεν μπορούσε να τίθεται ζήτημα αναγνώρισης της αιτήτριας ως επί μακρόν διαμένουσας γιατί δεν είχε τότε εισαχθεί ο θεσμός στην Κύπρο. Αυτή η μη εισαγωγή δεν παραβίαζε την Κοινοτική Οδηγία αφού δεν είχε ακόμα παρέλθει η Οδηγία για ενσωμάτωση και το γεγονός ότι εν τέλει το αίτημα εξετάστηκε και απορρίφθηκε μετά την εκπνοή της προθεσμίας δεν διαφοροποιεί την κατάσταση. Και εφόσον, όπως προφανώς δέχθηκε η διοίκηση, η περίπτωση κρινόταν στη βάση των δεδομένων του χρόνου έκδοσης της απόφασης, η αιτήτρια, από τις 28.11.05, παρέμενε παρανόμως στην Κύπρο και κατά το άρθρο 3 της Οδηγίας αυτή εφαρμόζεται στους υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στην επικράτεια κράτους μέλους. Και ασφαλώς δεν παρέχεται δυνατότητα επίκλησης προηγούμενης νόμιμης παραμονής.
Η προσφυγή απορρίπτεται με €500 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/ΜΣι.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο