ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΑΖΑΡΟΥ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ, Συνεκδικαζόμενες υποθέσεις αρ. 389/07 και 558/2007, 6 Οκτωβρίου 2008

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ                   

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

       

                                       &nb sp;     Συνεκδικαζόμενες υποθέσεις αρ. 389/07

 και 558/2007

 

 

6 Οκτωβρίου, 2008

 

 

[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 TOY ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

Υποθ. Αρ. 389/07

 

ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΑΖΑΡΟΥ

Αιτητής

 

-         και –

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

Καθής η αίτηση

 

……………….

Υπόθ. Αρ. 558/07

 

ΚΩΣΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Αιτητής

 

- και -

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

Καθής η αίτηση

 

……………………..

 

Α. Κωνσταντίνου, για τον αιτητή στην 389/07

Κρ. Παπαλοϊζου με Κ. Καϊσιάρη (κα) για τον αιτητή στην 558/07

Φ. Κωμοδρόμος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθών αίτηση

Γ. Σεραφείμ, για το ενδιαφερόμενο μέρος Παντελή Πέγκερο

Καμιά εμφάνιση, για το ενδιαφερόμενο μέρος Χαράλαμπο Χατζηνικολάου

………………………………

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ.:  Α. Με τις παρούσες προσφυγές, οι δυο αιτητές, Λάζαρος Λαζάρου και Κώστας Κωνσταντίνου αντίστοιχα, ζητούν δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθής η Αίτηση, η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 9.2.07, αρ. γνωστοποίησης 724. και με την οποία προήγαγε στη μόνιμη θέση Επιθεωρητή, Φυλακές, από 15.01.2007, τα ενδιαφερόμενα μέρη Παντελή Πέγκερο και Χαράλαμπο Χατζηνικολάου, αντί των αιτητών, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

0 αιτητής στην υπ. αρ. 389/07, διορίστηκε στη θέση Δεσμοφύλακα, Φυλακές, από 1/6/81. Προάχθηκε στη θέση Αναπληρωτή Αρχιδεσμοφύλακα, Φυλακές, από το 1999, και από 1/7/01 στη θέση Αρχιδεσμοφύλακα, θέση που κατέχει μέχρι σήμερα. Ο αιτητής κατέχει τα ακόλουθα προσόντα:-

(α) Certificate  in  Prison  Management  and  Security, Cardiff, U. K.

(β)  Certificate  in  Management , Nicosia (Management  of Staff)

 

Ο αιτητής στην υπ. αρ. 558/07, ενεγράφη ως Δεσμοφύλακας στο Τμήμα Φυλακών την 1/1/66 και από την 1/1/69 διορίστηκε ως μόνιμος Δεσμοφύλακας. Στις 15/8/96 προήχθηκε στη θέση του Αρχιδεσμοφύλακα, θέση την οποία κατέχει μέχρι σήμερα.  Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ. ή Επιτροπή), στη συνεδρία της με ημερ. 30/11/06 αποφάσισε να προχωρήσει στην πλήρωση δύο μόνιμων θέσεων Επιθεωρητή, Φυλακές, δυνάμει του άρθρου 29(3) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 2006, σε ημερομηνία που θα οριζόταν αργότερα και στη συνεδρία να παραστεί και ο Διευθυντής Φυλακών.  Στη συνεδρία της Ε.Δ.Υ., ημερ. 12/1/07 ο Διευθυντής Φυλακών σύστησε για προαγωγή τους Χατζηνικολάου Χαράλαμπο και Πέγκερο Παντελή.  Η Επιτροπή στη συνέχεια προχώρησε στη σύγκριση και αξιολόγηση των υποψηφίων.  Αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των Υπηρεσιακών/Εμπιστευτικών Εκθέσεων των υποψηφίων και έλαβε επίσης υπόψη και τη σύσταση του Διευθυντή, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη, υπερέχουν των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τους προσφέρει προαγωγή στη μόνιμη θέση Επιθεωρητή, Φυλακές, από 15/1/07.  Η εν λόγω προαγωγή δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερ. 9/2/07 και αρ. γνωστοποίησης 724.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Οι συνήγοροι των αιτητών και στις δύο προσφυγές προβάλλουν ως κύριο λόγο ακυρώσεως αυτόν της πεπλανημένης και αντίθετης με τα στοιχεία των φακέλων, σύστασης του Διευθυντή.

 

Ο συνήγορος του αιτητή στην 558/07 προβάλλει επίσης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει ως αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας, πραγματικής πλάνης και ως αναιτιολόγητη.  Ακόμη ισχυρίζεται ότι παραβιάζει το άρθρο 35(3) του Ν.1/90.

 

Από πλευράς των καθών η αίτηση και του ε.μ. Πέγκερου υποστηρίζεται η νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης.

ΕΞΕΤΑΣΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ

Εφόσον ο βασικός ισχυρισμός είναι ότι πάσχει η σύσταση του Διευθυντή Φυλακών το κρίνω ορθό όπως εξετάσω πρώτα τον ισχυρισμό αυτό, αφού και η Ε.Δ.Υ., στη συνέχεια υιοθέτησε τη σύσταση και έλαβε κι΄αυτό το γεγονός υπόψη υπέρ των ενδιαφερομένων μερών.  Αποφεύγω να παραθέσω αυτούσια τη σύσταση αφού αυτή είναι μακροσκελής (κάπου 8 σελίδες), αλλά θα εξετάσω αν αυτή συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων, όπως είναι η θέση των αιτητών.  Αναφορικά με τον αιτητή Κώστα Κωνσταντίνου (προσφυγή αρ. 558/07) ήταν η διαπίστωση του Διευθυντή ότι το ε.μ. Χατζηνικολάου υπερέχει σε αξία και προσόντα, κάτι που σύμφωνα με τον ισχυρισμό του είναι αρκετό για να εξουδετερώσει την κατά 5 ½ χρόνια αρχαιότητα του Κωνσταντίνου.

 

Αναφορικά με το ε.μ. Πέγκερο, συγκρίνοντάς τον με τον αιτητή Κωνσταντίνου, ανάφερε ο Διευθυντής ότι «ο Πέγκερος υστερεί σε αρχαιότητα στη θέση Αρχιδεσμοφύλακα …. κατά 5 και 6 μήνες, υπερέχει όμως έναντι του σε αξία και προσόντα.»

 

Προσβάλλοντας τη σύσταση του Διευθυντή, ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή Λαζάρου (προσφυγή 389/07) εισηγείται ότι ο πελάτης του υπερέχει και των δύο ε.μ. σε προσόντα, τα οποία προκύπτουν από τους προσωπικούς φακέλους.  Απαριθμεί τα προσόντα αυτά με τις παραγρ. (α)-(iα) στις σελ. 4 και 5 της γραπτής του αγόρευσης, που σύμφωνα με την εισήγηση του, δεν τα κατέχουν τα ε.μ.  Τονίζει επίσης ότι ο αιτητής αυτός είναι ο μόνος που γνωρίζει την αραβική γλώσσα, η οποία είναι πολύ χρήσιμη.  Βασίζεται και στο γεγονός ότι σε προηγούμενη διαδικασία που αφορούσε την πλήρωση της θέσης του Αρχεδεσμοφύλακα και είχε επιλεγεί ο αιτητής και δύο άλλα πρόσωπα, η ίδια η Ε.Δ.Υ. (ερυθρό 15Ε του φακέλου του) διαπίστωσε ότι ο αιτητής υπερείχε των άλλων σε προσόντα και ότι ήταν ο μοναδικός που μιλούσε την αραβική γλώσσα, κάτι που θεωρήθηκε ότι του έδινε προβάδισμα στην όλη αξιολόγηση.

 

Παραθέτω αυτούσιους τους ισχυρισμούς του αιτητή σε αυτό το σημείο:

«Και η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ήταν ενήμερη της υπεροχής του Αιτητή σε προσόντα.  Παραπέμπω στα ερυθρά 95-95Ζ του Προσωπικού Φακέλου του Αιτητή, όπου βρίσκονται Πρακτικά συνεδρίας της ΕΔΥ, ημ. 7/4/2005, όταν επανεξέταζε την πλήρωση της θέσης Αρχιδεσμοφύλακα.  Επιλέγηκαν ο Αιτητής και δύο άλλοι υποψήφιοι.

 

Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ανέφερε τα ακόλουθα, για τα πρόσθετα προσόντα του Αιτητή, στο ερυθρό 95Ε του φακέλου του (η υπογράμμιση δική μου):

 

«Επιλέγοντας τον Λαζάρου Λάζαρο, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι αυτός υπερέχει των άλλων υποψηφίων σε προσόντα, διότι έτυχε εκπαίδευσης στον τομέα «Prison Security” στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, από 3.7.92 έως 4.8.93, και τον επόμενο χρόνο έτυχε εκπαίδευσης στις Σκωτικές Φυλακές, σε τομείς που αφορούν τη λειτουργία και ασφάλεια των Φυλακών, καθώς και σε συστήματα κλειδαριών που υπάρχουν στις Φυλακές.  Η Επιτροπή σημείωσε ότι ουδείς άλλος από τους λοιπούς υποψήφιους έχει τύχει παρόμοιας εκπαίδευσης στο εξωτερικό.

 

Επιπλέον, ο Λαζάρου είναι ο μοναδικός υποψήφιος (εκτός του Ταραπουλούζη Σταμάτη, που επίσης επιλέγηκε) που γνωρίζει την Αραβική γλώσσα, η γνώση της οποίας, για τους λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω, είναι πολύ χρήσιμη».

 

Στο ερυθρό 95Γ η ΕΔΥ τόνισε ότι η γνώση ξένων γλωσσών είναι πολύ σημαντικό και χρήσιμο προσόν.   Στο ερυθρό 95Δ, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ανέφερε ότι έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στα πρόσθετα προσόντα των επιλεγέντων, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Αιτητής.

 

Στη συνεδρία της ΕΔΥ, ημ. 15/6/2001, για την πλήρωση θέσεων Αρχιδεσμοφύλακα, προσήλθε ο τότε Διευθυντής των Φυλακών, ο οποίος σύστησε τον Αιτητή, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα (βλ. ερυθρό 71Δ Προσωπικού του Φακέλου) (η υπογράμμιση δική μου):

 

«Έτυχε εκπαίδευσης στην Αμερική για την ασφάλεια στις φυλακές (prison security) και είναι υπεύθυνος για το ηλεκτρονικό σύστημα των Φυλακών, Διεκπεραίωσε αποστολές υψίστης σημασίας με απόλυτη επιτυχία».

 

Στην παρούσα περίπτωση, τόσο ο Διευθυντής όσο και η ΕΔΥ παρασιώπησαν την πληθώρα των πρόσθετων προσόντων του Αιτητή.  Ως να μην υπήρχαν.  Είτε πλανήθηκαν ως προς τα προσόντα του Αιτητή είτε ενήργησαν σκόπιμα, προκειμένου να στηρίξουν τη θέση τους ότι τα Ενδιαφερόμενα Μέρη υπερείχαν του Αιτητή σε πρόσθετα προσόντα.

 

Τόσο ο Διευθυντής όσο και η ΕΔΥ έκαμαν αναφορά μόνο σε δύο πρόσθετα προσόντα του Αιτητή:

 

               (α)  Στη σειρά μαθημάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών, στο Intercollege, και

 

               (β)  τη γνώση της Αραβικής γλώσσας.

 

Όλα τα άλλα προσόντα του Αιτητή και, κυρίως, η μετεκπαίδευση του στις Ηνωμένες Πολιτείες για την ασφάλεια των φυλακών (prison security), η μετεκπαίδευση του στις Φυλακές της Ουαλλίας και η μετεκπαίδευση του στις Φυλακές της Σκωτίας, αγνοήθηκαν ή παρασιωπήθηκαν.   Καμμιά αναφορά σ’ αυτά από τον Διευθυντή ή την ΕΔΥ.»

 

Διατείνεται περαιτέρω ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή Λαζάρου, ότι ενώ ο Διευθυντής κατέγραψε μόνο μερικά από τα προσόντα του αιτητή και παρασιώπησε άλλα, για το ε.μ. Πέγκερο κατέγραψε τρία.  Για τον αιτητή υπάρχει πλήρης παρασιώπηση των άλλων πρόσθετων προσόντων του όπως στην εκπαίδευση στις ΗΠΑ, στις Φυλακές Ουαλλίας και στις Φυλακές της Σκωτίας.  Αυτά οδήγησαν σε εσφαλμένη σύσταση ότι το ε.μ. Πέγκερος υπερείχε του αιτητή σε προσόντα.  Έτσι παρά την υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα έναντι του Πέγκερου, συστήθηκε ο Πέγκερος διότι δόθηκε έμφαση στα υπέρτερα προσόντα του.  Σε άλλο στάδιο ο Διευθυντής είπε ότι το ε.μ. Πέγκερος υπερέχει σε προσόντα αλλά με εξαίρεση των υποψηφίων αρ. 7 και 8 οι οποίοι επίσης διαθέτουν πρόσθετα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης.  Ο υποψήφιος 8 είναι ο αιτητής Λαζάρου.  Δηλαδή υπάρχει, σύμφωνα με το συνήγορο, μια αντιφατικότητα στη σύσταση του Διευθυντή, κάτι που οδηγεί σε ακυρότητα.  Γίνεται επίκληση της υπόθεσης Παναγιώτη Κουτσουπίδη κα ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 895/06 ημερ. 27/11/97.

 

Τα ίδια λάθη, είναι ο ισχυρισμός του συνήγορου του αιτητή, ότι έχουν γίνει και σε σχέση με το ε.μ. Χατζηνικολάου, δηλαδή έγινε παρασιώπηση των πρόσθετων προσόντων του αιτητή και ρητή αναφορά σε πρόσθετα προσόντα του ε.μ. Χατζηνικολάου και ότι τα σφάλματα αυτά τα επανέλαβε και η ΕΔΥ.

 

Από πλευράς των καθών η αίτηση υποστηρίζεται ότι στην αξία, όχι μόνο δεν αποδείχθηκε από τον αιτητή ότι έχει έκδηλη υπεροχή των ε.μ., αλλά αντίθετα η βαθμολογία τους είναι τέτοια που δίνει στα ε.μ. έστω και οριακή υπεροχή.  Στο θέμα των προσόντων προκύπτει ότι όλοι οι διάδικοι πληρούν τα υπό του σχεδίου υπηρεσίας απαιτούμενα προσόντα και επιπρόσθετα όλοι, πλην του αιτητή στην 558/07, κατέχουν πρόσθετα προσόντα τα οποία, αν και είναι βοηθητικά για την διεκπεραίωση των καθηκόντων  και ευθυνών της επίδικης θέσης, εντούτοις δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας, ούτε και αποτελούν πλεονέκτημα και συνεπώς δεν μπορεί παρά να έχουν περιορισμένη αξία και να εκτιμηθούν αναλόγως.

 

Αναφορικά με τον αιτητή Κωνσταντίνου, η πλευρά των καθών η αίτηση αναφέρει ότι αυτός υστερεί των ε.μ. διότι δεν κατείχε τέτοια πρόσθετα προσόντα και επαναλαμβάνει ότι εν πάση περιπτώσει αυτά δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας.  Επικαλείται και νομολογία επί του θέματος.

 

Έξέτασα τις αντίστοιχες θέσεις και έχω καταλήξει ότι τα παράπονα του αιτητή Λαζάρου ευσταθούν.  Ο Διευθυντής, παρόλο που έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με το θέμα (ήδη ανάφερα ότι η σύσταση του καλύπτει 8 σελίδες) και εξηγεί με λεπτομέρεια γιατί σύστησε τα ε.μ. και όχι τους αιτητές, για τον αιτητή Λαζάρου αποσιωπά τα προαναφερθέντα πρόσθετα προσόντα του δηλαδή τις εκπαιδεύσεις του στις ΗΠΑ, Φυλακές Ουαλλίας και Σκωτίας.  Αναφέρεται μόνο στο ότι ο αιτητής Λαζάρου γνώριζε την αραβική γλώσσα και ότι έχει παρακολουθήσει μαθήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών.  Το ίδιο και η ΕΔΥ κάνει αναφορά στο ότι ο αιτητής Λαζάρου έχει πρόσθετα προσόντα τα οποία είναι υποβοηθητικά και στην εκτέλεση των καθηκόντων τους γενικά, χωρίς ειδική αναφορά στα προαναφερθέντα πρόσθετα προσόντα του αιτητή Λαζάρου.  Επομένως καταλήγω να δεχθώ τη θέση του κ. Κωνσταντίνου, δικηγόρου του αιτητή Λαζάρου, ότι αναφορικά με τον πελάτη του, η σύσταση του Διευθυντή πάσχει.

 

Αναφορικά με τον αιτητή Κωνσταντίνου,  ήταν η θέση των καθών η αίτηση ότι το μόνο που είχε υπέρ του σε σύγκριση με τα ε.μ., είναι η αρχαιότητα.  Εφόσον όμως στα άλλα δυο κριτήρια τα ε.μ. υπερείχαν, τότε η αρχαιότητα, ιδιαίτερα εδώ που η θέση ήταν ψηλά στην ιεραρχία, μπορούσε να παρακαμφθεί.

 

Εξέτασα κι’ αυτή την περίπτωση.  Θα συμφωνήσω και εδώ με τη θέση του ευπαιδεύτου συνηγόρου του αιτητή ότι η διαπίστωση των καθών η αίτηση ότι ο αιτητής υστερεί στα δύο άλλα κριτήρια, ούτως ώστε η κατά 5 έτη αρχαιότητα του να μπορεί να παρακαμφθεί, δεν είναι ορθή.  Από  τις ετήσιες εκθέσεις φαίνεται ότι κατά τα 4 τελευταία έτη ο αιτητής και τα ε.μ. είναι ισοδύναμοι.  Το γεγονός ότι τα ε.μ. έχουν 32 «εξαίρετος» ενώ ο αιτητής 31, δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι ο αιτητής υστερεί σε αξία από τα ε.μ. όπως θεωρήθηκε από την Ε.Δ.Υ.  Σχετικά είναι τα όσα αποφασίστηκαν, μεταξύ άλλων, στις υποθέσεις Κοντού ν. Δημοκρατίας, υποθ. Αρ. 1936/04 ημερ. 31/10/06, Αγαπίου ν. Δημοκρατίας (2004) 3 Α.Α.Δ. 431 και Βασιλειάδης κα ν. Τσιάππα κα (2005) 3 Α.Α.Δ. 404).  Στη σελ. 414,  της τελευταίας πιο πάνω υπόθεσης, η Ολομέλεια ανάφερε, σχετικά, τα ακόλουθα:

 

«Λαμβάνοντας υπόψη ότι η μόνη υπεροχή της εφεσίβλητης έναντι του εφεσείοντα ήταν στο κριτήριο «αξία» και αυτή απλώς διότι κατά τα τελευταία 5 έτη στα οποία δόθηκε περισσότερη βαρύτητα, είχε 5 αξιολογήσεις «εξαίρετος» περισσότερο του εφεσείοντα, ενώ ο τελευταίος υπερείχε ουσιωδώς στο θέμα αρχαιότητα όπως και στο κριτήριο των προσόντων, κρίνουμε ότι ορθά ο Γενικός Εισαγγελέας σύστησε τον εφεσείοντα αφού τέτοια σύσταση συνάδει πλήρως με τα στοιχεία των φακέλων (βλ. Φέττας ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 394, σελ. 401, Ονουφρίου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 833, σελ. 836).  Το ότι τα 5 περισσότερα «εξαίρετος» που έχει η εφεσίβλητη δεν μπορούσαν να έχουν τη βαρύτητα που δόθηκε από το πρωτόδικο δικαστήριο, αλλά αυτά θα έπρεπε να εξεταστούν κάτω από το φως της γενικής εικόνας των υποψηφίων, υποστηρίζεται και από την απόφαση της Ολομέλειας Ελένη Κέντα ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 485 και την  Πούρος κ.α. ν. Άννας Μαρίας Χατζηστεφάνου κα (2001) 3 (Α) Α.Α.Δ. 374 όπου γίνεται αναφορά και σε παλαιότερη νομολογία.  Στη σελ. 389 διαβάζουμε τα ακόλουθα:…………………………………………..»

 

Πιο κάτω στη σελ. 415 της ίδιας υπόθεσης, λέχθηκαν τα ακόλουθα:

 

«Στη δική μας περίπτωση ο εφεσείων και η εφεσίβλητη ήσαν ουσιαστικά ίσοι αφού η υπεροχή της εφεσίβλητης στην αξία ήταν οριακή, δηλαδή με 5 «εξαίρετος» περισσότερα κατά τα τελευταία 5 έτη, ο δε εφεσείων υπερείχε στα προσόντα, ούτως ώστε και το κριτήριο της αρχαιότητας μπορούσε να ληφθεί υπόψη με τρόπο που να κλίνει την πλάστιγγα υπέρ του.»

 

Είμαι επομένως της άποψης ότι η σύσταση του Διευθυντή, ότι το ε.μ. Πέγκερος «υπερέχει του Κωνσταντίνου σε αξία και προσόντα, δεν υποστηρίζεται από τα στοιχεία των φακέλων.  Άλλωστε στην περίπτωση του αιτητή Λαζάρου ο οποίος είχε 39 εξαίρετος σε σύγκριση με το ε.μ. Πέγκερο που είχε 40, ο Διευθυντής τους περιέγραψε «περίπου ισοδύναμους»

 

Την άποψη του Διευθυντή ότι ο αιτητής Κωνσταντίνου υστερεί σε αξία και προσόντα επαναλαμβάνει και η Ε.Δ.Υ., γιαυτό και θεωρεί την κατά 5 χρόνια αρχαιότητα του Κωνσταντίνου ότι δεν έχει οποιαδήποτε βαρύτητα στην όλη αξιολόγηση των υποψηφίων.

 

Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι η σύσταση του Διευθυντή, η οποία υιοθετήθηκε και από την Ε.Δ.Υ., έρχεται σε αντίφαση με το περιεχόμενο των φακέλων με την έννοια που έχει αναλυθεί στην υπόθεση Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695 και επομένως η προσβαλλόμενη απόφαση υπόκειται σε ακύρωση.

 

Ενόψει όλων των πιο πάνω οι προσφυγές επιτυγχάνουν με €1.200 έξοδα υπέρ του κάθε αιτητή και εναντίον των καθών η αίτηση.  Μεταξύ αιτητών και ε.μ. καμιά διαταγή για έξοδα.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με βάση το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.

 

 

                                                               Μ. Φωτίου, Δ.

 

 

/ΚΑΣ

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο