PTA FOOD LAB NUTRITIONAL SERVICES LTD ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΕΦΟΡΟΥ ΦΠΑ, Υπόθεση Αρ. 740/2007, 9 Δεκεμβρίου 2008

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                                   (Υπόθεση Αρ. 740/2007)

9 Δεκεμβρίου, 2008

[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

P.T.A. FOOD LAB & NUTRITIONAL SERVICES LTD,

                             Αιτητές,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΦΟΡΟΥ ΦΠΑ

                             Καθ΄ ων η αίτηση.

- - - - - -

Π. Λεωνίδου, για τους Αιτητές.

Λ. Χριστοδουλίδου, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

 

- - - - - -

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Μεταξύ των ετών 1998 και 2005 οι αιτητές ασχολούνταν με την εκπόνηση μελετών και την παροχή συμβουλευτικών και άλλων υπηρεσιών προς κυπριακές επιχειρήσεις. Από το 1993 είναι εγγεγραμμένοι στο μητρώο ΦΠΑ.

 

Οι καθ΄ ων η αίτηση, ενασκώντας τις εξουσίες που τους παρέχει ο νόμος, διενήργησαν έλεγχο στα βιβλία και αρχεία της επιχείρησης των αιτητών για τη χρονική περίοδο από 1.1.1998 μέχρι 28.2.205. Στα πλαίσια του ελέγχου, παρέλαβαν βιβλία και έγγραφα και πήραν πληροφορίες και στοιχεία από πηγές που σχετίζονταν με τις επαγγελματικές δραστηριότητες των αιτητών, προκειμένου να εξετάσουν φορολογικές δηλώσεις των τελευταίων για την πιο πάνω περίοδο.

 

Στις 7.2.2006 οι αιτητές απέστειλαν επιστολή με φαξ στην Εφορο ΦΠΑ μέσω των δικηγόρων τους αναφέροντας διάφορα γεγονότα που αφορούσαν στην έκδοση τιμολογίων προς τους πελάτες τους. Εξηγούσαν τους λόγους για τους οποίους εκδόθηκαν και ακυρώθηκαν 49 τιμολόγια και ότι βάσει άλλων τιμολογίων που αφορούσαν τις ίδιες υπηρεσίες καταβλήθηκε ο αντίστοιχος φόρος (ΦΠΑ).

 

Οι καθ΄ ων η αίτηση, κατόπιν ελέγχου των βιβλίων και αρχείων των αιτητών και αφού έλαβαν υπόψη τα στοιχεία και πληροφορίες που συνέλεξαν από διάφορες πηγές ανάμεσα στις οποίες το Ιδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου και η Αρχή Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού, προέβησαν σε  διαπιστώσεις στη βάση των οποίων κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι φορολογικές δηλώσεις που υπέβαλαν οι αιτητές κατά τις φορολογικές περιόδους από 1.1.1998 μέχρι 28.2.2005 ήταν ελλιπείς και/ή περιείχαν σφάλματα. Ενόψει τούτου προέβηκαν σε βεβαίωση φόρου εκροών με βάση το άρθρο 34(1)(2) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου του 1990 μέχρι 2000 και το άρθρο 49(1)(2) των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2006 και με επιστολή τους ημερ. 8.12.2006, ειδοποίησαν τους αιτητές ότι όφειλαν να καταβάλουν στην Εφορο ΦΠΑ φόρο ύψους £19.268,34.

 

Οι αιτητές με επιστολή των δικηγόρων τους ημερ. 9.1.2007 υπέβαλαν ένσταση βάσει του άρθρου 51(Α) των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων. Η αίτηση αφού εξετάστηκε από την Εφορο ΦΠΑ απορρίφθηκε. Η απόφαση της Εφόρου γνωστοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 19.3.2007.

 

Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης της Εφόρου, τα ουσιώδη σημεία της οποίας παρατίθενται:

 

«Αναφέρομαι στην ένστασή σας η οποία υποβλήθηκε με βάση τις διατάξεις του άρθρου 51Α των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2006 (Ν.95(1)/2000), αναφορικά με την εκδοθείσα βεβαίωση φόρου ημερομηνίας 8.12.2006 για το ποσό των ΛΚ19.268.34 – η επιστολή των νομικών σας συμβούλων ημερομηνίας 9.1.2007 είναι σχετική – και σας πληροφορώ τα ακόλουθα:

 

1.         Μετά από ενδελεχή μελέτη των στοιχείων που περιέχονται στον προσωπικό σας φάκελο – με έμφαση στα σχετιζόμενα με την πιο πάνω βεβαίωση φόρου – και λαμβάνοντας υπόψη τους ισχυρισμούς που προβάλλονται στην επιστολή σας αποφαίνομαι τα εξής:

 

(α)       Δεν γίνεται αποδεκτός ο ισχυρισμός σας ότι η βεβαίωση φόρου εκδόθηκε βάση εσφαλμένης ή και πεπλανημένης ερμηνείας της Νομοθεσίας. Με βάση το άρθρο 371) των περί ΦΠΑ Νόμων του 1990 μέχρι 2000 (Ν.246/90) και το άρθρο 43 των περί ΦΠΑ Νόμων του 2000 μέχρι 2006 (Ν.95(1)/2000) – Δέκατο Παράρτημα – Παρ. 4, τα ποσά του φόρου που αναγράφονται στα τιμολόγια τα οποία εκδώσατε και τα οποία δεν καταχωρήθηκαν στα βιβλία της επιχείρησης σας είναι εισπρακτέα ως ΦΠΑ και ως χρέος οφειλόμενο στη Δημοκρατία. Σημειώστε ότι τα συγκεκριμένα τιμολόγια έχουν χρησιμοποιηθεί από τους πελάτες της επιχείρησης σας ούτως ώστε να τύχουν της σχετικής επιχορήγησης από το Ιδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου.

 

(β)       Δεν αποδέχομαι επίσης τον ισχυρισμό σας ότι τα συγκεκριμένα τιμολόγια τα οποία εκδώσατε προς τους πελάτες σας και τα οποία δεν καταχωρήθηκαν στα βιβλία της επιχείρησης σας είναι ακυρωμένα. Τα εν λόγω τιμολόγια έχουν αποσταλεί από τους πελάτες σας στο Ιδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου και με βάση αυτά έχουν λάβει τη σχετική επιχορήγηση η οποία παραχωρείτο από το εν λόγω Ιδρυμα. Επιπρόσθετα, τα συγκεκριμένα τιμολόγια, αποτελούν επίσημο αποδεικτικό έγγραφο στο Ιδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου το οποίο έχει παραχωρήσει τη σχετική επιχορήγηση προς τους πελάτες σας αφού έλαβε υπόψη τα συγκεκριμένα τιμολόγια τα οποία έχετε εκδώσει προς αυτούς.

 

2.         Με βάση τα πιο πάνω σημεία κρίνω ότι η ένστασή σας δεν ευσταθεί και ως εκ τούτου ασκώντας τις εξουσίες που μου παρέχονται από το άρθρο 51Α των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2006 (Ν.95(1)/2000) την απορρίπτω. Κατά συνέπεια η βεβαίωση φόρου που εκδόθηκε με την επιστολή μου ημερομηνίας 8.12.2006 εξακολουθεί να ισχύει.

 

3.         Εναντίον της πιο πάνω απόφασης μπορείτε-

 

(α)       ……………………………………………………………………………………..

 

(β)       ………………………………………………………………………………….»

 

 

Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι με την απόφαση της Εφόρου το κράτος θα εισπράξει φόρο (ΦΠΑ)  ύψους £17.337,80 δυο φορές για την ίδια προσφερθείσα υπηρεσία. Λέγουν συναφώς ότι η χρήση των ακυρωμένων τιμολογίων έγινε για σκοπούς εξασφάλισης της επιχορήγησης και όχι για σκοπούς ΦΠΑ. Δεν θα υπήρχε πρόβλημα αν δεν εξέδιδαν νέο τιμολόγιο με την καταβολή της επιχορήγησης. Στην προκείμενη περίπτωση επειδή ακύρωσαν το προηγούμενο τιμολόγιο και εξέδωσαν καινούργιο το οποίο παρουσίασαν με την καταβολή της επιχορήγησης, ζητείται ουσιαστικά η τιμωρία τους με την πληρωμή επιπλέον ΛΚ17.337,80 για τις ίδιες υπηρεσίες που προσέφεραν. Η θέση των αιτητών είναι ότι από τη στιγμή που οι καθ΄ ων η αίτηση δεν πείσθηκαν ότι τα ακυρωμένα τιμολόγια χρησιμοποιήθηκαν μόνο για να πάρουν πιο γρήγορα οι πελάτες τους την επιχορήγηση, είχαν υποχρέωση να προχωρήσουν στη διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας στα βιβλία των πελατών τους για να διαπιστώσουν κατά πόσο υπήρχαν πράγματι και/ή χρησιμοποιήθηκαν τα εν λόγω τιμολόγια για σκοπούς ΦΠΑ. Οι αιτητές θεωρούν ως σημαντικό στοιχείο για την υπόθεσή τους το γεγονός ότι το Ιδρυμα Τεχνολογίας Κύπρου όταν έστειλε την επιχορήγηση στους πελάτες τους, στο ποσό που έπαιρναν, δεν συμπεριλαμβανόταν ΦΠΑ. Ολες οι μελέτες αφορούσαν συγκεκριμένα ποσά και ουδέποτε τιμολόγησαν διαφορετικά ποσά αμοιβής.

 

Είναι η θέση των αιτητών ότι η εξήγηση που έδωσαν για τη μη καταχώρηση των ακυρωμένων τιμολογίων στα βιβλία, δικαιολογούσε τη διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας από τους καθ΄ ων η αίτηση προκειμένου να διαπιστωθεί η αλήθεια του ισχυρισμού τους αντί να καταλήξουν οι καθ΄ ων η αίτηση στο αυθαίρετο συμπέρασμα ότι λόγω της μη καταχώρησης των ακυρωμένων τιμολογίων στα βιβλία, αυτά ήταν ελλιπή και συνεπώς δικαιολογείτο η βεβαίωση της φορολογίας.

 

Οι καθ΄ ων η αίτηση απαντούν ότι δεν μπορούν οι αιτητές να επικαλούνται τις δικές τους παραλείψεις για να επιτύχουν την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης αφού τα συμπεράσματα της Εφόρου, βασίστηκαν σε στοιχεία τα οποία αποκαλύφθηκαν κατά τη διενέργεια του ελέγχου και εισηγούνται ότι η έρευνα ήταν πλήρης. Σχετικó επί του προκειμένου είναι to Σημείωμα του κ. Α. Τσολάκη, Λειτουργού ΦΠΑ Α΄ , ημερ. 27.202007 προς την Εφορο ΦΠΑ στο οποίο, στηρίχθηκε η Εφορος όταν προέβη στη βεβαίωση της φορολογίας.

 

Εχω τη γνώμη πως ανεξάρτητα από τη διαπίστωση των καθ΄ ων η αίτηση ότι το σύστημα τιμολόγησης των αιτητών δεν ήταν σωστό ή το πλέον κατάλληλο, οι καθ΄ ων η αίτηση διατηρούσαν τη δυνατότητα διεξαγωγής περαιτέρω έρευνας στα βιβλία των πελατών των αιτητών για να διαπιστωθεί η αλήθεια ή όχι της εκδοχής τους περί διπλών και ακυρωμένων τιμολογίων έτσι ώστε να αποφευχθεί η διπλή πληρωμή φόρου (ΦΠΑ) για τις ίδιες υπηρεσίες. Αυτή η έρευνα δεν έγινε. Οι καθ΄ ων η αίτηση κατοχυρώθηκαν δογματικά στις σχετικές πρόνοιες του νόμου, παραγνωρίζοντας ότι ταυτόχρονα είχαν υποχρέωση απορρέουσα από τις αρχές της καλής πίστης και χρηστής διοίκησης να διερευνήσουν την εκδοχή των αιτητών έτσι ώστε σε περίπτωση που αυτή επαληθευόταν, να περιοριστεί ο υπολογισμός της φορολογίας στα ορθά και πραγματικά όρια.

 

Αποφαίνομαι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει νομικά επειδή δεν έγινε πλήρης και δέουσα έρευνα πριν από τη λήψη της.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται €1200 έξοδα υπέρ των αιτητών.

 

 

 

                                                               Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΣΦ.

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο