(2008) 4 ΑΑΔ 503
[*503]26 Ιουνίου, 2008
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 1668/2005)
ΜΑΡΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1682/2005)
ΔΩΡΑ ΧΕΙΜΩΝΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ’ ων η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 1668/2005, 1682/2005)
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ― Σύνθεση ― Περιστάσεις, υπό τις οποίες η σύνθεση της Ε.Δ.Υ. κρίθηκε νόμιμη στην εξετασθείσα υπόθεση.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Σχέδια υπηρεσίας ― Όρια του δικαστικού ελέγχου της ερμηνείας τους από το διορίζον όργανο.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Σύσταση του Διευθυντή ― Η σύσταση κρίθηκε εκτός των νομολογιακών πλαισίων στην εξετασθείσα [*504]υπόθεση ― Περιστάσεις.
Οι αιτητές προσέφυγαν κατά της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους, στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Η μη συμμετοχή του Προέδρου στη συζήτηση συγκεκριμένων θεμάτων, που δεν αφορούσαν την επίδικη διαδικασία, δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της επίδικης απόφασης, αφού όπως προκύπτει από τα πρακτικά αυτός συμμετείχε κανονικά στις δύο συνεδρίες, όταν εξεταζόταν το θέμα της πλήρωσης της επίδικης θέσης. Αναφορικά με το μέλος που απουσίαζε στις 23/8/2005 και επανεμφανίσθηκε κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης στις 9/9/2005, ο Α. Κενεβέζος έλαβε μέρος κανονικά στη συζήτηση του επίδικου θέματος, χωρίς η προηγούμενη απουσία του να επηρεάζει τη νομιμότητα της διαδικασίας, αφού κατά τη συνεδρία της 23/8/2005 εξετάστηκαν προκαταρκτικά θέματα. (Βλ. Άρθρο 22 του Ν. 158(Ι)/99).
2. Έχοντας υπόψη τα κατεχόμενα από αυτήν ακαδημαϊκά προσόντα, τόσο ο Διευθυντής όσο και η Ε.Δ.Υ., αποφάνθηκαν εύλογα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε τόσο το απαιτούμενο μεταπτυχιακό δίπλωμα, όσο και το πλεονέκτημα, θεωρώντας προφανώς ότι οι συγκεκριμένοι τίτλοι του ενδιαφερόμενου μέρους είχαν σχέση με τις δραστηριότητες του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών.
Σύμφωνα με τις πάγιες νομολογιακές αρχές, η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου και το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, αν η ερμηνεία που δόθηκε ήταν εύλογα επιτρεπτή.
3. Η σύσταση όμως του Διευθυντή, αναφορικά με την υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους στο στοιχείο της αξίας με βάση τις υπηρεσιακές εκθέσεις των τελευταίων δέκα χρόνων, φαίνεται ότι είναι ατεκμηρίωτη. Οι διαφορές που εντοπίστηκαν δεν επιτρέπουν αξιοκρατικές διαφοροποιήσεις και ούτε προσδίδουν υπεροχή στο ενδιαφερόμενο μέρος. Υπεροχή βασισμένη σε ένα ή δύο στοιχεία βαθμολογημένα ψηλότερα είναι εντελώς πλασματική και τέτοιου είδους διακυμάνσεις δεν έχουν ουσιαστική σημασία. Στην παρούσα περίπτωση ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο και οι αιτητές ήταν περίπου ισοδύναμοι σε βαθμολογημένη αξία, ο Διευθυντής κατέληξε σε δική του εκτίμηση υπεροχής του ενδιαφερόμενου μέρους, παραβιάζοντας τα πλαίσια της σύστασης όπως τέθηκαν από την [*505]Ολομέλεια στη Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695. Η πιο πάνω σύσταση που κρίθηκε από την Ε.Δ.Υ. ως σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων και λήφθηκε υπόψη στην τελική αξιολόγηση, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει στην ακύρωση της επίδικης απόφασης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Αργυρίδης ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 376,
Κ.Ο.Τ. ν. Προδρόμου (1995) 3 Α.Α.Δ. 128,
Οικονομίδης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 47,
Χριστοδουλίδου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 626,
Πούρος κ.ά. ν. Χατζηστεφάνου κ.ά. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374,
Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695.
Προσφυγή.
Ι. Νικολάου, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 1668/2005.
Α. Παπαχαραλάμπους, για την Αιτήτρια στην Υπόθεση Αρ. 1682/2005.
Μ. Σπηλιωτοπούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Καθ’ ων η αίτηση.
Α. Ευσταθίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Ο Μαρίνος Μάρκου (αιτητής στην προσφυγή 1668/2005) και η Δώρα Χειμωνίδου (αιτήτρια στην προσφυγή 1682/2005) προσβάλλουν την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (η “Ε.Δ.Υ.”) της 9/9/2005, με την οποία η Ανδρούλα Γεωργίου (ενδιαφερόμενο μέρος) προήχθη στη θέση του Ανώτερου Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών, Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών.
[*506](α) Τα γεγονότα.
Η Ε.Δ.Υ. στις 23/8/2005 αποφάσισε να προχωρήσει στην πλήρωση μιας κενής θέσης Ανώτερου Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών στο Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών (θέση προαγωγής), της οποίας τα απαιτούμενα προσόντα καθορίζονταν στο σχέδιο υπηρεσίας ως ακολούθως:
“(1) Τριετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών Α΄.
(2) Μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος επιπέδου τουλάχιστο M.Sc. σε θέμα που σχετίζεται με τις δραστηριότητες του Ινστιτούτου.
(3) Ακεραιότητα χαρακτήρα, οργανωτική και διοικητική ικανότητα, υπευθυνότητα, πρωτοβουλία και ευθυκρισία.
(4) Διδακτορικός τίτλος σε θέμα που σχετίζεται με τις δραστηριότητες του Ινστιτούτου θα αποτελεί πλεονέκτημα.”
Κατά την κρίσιμη συνεδρία της 9/9/2005 η Ε.Δ.Υ., αφού αξιολόγησε τα προσόντα των υποψηφίων έκρινε ως προάξιμους τέσσερις από αυτούς, από τους οποίους οι τρεις (οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος) κατείχαν το πλεονέκτημα του Διδακτορικού τίτλου. Ο Διευθυντής του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών προέβη στη σύσταση του ενδιαφερόμενου μέρους. Ακολούθως η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους τονίζοντας ότι η επιλεγείσα υπερείχε όλων των ανθυποψηφίων της στην υπηρεσιακή εικόνα, δεν υστερούσε έναντι τους σε προσόντα, διέθετε το πλεονέκτημα και τη Διευθυντική σύσταση η οποία θεωρήθηκε από την Ε.Δ.Υ. ως συνάδουσα με τα στοιχεία των φακέλων, και επιπλέον υπερείχε έναντι των αιτητών σε αρχαιότητα.
Οι αιτητές προς υποστήριξη της θέσης τους ότι η επίδικη απόφαση είναι λανθασμένη ισχυρίζονται ότι υπήρξε κακή συγκρότηση της Ε.Δ.Υ., ότι η σύσταση του Διευθυντή ήταν παράνομη και ότι υπήρξε έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας.
(β) Η συγκρότηση της Ε.Δ.Υ.
Έχει υποβληθεί από την αιτήτρια στην προσφυγή 1682/2005 ότι υπάρχει θέμα κακής συγκρότησης της Ε.Δ.Υ. κατά τη συνεδρία της 23/8/2005, γιατί σύμφωνα με τα πρακτικά σημειώθηκε απουσία [*507]του μέλους Α. Κενεβέζου και αποχή του προέδρου Μ. Σπανού κατά τη συζήτηση συγκεκριμένων θεμάτων. Στην επόμενη συνεδρία, όταν λήφθηκε η επίδικη απόφαση, παρευρίσκονταν τόσο ο Πρόεδρος Μ. Σπανός όσο και το μέλος Α. Κενεβέζος, οι οποίοι όμως δεν έλαβαν μέρος στη συζήτηση δύο θεμάτων που δεν είχαν σχέση με την επίδικη προαγωγή.
Η εισήγηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Η μη συμμετοχή του Προέδρου στη συζήτηση συγκεκριμένων θεμάτων που δεν αφορούσαν την επίδικη διαδικασία δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της επίδικης απόφασης, αφού όπως προκύπτει από τα πρακτικά αυτός συμμετείχε κανονικά στις δύο συνεδρίες, όταν εξεταζόταν το θέμα της πλήρωσης της επίδικης θέσης. Αναφορικά με το μέλος που απουσίαζε στις 23/8/2005 και επανεμφανίσθηκε κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης στις 9/9/2005, ο Α. Κενεβέζος έλαβε μέρος κανονικά στη συζήτηση του επίδικου θέματος, χωρίς η προηγούμενη απουσία του να επηρεάζει τη νομιμότητα της διαδικασίας, αφού κατά τη συνεδρία της 23/8/2005 εξετάστηκαν προκαταρκτικά θέματα. (Βλ. Άρθρο 22 του Ν. 158(Ι)/99).
Η σχετική εισήγηση απορρίπτεται.
(γ) Η σύσταση του Διευθυντή.
Επειδή οι αιτητές αμφισβητούν τη νομιμότητα της σύστασης του Διευθυντή ισχυριζόμενοι ότι είναι αναιτιολόγητη και αντίθετη προς τα στοιχεία των φακέλων, κρίνω σκόπιμο να παραθέσω το περιεχόμενό της:
“Προκειμένου να προβώ σε σύσταση, έχω μελετήσει τα στοιχεία των Προσωπικών Φακέλων και τις Υπηρεσιακές Εκθέσεις όλων των υποψηφίων για προαγωγή στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών. Φρόντισα να συγκρίνω και να αντιπαραβάλω μέσα από τους Φακέλους που είχα στη διάθεσή μου το επιστημονικό και το ερευνητικό έργο όλων των υποψηφίων, σε μια προσπάθεια να καταλήξω στη σύσταση του καταλληλότερου. Γνωρίζω επίσης προσωπικά τους υποψηφίους από πολλά χρόνια, γιατί έχουμε συνεργαστεί σε πολλά θέματα.
Την απαιτούμενη τριετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών Α΄, που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας (παρ. 1), την έχουν όλοι οι υποψήφιοι. Όλοι τους κατέχουν επίσης το απαιτούμενο προσόν του μεταπτυχιακού τίτλου, εκτός της Κυριάκου Αναστασίας, η οποία όμως κα[*508]τέχει Διδακτορικό, που καλύπτει το απαιτούμενο προσόν του μεταπτυχιακού τίτλου (παρ. 2). Το διδακτορικό τίτλο, που προβλέπεται στην παρ. 4 και αποτελεί πλεονέκτημα, το διαθέτουν οι Γεωργίου Ανδρούλα, Χειμωνίδου Δώρα και Μάρκου Μαρίνος, ενώ σ’ ό,τι αφορά το διδακτορικό τίτλο που κατέχει η Κυριάκου, όπως έχω αναφέρει πιο πάνω, έχει ήδη προσμετρήσει στα απαιτούμενα προσόντα ως μεταπτυχιακός τίτλος.
Αναφορικά με την παρ. (δ) του Σχεδίου Υπηρεσίας, που αναφέρεται στη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων της ερευνητικής τους εργασίας, όλοι οι υποψήφιοι είναι αξιόλογοι λειτουργοί με σημαντική εργασία και δημοσιεύσεις στον τομέα της ειδικότητάς τους.
Από πλευράς αξίας, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία δέκα χρόνια, λόγω της ισοπέδωσης που παρατηρείται κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, η Γεωργίου Ανδρούλα υπερέχει των άλλων υποψηφίων.
Αναφορικά με την αρχαιότητα, η Κυριάκου Αναστασία υπερέχει έναντι όλων των άλλων υποψηφίων, αρχαιότητα η οποία ανάγεται στη θέση πρώτου διορισμού τους.
Μετά από συνεκτίμηση όλων των στοιχείων των υποψηφίων και αφού έλαβα υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους – αξία, προσόντα, αρχαιότητα – καθώς και τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, συστήνω για προαγωγή τη Γεωργίου Ανδρούλα ως την πιο κατάλληλη.
Η Γεωργίου Ανδρούλα είναι τοποθετημένη στον Κλάδο Δενδροκομίας/Αμπελουργίας.”
Η εισήγηση ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε το πλεονέκτημα.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε το προβλεπόμενο στην παρ. (4) του σχεδίου υπηρεσίας πλεονέκτημα, αφού ο Διδακτορικός τίτλος του ενδιαφερόμενου μέρους στη Βιολογία (Γενετική Φυτών) αποτελεί το πρώτο πτυχίο σε Γεωπονικό Κλάδο και γι’ αυτό δεν μπορούσε να προσμετρήσει και ως πλεονέκτημα.
Η πιο πάνω εισήγηση είναι ανεδαφική. Το σχέδιο υπηρεσίας της [*509]επίδικης θέσης καθορίζει (παρ. 2) ως απαιτούμενο για τη διεκδίκηση της, “Μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλο επιπέδου τουλάχιστον M.Sc. σε θέμα που σχετίζεται με τις δραστηριότητες του Ινστιτούτου” και ως προσόν – πλεονέκτημα (παρ. 4) “Διδακτορικό τίτλο σε θέμα που σχετίζεται με τις δραστηριότητες του Ινστιτούτου”.
Από τον κατάλογο προσόντων που είχε ενώπιον της η Ε.Δ.Υ. φαίνεται ότι το ενδιαφερόμενο μέρος διέθετε τα ακόλουθα ακαδημαϊκά προσόντα:
(i) Δίπλωμα Βιολογίας, Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Άριστα) (1981)
(ii) Διδακτορικός τίτλος στη Βιολογία, Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Άριστα) (1988) και
(iii) Master of Science in Plant Sciences, University of California, Η.Π.Α. (1992)
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω ακαδημαϊκά προσόντα τόσο ο Διευθυντής όσο και η Ε.Δ.Υ. αποφάνθηκαν εύλογα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε τόσο το απαιτούμενο μεταπτυχιακό δίπλωμα όσο και το πλεονέκτημα, θεωρώντας προφανώς ότι οι συγκεκριμένοι τίτλοι του ενδιαφερόμενου μέρους είχαν σχέση με τις δραστηριότητες του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών.
Σύμφωνα με τις πάγιες νομολογιακές αρχές η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου και το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η ερμηνεία που δόθηκε ήταν εύλογα επιτρεπτή. (Βλ. μεταξύ άλλων Αργυρίδης ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 376, Κ.Ο.Τ. ν. Προδρόμου (1995) 3 Α.Α.Δ. 128 και Οικονομίδης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 47).
Η σύσταση σε σχέση με την αξία.
Η σύσταση του Διευθυντή αναφορικά με την υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους στο στοιχείο της αξίας με βάση τις υπηρεσιακές εκθέσεις των τελευταίων δέκα χρόνων φαίνεται ότι είναι ατεκμηρίωτη.
Από την εξέταση των υπηρεσιακών εκθέσεων προκύπτει ότι την περίοδο 1997-2004 οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος είχαν ακριβώς την ίδια βαθμολογία. Το 1995 και το 1996 το ενδιαφερόμενο μέρος συγκέντρωνε για κάθε χρόνο ένα “εξαίρετος” περισσότερο από τους αιτητές και η συνολική συγκομιδή της δεκαετίας είναι 79 εξαίρετα για το ενδιαφερόμενο μέρος έναντι 77 εξαίρετα [*510]των αιτητών. Ο Διευθυντής, ο οποίος ήταν ο ίδιος που βαθμολογούσε τους αιτητές την τελευταία πενταετία, ενώ κάνει λόγο για ισοπεδωτική εικόνα που παρουσίαζαν οι βαθμολογίες των πρόσφατων ετών στις οποίες, όπως είναι σταθερά νομολογημένο, δίδεται περισσότερη έμφαση (βλ. Χριστοδουλίδου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 626) καταλήγει σε κρίση υπεροχής του ενδιαφερόμενου μέρους.
Οι διαφορές που εντοπίστηκαν δεν επιτρέπουν αξιοκρατικές διαφοροποιήσεις και ούτε προσδίδουν υπεροχή στο ενδιαφερόμενο μέρος. Υπεροχή βασισμένη σε ένα ή δύο στοιχεία βαθμολογημένα ψηλότερα είναι εντελώς πλασματική και τέτοιου είδους διακυμάνσεις δεν έχουν ουσιαστική σημασία. (Βλ. Πούρος κ.ά. ν. Χατζηστεφάνου κ.ά. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374).
Στην παρούσα περίπτωση ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο και οι αιτητές ήταν περίπου ισοδύναμοι σε βαθμολογημένη αξία, ο Διευθυντής κατέληξε σε δική του εκτίμηση υπεροχής του ενδιαφερόμενου μέρους, παραβιάζοντας τα πλαίσια της σύστασης όπως τέθηκαν από την Ολομέλεια στη Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695. Η πιο πάνω σύσταση που κρίθηκε από την Ε.Δ.Υ. ως σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων και λήφθηκε υπόψη στην τελική αξιολόγηση, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει στην ακύρωση της επίδικης απόφασης.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με €1.200 έξοδα, συν Φ.Π.Α., εναντίον των καθ’ων η αίτηση.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο