ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΑΤΖΗΜΑΜΑ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ κ.α, Υπόθεση Αρ. 794/2006, 24 Μαρτίου 2009

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 794/2006)

 

24 Μαρτίου, 2009

 

[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΑΤΖΗΜΑΜΑ,

 

Αιτητής,

 

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

1.    ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

2.    ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,

 

Καθ΄ων η αίτηση.

_______________

 

Α. Γιωρκάτζης, για τον Αιτητή.

Ελ. Συμεωνίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

________________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.:  Ο αιτητής αξιώνει ακύρωση της απόφασης της Διευθύντριας του Τμήματος Τελωνείων ημερ. 21.2.2006, με την οποία του επιβλήθηκαν δασμοί και φόροι ύψους £16.297.  Ο αιτητής κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν κάτοχος της Γενικής Αποθήκης Αποταμίευσης στη Λεμεσό.  Αρχικά οι καθ΄ων η αίτηση με επιστολή τους ημερομηνίας 6.8.2001 αξίωναν την καταβολή ποσού £59.102 που αντιστοιχούσε σε εισαγωγικούς δασμούς, επιβαρύνσεις και φόρους για εμπορεύματα τα οποία ήταν αποταμιευμένα στην αποθήκη του αιτητή και τα οποία κατά την απογραφή των αποθεμάτων της αποθήκης που διενεργήθηκε σε διάφορες ημερομηνίες διαπιστώθηκαν ως ελλείποντα.

 

Εναντίον της πιο πάνω απόφασης ο αιτητής άσκησε την υπ΄ αρ. 840/01 προσφυγή και στη συνέχεια κατέβαλε στο Τμήμα Τελωνείων διάφορα ποσά για δασμούς και φόρους που αναλογούσαν σε αριθμό ελλειπόντων εμπορευμάτων.  Ύστερα από νέα καταμέτρηση των αποθεματικών υπολοίπων της Αποθήκης, οι καθ΄ ων η αίτηση με επιστολή τους ημερομηνίας 14.2.2003 πληροφόρησαν τον αιτητή ότι εξακολουθούσε να παραμένει οφειλόμενο ποσό δασμών και φόρων ύψους £16.382.

 

Στις 8.9.2005 αποστάληκε στον αιτητή ανάκληση του σημειώματος απαίτησης, ημερομηνίας 6.8.2001, το οποίο αποτελούσε και το αντικείμενο της προσφυγής υπ΄ αρ. 840/01 και βεβαιωνόταν ότι το οφειλόμενο ποσό ανέρχεται στις £16.382.  Η προσφυγή αποσύρθηκε για να ακολουθήσει σημείωμα απαίτησης του Τμήματος Τελωνείων, ημερομηνίας 21.2.2006, που απαιτούσε £16.297.  Το σημείωμα αυτό αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

Ο αιτητής υποστηρίζει ότι οι καθ΄ ων η αίτηση χωρίς να προβούν σε οποιαδήποτε άλλη ενέργεια για να διαπιστωθεί ή όχι η ύπαρξη ελλειμμάτων, προχώρησαν στην έκδοση του νέου σημειώματος απαίτησης με το οποίο ζητείται η καταβολή του ποσού των £16.297 για κατ΄ ισχυρισμό αποφευχθέντες εισαγωγικούς δασμούς και φόρους και για ελλείμματα που διαπιστώθηκαν σε απογραφές που έλαβαν μέρος σε διάφορες ημερομηνίες.

 

Ισχυρίζεται ότι συμμορφούμενος με τις σχετικές διατάξεις του Νόμου υπέβαλλε ανά εξάμηνο προς το Τμήμα Τελωνείων κατάσταση με τα υπάρχοντα αποθεματικά υπόλοιπα, στα οποία καθορίζονταν επακριβώς, μεταξύ άλλων, η ποσότητα εμπορευμάτων για κάθε υπάρχον απόθεμα με βάση λογιστικό και φυσικό έλεγχο που διενεργείτο.  Το γεγονός αυτό παραδέχονται και οι ίδιοι οι καθ΄ ων η αίτηση στην ένστασή τους.  Το Τμήμα Τελωνείων ουδέποτε πριν από την 6.8.2001, ημερομηνία έκδοσης του πρώτου σημειώματος απαίτησης, ζήτησε από τον αιτητή την παροχή εξηγήσεων ή διευκρινίσεων για ποσότητα εμπορευμάτων για τα οποία υπήρχε αμφιβολία ως προς τη διάθεσή τους και τα οποία δεν εμφανίζονταν ως αποθεματικό υπόλοιπο στις υποβαλλόμενες καταστάσεις.

 

Η πάροδος από 8 μέχρι και 19 χρόνια, χωρίς οι καθ΄ ων η αίτηση να ζητήσουν οποιεσδήποτε εξηγήσεις για την απουσία συγκεκριμένων αποθεμάτων στην Αποθήκη του αιτητή, του δημιούργησε την εύλογη πεποίθηση ότι η διοίκηση είχε ικανοποιηθεί με τις αποδείξεις που είχε ενώπιόν της και ότι δεν χρειαζόταν να προσκομίσει επιπλέον δικαιολογητικά ή να διατηρεί αρχείο για τόσο παλιά αποθέματα, για τα οποία, εν πάση περιπτώσει, ισχυρίζεται ότι δεν οφείλονταν δασμοί, αφού είχαν νομίμως εξαχθεί ή μετακινηθεί σε άλλη Γενική Αποθήκη.

 

Η ευπαίδευτος συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση στην προσπάθειά της να διαφοροποιήσει την παρούσα υπόθεση από την υπόθεση Kirzis Stephanou Container Terminal & Bonded Warehousing κ.α. v. Δημοκρατίας (2007) 3 Α.Α.Δ. 575, υποστήριξε ότι ο αιτητής, είχε την υποχρέωση απόδειξης, ενώ ως έμπειρος εμπορευόμενος, θα έπρεπε να γνωρίζει τη διαδικασία και συνεπώς δεν τίθεται θέμα έλλειψης δέουσας έρευνας.

 

Δεν μπορώ να δω πως η παρούσα υπόθεση διαφοροποιείται από τη ρηθείσα υπόθεση.  Ουσιαστικά ζητείται από τον αιτητή η καταβολή φόρων και δασμών για εμπορεύματα, τα οποία είχαν αποθηκευτεί μέχρι και 19 χρόνια προηγουμένως.  Ο τόσο μεγάλος χρόνος στερεί από τον αιτητή την όποια δυνατότητα να προσκομίσει ή παραθέσει οποιαδήποτε σχετικά αποδεικτικά στοιχεία.  Ο αιτητής, εν πάση περιπτώσει, υποστηρίζει ότι τα εμπορεύματα αυτά μετακινήθηκαν με βάση τελωνειακά έντυπα τα οποία ο ίδιος υπέβαλε και τα οποία, όμως, δεν υπάρχουν στο Τμήμα Τελωνείων, μια και όπως είναι παραδεκτό, κατά πάγια πρακτική συνήθη έγγραφα ήσσονος σημασίας φυλάσσονται από το Τμήμα Τελωνείων μόνο για πέντε χρόνια και στη συνέχεια καταστρέφονται.

 

Όταν η διοίκηση μετά την πάροδο πέντε ετών καταστρέφει έγγραφα, δεν μπορεί να αξιώνει από τον ιδιώτη να διατηρεί αντίγραφα των εγγράφων αυτών για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και ιδίως για 19 ολόκληρα χρόνια.  Χαρακτηριστικό είναι και το πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση Kirzis Stephanou Container Terminal & Bonded Warehousing κ.α. v. Δημοκρατίας:-

 

«Κρίνουμε πως οι αιτητές έχουν δίκαιο. Οι αρμόδιες αρχές του τελωνείου μετά την πάροδο 8 ετών και άνω προέβαλαν την απαίτηση για την πληρωμή των δασμών και φόρων.   Για την τεκμηρίωση αυτής της απαίτησης δεν είχαν κανένα έγγραφο στοιχείο, εφόσον αυτά κατά πάγια πρακτική καταστρέφονται κάθε 5 χρόνια.  Μετέθεσαν όμως το βάρος της απόδειξης, ότι δηλαδή πληρώθηκαν οι δασμοί και φόροι, στους αιτητές, από τους οποίους και αδίκως αναμενόταν να φυλάσσουν οι ίδιοι τα έγγραφα στο διηνεκές.  Οι ίδιοι οι αιτητές εισηγούνται, και αυτό δεν αμφισβητείται, πως η μετακίνηση των εμπορευμάτων από τις αποθήκες αποταμίευσης έγινε νόμιμα. Οι δε αποθήκες αποταμίευσης λειτουργούν σύμφωνα με το νόμο με αυστηρούς κανόνες και επιτήρηση».

 

Πριν καταλήξω θα ήθελα να παρατηρήσω ότι ο αιτητής, σε σχέση με ορισμένα εμπορεύματα τα οποία είναι ελλείποντα σύμφωνα και με την παραδοχή του ίδιου, προφανώς υποχρεούται να καταβάλει το σχετικό οφειλόμενο δασμό, όπως αυτός έχει υπολογιστεί από τους καθ΄ ων η αίτηση.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

 

 

Φρ. Νικολαΐδης, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

/ΜΔ

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο