ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ  ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση  Αρ. 635/2008)

 

12 Μαίου, 2010

 

[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ   146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

C.P. DEVELOPERS LTD,

Αιτητές,

ΚΑΙ

 

ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ,

Καθ΄ ων η αίτηση.

____________________

 

Ε. Κορακίδης, για  τους Αιτητές.

Δ. Καλλίγερος με Θ. Πιπερή (κα.), για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.:    Με την προσφυγή της η αιτήτρια εταιρεία ζητά:

 

«Απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου που γνωστοποιήθηκε με την Α.Δ.Π. 173, ημερομηνίας 8/2/2008 που αφορά την έγκριση σχεδίων πολεοδομικών ζωνών στον Δήμο Πέγειας στην επαρχία Πάφου και με την οποία το κτήμα του Αιτητή με αριθμό τεμαχίου 182 του Φ/Σ 44/08 του Δήμου Πέγειας εντάχθηκε κατά το μεγαλύτερο του μέρος σε ζώνη προστασίας και όχι σε οικιστική ζώνη να κηρύσσεται σαν άκυρη και στερούμενη οποιουδήποτε αποτελέσματος.»

 

 

Η αιτήτρια εταιρεία είναι, από τον Ιανουάριο 2007, εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια του  προαναφερόμενου κτήματος  (Αρ. 182, Φ/Σ 44/08), του οποίου η ανάπτυξη ρυθμίζεται από Δήλωση πολιτικής.

 

Στις 28.2.2003 δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας σύμφωνα με το εδάφιο 6 του άρθρου 34Α του του Περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου γνωστοποίηση για αναθεώρηση της Δήλωσης Πολιτικής με σκοπό την τροποποίηση των πολεοδομικών ζωνών της διοικητικής περιοχής του δήμου Πέγειας και άλλων κοινοτήτων  της επαρχίας Πάφου.

 

Υποβλήθηκαν, σε σχέση με την πιο πάνω γνωστοποίηση και αναφορικά με την επικείμενη τροποποίηση των πολεοδομικών ζωνών της διοικητικής περιοχής  Πέγειας, 170 ενστάσεις.

 

Μετά την υποβολή ενστάσεων μέσα στην καθορισμένη, από το Νόμο, προθεσμία και την εξέταση τους,  ο Υπουργός Εσωτερικών υπέβαλε πρόταση προς το Υπουργικό Συμβούλιο και  το τελευταίο ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχονται από το άρθρο 34Α(11) του Νόμου, ενέκρινε τα αναθεωρημένα σχέδια των πολεοδομικών ζωνών που αναφέρονταν στην πρόταση, εξουσιοδοτώντας τον Υπουργό Εσωτερικών να προβεί στη σχετική δημοσίευση και γνωστοποίηση της απόφασής του αναφορικά με την επικύρωση των πολεοδομικών ζωνών, σύμφωνα με το νόμο.

 

Η πιο πάνω απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, να εγκρίνει και να οριστικοποιήσει το Σχέδιο των πολεοδομικών ζωνών της περιοχής Πέγειας, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 8.2.2008 και αποτελεί το  αντικείμενο της εξεταζόμενης προσφυγής .

 

Με την εφαρμογή και οριστικοποίηση του Σχεδίου Πέγειας εντάχθηκε ένα μικρό μέρος του προαναφερομένου τεμαχίου  της αιτήτριας εταιρείας  σε οικιστική ζώνη ενώ το μεγαλύτερο του μέρος παρέμεινε σε ζώνη προστασίας .

 Η αιτήτρια  εταιρεία ισχυρίζεται ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε για την έκδοση της πιο πάνω απόφασης ήταν αυθαίρετη και έγινε καθ΄ υπέρβαση του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου. Ισχυρίζεται επίσης ότι η προσβαλλόμενη πράξη παραβιάζει το δικαίωμα ιδιοκτησίας της και αποτελεί συγκαλυμμένη απαλλοτρίωση του κτήματος της .

 

Οι καθ΄ ων η αίτηση αμφισβητούν το παραδεκτό της προσφυγής, υποστηρίζοντας ότι η προσβαλλόμενη πράξη αποτελεί πράξη κανονιστικού περιεχομένου και ως εκ τούτου εκφεύγει του αναθεωρητικού ελέγχου που προβλέπει το Άρθρο 146 του Συντάγματος.  Σε συνάρτηση επίσης με το παραδεκτό της προσφυγής εγείρουν και θέμα εννόμου συμφέροντος της αιτήτριας εταιρείας καθότι, όπως ανέφεραν, το τεμάχιο της και με βάση το προηγούμενο καθεστώς βρισκόταν σε ζώνη προστασίας. 

 

Από την άλλη πλευρά, ο ευπαίδευτος συνήγορος εκ μέρους της αιτήτριας εταιρείας αντιτάσσει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου δεν έχει γενικό και αόριστο χαρακτήρα εφόσον η οριστικοποίηση του Σχεδίου πολεοδομικών ζωνών  έχει  ειδικό χαρακτήρα καθώς επηρεαζόμενοι είναι μόνο οι ιδιοκτήτες των συγκεκριμένων περιοχών στις οποίες αφορούν οι τροποποιήσεις και των οποίων οι ενστάσεις έχουν απορριφθεί .

 

Θα πρέπει να υπομνηστεί  ότι ο καθορισμός πολεοδομικών ζωνών είναι, ως εκ της φύσεως του, πράξη αναγόμενη, ως προς την αναγκαιότητά της, στην εκτελεστική λειτουργία και, ως προς τον καθορισμό του περιεχομένου της, στη διοικητική λειτουργία.

 

Σύμφωνα λοιπόν με το μηχανισμό και τη διοικητική διαδικασία όπως αυτή   εφαρμόζεται στα πλαίσια του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου,  με σκοπό τον καθορισμό  και την αναθεώρηση των  Σχεδίων Ανάπτυξης συγκεκριμένης περιοχής , μετά την πάροδο της προθεσμίας των οκτώ μηνών από τη δημοσίευση της γνωστοποίησης και  την υποβολή ενστάσεων με βάση τις πρόνοιες του εδαφίου (10) του άρθρου 34Α,  ο Υπουργός Εσωτερικών καθορίζει τη διαδικασία μελέτης των υποβληθεισών ενστάσεων, με την οποία προετοιμάζεται  το έδαφος για την, από μέρους του, διατύπωση παρατηρήσεων και συστάσεων προς το Υπουργικό Συμβούλιο.

 

Σύμφωνα με την καθορισθείσα διαδικασία, η Επιτροπή Μελέτης Ενστάσεων και ο Διευθυντής Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως καταγράφουν τις  απόψεις και εισηγήσεις τους αντίστοιχα, αναφορικά με τις υποβληθείσες ενστάσεις, σε ειδικά έντυπα τα οποία στη συνέχεια υποβάλλονται  στον Υπουργό Εσωτερικών.

 

Ο  Υπουργός  Εσωτερικών, ακολούθως, μελετά το υλικό και αφού διαμορφώσει τις δικές του απόψεις, υποβάλλει πρόταση στο Υπουργικό Συμβούλιο στην οποία περιγράφονται οι τροποποιήσεις των πολεοδομικών ζωνών που θεωρεί αναγκαίες και δικαιολογημένες για την οριστικοποίηση του Σχεδίου της ανάπτυξης της συγκεκριμένης περιοχής. 

 

Σύμφωνα με το εδάφιο (11) του άρθρου 34Α του Νόμου ,  η τελική απόφαση ανήκει στο Υπουργικό Συμβούλιο το οποίο έχει την εξουσία να επικυρώσει  το Σχέδιο, ως έχει, ή να επιφέρει σ΄ αυτό τις, κατά την κρίση του, αναγκαίες τροποποιήσεις.

 

Από  το πιο πάνω πλαίσιο εφαρμογής του μηχανισμού της σχετικής  διοικητικής διαδικασίας προκύπτει ότι η  δημοσίευση του Σχεδίου για συγκεκριμένη περιοχή μέσω της Γνωστοποίησης  που εκδίδεται βάσει  του άρθρου  34Α (11) του Νόμου, καταλήγει στην έκδοση πολλαπλών ατομικών διοικητικών πράξεων και συνάμα αποτελεί το τέλος της σύνθετης διοικητικής ενέργειας.

 

Στην προκείμενη  περίπτωση, στη γνωστοποίηση της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου αναφερόταν   ρητά ότι το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να επικυρώσει τα σχέδια των πολεοδομικών ζωνών στη διοικητική περιοχή του Δήμου Πάφου και ότι αντίγραφα των εγκεκριμένων σχεδίων των ζωνών με το συγκεκριμένο κωδικό αριθμό είχαν κατατεθεί στα συγκεκριμένα τμήματα[1], διαθέσιμα για επιθεώρηση από κάθε ενδιαφερόμενο κατά τις εργάσιμες ημέρες και ώρες.

 

Είναι φανερό ότι η οριστικοποίηση του  Σχεδίου των πολεοδομικών ζωνών κατόπιν απόρριψης των ενστάσεων και επικύρωσης  του  από το Υπουργικό Συμβούλιο  αποτελεί την τελική πράξη στη διοικητική αλυσίδα και επομένως και στην προκείμενη περίπτωση η προσβαλλόμενη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου επηρεάζει κατά συγκεκριμένο τρόπο το κτήμα της αιτήτριας  εταιρίας ήτοι το καθεστώς ανάπτυξης του, θίγοντας τα συμφέροντα της  ως  ιδιοκτήτριας του συγκεκριμένου τεμαχίου γης, άσχετα με το αν, με την ίδια απόφαση,  επηρεάζεται και αριθμός άλλων ιδιοκτητών.

 

Ενόψει των πιο πάνω καταλήγω στο ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν έχει κανονιστικό χαρακτήρα αλλά αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, έτσι η αιτήτρια εταιρεία νομιμοποιείται να την προσβάλει έστω και αν μέρος του κτήματος της έχει ενταχθεί στην οικιστική ζώνη.  ( Δέστε, μεταξύ άλλων: Χάρης Κεραυνού και άλλοι v. Κυπριακής  Δημοκρατίας  (2007) 3 ΑΑΔ 398 και Αλεξάνδρου κ.α.  v. Υπουργικού Συμβουλίου, Υπόθεση αρ. 1691/05, ημερ. 12.3.2007).

 

Και εφόσον πρόκειται  για πράξη, εκ του νόμου (άρθρο 34Α (12)), δημοσιευτέα στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, η προθεσμία των 75 ημερών αρχίζει από την ημέρα της δημοσίευσης της (Δέστε:  L´ Union Nationale Ltd v. Συμβουλίου Αποχ. Λεμεσού-Αμαθούντας (1998) 3 Α.Α.Δ. 513, 525-528).

 

Προβάλλεται, μεταξύ άλλων, ως λόγος ακύρωσης ότι δεν εξετάστηκε η ένσταση του προηγούμενου ιδιοκτήτη και νυν μετόχου της αιτήτριας εταιρείας, κ. Φίλιππου Χαραλάμπους, σχετικά με την αναθεώρηση και τροποποίηση των πολεοδομικών ζωνών, στην έκταση που αφορούσε το συγκεκριμένο τεμάχιο γης. Το όνομα του κ. Χαραλάμπους, υποδεικνύει ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας εταιρείας, περιλαμβανόταν στα πρόσωπα που αναφέρονταν στον κατάλογο των ενιστάμενων ιδιοκτητών και τον οποίο κατάλογο επισύναψαν οι καθ΄ ων η αίτηση στην ένστασή τους. Παρόλα ταύτα  η ένσταση του κ. Χαραλάμπους  δεν έτυχε εξέτασης ή οποιασδήποτε απάντησης[2].  Εισηγείται επομένως, ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας, ότι η έλλειψη δέουσας έρευνας καθώς και η πλάνη ως προς το βαθμό επέκτασης της ζώνης προστασίας, στη συγκεκριμένη περιοχή καθιστούν, την  προσβαλλόμενη απόφαση, νομικά μεμπτή.

 

Σημειώνω παρενθετικά ότι οι  καθ΄  ων η αίτηση, κατά τις διευκρινίσεις,  δήλωσαν ότι δεν υπάρχει λόγος αμφισβήτησης ότι ο προηγούμενος ιδιοκτήτης υπέβαλε ένσταση, εφόσον μάλιστα υπάρχει τέτοιο όνομα στον κατάλογο ενστάσεων.

 

Κατά την αιτήτρια εταιρεία  μόνο το  βορειοανατολικό μέρος του τεμαχίου  της γειτνιάζει με δασική περιοχή. Υποδεικνύει συναφώς ότι μέρος του τεμαχίου της είχε απαλλοτριωθεί με αποτέλεσμα να κατασκευαστεί δημόσιος δρόμος και το κτήμα της να χωριστεί στα δύο, στο βορειοανατολικό και στο νοτιοδυτικό μέρος. Το νότιο μέρος, διευκρινίζει η αιτήτρια εταιρεία, το οποίο αποτελεί και το μεγαλύτερο μέρος του τεμαχίου  της,  δεν γειτνιάζει με τη δασική περιοχή αλλά με το δημόσιο δρόμο. Ωστόσο,  ακόμα και το μέρος εκείνο, λέγει η αιτήτρια,  που βρίσκεται νότια του δημόσιου δρόμου έχει ενταχθεί στην αναφερόμενη  ζώνη προστασίας. Εν πάση περιπτώσει,  ισχυρίζεται η αιτήτρια εταιρεία, δεν φαίνεται να έγινε οποιοσδήποτε προβληματισμός για τυχόν επηρεασμό της δασικής περιοχής από πιθανή μελλοντική οικιστική ανάπτυξη των  όμορων κτημάτων καθώς επίσης ελλείπει οποιοσδήποτε προσδιορισμός κριτηρίων που επέβαλλαν την επέκταση της ζώνης προστασίας.  Αλλά ούτε και φαίνεται να τέθηκαν  οποιαδήποτε στοιχεία ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου που να αιτιολογούν τη δημιουργία ζώνης προστασίας, τέτοιου πλάτους, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται δυσμενώς το μέρος του κτήματος της που παρέμεινε στη ζώνη προστασίας.   Καταλήγει η εισήγηση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται δέουσας έρευνας και κατ΄ επέκταση νόμιμης αιτιολογίας.

 

Κατέβαλα κάθε δυνατή προσπάθεια για εντοπισμό των εντύπων μελέτης ενστάσεων με τις εισηγήσεις του Υπουργείου Εσωτερικών, που αφορούν συγκεκριμένα στην  απορριφθείσα ένσταση του προηγούμενου ιδιοκτήτη του συγκεκριμένου τεμαχίου χωρίς αυτό να καταστεί εφικτό, παρόλο που συμβουλεύθηκα και το διοικητικό φάκελο.

 

Ο διοικητικός φάκελος δεν περιέχει οποιαδήποτε στοιχεία ή πρακτικά από τα οποία να φαίνεται   ότι η ένσταση του προηγούμενου ιδιοκτήτη διερευνήθηκε, ή να ρίχνουν φως στο αιτιολογικό έρεισμα  της προσβαλλόμενης απόφασης, στην έκταση που αφορά το συγκεκριμένο τεμάχιο της αιτήτριας εταιρείας (Δέστε:  Γεωργίου ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 236/00, ημερ. 28.11.2003 και Ζαντή κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 1100/00, ημερ. 9.7.2003).

 

Σύμφωνα με τη νομολογία η τήρηση πρακτικών είναι υποχρέωση κάθε οργάνου που ασκεί διοικητική λειτουργία γιατί συνιστά εχέγγυο για χρηστή διοίκηση και αναγκαία προϋπόθεση για την άσκηση αποτελεσματικού ελέγχου της νομιμότητας των διοικητικών πράξεων  (Δέστε,  μεταξύ άλλων: Medcon Construction and others v. The Republic (1968) CLR 535).

Καθίσταται επομένως, στην προκείμενη περίπτωση, αδύνατος ο δικαστικός έλεγχος του κύρους της προβαλλόμενης απόφασης και, ως εκ τούτου, αυτή είναι ακυρωτέα, στην έκταση που αφορά το συγκεκριμένο τεμάχιο της αιτήτριας εταιρείας.

 

Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, η προσφυγή πετυχαίνει και εκδίδεται Δηλωτική Απόφαση ως το αιτητικό της προσφυγής, αναφορικά με το συγκεκριμένο τεμάχιο των αιτητών.   Έξοδα €1.200.-, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των αιτητών.

 

 

 

                                                                Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,

                                                                             Δ.

 

 

/ΕΑΠ.