ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ  ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση  Αρ. 2/2009)

 

15 Σεπτεμβρίου, 2010

 

[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡA 28 KAI 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑ,

Αιτητής,

ΚΑΙ

 

ΑΡΧΗ ΛΙΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,

Καθ΄ ων η αίτηση.

____________________

 

Α. Κωνσταντίνου, για τον Αιτητή.

Στ. Μαξούτη (κα.) για Τ. Παπαδόπουλος και Συνεργάτες, για τους Καθ΄ ων η Αίτηση.

Ε. Νικολαίδου (κα.), για το Ε/Μ αρ. 1.

Ν. Παρτασίδου (κα.) για Α. Τριανταφυλλίδη, για το Ε/Μ αρ. 2.

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.:     Oι καθ΄ ων η αίτηση επαναδιόρισαν στις 13.11.2008 τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη ( 1. κ. Ανδρέα Παρμακλή, 2. κ. Παναγιώτη Αγαθοκλέους και 3 κ. Γιαννούλα Σιηττή,) στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού.

 

 Η τελευταία αυτή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση αποτελεί το αντικείμενο της εξεταζόμενης προσφυγής. Είχαν προηγηθεί τέσσερεις προηγούμενες αποφάσεις οι οποίες είχαν ακυρωθεί μετά από προσφυγή του ιδίου αιτητή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου[1].   Οι καθ΄ ων η αίτηση, μετά από επανεξέταση, διόριζαν εκ νέου τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη με αναδρομική ισχύ από τις 3.10.01, που ήταν η ημερομηνία του αρχικού διορισμού τους .

 

Στην τελευταία δικαστική απόφαση,  ημερομηνίας 5.9.2008 κρίθηκε ότι δεν δόθηκε η αναγκαία ειδική και επαρκής αιτιολογία κατά την τέταρτη επανεξέταση αναφορικά με την απόκλιση από τους καθ΄  ων η αίτηση , από τις σχετικές δικές τους προηγούμενες διαπιστώσεις περί κατοχής του πλεονεκτήματος από τον αιτητή.

 

 

Στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης προβλέπεται το εξής  πλεονέκτημα:

 

"(δ) Γνώση ή/και πείρα σε θέματα που αφορούν στη διοίκηση και λειτουργία των λιμανιών ή σε εργατικά θέματα ή στη διοίκηση και εκπαίδευση προσωπικού ή στις δημόσιες σχέσεις ή γνώση άλλων ξένων γλωσσών θα θεωρηθούν ως επιπρόσθετα προσόντα" .

 

Παραθέτω απόσπασμα από την τελευταία δικαστική απόφαση (Γεώργιος Παπάς ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Υποθ. αρ. 2449/2006, ημερ. 5.9.2008) , που οδήγησε στην τελευταία επανεξέταση:

 

«Ενώ ο αιτητής είχε πιστωθεί με το πλεονέκτημα της γνώσης στη λειτουργία και διοίκηση λιμανιών στη βάση της αναλυτικής κατάστασης των μαθημάτων που παρακολούθησε στο State University of New York Maritime College, τόσο στις 20.12.02 όσο και στις 17.12.04, εν τούτοις χωρίς να καταγράφει οποιαδήποτε ειδική αιτιολογία του αφαιρέθηκε αυτό το πλεονέκτημα, απλά με τη νεοφανή θεώρηση ότι απαιτείτο σωρευτική γνώση τόσο στη διοίκηση όσο και στη λειτουργία των λιμανιών. Όμως αυτό ήταν ήδη διαπιστωμένο εκ των προτέρων από τους καθ΄ ων και δεν θα μπορούσε να αποτελέσει αιτιολογία για απόκλιση από τις σχετικές δικές τους προηγούμενες διαπιστώσεις. Πρόσθετα, για αιτιολογημένη απόκλιση, θα αναμενόταν η διαμόρφωση ενός πειστικού σκεπτικού όπου θα καταγραφόταν, για παράδειγμα, μια ανάλυση των μαθημάτων που περιέχονταν στο μεταπτυχιακό του αιτητή ώστε να εξηγηθεί για ποιο λόγο τα μαθήματα τα οποία περιγράφονταν και θεωρούνταν από τον αιτητή ως σχετικά προς την απόκτηση γνώσης για τη διοίκηση λιμανιών, δεν θα μπορούσαν να γίνονταν δεκτά ως τέτοια. Τη στιγμή, μάλιστα, που οι ίδιοι οι καθ΄ ων στις προηγούμενες αποφάσεις τους θεώρησαν με ειδική αναφορά «…. στην αναλυτική κατάσταση των μαθημάτων που παρακολούθησε στο State University of New York Maritime College ….» ως παρέχοντα γνώση στη λειτουργία και διοίκηση λιμανιών.

 

 Υπενθυμίζεται ότι με βάση την αναλυτική κατάσταση των μαθημάτων αυτών που ο αιτητής είχε επισυνάψει στην πρώτη προσφυγή του (και είναι τώρα επισυνημμένη ως έγγραφο 2 στην παρούσα γραπτή αγόρευση του), αρκετά μαθήματα έχουν αναφορά σε «management» και είναι επιτρεπτό να υποτεθεί (με βάση τις προηγούμενες αποφάσεις των καθ΄ ων), ότι αυτά τα μαθήματα είχαν αποτελέσει αντικείμενο εξέτασης από τους καθ΄ ων, με εύλογη την κατάληξη ότι ο αιτητής στη βάση αυτή είχε την απαιτούμενη γνώση στη διοίκηση λιμανιών. Η αλλαγή επομένως στη στάση των καθ΄ ων θα ήταν επιτρεπτή, με ρητή και εξειδικευμένη αναφορά στα ίδια αυτά μαθήματα, ανεξάρτητα από τη σωρευτική απαίτηση για γνώση στη λειτουργία και τη διοίκηση.»

 

 

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής, στη συνέχεια,  κατά τη συνεδρίαση του στις 13.11.2008 και αφού έλαβε  υπόψη την τελευταία ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 5.9.2008 και  τα ενώπιόν του στοιχεία, αποφάσισε ομόφωνα τον επαναδιορισμό των ίδιων ενδιαφερόμενων προσώπων επειδή, καθώς σημείωσε στο σχετικό πρακτικό, (ι) έχουν όλα τα προαπαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσία προσόντα και  (ιι) διαθέτουν το πλεονέκτημα. Επίσης, ως αιτιολόγηση του επαναδιορισμού των ίδιων ενδιαφερομένων προσώπων, το διοικητικό συμβούλιο της Αρχής κατέγραψε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα σχετικά:

 

«Σε σχέση με τον κ. Παπά ο οποίος διαθέτει μεταπτυχιακό με θέμα "Transportation Management in Shipping" το Συμβούλιο έκρινε ότι διαθέτει πρόσθετο μη απαιτούμενο προσόν, συναφές με τα καθήκοντα της θέσης. Ενόψει τούτου του δίνεται η ανάλογη βαρύτητα η οποία, βάσει της νομολογίας, είναι περιορισμένη.

 

Όσον αφορά το κον Παναγιώτη Αγαθοκλέους, αναφέρεται ότι διαθέτει πρόσθετα προσόντα, βλ. παράγραφο 3.8.6, τα οποία δεν χρειάστηκε να προσμετρήσουν ώστε να του δοθεί το πλεονέκτημα που καθορίζεται από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης και συνεπώς τους δόθηκε η δέουσα βαρύτητα ως πρόσθετα προσόντα (βλ. παράγραφο 3.8.6). Σημειώνεται ότι ο κος Αγαθοκλέους διαθέτει πέραν από τα πρόσθετα προσόντα και το πλεονέκτημα που καθορίζεται από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης, βλ. παράγραφο 3.9.3.

 

Όσον αφορά τον κ. Παρμακλή, αναφέρεται ότι διαθέτει πρόσθετο μη απαιτούμενο προσόν, βλ. παράγραφο 3.8.8, το οποίο δεν προσμέτρησε ώστε να του δοθεί το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης, βοηθητικό στην άσκηση των καθηκόντων του Διοικητικού Λειτουργού, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3.8.8, του οποίου δίνεται η ανάλογη πολύ περιορισμένη βαρύτητα.

 

…………………………………………………………………………………

 

Για το συγκεκριμένο θέμα της πείρας , το Συμβούλιο έκρινε ότι η οποιαδήποτε πείρα δεν αποτελεί προαπαιτούμενο ή πλεονέκτημα με βάση το Σχ. Υπηρεσίας της θέσης.

 ………………………………………………………………………………………

 

Ο κ. Γ. Παπάς συγκρινόμενος με την κα Γ. Σιηττή, το Συμβούλιο διαπίστωσε ότι ο κ. Γ. Παπάς διαθέτει μεταπτυχιακό, βοηθητικό στην άσκηση των καθηκόντων και για το οποίο θα μπορούσε να δοθεί περιορισμένη βαρύτητα ως πρόσθετο και μη προβλεπόμενο από το Σχ. Υπηρεσίας της θέσης, ωστόσο για την περίπτωση της κας Γ. Σιηττή, η οποία για 20 χρόνια ήταν Λιμενικός Λειτουργός αλλά μετατέθηκε στα Κ. Γραφεία για να ασκεί διοικητικά καθήκοντα, το Συμβούλιο έκρινε ότι αυτή η πολύχρονη εμπειρία της με πραγματική ενασχόληση με τα καθήκοντα του Διοικητικού Λειτουργού, της προσδίδει αξία η οποία προσμετρά και συγκρινόμενη με τον κ. Γ. Παπά, υπερτερεί, αφού ο κ. Γ. Παπάς εργάστηκε για μερικά μόνο χρόνια σε ναυτιλιακά γραφεία.

 

Ο κ. Γ. Παπάς, σε σχέση με τον κ. Α. Παρμακλή, διαθέτει πρόσθετο και μη προβλεπόμενο προσόν (μεταπτυχιακό) για το οποίο, βάσει της νομολογίας, δίνεται περιορισμένη βαρύτητα και ο κ. Παρμακλής διαθέτει πρόσθετο, μη προβλεπόμενο προσόν, βοηθητικό με τα καθήκοντα της θέσης το οποίο έχει πολύ περιορισμένη βαρύτητα. Όσον αφορά την πείρα, η πείρα του κου Παρμακλή στη διοίκηση και εκπαίδευση προσωπικού έχει κριθεί ως συναφής με τα καθήκοντα της θέσης (βλ. παράγραφο 3.9.2) και έχει καλυφθεί και από δεδικασμένο, σε αντίθεση με τον κ. Παπά (βλ. παράγραφο 3.9.4) ο οποίος έχει αποκτήσει πείρα περιορισμένη και εξειδικευμένη σε κάποιους τομείς της λειτουργίας των λιμανιών - λόγω της ενασχόλησής του μόνο με τον κύκλο εργασιών ναυτιλιακών γραφείων ­χωρίς να μπορεί να του προσδοθεί πείρα γενική που να άπτεται όλων των λειτουργιών διοίκησης λιμανιών ή διοίκησης και εκπαίδευσης προσωπικού. Ενόψει των πιο πάνω και σε σχέση με το συγκεκριμένο σημείο, η πείρα αυτή του κ. Παρμακλή και το πρόσθετο προσόν του, δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν έκδηλη υπεροχή έναντι του κου Α. Παρμακλή. Νομολογιακή αρχή για να γίνει αποδεκτή προσφυγή είναι η απόδειξη έκδηλης εκ μέρους του αιτητή υπεροχής. Η πείρα του κου Γ. Παπά δεν έχει κριθεί απόλυτα συναφής ή βοηθητική με τα καθήκοντα της θέσης αφού δεν καλύπτει πλήρως τα θέματα «διοίκησης και λειτουργίας λιμανιών» ή «διοίκησης και εκπαίδευσης προσωπικού», όπως αναφέρεται και στην παράγραφο 3.9.4.

Το θέμα της εξέτασης της μη κατοχής πείρας σχετικής με τα καθήκοντα της θέσης, εκ μέρους του κου Παπά και της δέουσας διερεύνησης που έγινε, καλύπτεται και από δεδικασμένο, με βάση την απόφαση του Δικαστή κου Στ. Ναθαναήλ, ημερομηνίας 5.9.2008 (σελίδα 12-13).

 

Σε σχέση με τον κ. Αγαθοκλέους και όσον αφορά τα προσόντα, ο κ. Αγαθοκλέους υπερτερεί έναντι του, αφού διαθέτει και πρόσθετο προσόν βοηθητικό στην άσκηση των καθηκόντων της θέσης για το οποίο του δίνεται η ανάλογη σημασία και άλλο πρόσθετο προσόν για το οποίο του δίνεται οριακή βαρύτητα.

 

Σε σχέση με την πείρα που ο κ. Γ. Παπάς διαθέτει σε σύγκριση με τον κ. Αγαθοκλέους, το Συμβούλιο έκρινε ότι η πείρα του κου Αγαθοκλέους έχει κριθεί ως συναφής με τα καθήκοντα της θέσης (βλ. παράγραφο 3.9.3) και έχει καλυφθεί και από δεδικασμένο σε αντίθεση με την πείρα του κου Παπά, όπου ισχύουν τα όσα το Συμβούλιο ανέφερε σε σχέση με τον κ. Παρμακλή».

 

 

Ο αιτητής  διατείνεται ότι η πιο πάνω απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου είναι λανθασμένη. Παραπονείται ο αιτητής για το νέο διορισμό των ενδιαφερόμενων προσώπων και την προτίμηση αυτών έναντι του ιδίου.

 

Προβάλλεται ως λόγος ακύρωσης  ότι οι καθ΄  ων η αίτηση πλανήθηκαν σε σχέση με την πείρα των ενδιαφερόμενων μερών και ότι είναι ο ίδιος ο αιτητής που υπερέχει σε πείρα. Η πείρα του, ισχυρίζεται ο αιτητής, αρχίζει από το 1993 ενώ η πείρα του Ενδιαφερόμενου Μέρους κ. Π. Αγαθοκλέους από το 1996 και του Ενδιαφερόμενου Μέρους κ. Α. Παρμακλή από το 2000.  Υποβάλλει συναφώς ο αιτητής οτι τα καθήκοντα της θέσης ήταν καθαρά διοικητικά και αυτό φαίνεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης. Τέτοια καθήκοντα ισχυρίζεται ότι ασκούσε και τέτοια ήταν η πείρα του, καθώς αναφέρει ότι διετέλεσε Assistant Operations Manager και Planning and Administration Coordinator, από το 1993 μέχρι τον ουσιώδη χρόνο, 3/9/2001, ημερομηνία  λήψης της αρχικής απόφασης της Αρχής για διορισμό των Ενδιαφερομένων Μερών στην επίδικη θέση.  Αναφέρει συναφώς ο αιτητής ότι οι καθ΄ ων η αίτηση έκριναν πως ο αιτητής είχε πείρα μόνο στη λειτουργία λιμανιών, ενώ για το Ενδιαφερόμενο Μέρος κ. Α. Παρμακλή έκριναν ότι είχε πείρα στη διοίκηση και εκπαίδευση προσωπικού και για το Ενδιαφερόμενο Μέρος κ. Π. Αγαθοκλέους ότι είχε (α) πείρα σε εργατικά θέματα, (β) πείρα στη διοίκηση και εκπαίδευση προσωπικού, (γ) πείρα στις δημόσιες σχέσεις, χωρίς ωστόσο, υποδεικνύει ο αιτητής, να ληφθεί υπόψη ότι η δική του πείρα ήταν διάρκειας 8 ετών (1993-3/9/2001) ενώ η αντίστοιχη πείρα του κ. Α. Παρμακλή ήταν μόνο μερικών μηνών και του κ. Π. Αγαθοκλέους ήταν κατά τρία χρόνια λιγότερη εκείνης του ιδίου (1996-3/9/2001).

 

Η πιθανότητα της πλάνης είναι εμφανής, υποβάλλει στη συνέχεια ο αιτητής, εφόσον στα καθήκοντα της θέσης δεν γίνεται αναφορά στη  λειτουργία και διοίκηση λιμανιών και στη διοίκηση και εκπαίδευση προσωπικού.

 

Και αν ακόμη ήταν ορθή η κρίση ότι η πείρα του αιτητή στη λειτουργία μόνο λιμανιών δεν ήταν απόλυτα συναφής ενώ  η πείρα των ενδιαφερόμενων προσώπων  ήταν απόλυτα συναφής,  δημιουργείται και πάλι η αμφιβολία, σύμφωνα πάντοτε με τη θέση του αιτητή,  κατά πόσο η μικρότερη πείρα των ενδιαφερόμενων προσώπων και ιδιαίτερα η ολιγόμηνη πείρα του κ. Α. Παρμακλή θα μπορούσε να εξουδετερώσει την 8χρονη πείρα του αιτητή.

 

Εισηγείται περαιτέρω ο αιτητής ότι υπάρχει και παραβίαση του δεδικασμένου εφόσον στις Συνεκδικαζόμενες Προσφυγές 59/2005 και 62/2005, Ηλία Σάββα και Γεώργιου Παπά ν Αρχής Λιμένων Κύπρου, ημερ. 28.7.2006,  η πράξη διορισμού των Ενδιαφερομένων Μερών είχε ακυρωθεί και για το λόγο ότι  δεν είχε διεξαχθεί  δέουσα έρευνα για τη διάρκεια της πείρας των   διαδίκων, η οποία προσμετρούσε και στην αντίστοιχη αξία τους. Συνακόλουθα,  καταλήγει η εισήγηση του αιτητή, η διάρκεια της πείρας του (στοιχείο που προσμετρούσε στην αξία του καθενός),  δεν διερευνήθηκε επαρκώς από το διοικητικό συμβούλιο, ώστε αυτό να μπορεί να καταλήξει στο ποιος από τους διαδίκους, ως περισσότερο έμπειρος, έχει και συναφή υπεροχή στο στοιχείο της αξίας.

 

Η πλάνη του καθ' ου η αίτηση Συμβουλίου ως προς την πείρα του αιτητή έχει και άλλη διάσταση,  υποβάλλει στη συνέχεια ο αιτητής.  Κρίθηκε  ότι ο αιτητής διαθέτει το πλεονέκτημα μόνο σε σχέση με τη γνώση του στη λειτουργία και διοίκηση λιμανιών και τη γνώση του στη διοίκηση και εκπαίδευση προσωπικού και  ότι η πείρα του αυτή δεν συνιστά πλεονέκτημα. Αντίθετα η Αρχή έκρινε ότι ο κ. Α. Παρμακλής διαθέτει το πλεονέκτημα της γνώσης και της πείρας (στη διοίκηση και εκπαίδευση προσωπικού), ο κ. Αγαθοκλέους   διαθέτει το πλεονέκτημα της γνώσης και της πείρας (σε εργατικά θέματα, στη διοίκηση και εκπαίδευση προσωπικού και στις δημόσιες σχέσεις) και ότι η κα. Γ. Σιηττή διαθέτει το πλεονέκτημα της γνώσης και της πείρας (στη διοίκηση και λειτουργία των λιμανιών).  Σύμφωνα όμως με τη νομολογία , αναφέρει ο ευπαίδευτος συνήγορος κ. Κωνσταντίνου για τον αιτητή , μόνο ένα μέρος της πείρας μπορεί να θεωρηθεί ως απαραίτητο προσόν ή πλεονέκτημα και το υπόλοιπο μέρος της , το επιπρόσθετο, μπορεί να λογισθεί ως πείρα που προσθέτει στην αξία και καταλληλότητα του κατόχου της. Είναι επομένως ανεπίτρεπτο, υποβάλλει  ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον αιτητή, η ίδια χρονική περίοδος της πείρας να λαμβάνεται υπόψη και να χρησιμοποιείται δύο φορές όπως συνέβη στην προκείμενη περίπτωση, όπου η ίδια πείρα των Ενδιαφερομένων Μερών χρησιμοποιήθηκε μια φορά ως πλεονέκτημα και μια φορά ως πείρα που προσθέτει στην αξία και καταλληλότητα τους. Καταλήγει η εισήγηση του κ. Κωνσταντίνου  ότι,  εφόσον η  Αρχή δεν είχε πιστώσει  στον αιτητή καμιά πείρα ως πλεονέκτημα, τα  8 χρόνια πείρας του (έστω και όχι απόλυτα συναφούς) θα έπρεπε τουλάχιστον να του είχαν πιστωθεί  ως πείρα που προσθέτει στην αξία και καταλληλότητά του. Περαιτέρω υποβάλλει ο αιτητής ότι  αυθαίρετα και πεπλανημένα το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάνθηκε ότι η εργασία του στη ναυτιλιακή εταιρεία ‘Lygmar Shipping Inc', στις ΗΠΑ κατά την περίοδο  1993-1996, εγίνετο σε μερική βάση θεωρώντας  πεπλανημένα ότι ο αιτητής,  κατά την ίδια εκείνη χρονική περίοδο,  φοιτούσε στο πανεπιστήμιο για  την απόκτηση του μεταπτυχιακού του (Master of Science Transportation Management in  Shipping). Την περίοδο 1993-1996,  ισχυρίζεται ο αιτητής, δεν φοιτούσε στο πανεπιστήμιο, αλλά ετοίμαζε τη διατριβή του. Είχε περατώσει με επιτυχία τα μαθήματα το ακαδημαϊκό έτος 1993 και από το 1993 (Fall Term) μέχρι το 1996 (Fall Term) είχε ολοκληρώσει τη διατριβή του (Thesis Seminar Ι και II). Συνακόλουθα, η θεώρηση του Συμβουλίου ότι η  τριετής  εργασία του στον πιο πάνω οίκο δεν ήταν σε πλήρη βάση είναι αυθαίρετη και πεπλανημένη. Κάνει επίσης αναφορά στην  τελευταία ακυρωτική απόφαση, συγκεκριμένα  στη σελ.3,  όπου παρατηρεί ότι ο Δικαστής Ναθαναήλ επεσήμανε  τα ακόλουθα σχετικά:­

 

«Ο αιτητής κατέχει τους τίτλους B.Sc. Information Systems Management, M.Sc. Transportation Management in Shipping και Certificate in Advanced Chartering Problems, όλα από πανεπιστήμια της Νέας Υόρκης. Περαιτέρω, από το 1993 μέχρι το 1996, εργάστηκε σε ναυτικό οίκο στην Αμερική, ενώ από το 1996 εργοδοτείται σε Κυπριακή εταιρεία ως Planning  and Administration Coordinator διεκδικώντας έτσι σχετική πείρα και γνώσεις που πληρούν τις προϋποθέσεις του σχεδίου υπηρεσίας για την επιδιωκόμενη από τον αιτητή θέση, πρώτου διορισμού ως Διοικητικός Λειτουργός.»

  

 

Αναφορικά με τους πιο πάνω ισχυρισμούς του αιτητή περί πλάνης ως προς τη στάθμιση της  πείρας των διαδίκων,  τόσο ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους καθών η αίτηση όσο και ευπαίδευτοι συνήγοροι των  ενδιαφερόμενων μερών Παρμακλή και Αγαθοκλέους υποδεικνύουν ότι σημασία δεν έχει η διάρκεια της οποιασδήποτε πείρας κατέχουν οι υποψήφιοι αλλά η κατοχή πείρας που είναι συναφής με τα καθήκοντα της θέσης. Στην προκείμενη περίπτωση, επισημαίνουν, κρίθηκε από τους καθ' ων η αίτηση ότι τα  ενδιαφερόμενα  μέρη  υπερέχουν  σε πείρα, αφού διαθέτουν πείρα συναφή με τα καθήκοντα της θέσης. Αντίθετα, ο αιτητής, παρόλο που διαθέτει κάποια πείρα σε κάποιους τομείς της λειτουργίας λιμανιών, την οποία διαπίστωσαν και συνεκτίμησαν οι καθ' ων η αίτηση, εντούτοις δεν διαθέτει πείρα απόλυτα συναφή με τα καθήκοντα της θέσης.

 

Στα πρακτικά της συνεδρίας του Διοικητικού Συμβουλίου 13.11.2008, των καθ' ων η αίτηση, στην παράγραφο 3.10 αναφέρονται τα ακόλουθα σχετικά:

 

«Η πείρα του κου Γ. Παπά δεν έχει κριθεί απόλυτα συναφής ή βοηθητική για τα καθήκοντα της θέσης αφού δεν καλύπτει πλήρως τα θέματα «διοίκησης και λειτουργίας λιμανιών» ή «διοίκησης και εκπαίδευσης προσωπικού» όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3.9.4».

 

 

Συμφωνώ με την πιο πάνω τοποθέτηση των ευπαιδεύτων συνηγόρων λαμβάνοντας υπόψη ότι τα θέματα «διοίκησης και λειτουργίας λιμανιών» και «διοίκησης και εκπαίδευσης προσωπικού», έχουν κριθεί κατά τρόπο δεσμευτικό, με την απόφαση του Δικαστηρίου στην Προσφυγή αρ. 2449/2006 , ότι αφορούν στις αρμοδιότητες των διαφόρων υπηρεσιών των καθ' ων η αίτηση και συναρτώνται με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης.

 

Στην  Προσφυγή αρ. 2449/2006,  Γεωργίου Παπά ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου ημερ. 23.11.2008,  το Δικαστήριο αποφάσισε ότι:

 

«Ορθά οι συνήγοροι του Π. Αγαθοκλέους στη δική τους αγόρευση τονίζουν ότι τα καθήκοντα της θέσης του διοικητικού λειτουργού συναρτώνται με τις αρμοδιότητες των διαφόρων υπηρεσιών των καθ' ων και σαφώς τα περί διοίκησης και λειτουργίας λιμανιών και περί διοίκησης και εκπαίδευσης προσωπικού, αφορούν αρμοδιότητες των καθ' ων σε διάφορες υπηρεσίες, εφόσον και τα ίδια τα σχέδια υπηρεσίας καθορίζουν ως επιπρόσθετο προσόν, γνώση και/ή πείρα στα ως άνω. Επομένως έγινε η δέουσα διερεύνηση και δεν υπάρχει οτιδήποτε λανθάνον σ' αυτή την πτυχή.»

 

 

Επίσης στην πιο πάνω  απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου αποφασίστηκε ότι έγινε η δέουσα διερεύνηση σε σχέση με την πείρα του αιτητή σε συσχετισμό με τα καθήκοντα της θέσης.  Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:

 

 «Τέλος, όσον αφορά το λόγο ότι οι καθ' ων πλανήθηκαν ως προς τη μη εξέταση της πείρας του αιτητή σε συσχετισμό με τα καθήκοντα της θέσης, εκτίμησαν δε μόνο την πείρα και το μεταπτυχιακό σε σχέση με το επιπρόσθετο προσόν, κρίνεται ότι οι καθ' ων διερεύνησαν τη σχετική πείρα σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης ενόψει του ότι ρητά στην απόφαση τους έχουν καταγράψει ότι ο αιτητής δεν έχει πείρα που είναι απόλυτα συναφής ή βοηθητική με τα καθήκοντα της θέσης (Παράρτημα «8» στην ένσταση, σελ. 12). Έγινε επομένως σαφώς αναφορά στα καθήκοντα της θέσης και η πρόσθετη αναφορά σε θέματα διοίκησης και λειτουργίας λιμανιών ή διοίκησης και εκπαίδευσης προσωπικού, δεν αφορά μόνο στην ύπαρξη του πλεονεκτήματος διότι οι καθ' ων συνέδεσαν με το συνδετικό «και» τα ευρύτερα αυτά θέματα και με τα όσα καταγράφονται στην παρ. 2.4.4 της δικής τους απόφασης. ... Επομένως έγινε η δέουσα διερεύνηση και δεν υπάρχει οτιδήποτε λανθάνον σ' αυτή την πτυχή.»

 

 

Οι πιο πάνω  διαπιστώσεις του Δικαστηρίου αποτελούν  δεδικασμένο το οποίο συνακόλουθα δέσμευε τους καθ' ων η αίτηση κατά την επανεξέταση και κατά συνέπεια οι καθ' ων η αίτηση δεν μπορούσαν  να αγνοήσουν τη συναφή πείρα των ενδιαφερόμενων μερών  στους συγκεκριμένους τομείς.

Ο ισχυρισμός επομένως του αιτητή ότι τα καθήκοντα της επίδικης θέσης είναι καθαρά διοικητικά και δεν αφορούν στη λειτουργία και διοίκηση λιμανιών ούτε στη διοίκηση και εκπαίδευση προσωπικού, προσκρούει στο δεδικασμένο και στα όσα ρητά αναφέρονται στην απόφαση του Δικαστηρίου στην προσφυγή αρ. 2449/2006 πιο πάνω .

 

Συνεπώς η νομιμότητα της κρίσης του διοικητικού συμβουλίου αναφορικά με την προσέγγισή του ως προς την πείρα των διαδίκων , δεν επιδέχεται αμφισβήτησης αφού αποτελεί ζήτημα το οποίο έχει ήδη κριθεί από το Δικαστήριο με την προσφυγή αρ. 2449/2006.

 

Εξάλλου ο αιτητής,  δεν αμφισβήτησε με έφεση τη δικαστική κρίση αναφορικά με την πτυχή αυτή της πείρας των διαδίκων. Υπενθυμίζεται στο σημείο αυτό ότι  η δυνατότητα και επιτυχόντος προσφεύγοντος να ασκήσει έφεση εχει αναγνωριστεί  από την Ολομέλεια στη Θεοδούλου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2001) 3(Β) Α.Α.Δ. 796.

 

Από τα πρακτικά της συνεδρίας των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 13.11.2008 προκύπτει ότι οι καθ' ων η αίτηση εξέτασαν όλη τη διάρκεια της πείρας τόσο του αιτητή όσο και των ενδιαφερόμενων μερών και στήριξαν την κρίση τους  στη βάση της συνάφειας της πείρας που διαθέτουν, σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης. 

Συγκεκριμένα όσον αφορά την πείρα του αιτητή σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, αναφέρθηκε από τους καθ' ων η αίτηση ότι ο αιτητής «έχει αποκτήσει πείρα περιορισμένη και εξειδικευμένη σε κάποιους τομείς της λειτουργίας των λιμανιών - λόγω της ενασχόλησης του μόνο με τον κύκλο εργασιών ναυτιλιακών γραφείων - χωρίς να μπορεί να του προσδοθεί πείρα γενική που να άπτεται όλων των λειτουργιών «διοίκησης λιμανιών ή διοίκησης και εκπαίδευσης προσωπικού».

 

Η  πιο πάνω διαπίστωση των καθ' ων η αίτηση ήταν εύλογα επιτρεπτή, κατά την κρίση μου, στη βάση των στοιχείων που ήταν ενώπιον των καθ' ων η αίτηση και τα οποία είχαν προσκομιστεί από τον αιτητή κατά τον ουσιώδη χρόνο. Συμμορφούμενοι οι καθ΄ ων η αίτηση με την ακυρωτική απόφαση, κατά την επανεξέταση, προέβηκαν στην εξέταση των στοιχείων εκείνων  και με αναφορά σε αυτά απεφάσισαν ότι δεν κατεχόταν από τον αιτητή τέτοια πείρα σε σχέση με τη διοίκηση λιμανιών ή την εκπαίδευση και διοίκηση προσωπικού.

 

Δεν θεωρώ ότι η επιστολή της εταιρείας «Lygmar Shipping», αποτελεί πειστικό στοιχείο αντίκρουσης της διαπίστωσης  ότι η εργασία του αιτητή στην εταιρεία εκείνη είχε πραγματοποιηθεί ταυτόχρονα με τη φοίτηση του για απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου. Οι  ισχυρισμοί που προβάλλονται μέσω της γραπτής αγόρευσης του δικηγόρου του αιτητή, ότι η εργασία του αιτητή παρεχόταν σε μόνιμη βάση και ότι τα μαθήματα για την απόκτηση του μεταπτυχιακού του τίτλου ήταν νυχτερινά δεν έχουν επαρκώς τεκμηριωθεί αλλά ακόμη και στην  περίπτωση που τέτοιοι ισχυρισμοί ευσταθούσαν, δεν θα μπορούσαν , κατά την κρίση μου, να  ανατρέψουν το εύλογο της διαπίστωσης   των καθ΄ ων η αίτηση σε σχέση με το ζήτημα.

 

Όπως εύστοχα παρατηρεί ο ευπαίδευτος συνήγορος εκ μέρους του κ. Αγαθοκλέους, το γεγονός ότι αναφέρεται στην επιστολή της εταιρείας «Lygmar Shipping»,  ότι ο αιτητής εργάστηκε ως «Assistant» στο Operations Department (και όχι ως Assistant Operations Manager όπως λανθασμένα ισχυρίζεται ο αιτητής), δεν του παρέχει αυτόματα πείρα στη διοίκηση και  εκπαίδευση προσωπικού στην εταιρεία Lygmar Shipping. Στην επιστολή δεν γίνεται αναφορά σε θέματα «διοίκησης και εκπαίδευσης προσωπικού» γεγονός που καθιστά εύλογα επιτρεπτή την κρίση των καθ' ων η αίτηση ότι δεν μπορεί να  προσδοθεί στον αιτητή πείρα γενική που να άπτεται όλων των λειτουργιών «διοίκησης λιμανιών ή διοίκησης και εκπαίδευσης προσωπικού». Περαιτέρω, αναφορικά με την εργασία του αιτητή στην εταρεία «Shoham», το Διοικητικό Συμβούλιο κατέγραψε ότι  ο αιτητής παρέλειψε να παρουσιάσει οποιοδήποτε στοιχείο, πέρα από το πιστοποιητικό αποδοχών του για το έτος 2000 και την προσωπική του κάρτα, που να τεκμηριώνει πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης, σ΄ αντίθεση με τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα των οποίων τόσο η γνώση όσο και η πείρα τους σε εργατικά θέματα, στη διοίκηση και εκπαίδευση προσωπικού και στις δημόσιες σχέσεις είχαν τεκμηριωθεί.  Εξάλλου το  θέμα της κατοχής της γνώσης και πείρας  από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στους συγκεκριμένους τομείς καλυπτόταν και από το δεδικασμένο με βάση την απόφαση του Δικαστή Γαβριηλίδη της 28.7.2006.

 

Προκύπτει από τα πρακτικά της επίδικης επανεξέτασης ότι οι  καθ' ων η αίτηση συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα ουσιώδη πραγματικά δεδομένα με αποτέλεσμα η διαπίστωση ότι ο αιτητής δεν κατείχε πείρα απόλυτα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης και /ή υστερούσε σε πείρα έναντι των ενδιαφερομένων μερών να είναι εύλογη και αιτιολογημένη.

 

Ο αιτητής ισχυρίζεται επίσης πλάνη της καθ' ης η αίτηση Αρχής ως προς τα προσόντα, ότι δεν αξιολόγησε τα πρόσθετα προσόντα των διαδίκων και δεν καθόρισε επακριβώς τη βαρύτητα που έδωσε στα πρόσθετα προσόντα του αιτητή και των Ενδιαφερομένων Μερών . Καταλήγει η εισήγηση ότι είναι ο αιτητής που υπερέχει σε πρόσθετα προσόντα, όχι τα Ενδιαφερόμενα Μέρη, όπως πεπλανημένα έκρινε η Αρχή.

 

Οι πιο πάνω ισχυρισμοί περί προσόντων δεν μπορούν  να εξεταστούν για το λόγο ότι οι διαπιστώσεις των καθ' ων η αίτηση σε σχέση με τα πρόσθετα, μη απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα που διαθέτουν τόσο ο  αιτητής όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη  είναι οι ίδιες όπως και στις προηγηθείσες επανεξετάσεις. Παρατηρώ επίσης ότι ο αιτητής δεν είχε προβάλει τους  συγκεκριμένους  ισχυρισμούς  με την προσφυγή αρ. 2449/2006 και ως εκ τούτου κωλύεται σύμφωνα με τη νομολογία να τους εγείρει στην παρούσα διαδικασία  αφού οι καθ' ων η αίτηση δεν προέβησαν σε οποιαδήποτε νέα διαπίστωση σε σχέση με τα προσόντα των υποψηφίων.

 

Οι  καθ' ων η αίτηση διενήργησαν την τελευταία επανεξέταση, διορθώνοντας τα σημεία εκείνα που κρίθηκαν με την απόφαση στην Προσφυγή αρ. 2449/2006 ως τρωτά και σεβόμενοι ταυτόχρονα και τις διαπιστώσεις του Δικαστηρίου σε σχέση με τα σημεία εκείνα που κρίθηκαν ως ορθά, αφού είναι νομολογημένο ότι η επανεξέταση διενεργείται με βάση το ακυρωτικό αποτέλεσμα και όχι εφ'όλης της ύλης (Δέστε την απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας στη Ναζίρης ν. Ρ.Ι.Κ. (2007)3 Α.Α.Δ. 38 όπου κρίθηκε ότι δεν δικαιολογείται αμφισβήτηση διοικητικής πράξης μετά από επανεξέταση από αιτητή που δεν είχε προσβάλει την αρχική, για ζητήματα τα οποία θα μπορούσαν να είχαν τεθεί προηγουμένως).

 

Βάσει των όσων έχουν αναφερθεί προκύπτει ότι ο αιτητής δεν έχει καταδείξει οτιδήποτε το μεμπτό στην απόφαση των καθ' ων η αίτηση να επαναδιορίσουν τα  ενδιαφερόμενα μέρη.

 

Κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα €1.200.-, πλέον Φ.Π.Α., εις βάρος του αιτητή και υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση. Καμία διαταγή για έξοδα αναφορικά με τα ενδιαφερόμενα μέρη.

 

 

 

 

                                                      Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,

                                                                    Δ.

 

 

 

 

/ΕΑΠ.