ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[Υπόθεση Αρ. 1224/2008]
11 Οκτωβρίου, 2010
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΥΚΚΟΥΛΗΣ
Αιτητής
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ
Καθ’ ου η αίτηση
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Σ. Οικονομίδης για τον αιτητή.
Φ. Κωμοδρόμος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον καθ’ ου η αίτηση.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο Υπουργός Άμυνας, μετά από πρόταση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, την οποία υιοθέτησε, κατένειμε κατά κλάδο και επετηρίδα αριθμό κενών θέσεων αξιωματικών, μεταξύ των οποίων και οι 56 κενές θέσεις λοχαγού που συζητήθηκαν στην παρούσα διαδικασία. Ο αιτητής ήταν υποσμηναγός που ανήκε στους Ιπτάμενους Αξιωματικούς και είχε κριθεί ως προακτέος κατά αρχαιότητα. Κατά την κατανομή, υπήρχαν τρεις θέσεις για τους Ιπτάμενους Αξιωματικούς, όπως ο αιτητής, και δεν αμφισβητείται ότι, σ’ αυτό το πλαίσιο, ορθώς προάχθηκαν τρεις αρχαιότεροί του. Ο αιτητής θα προαγόταν, με βάση τις κρίσεις, αν με την κατανομή διδόταν και τέταρτη θέση για τους Ιπτάμενους Αξιωματικούς. Και, ακριβώς, με την παρούσα προσφυγή, προσβάλλει το κύρος της κατανομής που έγινε. Για λόγους που ανέπτυξε, θεωρεί ότι ήταν το αποτέλεσμα ελλιπούς έρευνας, ότι συνακολούθως πάσχει από πλάνη περί τα πράγματα αλλά και το νόμο και ότι, εν πάση περιπτώσει, έγινε στη βάση παράνομης αιτιολογίας.
Εν τούτοις η προσφυγή του δεν στρέφεται κατά της κατανομής στο σύνολό της. Είναι έτσι δομημένη η θεραπεία που επιδιώκεται ώστε αυτή να αφορά στην κατανομή, στην έκταση που αυτή απέληξε στην προαγωγή τεσσάρων μόνο αξιωματικών, τους οποίους και αναφέρει ως ενδιαφερομένους. Ο πρώτος (Α. Αγιώτης) ανήκε στο Όπλο του Στρατού Ξηράς, ο δεύτερος (Β. Γιαννόπουλος) ανήκε στο Σώμα Τεχνικού του Στρατού Ξηράς, ο τρίτος (Μ. Παπαχαρίτου) στο Σώμα Υλικού Πολέμου του Στρατού Ξηράς και ο τέταρτος (Γ. Οδυσσέως) στους Μάχιμους του Ναυτικού, όλοι τελευταίοι στη σειρά τους. Οπότε, κατά τη λογική της προσφυγής, με την ακύρωση της κατανομής σε σχέση έστω με κάποιο από τους πιο πάνω κλάδους θα διανοιγόταν η κατανομή και τέταρτης θέσης στους Ιπτάμενους Αξιωματικούς, με βέβαιη πλέον τη δική του προαγωγή.
Παραθέτω αυτούσια τη θεραπεία που επιδιώκεται με την προσφυγή :
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του Καθ' ου η αίτηση να κατανείμει κατά Κλάδο και περαιτέρω κατά Κατηγορία/Επετηρίδα Αξιωματικών τις 56 κενές προς πλήρωση μέσα στο 2008 γενικές θέσεις Αξιωματικών βαθμού Λοχαγού, κατά τρόπο ώστε να προαχθούν στο βαθμό του Λοχαγού/Υποπλοιάρχου από 1-7-2008 τα αναφερόμενα στο συνημμένο κατάλογο Ενδιαφερόμενα Πρόσωπα αντί και/ή του Αιτητή, που περιήλθε σε γνώση του Αιτητή μετά τις 2-7-2008 που παραλήφθηκε από τη Μονάδα στην οποία υπηρετεί η σχετική με τις εν λόγω προαγωγές διαταγή του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη οποιασδήποτε έννομης συνέπειας».
Κατά τις διευκρινίσεις, στις 2.12.10, υπέβαλα προς τα μέρη την ακόλουθη ερώτηση:
«Αυτής της μορφής η θεραπεία ή η τοποθέτηση εκλαμβάνει ότι σε περίπτωση επανεξέτασης σε περίπτωση επιτυχίας της προσφυγής θα επηρεαστούν αυτοί οι τέσσερις ή ένας από αυτούς τους τέσσερις. Μπορεί, όμως, να δεσμευτεί με αυτό τον τρόπο η διακριτική ευχέρεια της διοίκησης σε περίπτωση επανεξέτασης; Έχω την εντύπωση ότι δημιουργούνται ζητήματα στα οποία οι δύο πλευρές δεν έχουν στραφεί και θα ήθελα επομένως τις απόψεις τους».
Τα μέρη ζήτησαν χρόνο για να τοποθετηθούν και στις 9.2.2010 ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση για τροποποίηση της θεραπείας ώστε αυτή να είναι, πλέον, ως ακολούθως:-
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του Καθ' ου η αίτηση να κατανείμει κατά Κλάδο και, περαιτέρω, κατά Επετηρίδα Αξιωματικών τις υπάρχουσες για κατανομή μέσα στο 2008 κενές γενικές θέσεις Αξιωματικών βαθμού Λοχαγού, που είχε σαν συνέπεια ο Αιτητής να μην προαχθεί στο βαθμό του Σμηναγού/Λοχαγού από 1-7-2008, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη οποιασδήποτε έννομης συνέπειας».
Οι καθ’ ων η αίτηση ενέστησαν. Πρόβαλαν λόγους για τους οποίους η αίτηση θα έπρεπε να απορριφθεί ακόμα και κατά ενάσκηση διακριτικής εξουσίας (μεγάλη και ανεξήγητη καθυστέρηση, ριζική μεταβολή) αλλά, κυρίως, υποστήριξαν πως έγκριση της αίτησης για τέτοια τροποποίηση θα καταστρατηγούσε τις διατάξεις του άρθρου 146 του Συντάγματος.
Τα μέρη κατέθεσαν γραπτές αγορεύσεις και καταλήγω πως είναι ορθή η θέση των καθ’ ων η αίτηση πως είναι ανεπίτρεπτη η τροποποίηση που επιδιώκεται.
Είναι σαφές πως η θεραπεία, όπως αυτή διατυπώνεται στην προσφυγή, είναι περιορισμένης εμβέλειας. Συναρτάται ευθέως προς τις τέσσερις προαγωγές που προσδιορίστηκαν και η κατανομή προσβάλλεται μόνο στην έκταση που αφορούσε αυτές τις τέσσερις προαγωγές. Το κατά πόσο είναι βιώσιμη τέτοια θεραπεία ώστε, εφόσον θα φαινόταν ότι η κατανομή, για κάποιο από τους λόγους που επικαλείται ο αιτητής, είναι παράνομη, να ακυρωθεί κατά μέρος μόνο, επιβάλλοντας επανεξέταση του ζητήματος της κατανομής όχι γενικώς αλλά μόνο σε σχέση με τους προσδιορισμένους ως ενδιαφερομένους, δεν είναι του παρόντος. Ο αιτητής, όμως, προς αντιμετώπιση αρνητικού για τον ίδιο ενδεχομένου, με την αίτηση, όπως το δηλώνει και ρητά στην γραπτή του αγόρευση, επιδιώκει να αποσυνδέσει την προσφυγή από τις προαγωγές που ακολούθησαν στη βάση της κατανομής που έγινε. Θα προσβάλλεται πλέον η κατανομή ως συνδεόμενη μόνο προς τη δική του μη προαγωγή. Επομένως, το συνακόλουθο, όπως και ο ίδιος το χαρακτηρίζει, αποτέλεσμα της προαγωγής των άλλων, δεν θα είναι πλέον θέμα της προσφυγής. Η εμβέλεια της οποίας, με αυτόν τον τρόπο, αντί να διευρύνεται στην πραγματικότητα περιορίζεται. Οπότε και οι προαχθέντες, στη βάση της κατανομής που έγινε δεν θα νομιμοποιούνται να εμφανίζονται ως ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Αν αποτύχει η προσφυγή, όπως θα ετροποποιείτο, η κατάσταση δεν θα διαφοροποιηθεί. Αν επιτύχει, όπως αναγνωρίζει ο αιτητής, ανάλογα με το ποιά θα είναι η νέα κατανομή, ενδεχομένως θα επηρεαστούν. Αυτό, όμως, δεν θα είναι, όπως υποστηρίζει, το αποτέλεσμα της παρούσας διαδικασίας αλλά της νέας κατανομής την οποία οποιοσδήποτε επηρεασθείς θα δικαιούται να προσβάλει. Για να είχαν δικαίωμα οι προαχθέντες να εμφανιστούν στην παρούσα όπως θα τροποποιηθεί, ως ενδιαφερόμενοι, θα πρέπει η βλάβη τους να ήταν βεβαία, που δεν είναι. Για να υποστηρίξει δε αυτές τις σκέψεις επικαλέστηκε το Δ. Τσάτσο – Η Αίτησις Ακυρώσεως Ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, 3η έκδοση, 1971, σελ. 390, 391 σε σχέση με το θεσμό της τρίτανακοπής τον οποίο, όμως, όπως και το συναφές δικονομικό πλαίσιο, δεν έχουμε στην Κύπρο. Επίσης επικαλέστηκε και οδηγίες που δόθηκαν από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Στυλιανού Μουστούκη κ.α. ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 205/06 κ.α. ημερομηνίας 15.5.08 που, όπως ορθά εισηγούνται οι καθ’ ων η αίτηση, δεν μπορεί να συσχετισθούν προς το ζήτημα που εδώ εγείρεται.
Η συνάρτηση της κατανομής προς τις προαγωγές που ακολούθησαν στη βάση της, δεν είναι ζήτημα επιλογής. Υπάρχει εξ αντικειμένου. Η δυνατότητα την οποία αναγνωρίζει ο αιτητής, να επηρεαστούν πρόσωπα άλλα από τα προσδιορισθέντα, εφόσον εγκριθεί το αίτημά του, τέμνει το θέμα. Αντί της κατά μέρος μόνο ακύρωσης της κατανομής, επιδιώκεται τροποποίηση ώστε, πλέον, να επιζητείται ακύρωσή της κατά το όλον. Αυτό, ασφαλώς, συνιστά επέκταση της εμβέλειας της προσφυγής, και έγκρισή της μετά την πάροδο των 75 ημερών από την κατανομή, πράγματι θα οδηγούσε σε καταστρατήγηση του Άρθρου 146(3) του Συντάγματος.
Αυτά καθορίζουν την τύχη της προσφυγής ανεξάρτητα από το ποιος θα ήταν δυνατό να εμφανιστεί ως ενδιαφερόμενος, αν η τροποποίηση εγκρινόταν. Και επ’ αυτού, όμως, του θέματος δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω με τους συλλογισμούς του αιτητή. Ο οποίος, όπως είδαμε, είχε και ο ίδιος, κατ’ αντίθεση προς όσα τώρα υποστηρίζει, επιδώσει την προσφυγή στους τέσσερις αξιωματικούς που προσδιόρισε ως ενδιαφερομένους. Δεν θα είναι «βέβαιος», λέγει, ο επηρεασμός των 56 αξιωματικών αλλά ενδεχόμενος, ανάλογα με το αποτέλεσμα της επανεξέτασης, εφόσον θα ακυρωθεί η κατανομή στο σύνολό της. Όμως και η δική του σχέση δεν είναι διαφορετική. Ούτε η προαγωγή του ίδιου, η προοπτική της οποίας είναι το νομιμοποιητικό του έρεισμα για άσκηση προσφυγής θα είναι, κατά τους δικούς του όρους, το «βέβαιο» αποτέλεσμα της ακύρωσης της κατανομής. Θα επέλθει μόνο αν, κατά την επανεξέταση, αποφασιστεί άλλη κατανομή που να τον ευνοεί. Και εννοεί να εξεταστεί το κύρος της κατανομής ως σύνολο, ώστε να εμπλέκονται πλέον όλοι οι προαχθέντες, αλλά χωρίς αυτοί να έχουν δυνατότητα εμφάνισης. Για να πληροφορηθούν όσα τους αφορούν χρόνια μετά.
Δεν χρειάζεται να ασχοληθώ με άλλο θέμα. Η αίτηση για τροποποίηση απορρίπτεται με έξοδα.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/μσιαμπαρτά
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο